ก่อนอื่นเลยขอเล่าเรื่องราวของเราก่อนนะ...
     
        เรากับแฟนคบกันมาได้ ปีกว่าๆแล้ว  เรา อายุ 22 แฟนอายุ 25   ความรักของเราทั้งคู่ก็ไปเเบบเรื่อยๆ    ก็ยังรักกันดี     แต่ด้วยสาเหตุอื่นๆ   ที่ทำให้เราเริ่มจะไม่มั่นใจ     คือ ญาติพี่น้องของแฟนไม่ชอบเรา (ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆนะ แบบลูกพี่ลูกน้อง)  แล้วเราก้อเคยไปทะเลาะกับเค้า  ด้วย  ตัวเราเองก้อไม่ได้ชอบญาติแฟน    เราเคยคุยเรื่องนี้กับแฟนจนถึงขั้นบอกเลิกเพราะคิดว่า   เราทั้งคู่คงไปกันไม่ได้   ญาติพี่น้องแฟนไม่ชอบเราแบบนี้   เราสงสารแฟน    ที่เป็นคนกลาง  ไม่อยากให้แฟนต้องเลือก  เราไม่อยากให้แฟนลำบากใจ   ไม่อยากให้แฟนโดนคนอื่นมองว่าไม่ดี   เพราะเราคิดว่าสมมุติว่าเรากับแฟนเลิกกัน   ยังไงเราก้อเป็นคนอื่นไป   แต่ญาติพี่น้องเฟนทะเลาะกันยังไง   ก้อตัดกันไม่ขาด  เราเลยขอเลิก  แต่แฟนไม่ยอม     แฟนบอกว่า   ไม่ต้องสนใจ    ญาติพวกนี้ไม่ได้มีความสำคัญอะไรกะชีวิตเค้าเลย    แฟนบอกเราแบบนี้  แต่แม่ของแฟนก้อดีกับเรานะ   ครั้งแรกที่ได้เจอท่าน  คบกันมาปีกว่าเราไม่เคยเจอ  ไม่เคยคุยกับแม่แฟนเลย  มีแต่แฟนเราที่รู้จักครอบครัวเรา    แต่แม่แฟนเขาให้โอกาสเราในการปรับตัวเข้าหา   ไม่ได้มีอคิตกับเราในเรื่องพวกนั้น  แม่เขาฟังเหตุผล    ทั้งจากเรา   จากแฟน   และจากญาติพวกนั้น  เราไม่ว่าอะไรเลย   ถ้าแม่แฟนจะไม่ชอบเรา  เราท่านได้ยินแต่เรื่องไม่ดีของเราจากญาติๆพวกนั้นทั้งนั้น    แต่พอแฟนพามาเจอ    เราดีใจที่ท่านให้โอกาสเราได้พูด  ได้อธิบายเหตุผลในส่วนของเราบ้าง    ท่านก้อพูดเหมือนกับแฟน   ตรงที่ว่า ถ้าในเมื่อเราสองคนรักกัน  จะคบกันจิงๆ   มันก้อต้องมีอุปสรรคเข้ามา  มันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว  มันอยู่ที่เราสองคนจะเผชิญกับปันหานั้นอย่างไร    จะจับมือกันได้นานแค่ไหน   ....#@$%&&#%@$..... อีกมากมาย    เรานี่แทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่    ไม่คิดว่าท่านจะให้โอกาสเราได้พิสูจน์ตัวเอง

   อีกประเด็น คือ   เราเพิ่งจบ ปริญญา  ม.เอกชน   ชื่อดังแห่งหนึ่ง   แต่แฟนจบ  ม. 6  และไม่มีความคิดที่จะเลยต่ออีกแล้ว    ด้วยความที่เราเป็นลูกผู้หญิงคนเดียวของบ้าน    (เรามีพี่น้อง 3 คน  พี่ชาย 2  )  พ่อกับแม่ก้อค่อนข้างจะหวง   จะห่วงเป็นพิเศษ     ในตอนแรกที่เราคบกัน   เราไม่ได้บอกพ่อกับแม่   เรียกง่ายๆ  ว่าแอบคบกัน  😳😳   เวลาไปเที่ยว  เราก้อต้องโกหกที่บ้านตลอดว่า   ไปกับเพื่อน    ปิดเรื่องนี้มาได้สักพัก    เราเริ่มอึดอัด   กะบการที่ต้องโกหก   เปิดเผยไม่ได้   หลบๆซ่อนๆ    เราเลยคุยกะแฟนว่าเราจะบอกที่บ้านเรื่องนี้    แฟนเราก้อโอเค   เราเลยบอก     ผลตอบรับจสกทางบ้านเราไม่ค่อยโอเคกับคนนี้    เพราะ ที่บ้านรู้จักแฟนเราก่อนเราสะอีก       แม่เราบอกว่า    คิดดูให้ดีๆ   โตแล้ว   โอกาสเรายังมีอีกเยอะ     เลือกได้เยอะกว่านี้  ดีกว่านี้     จะเจริญก้าวหน้าได้อีกมากมาย   เราจะมาเลือก  คนนี้หรอ    เค้าเรียนจบแค่ ม. 6   การงานก้อไม่มั่นคง    ได้เดือน  เท่ารัยเอง     ฐานะเค้าก้อแค่นี้   ญาติพี่น้องเค้าเป็นยังไงก้อรู้ดี   คบกันไปก้อไม่มีความสุข     เราเข้าใจแม่เรานะ   แม่ทุกคนก้ออยากให้ลูกเจอแต่สิ่งที่ดีๆ   ไม่อยากให้ลูกลำบาก    อยากให้ลูกสบาย  มีอนาคตที่ดีๆ     แต่อีกมุมหนึ่งเราก้อคิดอีกแบบที่ต่างจากแม่ตรงที่ว่า   คนที่หล่อรวย   การศึกษาดี  โปรไฟล์ดี   ก้อไม่ได้หมายความว่า   เค้าจะรักเราจิง    จะอยู่กันรอด     เราจึงขอที่บ้านให้โอกาสแฟน คุยกันด้วยเหตุผล เราว่า คนแบบนี้    เค้าไม่มีอะไรดี   โปรไฟล์ไม่ดีเท่าคนอื่น   แต่เราสัมผัสได้ว่าเค้ารักเราจิง  เค้ามีความใส่ใจ   ดูแลเรา  เปนห่วงเรา   เข้าใจเรา   เปิดเผยกับเราทุกเรื่อง     ขนาดเราเคยบอกแฟนว่า  ที่บ้านไม่ค่อยชอบ   แต่แฟนก้อยังพร้อมที่จะสู้   พิสูจน์ตัวเองให้ที่บ้านเราเห็น   ขอแค่ที่บ้านเราให้โอกาส   ที่บ้านเราก้อว่า  ในส่วนตัวของแฟนเรา   นิสัยดี  ขยัน   อ่อนน้อม   นิสัยใช้ได้   แต่มันตืดตรงปันหาที่เราได้เล่ามาทั้งหมดก่อนหน้า    จึงเป็นประเด็นที่  ค่อนข้างหนักใจกับรักครั้งนี้



     อีกเรื่องอันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัว   บางครั้งเราก้อทะเลาะกัน   งอลกันเป็นเรื่องปกติ     ส่วนใหญ่อฟนมักจะเป็นฝ่ายง้อเราแทบทุกครั้ง   ไม่ว่าเราจะผิดหรือถูก  😀😀😀     บ้างครั้งก้อมีเหตุการณ์บางอย่างทำให้เราคิด   เช่น   เวลาเงินเดือนแฟนออก   เราจะรู้หมดว่าเงินเขาออกเท่ารัย    เขามีภาระอะไรบ้าง   แต่ละเดือนแทบไม่พอใช้   บางเดือนไม่พอใช้   หมดตั้งแต่ อาทิตแรกที่เงินออกก้อมี    บางครั้งมาใช้กับเราก้อมี    (เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ  แค่ทำงานที่เดียวกันเฉยๆ)   แฟนจะแต่งตัวแบบบ้านๆ   รองเท้าแตะ  แบบสวม   เสื่อสีสด   เค้าไม่ชอบสีเข้ม    อันไหนที่เราบอกสวย  เค้ามักจะไม่เลือกและไม่ชอบ   ไม่รู้ทำไม   ไม่ค่อนมีความเป็นผู้นำ   เช่น  ไปถามทางคนอื่น   แฟนไม่เคยที่จะๆปถามเองเลย   มีแต่ไล่ให้เราไปถาม   สั่งข้าว   มีแต่บอกเราว่าจะกินรัย  แล้วก้อให้เราไปสั่ง   ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง   เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันบางครั้ง  เราแต่งตัวจะสวย  จัดเต็มเพื่อเขา   แต่พอเรามาเจอเขา   เขากับแต่งตรงข้ามกับเราเลย   เหมือนไม่ได้มีความพิเศษอะไรเลย   จนบางครั้ง  เราก้อแทบไม่กล้าจะเดินด้วย   แต่ก้อผ่านไป   ด้วยความที่เราเปนเด็ก  กรุงเทพ   ส่วนแฟนเปนเด็ก ตจว.   