เริ่มเรื่องเลยนะครับ. พอดีพวกเรามีโปรแกรมจะไปเที่ยวพักผ่อนกันที่เกาะล้านกันในวันที่ 15-16 ตค 58. เราจึงจองที่พักที่เกาะล้านกัน (พวกผมมีกันอยุ11คน. ช 10 ญ 1) ที่พักนั่นอยุที่แถวหาดหน้าบ้าน ถ้าเดินมาจากหาดหน้าบ้านก้อเลี้ยวขวาเดินมาแแปปเดียวก้อถึงบ้าน. พวกเราออกเดินทางจาก กทม เวลา6.30 มาถึงเกาะก้อประมานน10โมงงกว่า ผมและเพื่อนลงเรือที่หาดตาแหวน ผมเลยโทรให้ทางมี่พักมารับบเรา. ซักพักพี่เค้สก้อมารับบไปที่พัก พอถึงที่พักวินาทีแรกที่เหนทุกคนชอบบมากก คือบ้านโคตรรสวยยคุ้มกับเงินที่จ่ายไปเลย(ค่าที่พัก5500 พัก 1คืนครับ) บ้านมี2ชั้น หน้าบ้านมีโต้ะกินข้าวอยึ1โต้ะ ชั่นล่างเปนห้องครัว มี1ห้อง ห้องนั่งเล่น ชั้นบนสวยยมาากๆๆครับมี3ห้องนอน( 1ห้องใหญ่ 2ห้องเล้ก) ลักษณะตัวบ้านเปนบ้านไม้แต่เหมือนทำใหม่ (ลืมบอกห้ะ คือบริเวณ บ้านในระแวกนั้นเปนบ้านไม้เก่าแก่มากๆ มีบ้านเราที่ใหม่สุด555555)ต่อครับๆ พวกผมก้อเกบของ แล้วก้อออกไปเช่ามอไซกัน6คัน แล้วเราก้อได้ขับไปว่ายพรักันก่อนนเลย ไปที่แรกคือว่ายตรง วัดตรงหน้าตลาด แล้วเราก้อไปว่ายบนเขาต่อครับบ แล้วเราก้อไปเล่นกันนเลยยยย แล้วเราก้อกลับมาที่พักประมาน4โทงงเยน
ทำกับข้าวกินกันนจนดึกเลยคับ จนมาถึงเวลาประมาน3ทุ่มกว่าๆคับ(นี่คือจุดเริ่มต้นของทุกๆอย่างคับ). พวกเรานั่งเล่นกันกระโดดเล่นกัน จู่ๆเตียงทืนอนกันอยุเกิดหักขึ้นมาครับ 55555 พวกเราตกใจกันมาก. ผมจึงโทรบอกทางที่พัก ซัก5 นาทีพี่เค้าก้อมา เค้าก้อมาขอโทดบอกว่าบ้านไม้มันเก่าน่อยยโทดที( คือบ้านเนืยที่อยุกันอะมันเปนไม้ที่อ่อนสุดในโลกแล้วมั่งคับ555555 อ่อนจิงๆ ) แล้วผมก้อขอบคุนพี่เค้า พี่เค้าบอกพี่ไม่คิดตังนะน้องง พวกเราก้อโล่งใจ5555
ผมก้อไปส่งพี่เค้า แต่พี่เค้าได้พูดขึ้นมาว่าน้องๆระวังผีหลอกนะ พวกเราก้อเงียบบกัน แล้วพี่เค้าก้อพูดแบบขำๆว่าพี่พูดเล่นน้อง5555 พวกผมก้อยิ้มๆกันน
พอประมาน4ทุ่มเกือบ5ทุ่มม เพื่อนผม ที่เปน ผช มันบอกมันเหนเงาผช ที่กระจกก พวกเราก้อบอกมันว่าคงตาฟาดดไป แต่เพื่อนก้อยังยืนยันว่าเหนจิงๆ หลังจากนั้นทุกคนต่างรุ่สึกไม่เปนตัวเอง ระเเวง พวกเราจึงได้มานั่งสวดมนกัน(คือเราไป11 คนน แล้วตอนนั้นน้อง ผญ หลับอยุ เราจึงไหว้สวดมนกันอยุแต่10 คน)
