เอาเป็นว่าแอบชอบแล้วกัน ตอนนี้ก็ชอบนะ จนถึงวันนี้ก็แบบไม่ได้รู้สึกชอบใครนะ ก็อารมร์แบบโสดแบบยาวๆ จนชินนนนมากก(ว่าไปนั้น) ก็มีคนเข้ามาคุยบ้างนะแต่ก็แบบไม่ได้รู้สึกชอบอะไรคุยได้พักๆ อีกฝ่ายก็เลิกคุยไปเองแหละ สงสัยเราแค่ตอบไปงั้นๆละมั้งฮ่าๆ สรุปได้ว่าก็แอบชอบคนๆนึ่งอ่ะนานแล้ว
เรื่องเป็นมาแบบนี้เลยยย
สมัยประถมในโรงเรียนเอกชน(กระโปรงลายสกอตเลยก่อนหน้านั้นสีแดง) เลยนะ ป.6 ก็เด็กอ่ะนะก็แค่ชอบเฉยๆ คิดว่าชอบเฉยๆนะ ณ ตอนนั้น ซึ่งคนน่ารักๆ สวยๆ ก็มีนะในห้อง แต่แบบเหมือนทุกคนมองข้ามคนนี้ไป แต่เราแบบชอบคนนี้ เราก็ไม่ได้แสดงออกอะไรแบบทำตัวปกติ เพราะ ตอนนั้นเด็กแหละมั้ง เอาเป็นว่าบอกชื่อคนนั้นเลยแล้วกัน เราเรียกชื่อว่า มีน(ใส่แว่นด้วยนะ) นะแต่แบบมารู้จริงๆว่าชื่อ มิน เอ้าาา (เราไม่ได้ถามเองหรอกนะอ่านชื่อเฟสเอามันพิมว่า Min ฮ่าๆ สรุปด้วยตัวเองเลยอันนี้) ซึ่งแบบระยะเวลา ป.4-ป.6 เรียกชื่อมีนมาโดยตลอด 5555 คิดแล้วก็ขำ เหมือนแบบชอบแต่แทบไม่ได้เข้าไปคุยตลอด 3 ปี ข้ามมาตอนจะจบ ป.6 เลย มินไปชอบแบบเพื่อนเราซึ่งก็อยุ่ในกลุ่มเพื่อนด้วยกัน ไอ้เรานี้ก็
ไปรู้เรื่องของเขา เราก็แบบช่างเถอะ พอแบบวันสุดท้ายที่จะจบอ่ะ พร้อมแยกย้ายมีวันแรกของขวัญอะไรประมาณนั้น โรงเรียนนี้ มีถึง ม.3 แต่แบบ มัธยมเปิดมา 2-3 ปีนี้ละจำไม่ได้ ซึ่งจบ ป.6 นักเรียนส่วนใหญ่ก็แบบจะแยกย้ายกันไป วันแรกของขวัญนั้นแหละว่าเศร้าเราเลย มีนนี้แบบคงจะบอกชอบเพื่อนเรานี้ละ แต่เพื่อนเราแบบไม่สนใจอะไรแบบนั้น มินนี้นั้งเศร้าเลยกอดตุ๊กตาหมีตัวขาวๆ คาดว่าได้มาจากไหนในวันนั้นไม่รู้ เราก็แบบนั้งมองห่างๆอ่ะนะ ตอนวันแรกของขวัญ มันแบบจะเอาเก้าอี้มาทำเป็นวงกลมรอบห้องอ่ะ เรานี้นั้งติดทางออกเลย มินนี้นั้งประมาณหน้ากระดานดำ เห็นนั้งเศร้าแบบนั้นก็อยากเข้าไปถามว่าเป็นอะไรนะ แต่เราไม่กล้าเองแหละทุกอย่างก็จบวันนั้น เราก็ไปสอบเข้า มัธยมโรงเรียนเดียวกับมินนะ ข้ามมาวันเกรดออกตอนป.6(ตรงกับวันประกาศผลสอบเข้าโรงเรียนมัธยม)
เราไปเจอมินตอนเช้าก่อนเข้าไปรับเกรดตอนป.6 มินบอกว่า เรานะสอบไม่ติดและมินก็ไม่ติด เราไม่ได้คาดหวังจะติดอยู่แล้วเราว่าจะตอบที่เดิมอยู่แล้ว
มินไปต่อ โรงเรียนเอกชนอีกโรงเรียนหนึ่ง เรามารู้ตอนประมาณ ม.1 ตอนเปิดเทอมว่ามินไปต่อโรงเรียนนั้น ในโรงเรียนเดิมเราก็ใช้ชีวิตเรื่อยๆ
ช่วงนั้นแบบใช่ msn ในการคุยแชทกันกับ hi5 นี้ละมั้ง เราไม่เล่น hi5 ไงแต่ msn เราก็เล่นอยู่ เราถามจากเพื่อนผญ ว่ามินไปเรียนไหนหรอ อะไรประมาณนั้น เราก็ไม่ได้ติดต่ออะไร ข้ามมาช่วงขึ้น ม.3 Facebook ก็เข้ามาเราก็สมัครเล่นเพื่อแบบจะหาเฟสของมินไรงี้ อยากบอกว่าหาเจอครับ ไม่ได้หาเองขอมาอีกนั้นแหละ 5555 ประมาณปี53 แล้วผมก็แบบ
เก่งนิดๆ มั่วหน่อยๆ ไปแข่งทักษะ ของ โรงเรียนเอกชนในจังหวัดอะไรสักอย่างที่โรงเรียนเอกชนข้างกับโรงเรียนเอกชนที่มินเรียนอยู่ ซึ่งเห็นมินเดินมาแว๊บๆนะแต่เราไม่ได้ทัก เราเห็นมินคนเดียว 5555 ตอนพักกลางวันซึ่งกำลังจะไปกินข้าวหรือคิดไปเองแต่คิดว่าเห็น(คิดเอง555) ข้ามไป จบ ม.3 ความคิดเริ่มแบบ ไปเรียนโรงเรียนเอกชนเดียวกับมินดัไม ซึ่งจะเรียนเป็นสายสามัญด้วย(ม.4 ม.5 ม.6)
