คุยกันมาสามเดือนกว่า เขาบอกเขาจริงจังแต่เราไม่เห็นเลยว่าจริงจังตรงไหน ไม่เคยชวนไปไหน ไม่เคยเปิดตัวว่าคุยกันอยู่ ไม่เคยโทรคุย บ้านห่างกันบีทีเอสสถานีเดียวแต่เจอกันยากมาก และถ้าจะเจอกัน ก้ต้องเป็นห้องของเรา(เคยพามาห้อง2ครั้งแต่ไม่มีอะไรกันเพราะเราไม่ยอม จูบแรกก้โดนบังคับแต่ครั้งที่2คือเต็มใจ) เคยถามว่าเราเป็นอะไรกัน ที่ได้กลับมาคือ"ไม่รู้" เรานี่เงิบเลย คือ...แล้วที่จูบกันขนาดนั้นล่ะ แล้ว...ที่คุยกันตั้งหมื่นหกข้อความล่ะ แล้วก้โวยว่าเราเยอะ คิดมาก -.- ล่าสุดคือจบกันไปแล้ว3วัน เราบล็อคเฟสเขาเองทั้งที่คุยอยู่ดีๆ แล้วก้เล่าให้เพื่อนฟัง พอดีเพื่อนคนนี้รู้จักพี่เขาเลยให้ถามพี่เขานิดหน่อย สี่วันต่อมาเราก้อันบล็อคละก้ทักไป เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลย โกรธไม่ว่า แต่ด่าแบบ...โอ้ เสียหมาเลยอะ ด่าแบบ...เหมือนไม่มีความรู้สึกดีๆให้กันเลย เราก้ทน เราก้ง้อซึ่งไม่เข้าใจง้อทำไม ศักดิ์ศรีอะมีมั้ย ง้อหนักมาก ง้อยังไงก้ไม่ยอมคืนดี แต่ไม่โกรธแล้ว แต่ก้อยากให้คุย แต่คุยแบบเดิมไม่ได้ คือ..แค่นี้เอง ไหนบอกจริงจัง เลิกง่ายๆแบบนี้เลยหรอ เหมือนไม่มีใจแต่แรก แล้วบอกว่าเขาทนกับเรามาก เราก้คิด..ทนอะไรวะ ชั้นเนี่ยทน ถ้าแกทนแกจะด่าจนชั้นเสียชาติเกิดมั้ย เพื่อนเราทุกคนไม่มีใครสนับสนุนเลยตั้งแต่ที่บอกว่าพี่เขาขืนใจจูบเราแล้ว แต่เราก้ไม่ฟัง ก้รักอะ จนตอนเนี้ยเรายังตัดใจไม่ไหวเลย ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าที่ผ่านมาเขาก้ไม่ได้ทำอะไรดีๆแบบที่ ผช จะทำให้ ผญ คนนึง เรายังทัก ยังขอกอด ขอกอดครั้งสุดท้าย แล้วจะตัดใจจริงๆ แต่เราก้ไม่รู้ว่าจะทำแบบนั้นอีกดีมั้ย ทำไปเพื่ออะไรในเมื่อเขาเองก้ไม่ได้จริงใจกับเราตั้งแต่แรก แต่มันยากจริงๆ ภาพที่เราจูบกันมันวนในหัวเราตลอด เรายังรู้สึก เรายังเห็นภาพชัดเจน คิดได้ทุกอย่างนะ แต่มันตัดไม่ขาดจริงๆ