แล้วเราก้อนั่งคุยกันไปเรื่อยๆๆๆถึงเวลาประมานตี1 เพื่อนผมมันก้อพูดขึ้นมาว่า กูจะขับรถไปหาดนวลใครจะไปกะกุบ้างง คือตอนนั้นตี1 คือจะออกไปหาพ่ออหรอคับบ55555 พวกเราก้อห้ามมันทั้งห้ามทั้งด่า แต่มันก้อยังจะไปเหมือนอะไรจูงใจมัน แต่สุดท้ายมันก้ิไม่ได้ไปนะคับ555555 คือพวกเรากลัวด้วยยคับเปนห่วงเพื่อนนกลัวเปนอะไร มันดึกด้วย. แล้วเราก้อตกลงกันว่าจะตื่นกัน ตี4.30 เพื่อจะได้ไปดูพระอาทิตขึ้นกัน แล้วเราก้อแยกย้ายยนอนนกัน
รุ้งเช้า เวลาประมาน4.30 เป้ะะะ ผมตื่นมาคนแรก ก้อลุกมาเข้าห้องงนำ้ เสจ กำลังจะเดินกลับ ผมไปสะดุดกะเสียงแมวที่อยุข้างล่าง(คือบ้านมีแมวอยุ3 ตัวคับ)
ผมได้ยินเหมือนมันเล่นกะใครอยุ คือผมรับรุ้แบบนั้นก้อวิ่งกลับมานอนเลย5555 กลัวด้วยย แล้วก้อหลับไป
หลังจากนั้นประมาน10-15 นาที เพื่อนผมตื่นมันเลยปลุกเพื่อนทุกๆคนให้ไปดูพระอาทิตขึ้น พวกเราก้อตื่นกันน แล้วก้อเริ่มออกจากบ้านนกัน ตอนนั้นเวลาประมานตี5มั้งคับบ เราเริ่มไปที่หาดนวลก่อนน เราก้อขับกันนไปป ตอนนั้นไม่มีคนเลยคับ ถนนมืดมาก มีคนแค่นิดเดียวขะมีแค่แม่ค้ากะลังทำกับข้าววอยุ. เราขับตรงหาดนวลลล มันเปนอะไรที่น่ากลัววมากกกกกกกดกกดดดด มืดมากกกกกไม่มีไฟ คนก้อไม่มี มีแค่พวกเรา11คน แล้วก้อหมาตามถนน5555555
เราไปถึงหาดนวล ไม่มีพระอาทิตเลย555555 พระอาทิตยังไม่ขึ้นห้ะ แต่จู่ๆคับเพื่อน ผช บอก เห้ยน้อง เอ( เอ=น้องผญละกันคับ)
เอบอกว่าเหนผีเปรตตตตต. น้องเอร้องไห้ใหญ่เลยไม่กล้สลืมตาเลยยย พวกเราก้อเลยบอกกันว่าให้ไปที่ที่วิบัตสนาบนเขากันเพราะมันเหนวิวทั้งเกาะเลย(เราลืมเรื่องเอกันหมดเลย คิดว่าตาฝาดคงง่วงอยุ) ที่นี้ผมก้อพบกับตัวเองเลยคับบ เราขับใิไซกัน6คัน พวกเราขับตามๆกัน ผมอยุขัน2 ตอนนั้นเพื่อนผมขันแรกมันบิดแรงขึ้นนแล้วมันก้อนำห่างไปกลายเปนผมนำแทนเลย แล้วผมก้อมองที่เงาบนถนน เงาที่รถจากด้านส่องไฟขึ้รมาาาา ผมก้อพบกับ เงาปริศนาคือ ผมขับแล้วมีเพื่อนซ้อน1คน คับ แต่ผมมองที่เงามันเหนเปน3( ช่วงถนนมันเหนเงาแล้วเปนแบบหัวซ้อนหัวกันคับ) ผมเหนเปนเงา ผญ ผมสั้นซ้อนอยุ พอเหนปุ้ปผมก้อบิดรถตามขันแรกไปเลยกลัววมากๆ แต่ผมไม่ได้บอกใครนะคับ ทีนี้เราไปบนที่วิบัตสนา พวกเราคุยกะน้องเอ น้องบอกเหนจิงๆ แต่น้องเริ่ม โอเครขึ้นแล้ว ตอนนั้นเริ่มมีเงาแดดขึ้นมาาแล้ววง เรามองดูแดด พวกเราคิดว่าพระอาทิตน่าจะขึ้นตรงหาดตายาย จึงขับรถไปที่หาดด
