ช่วงนี้ดูแต่หนังหลอนๆ วันก่อนไปดู Crimson Peak มา ส่วนเมื่อวานก้อไปดู “อาบัติ” มา ไม่ใช่ซิ เค้าเปลี่ยนชื่อเป็น “อาปัติ” แล้ว ตอนหนังเริ่มฉายก้องงๆ เพราะไม่ได้ตามข่าวละเอียด มาคุ้ยทีหลังเลยรู้ว่า อ่อ เปลี่ยนชื่อแล้ว แต่ความหมายของทั้งสองคำเหมือนกันนะ แต่ “อาปัติ” เป็นคำที่เขียนตามภาษาบาลี ยังเคืองอยู่อย่างคือ เวอร์ชั่นที่ไปดูมันไม่ original จิงๆ มันผ่านการตัดต่อใหม่ อารมณ์แบบเซ็งมากและเคืองมากด้วย
- ความน่ากลัวก้อตามมาตรฐานหนังผีไทยทั่วไป หนังผีไทยน่ากลัวอยู่แล้ว แต่ไม่เท่าสี่แพร่ง ห้าแพร่งอ่ะนะ สองอันนั้นคือ ดูจบจะเก็บไปหลอนต่อคนเดียว เก็บไปฟุ้งซ่าน เก็บไประแวง แต่เรื่องนี้ตอนดูก้อกลัวตามปกตินะ แต่ดูเสร็จก้อไม่ได้เก็บมาอะไรต่อเลย
- บรรยากาศที่วัดคือเป็นอะไรที่หลอนมากกกกก ผีกะศพก้อทำน่ากลัวอยู่ หนังมีการใช้ดนตรีเสียงดังให้คนดูตกใจบ่อยอยู่เหมือนกัน ตอนเข้าไปนั่งดูตอนแรกก้อนั่งดูปกติ กินป็อปคอร์นไป ไรงิ แล้วผ่านไปสักพักตัวกูทั้งตัวก้อเริ่มขึ้นมาอยู่บนเบาะ ตามด้วยหยีตา(การเห็นภาพเบลอๆจะทำให้รู้สึกปลอดภัยขึ้นมากอย่างไม่น่าเชื่อค่ะ) และตั้งการ์ดตามลำดับ 555
- เรื่องนี้อยากบอกว่า แน็ก คือ ตัวละครดำเนินเรื่อง แต่ “เรื่อง” จิงๆที่หนังต้องการเสนอ ไม่ใช่เรื่องของแน็กนะคะ คือแบบว่า แน็ก รับบทนำ แต่พล็อตส่วนของเค้าเป็นพล็อตรอง ส่วนนักแสดงที่รับบทรอง แต่พล็อตส่วนของเค้าคือพล็อตหลัก นั่นเอง
- เรื่องนี้มีปริศนาเยอะอยู่ ชอบตรงนี้แหละ คือมีอะไรให้ค้นหาติดตาม ว่าใครเป็นเป็นใคร เคยเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่แค่วิ่งหนีผีกันอุตลุตทั้งเรื่อง โดยคนดูจะร่วมรับรู้ไปพร้อมๆกับตัวละครของแน็ก แต่ก้อมีที่คนดูรับรู้นำไปก่อนหรือรับรู้ละเอียดกว่าแน็ก เช่น เวลาตัวละครตัวอื่นนึกย้อนอดีตเป็นภาพ Flashback ความรับรู้ของคนดูเลยจะเห็นละเอียดกว่าที่ตัวละครของแน็กรับรู้ว่าอะไรยังไง โดยขณะที่ดำเนินเรื่อง ก้อจะมีผีโผล่มาให้ตกใจเป็นระยะๆ
- พักหลังเหมือนหนังผีไทยมักนิยมเล่นกับสถานการณ์เซอร์ไพรส์คนดูว่า อ้าว คนนี้คือเป็นผีมาทั้งเรื่องเหรอ ไม่ใช่คน เรื่องนี้ก้อเช่นกันค่ะ
- เรื่องที่ว่า ตัวละครของแน็กไปทำไรผิดมา คือหนังเฉลยมาตั้งแต่กลางๆเรื่องแล้วถ้าสังเกตดีๆ เฉลยแบบเนียนๆ(ผ่านฉากแน็กเล่นเฟสในมือถือกะที่แฟนแน็กเปรยๆถึงตอนคุยโทสับกัน) ก่อนมาเฉลยแบบชัดๆตอนจบ ชัดแบบชัดมาก วิ่งกระโดดโลดเต้นเลยทีเดียวเชียว
- ตัวละครของน้องพลอย น้องน่ารักดี ตอนช่วงแรกที่เริ่มเรื่องมองว่า คือนางเปนพวกแรดเงียบแน่ๆ แบบทำแบ๊วๆใสๆ แต่พอดูจนจบถึงฉากที่นางประกาศจุดยืนที่นางมีต่อสิ่งที่เรียกว่า ความรัก ก้อเพิ่งเข้าใจค่ะว่า นางเป็นแนววัยรุ่นประเภทที่ให้ความสำคัญกะความรักเปนอย่างมากเฉยๆ อารมณ์แบบความรักคือสิ่งสำคัญที่สุดในโลกนี้ เป็นผู้หญิงแนวอยากเจอรักแท้ เธออยู่หนใด ความรักเปนสิ่งสวยงาม ความรักทำให้โลกหมุนได้(จิงๆคือแรงดึงดูดของดวงอาทิตย์นะ วิทยาศาสตร์ปอหก ไรงิ) อะไรประมาณนั้น แต่น้องไม่ได้เป็นพวกแรดเงียบค่ะ นางอาจมีอ่อยบ้างเปนระยะ แหะๆ แต่ไม่ได้อ่อยเพราะแรด ไม่ได้เปนพวก want มาก คือนางไม่ได้อยากทำไรผิด แค่นางเชื่อในความรัก ส่วนความถูกผิดเป็นคนละเรื่องกัน รักไม่มีถูกผิด รักคือรัก ไรงิ