แต่มาทำงานใน กรุงเทพ   แฟชั่นต่างๆ    เราสองคนเลยต่างกันมากเรื่องนี้      วันสำคัญต่างของเราสองคนก้อ  เหมือนวันธรรมดาทั่วไป   แฟนเราไม่เคยซื้อของขวัญเซอร์ไพร์อะไรให้เลย   ตั้งแต่ครบกันมา   ได้ ตุ๊กตา 1 ตัว  แต่เรา  ไปไหนมาไหน  จะกินอารัยเรานึกถึงเค้าตลอด    ซื้อของมาให้ตลอด     วันเกิดเค้าเรายังพาเค้าไปทำบุญ    เลี้ยงวันเกิดเค้า  เงินเราทั้งนั้น   แต่วันเกิดเรา   กลับไม่มีอะไรเลย   จนเรากลับบ้านมาถึงกับร้องไห้หนักมากอยู่แต่ในห้อง  คิดไปต่างๆนาๆ     บางครั้งก้อน้อยใจ    เราเองก้อไม่ได้รวยอะไร   แต่เราก้อวางแผนไว้ล่วงหน้า   ว่าเดือนหน้าวันเกิดเค้าเราจะเก็บตังวันละเท่ารัยเพื่อจะทำสิ่งนี้ได้   เราอุตส่าห์ใช้อย่างประหยัด   เพื่อเค้า       แต่พอถึงวันเกิดเรา  เราตั้งใจจะไปทำบุญวันเกิดไม่ได้คิดอารัย   เค้าได้แต่ถามเราว่าจะไปไหนดี   จะเลี้ยงอะไร   แต่เค้าไม่มีตังนะ   เราอึ้งกะบคำพูดของแฟนมากกว่า   เราเองก้อพอมีเราเตรียมไว้แล้ว  แต่แบบตอนนั้นเราคิดรัยไม่ออกเลย   ไม่คิดว่าเค้าจะต่างจากเรา    ไม่ได้วางแผนไว้เหมือนเรหรอ  รัยแบบนี้     เราเลยกลับบ้านมาแบบ งงๆๆ   น้ำตาไหล  ร้องไห้ข้ามวันกะนเลยทีเดียว   บางคนอาจมองว่าไร้สาระ    แต่สำหรับผญ.    มันเป็นที่สำคัญวันนึงเลยทีเดียว    คบกันมาสักพัก   เงินเก็บเราก้อพอมีอยู่น้อยนิด   แต่ของเค้าไม่มีเลย    บางเดือนเรายืมเงินแฟน 1500 เราบอกว่าเดี๋ยวสิ้นเดือนเราให้   แต่นะระหว่างเดือนนั้น   ตังแฟนเราหมดตั้งแต่วันที่ 10   แฟนใช้เงินกับเรา ตั้งแต่วันที่ 11  จนถึงสิ้นเดือน  แล้วมาถามหาเงิน 1500 ที่เรายืม   เรานี่อึ้งเลย     แบบมันจุก   พูดไม่ออก     ได้แต่ยื่นงง    จนแฟนถามเราว่าเปนรัย  เราเลยถามกลับว่า   ใช้เงินเรามากี่วัน   วันละกี่บาท   ไหนจะบุหรี่   ข้าว วันละ  2 มื้อ   น้ำ  ขนม  ค่าน้ำมัน  อีก   เรายังไม่คิดเอา  มันมากกว่า 1500 อีก แต่เงิน 1500  ที่เรายืม  เค้ากลับทวง  เราเลยไม่ให้  เราเลยว่างั้นเราหักจากที่เค้าได้ใช้กับเรา  มา เกือบ  20  วัน   เเล้วเราก้อเลยทะเลาะกันสัก วัน สองวันได้   อย่างที่บอกว่าแฟนเราง้อประจำ      เวลาเค้ามีเค้าก้อใช้เงินเค้าออกให้เรา   แต่ถ้าเทียบกันแล้ว    เค้าใช้เงินเรามากกว่าทุกเดือน    เฮ้อออ    ตอนแรกไม่ได้คิดเรื่องนี้หรอกนะ   แต่พอเห็นเพื่อนจะแต่งงาน   กลับมาคิดถึงตัวเอง    หรืออาจจะเหมือนคำที่แม่บอก   ความรักอย่างเดียวมันกินไม่ได้    ความรักมักจะทำให้คนตาบอด        อนาคตเราจะเป็นยังไงต่อก้อยังไม่มีใครรู้   ถึงเค้าจะจนแต่เราก้อรักเค้ามาก     แต่บางครั้งเค้าเองก้อไม่ได้ปกป้อง  ดูแลอะไรเราดีขนาดนั้น  

      #   อยากถามเพื่อนหน่อย   ว่าถ้าเจอเรื่องนี้กับตัวเอง  เพื่อนๆจะทำอย่างไร    มีความเห็นยังไงบ้างกับเรื่องนี้    TT_TT