แต่ก้อเกิดเรื่องจนได้. เพื่อนก้อจอดรออยุตรงป้ายที่เขียน หาดตายาย➡️ จู่ๆน้องเอร้องไห้อีกแล้วคับบบ พวกเราตกใจจึงจอดรถแล้ววิ่งไปดูน้องกันน น้องหลับตาอยุแล้วพูดว่า ได้ยินเสียงผญ พูดว่า 'มาทำอะไร' พวกเราอึ่งกันนยกใหญ่ เราจึงตัดสินใจพาน้องไปที่พักก่อนน พอถึงที่พักน้องกันเล่าให้ฟัง น้องร้องไห้ตลอดดเลย. พวกผมก้อเลยคุยกันว่าน้องไปวัดดีกว่า เราก้อดีออกจากที่พักไปที่วัดเลยคับบ โชคดีเลยพระอยุพอดีเลย เราจึงถวายสังฆทานกัน หลวงพี่บอกว่าเปนอะไรเนี่ย นอนไม่หลับไง ไปเจออะไรมา(ตอนนั้นมันยังไม่6โมงงเลย คนบ้าอะไรไปถวายสังฆทานนแต่เช้าส) ต่อคับๆ เราก้อบอกพระว่าเจอของดีคับ หลวงพี่ก้อพูดมาว่านี่แหบะเหนไหมพูดจาไม่ดีในวัดเนี่ยย และจะให้พระช่วย(พวกเราก้องงนะคับว่าไปพูดอะไรตอนไหน) เราถวายสังฆทานกัน แล้วพระก้อให้นำ้มน ระหว่างให้ นั้น น้องก้อร้องไห้อีก พระจึงบอกให้เอาน้องมาตรงกลาง แล้ง พระก้อลุกขึ้นไปเอาของในย่ามพระมา(ตอนนี้น่ากลัววมากกกคับ) แล้วพระก้อเอาลุกประคำเเขวนใส่ น้องเอร้องเสียงหื่อๆๆ น้องสั่นไปทั่งตัว ร้องไห้ด้วย เพื่อนทุกคนมองหน้ากันแล้วอึ้งกับสิ่งทีเหนนนกัย. แล้วหลวงพี่ก้อเอา ของมาเหมือนกับมืดไม้แต่เปนอันเลกๆออกมา กับ สายสิน พระเอาสายสินที่หัวแบ้วเอามีดเลกจิ้มที่หน้าผาก โอ้โห น้องงร้องอีกแล้ววว. ทีนี้คับ หมาที่อยุหน้ามันมากันเปน10-20ตัวเลยแล้วมองมาทางงพวกเราแล้วมันก้อหอนรับต่อๆกันไป พวกเรารุ้เลยว่สเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราาา.พอเสจปุ้ปเราก้อพาน้องกับ ให้น้องนั่งพักตรงโต้ะหน้าบ้าน พอดีเลยคับมีพระมาบิณฑบาตรหน้าน้องสั่นๆไปทั้งตัว มือเกรง แล้วก้อพูดออกมาว่า'กุเกียจเสียงสวดมนเอาออกไปปปปปป'. แล้วน้องก้อกลับมาปกติ เหมือนเดิมแต่น้องจะมีอาการสั่นๆเรื่อยจนถึงปัจจุบันนี้อยุ พวกเราก้อเลยเกบข้าวของกลับบ้านกัน โดยเชกเอ้าตอน12.00 แช้วไปรอเรือที่หาดหน้าบ้านน. ปรากฎเรือไม่มีรอบขึ้นตอนบ่ายโมงต้องไปขึ้นที่หาดตาแหวน (ถ้าเราขึ้นหาดหน้าบ้สนมันจะขับตรงเลยยย. แต่ถ้าขึ้นหาดตาแหวนต้องผ่านหาดหลายหาด หนึ่งในนินก้อคือหาดตายาย). เราก้อไปขึ้นที่หาดตาแหวนน เรือขับผ่านหาดตายาย อาการน้องเอ สั้นหนักกว่าเดิมมากกกๆ ขนาดมีสายสินที่ขอ พระอีก3อง น้องก้อสั่นไท่หายพวกเราทั้งหมดก้อเลยยกมือขอขมาศาล พอถึงงฝั่งน้องก้อสั่นอีกพวกเราก้อเครียดกันสงสารน้องด้วยแต่มันทำอะไรไม้ได้เึาก้อนั่งรถกลับ กทม กัน ถึง กทม เราก้อแยกกันกลับบ้าน กัน คืนนั้นเพื่อนที่เปนแฟนน้องเอไลนมาบอกในกลุ่มว่าน้องเอได้ยินเสียงอีกแล้วคราวนี้พูดว่า'ยังไม่ตายอีกหรอ' ทำเอาพวกเรากลัวเข้าไปอีก จนวน ผ่านมาแล้ว 3 วัน น้องก้อยังไม่หายยังมีอาการอยุ. นี่คือประสบการชีวิตพวกเราทั้งหมด11คน ที่จะจำไปจนตายยยเลยคับบ
พวกเราก้อไม่รุ้ว่าสาเหตูเกิดจากอะไร แต่พวกเราก้อได้ขอขมาทำบุญให้แล้ววคับบ. แต่ถ้าคิดแง่ดีเค้าไม่เอาถึงชีวิตก้อดีแล้ววว นี่คือประสบการณ์ ณ เกาะล้านนคับบ ขอบคุนที่รับฟังคร้าบบบ
ประสบการณ์ชีวิต ณ เกาะล้านน
ทำกับข้าวกินกันนจนดึกเลยคับ จนมาถึงเวลาประมาน3ทุ่มกว่าๆคับ(นี่คือจุดเริ่มต้นของทุกๆอย่างคับ). พวกเรานั่งเล่นกันกระโดดเล่นกัน จู่ๆเตียงทืนอนกันอยุเกิดหักขึ้นมาครับ 55555 พวกเราตกใจกันมาก. ผมจึงโทรบอกทางที่พัก ซัก5 นาทีพี่เค้าก้อมา เค้าก้อมาขอโทดบอกว่าบ้านไม้มันเก่าน่อยยโทดที( คือบ้านเนืยที่อยุกันอะมันเปนไม้ที่อ่อนสุดในโลกแล้วมั่งคับ555555 อ่อนจิงๆ ) แล้วผมก้อขอบคุนพี่เค้า พี่เค้าบอกพี่ไม่คิดตังนะน้องง พวกเราก้อโล่งใจ5555
ผมก้อไปส่งพี่เค้า แต่พี่เค้าได้พูดขึ้นมาว่าน้องๆระวังผีหลอกนะ พวกเราก้อเงียบบกัน แล้วพี่เค้าก้อพูดแบบขำๆว่าพี่พูดเล่นน้อง5555 พวกผมก้อยิ้มๆกันน
พอประมาน4ทุ่มเกือบ5ทุ่มม เพื่อนผม ที่เปน ผช มันบอกมันเหนเงาผช ที่กระจกก พวกเราก้อบอกมันว่าคงตาฟาดดไป แต่เพื่อนก้อยังยืนยันว่าเหนจิงๆ หลังจากนั้นทุกคนต่างรุ่สึกไม่เปนตัวเอง ระเเวง พวกเราจึงได้มานั่งสวดมนกัน(คือเราไป11 คนน แล้วตอนนั้นน้อง ผญ หลับอยุ เราจึงไหว้สวดมนกันอยุแต่10 คน)
แล้วเราก้อนั่งคุยกันไปเรื่อยๆๆๆถึงเวลาประมานตี1 เพื่อนผมมันก้อพูดขึ้นมาว่า กูจะขับรถไปหาดนวลใครจะไปกะกุบ้างง คือตอนนั้นตี1 คือจะออกไปหาพ่ออหรอคับบ55555 พวกเราก้อห้ามมันทั้งห้ามทั้งด่า แต่มันก้อยังจะไปเหมือนอะไรจูงใจมัน แต่สุดท้ายมันก้ิไม่ได้ไปนะคับ555555 คือพวกเรากลัวด้วยยคับเปนห่วงเพื่อนนกลัวเปนอะไร มันดึกด้วย. แล้วเราก้อตกลงกันว่าจะตื่นกัน ตี4.30 เพื่อจะได้ไปดูพระอาทิตขึ้นกัน แล้วเราก้อแยกย้ายยนอนนกัน
รุ้งเช้า เวลาประมาน4.30 เป้ะะะ ผมตื่นมาคนแรก ก้อลุกมาเข้าห้องงนำ้ เสจ กำลังจะเดินกลับ ผมไปสะดุดกะเสียงแมวที่อยุข้างล่าง(คือบ้านมีแมวอยุ3 ตัวคับ)
