ผมขออุปมาอุปไมยเอาแล้วกัน สมมุติคุณมีเพื่อนเป็นนักเตะทีมมหาวิทยาลัย เวลาคุณเห็นเพื่อนคุณเล่นกับทีมมหาวิทยาลัยอื่น เพื่อนคุณเล่นไม่ค่อยดีนัก แล้วเพื่อนคุณก็มักมาบ่นกับคุณว่า เฮ้ยเมิงฝีเท้ากรูกากว่ะ เล่นไม่ค่อยดีเลย สู้ผูเ้ล่นมหาวิทยาลัยอื่นไม่ค่อยได้ กลัวหลุดเป็นตัวสำรองหรือหลุดจากทีมจัง ถ้าคุณเป็นเพื่อนแท้ของเขา คุณสมควรจะทำอย่างไหร่ ระหว่าง

1.บอกเพื่อนว่า เฮ้ยเมิงยอมรับความจริงซะเถอะ ว่าฝีเท้าเมิงอะกาก กรูเห็นเมิงจ่ายบอลเสียตลอด ทำไมเมิงไม่บลาๆ ถ้าเมิงนั่งสำรองหรือหลุดจากทีมกรูก็ไม่แปลกใจหรอกนะ
หรือ
2.เรารู้หรอกนะว่าเพื่อนเราฝีเท้ากากอะแหละ(คิดในใจ) แต่ เรากลับพูดว่า เฮ้ยเมิงพยายามเขานะว้อย สู้ๆว่ะเพื่อน กรูเชื่อว่าเมิงสามารถทำได้แน่นอน

ก็ไม่รู้ผมสมมุติได้ดีไหม มันเป็นความคิดเห็นส่วนตัวที่เผอิญนึกขึ้นมาได้ และ ลองนึกเปรียบกับทีมชาติไทยของเราดู ที่บางคนบอกว่าเป็น ...เอเชีย ว่ามันสมควรจะพิมพ์ออกมาไหม

ปล.ถ้าไม่ถูกใจใครหรือ อุปมาอุปไมย ไม่ดี ก็ขออภัยไว้ณ.ที่นี้ด้วยแล้วกันครับ