คือแบบเบื่อๆ ตามหัวข้อแหละค่ะ "เบื่อโลก" อยากลองระบายดู
เพราะรู้สึกเหมือนมันอึดอัดในใจ พูดกับใครก็ไม่ได้ด้วย
ทุกครั้งเวลาพูดกับเพื่อนหรือระบายกับใคร เขาจะมองว่าเราเป็นคนน่าเบื่อทันทีเลย
เคยระบายใส่ไดอารี่นะคะ แต่มันก็แแค่กระดาษคงโต้ตอบอะไรไม่ได้ เป็นไหมค่ะ
รู้สึกไม่อยากไปโรงเรียน เบื่อครู เบื่อเพื่อน เบื่อสภาพแวดล้อม
เคยมีความรู้สึกที่แบบว่าแค่ตื่นมาปุ๊บก็อยากกลับบ้านทันที โดยที่ยังไม่ได้ลุกออกจากเตียงเลย
เพราะเราก็รู้แหละ ว่าอีกไม่นานก็ต้องออกไปโรงเรียน คือ เราเป็นเด็กที่เคยอยู่ต่างจังหวัดมาก่อน
ตอนนี้ย้ายมาอยู่ในเมือง ตอน ม.ต้น ต้องตื่นตี 5 หรือเลทหน่อย ตี5ครึ่งก็ยังทัน มีรถคอยมารับมาส่งทุกวัน แต่พอย้าย
มาอยู่ในเมืองทำให้เราต้องตื่น ตี 5 นี่ก็ถ้าไม่รีบก็สายนะ ต้องขึ้นรถเมย์ก่อน 6 โมงเพราะหลังจากนั้นนะ
ต้องนั่งหลายต่อเลยกว่าจะถึงโรงเรียน หรือถ้าบางวันขี้เกียจ ก็ปล่อยสายเลยอ่า
ไปถึงโรงเรียน ก็ไปเรียนแหละเนอะ บางครั้งครูก็สอนบ้าง ไม่สอนบ้าง เอาเป็นว่าถ้าเพื่อนเรามันขี้เกียจอ่าก็หาข้ออ้าง
บอกครู แค่นี้ครูก็ปล่อยไม่สอน เขาคงคิดว่าเด็กมันเรียนพิเศษได้ ไรงี้มั้ง
เบื่อโลก
เพราะรู้สึกเหมือนมันอึดอัดในใจ พูดกับใครก็ไม่ได้ด้วย
ทุกครั้งเวลาพูดกับเพื่อนหรือระบายกับใคร เขาจะมองว่าเราเป็นคนน่าเบื่อทันทีเลย
เคยระบายใส่ไดอารี่นะคะ แต่มันก็แแค่กระดาษคงโต้ตอบอะไรไม่ได้ เป็นไหมค่ะ
รู้สึกไม่อยากไปโรงเรียน เบื่อครู เบื่อเพื่อน เบื่อสภาพแวดล้อม
เคยมีความรู้สึกที่แบบว่าแค่ตื่นมาปุ๊บก็อยากกลับบ้านทันที โดยที่ยังไม่ได้ลุกออกจากเตียงเลย
เพราะเราก็รู้แหละ ว่าอีกไม่นานก็ต้องออกไปโรงเรียน คือ เราเป็นเด็กที่เคยอยู่ต่างจังหวัดมาก่อน
ตอนนี้ย้ายมาอยู่ในเมือง ตอน ม.ต้น ต้องตื่นตี 5 หรือเลทหน่อย ตี5ครึ่งก็ยังทัน มีรถคอยมารับมาส่งทุกวัน แต่พอย้าย
มาอยู่ในเมืองทำให้เราต้องตื่น ตี 5 นี่ก็ถ้าไม่รีบก็สายนะ ต้องขึ้นรถเมย์ก่อน 6 โมงเพราะหลังจากนั้นนะ
ต้องนั่งหลายต่อเลยกว่าจะถึงโรงเรียน หรือถ้าบางวันขี้เกียจ ก็ปล่อยสายเลยอ่า
ไปถึงโรงเรียน ก็ไปเรียนแหละเนอะ บางครั้งครูก็สอนบ้าง ไม่สอนบ้าง เอาเป็นว่าถ้าเพื่อนเรามันขี้เกียจอ่าก็หาข้ออ้าง
บอกครู แค่นี้ครูก็ปล่อยไม่สอน เขาคงคิดว่าเด็กมันเรียนพิเศษได้ ไรงี้มั้ง