คือเรารู้สึกอย่างงี้จริงๆ เราเคยนั่งทบทวนนะว่าตัวเรามีนิสัยอะไรแย่ๆไม่น่าคบหรือเปล่า ปกติเราชอบนั่งเงียบๆค่ะ เราเป็นคนหน้าไม่ยิ้ม นั่งเฉยๆไม่คิดอะไร นั่งฟังอาจารย์หน้าก็ไม่ยิ้ม ข้อนี้แก้ไขยากจริงๆ เราพยายามอยู่
ตอนอยู่กลุ่มเก่า แรกๆก็รักกันดี แต่อยู่ๆวันนึงก็เริ่มคุยกันน้อยลง จนไม่คุยกันในที่สุด หาสาเหตุไม่ได้ ไม่ได้ทะเลาะ แต่รู้สึกอึดอัด พอมาเจอกลุ่มใหม่ก็เหมือนเดิม แรกๆดี เฮฮาดูรักกัน พอหลังๆเขาก็เริ่มไม่สนใจเราเเล้ว ไปไหนไม่ชวน ไม่แท็กเฟส ถ้าแท็กก็แท็กกันเอง กินข้าวไม่ชวน ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน หรือเป็นเพราะเราชอบแยกตัวกลับบ้านก่อนหรือเปล่า บางช่วงที่พวกเขารวมกลุ่มกัน มีบ้างที่เราไม่ได้ไปกับพวกเขา  
แต่มันรู้สึกแย่มากๆนะ ทำไมต้องทำเป็นเหมือนไม่มีตัวตนทั้งๆที่อยู่ใกล้ๆกัน เขาอาจจะสนิทกันมาก่อน เรามาทีหลัง เราเข้าใจ แต่เราก็รู้สึกแย่เหมือนกัน แต่อดทนไว้ ไม่อยากแสดงออกมา เเต่เราเเค่อยากรู้สาเหตุว่ามันเป็นเรื่องปกติ หรือตัวเราแย่เอง
ตอนนี้เราอยากย้ายที่เรียนไปเรียนกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยมมากๆ เราอึดอัด ไม่มีความสุขเลย เรียนเสร็จกลับบ้านเป็นแบบนี้ทุกวัน แต่เพื่อนๆในกลุ่มจะชวนกันไปกินข้าว ไปนู่นไปนี่ บางทีพวกเขาก็ทำร้ายจิตใจเราอ่ะ แต่เขาอาจจะไม่รู้ตัวก็ได้ เราพยายามมองในแง่ดีนะ
เราทำอะไรให้เขาอึดอัดรึเปล่า เรานึกแล้วแต่นึกไม่ออกจริงๆ เราก็อยู่ของเราเงียบๆเฉยๆมีใครเคยเป็นบ้าง