ผมได้ยินเหมือนมันเล่นกะใครอยุ คือผมรับรุ้แบบนั้นก้อวิ่งกลับมานอนเลย5555 กลัวด้วยย แล้วก้อหลับไป
หลังจากนั้นประมาน10-15 นาที เพื่อนผมตื่นมันเลยปลุกเพื่อนทุกๆคนให้ไปดูพระอาทิตขึ้น พวกเราก้อตื่นกันน แล้วก้อเริ่มออกจากบ้านนกัน ตอนนั้นเวลาประมานตี5มั้งคับบ เราเริ่มไปที่หาดนวลก่อนน เราก้อขับกันนไปป ตอนนั้นไม่มีคนเลยคับ ถนนมืดมาก มีคนแค่นิดเดียวขะมีแค่แม่ค้ากะลังทำกับข้าววอยุ. เราขับตรงหาดนวลลล มันเปนอะไรที่น่ากลัววมากกกกกกกดกกดดดด มืดมากกกกกไม่มีไฟ คนก้อไม่มี มีแค่พวกเรา11คน แล้วก้อหมาตามถนน5555555
เราไปถึงหาดนวล ไม่มีพระอาทิตเลย555555 พระอาทิตยังไม่ขึ้นห้ะ แต่จู่ๆคับเพื่อน ผช บอก เห้ยน้อง เอ( เอ=น้องผญละกันคับ)
เอบอกว่าเหนผีเปรตตตตต. น้องเอร้องไห้ใหญ่เลยไม่กล้สลืมตาเลยยย พวกเราก้อเลยบอกกันว่าให้ไปที่ที่วิบัตสนาบนเขากันเพราะมันเหนวิวทั้งเกาะเลย(เราลืมเรื่องเอกันหมดเลย คิดว่าตาฝาดคงง่วงอยุ) ที่นี้ผมก้อพบกับตัวเองเลยคับบ เราขับใิไซกัน6คัน พวกเราขับตามๆกัน ผมอยุขัน2 ตอนนั้นเพื่อนผมขันแรกมันบิดแรงขึ้นนแล้วมันก้อนำห่างไปกลายเปนผมนำแทนเลย แล้วผมก้อมองที่เงาบนถนน เงาที่รถจากด้านส่องไฟขึ้รมาาาา ผมก้อพบกับ เงาปริศนาคือ ผมขับแล้วมีเพื่อนซ้อน1คน คับ แต่ผมมองที่เงามันเหนเปน3( ช่วงถนนมันเหนเงาแล้วเปนแบบหัวซ้อนหัวกันคับ) ผมเหนเปนเงา ผญ ผมสั้นซ้อนอยุ พอเหนปุ้ปผมก้อบิดรถตามขันแรกไปเลยกลัววมากๆ แต่ผมไม่ได้บอกใครนะคับ ทีนี้เราไปบนที่วิบัตสนา พวกเราคุยกะน้องเอ น้องบอกเหนจิงๆ แต่น้องเริ่ม โอเครขึ้นแล้ว ตอนนั้นเริ่มมีเงาแดดขึ้นมาาแล้ววง เรามองดูแดด พวกเราคิดว่าพระอาทิตน่าจะขึ้นตรงหาดตายาย จึงขับรถไปที่หาดด
แต่ก้อเกิดเรื่องจนได้. เพื่อนก้อจอดรออยุตรงป้ายที่เขียน หาดตายาย➡️ จู่ๆน้องเอร้องไห้อีกแล้วคับบบ พวกเราตกใจจึงจอดรถแล้ววิ่งไปดูน้องกันน น้องหลับตาอยุแล้วพูดว่า ได้ยินเสียงผญ พูดว่า 'มาทำอะไร' พวกเราอึ่งกันนยกใหญ่ เราจึงตัดสินใจพาน้องไปที่พักก่อนน พอถึงที่พักน้องกันเล่าให้ฟัง น้องร้องไห้ตลอดดเลย. พวกผมก้อเลยคุยกันว่าน้องไปวัดดีกว่า เราก้อดีออกจากที่พักไปที่วัดเลยคับบ โชคดีเลยพระอยุพอดีเลย เราจึงถวายสังฆทานกัน หลวงพี่บอกว่าเปนอะไรเนี่ย นอนไม่หลับไง ไปเจออะไรมา(ตอนนั้นมันยังไม่6โมงงเลย คนบ้าอะไรไปถวายสังฆทานนแต่เช้าส) ต่อคับๆ เราก้อบอกพระว่าเจอของดีคับ หลวงพี่ก้อพูดมาว่านี่แหบะเหนไหมพูดจาไม่ดีในวัดเนี่ยย และจะให้พระช่วย(พวกเราก้องงนะคับว่าไปพูดอะไรตอนไหน) เราถวายสังฆทานกัน แล้วพระก้อให้นำ้มน ระหว่างให้ นั้น น้องก้อร้องไห้อีก พระจึงบอกให้เอาน้องมาตรงกลาง แล้ง พระก้อลุกขึ้นไปเอาของในย่ามพระมา(ตอนนี้น่ากลัววมากกกคับ) แล้วพระก้อเอาลุกประคำเเขวนใส่ น้องเอร้องเสียงหื่อๆๆ น้องสั่นไปทั่งตัว ร้องไห้ด้วย เพื่อนทุกคนมองหน้ากันแล้วอึ้งกับสิ่งทีเหนนนกัย. แล้วหลวงพี่ก้อเอา ของมาเหมือนกับมืดไม้แต่เปนอันเลกๆออกมา กับ สายสิน พระเอาสายสินที่หัวแบ้วเอามีดเลกจิ้มที่หน้าผาก โอ้โห น้องงร้องอีกแล้ววว. ทีนี้คับ หมาที่อยุหน้ามันมากันเปน10-20ตัวเลยแล้วมองมาทางงพวกเราแล้วมันก้อหอนรับต่อๆกันไป พวกเรารุ้เลยว่สเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราาา.พอเสจปุ้ปเราก้อพาน้องกับ ให้น้องนั่งพักตรงโต้ะหน้าบ้าน พอดีเลยคับมีพระมาบิณฑบาตรหน้าน้องสั่นๆไปทั้งตัว มือเกรง แล้วก้อพูดออกมาว่า'กุเกียจเสียงสวดมนเอาออกไปปปปปป'. แล้วน้องก้อกลับมาปกติ เหมือนเดิมแต่น้องจะมีอาการสั่นๆเรื่อยจนถึงปัจจุบันนี้อยุ พวกเราก้อเลยเกบข้าวของกลับบ้านกัน โดยเชกเอ้าตอน12.00 แช้วไปรอเรือที่หาดหน้าบ้านน. ปรากฎเรือไม่มีรอบขึ้นตอนบ่ายโมงต้องไปขึ้นที่หาดตาแหวน (ถ้าเราขึ้นหาดหน้าบ้สนมันจะขับตรงเลยยย. แต่ถ้าขึ้นหาดตาแหวนต้องผ่านหาดหลายหาด หนึ่งในนินก้อคือหาดตายาย). เราก้อไปขึ้นที่หาดตาแหวนน เรือขับผ่านหาดตายาย อาการน้องเอ สั้นหนักกว่าเดิมมากกกๆ ขนาดมีสายสินที่ขอ พระอีก3อง น้องก้อสั่นไท่หายพวกเราทั้งหมดก้อเลยยกมือขอขมาศาล พอถึงงฝั่งน้องก้อสั่นอีกพวกเราก้อเครียดกันสงสารน้องด้วยแต่มันทำอะไรไม้ได้เึาก้อนั่งรถกลับ กทม กัน ถึง กทม เราก้อแยกกันกลับบ้าน กัน คืนนั้นเพื่อนที่เปนแฟนน้องเอไลนมาบอกในกลุ่มว่าน้องเอได้ยินเสียงอีกแล้วคราวนี้พูดว่า'ยังไม่ตายอีกหรอ' ทำเอาพวกเรากลัวเข้าไปอีก จนวน ผ่านมาแล้ว 3 วัน น้องก้อยังไม่หายยังมีอาการอยุ. นี่คือประสบการชีวิตพวกเราทั้งหมด11คน ที่จะจำไปจนตายยยเลยคับบ
พวกเราก้อไม่รุ้ว่าสาเหตูเกิดจากอะไร แต่พวกเราก้อได้ขอขมาทำบุญให้แล้ววคับบ. แต่ถ้าคิดแง่ดีเค้าไม่เอาถึงชีวิตก้อดีแล้ววว นี่คือประสบการณ์ ณ เกาะล้านนคับบ ขอบคุนที่รับฟังคร้าบบบ