เรื่องนี้โดยรวมให้ B นะ
อาปัติ / อาบัติ ไปดูมาแล้ว วิจารณ์หนัง ไม่สปอยล์ + เพื่อนๆคิดไงกะตัวละครที่น้องพลอยแสดงบ้างค่ะ ฝ้ายน่ะ
- ความน่ากลัวก้อตามมาตรฐานหนังผีไทยทั่วไป หนังผีไทยน่ากลัวอยู่แล้ว แต่ไม่เท่าสี่แพร่ง ห้าแพร่งอ่ะนะ สองอันนั้นคือ ดูจบจะเก็บไปหลอนต่อคนเดียว เก็บไปฟุ้งซ่าน เก็บไประแวง แต่เรื่องนี้ตอนดูก้อกลัวตามปกตินะ แต่ดูเสร็จก้อไม่ได้เก็บมาอะไรต่อเลย
- บรรยากาศที่วัดคือเป็นอะไรที่หลอนมากกกกก ผีกะศพก้อทำน่ากลัวอยู่ หนังมีการใช้ดนตรีเสียงดังให้คนดูตกใจบ่อยอยู่เหมือนกัน ตอนเข้าไปนั่งดูตอนแรกก้อนั่งดูปกติ กินป็อปคอร์นไป ไรงิ แล้วผ่านไปสักพักตัวกูทั้งตัวก้อเริ่มขึ้นมาอยู่บนเบาะ ตามด้วยหยีตา(การเห็นภาพเบลอๆจะทำให้รู้สึกปลอดภัยขึ้นมากอย่างไม่น่าเชื่อค่ะ) และตั้งการ์ดตามลำดับ 555
- เรื่องนี้อยากบอกว่า แน็ก คือ ตัวละครดำเนินเรื่อง แต่ “เรื่อง” จิงๆที่หนังต้องการเสนอ ไม่ใช่เรื่องของแน็กนะคะ คือแบบว่า แน็ก รับบทนำ แต่พล็อตส่วนของเค้าเป็นพล็อตรอง ส่วนนักแสดงที่รับบทรอง แต่พล็อตส่วนของเค้าคือพล็อตหลัก นั่นเอง
- เรื่องนี้มีปริศนาเยอะอยู่ ชอบตรงนี้แหละ คือมีอะไรให้ค้นหาติดตาม ว่าใครเป็นเป็นใคร เคยเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่แค่วิ่งหนีผีกันอุตลุตทั้งเรื่อง โดยคนดูจะร่วมรับรู้ไปพร้อมๆกับตัวละครของแน็ก แต่ก้อมีที่คนดูรับรู้นำไปก่อนหรือรับรู้ละเอียดกว่าแน็ก เช่น เวลาตัวละครตัวอื่นนึกย้อนอดีตเป็นภาพ Flashback ความรับรู้ของคนดูเลยจะเห็นละเอียดกว่าที่ตัวละครของแน็กรับรู้ว่าอะไรยังไง โดยขณะที่ดำเนินเรื่อง ก้อจะมีผีโผล่มาให้ตกใจเป็นระยะๆ
- พักหลังเหมือนหนังผีไทยมักนิยมเล่นกับสถานการณ์เซอร์ไพรส์คนดูว่า อ้าว คนนี้คือเป็นผีมาทั้งเรื่องเหรอ ไม่ใช่คน เรื่องนี้ก้อเช่นกันค่ะ
- เรื่องที่ว่า ตัวละครของแน็กไปทำไรผิดมา คือหนังเฉลยมาตั้งแต่กลางๆเรื่องแล้วถ้าสังเกตดีๆ เฉลยแบบเนียนๆ(ผ่านฉากแน็กเล่นเฟสในมือถือกะที่แฟนแน็กเปรยๆถึงตอนคุยโทสับกัน) ก่อนมาเฉลยแบบชัดๆตอนจบ ชัดแบบชัดมาก วิ่งกระโดดโลดเต้นเลยทีเดียวเชียว
- ตัวละครของน้องพลอย น้องน่ารักดี ตอนช่วงแรกที่เริ่มเรื่องมองว่า คือนางเปนพวกแรดเงียบแน่ๆ แบบทำแบ๊วๆใสๆ แต่พอดูจนจบถึงฉากที่นางประกาศจุดยืนที่นางมีต่อสิ่งที่เรียกว่า ความรัก ก้อเพิ่งเข้าใจค่ะว่า นางเป็นแนววัยรุ่นประเภทที่ให้ความสำคัญกะความรักเปนอย่างมากเฉยๆ อารมณ์แบบความรักคือสิ่งสำคัญที่สุดในโลกนี้ เป็นผู้หญิงแนวอยากเจอรักแท้ เธออยู่หนใด ความรักเปนสิ่งสวยงาม ความรักทำให้โลกหมุนได้(จิงๆคือแรงดึงดูดของดวงอาทิตย์นะ วิทยาศาสตร์ปอหก ไรงิ) อะไรประมาณนั้น แต่น้องไม่ได้เป็นพวกแรดเงียบค่ะ นางอาจมีอ่อยบ้างเปนระยะ แหะๆ แต่ไม่ได้อ่อยเพราะแรด ไม่ได้เปนพวก want มาก คือนางไม่ได้อยากทำไรผิด แค่นางเชื่อในความรัก ส่วนความถูกผิดเป็นคนละเรื่องกัน รักไม่มีถูกผิด รักคือรัก ไรงิ
เรื่องนี้โดยรวมให้ B นะ