ด้วยความขี้เกียจทำการบ้านของเรา เลยคิดว่าไปเรียนสายอาชีพดีกว่า(ปวช.1 ปวช.2 ปวช.3)เอาเป็นว่าเราไปเรียนสายอาชีพเพราะขี้เกียจทำการบ้าน 555 อย่าเอาเป็นแบบอย่างนะ ช่วงนั้นเราก็ มีแค่เฟสของมิน ไม่แอดด้วย จำไว้แค่ว่าชื่อเฟสอะไร ก็ตามดูในเฟสไปวันๆ จน ปวช.3 เพื่อนที่เรียน ป.6 มาด้วยกันซึ่งเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมที่เราสอบไม่ติดมาทักว่า จะไปเรียนต่อที่ไหน ซึ่งช่วงนั้นเป็นเทอม 2 ของ ปวช.3แล้ว เราสอบติดโควต้าของ มหาลัยในเชียงใหม่แต่เป็น ปวส. นะ เราก็บอกไปว่าเรียน ปวส. มหาลัยในเชียงใหม่ เพื่อนก็มาคุยๆ แล้วก็ถามเราว่าเจอเพื่อนสมัย ป.6 คนไหนบ้าง อยากจะบอกว่าเจอไม่กี่คนมาทางสายอาชีพ นี้แทบจะไม่เจอเพื่อน สมัยป.6 เลย แล้วเราก็แบบส่งเฟสเพื่อนสมัย ป.6 ให้กัน แล้วก็คุยกันไปว่าใครเปลี่ยนไปบ้างประมาณนั้น ซึ่งมินก็ติดมหาลัยในเชียงใหม่อยู่ตรงข้ามกับมหาลัยที่เราติด โลกไม่ได้กมหรอกความตั้งใจของคนๆเดียวนั้นแหละ 5555 เราก็ส่องเฟสไปเรื่อยๆนั้นแหละ
คงมีคนสงสัยเราไม่มีแฟนหรอ ใช่แล้วเราไม่มีเลย ข้ามมาเลยครับ ตอน 1ปีช่วงที่ข้ามมาส่องเฟสไปวันๆ มาช่วงนั้นแอดไม่ได้แล้วครับติดตามอยู่แบบนั้นก็อ่านสเตตัสมากเรื่อยๆข้ามมานะตอนก่อนจะมาเริ่มพิมเลยนะ จนวันพฤหัสที่ผ่านมา มิน โพสว่า มันก็สมควรทิ้งฉันไปทำถูกแล้ว คงเศร้าแหละมั้งนะ เราก็แบบอาจมีความกล้ามานิดนึง เราไปกดไลค์แบบให้มินแอดกลับมาไรแบบนั้น ไลค์ไปประมาณ 8 อัน คงจะแอดมาหรือไม่สนใจ เพราะจำไม่ได้แหละมั้ง
รอลุ้นไปละกันตัวผมมมม.......
มันเหมือนกับว่า เราไม่มีความพยายามอะไรมาตั้งแต่ต้นแล้วจนถึงตอนนี้ก็ไม่มีความพยายามอะไร
มันอาจจะดูแบบเพ้อเจ้อแต่มันก็เป็นเรื่องจริง ไม่ได้หวังให้มาอ่านหรอก 55 ^^
เล่าเรื่องไม่เก่ง เวลา 9 ปีของเราแบบ แต่เวลาที่แบบจะได้คุยกันจริงๆมันไม่มีด้วยแหละ สั้นมากกับเรื่องนี้
**************************************ขอให้เธอมีความสุขกับชีวิตของเธอมากๆนะ ยัยแว่น(มิน) ^^
***************************************************************************************************************
เขียนจากเพื่อนสมัยประถม#B
แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งๆมานานแล้ว พิมยาวนิดๆนะ ^^
เรื่องเป็นมาแบบนี้เลยยย
สมัยประถมในโรงเรียนเอกชน(กระโปรงลายสกอตเลยก่อนหน้านั้นสีแดง) เลยนะ ป.6 ก็เด็กอ่ะนะก็แค่ชอบเฉยๆ คิดว่าชอบเฉยๆนะ ณ ตอนนั้น ซึ่งคนน่ารักๆ สวยๆ ก็มีนะในห้อง แต่แบบเหมือนทุกคนมองข้ามคนนี้ไป แต่เราแบบชอบคนนี้ เราก็ไม่ได้แสดงออกอะไรแบบทำตัวปกติ เพราะ ตอนนั้นเด็กแหละมั้ง เอาเป็นว่าบอกชื่อคนนั้นเลยแล้วกัน เราเรียกชื่อว่า มีน(ใส่แว่นด้วยนะ) นะแต่แบบมารู้จริงๆว่าชื่อ มิน เอ้าาา (เราไม่ได้ถามเองหรอกนะอ่านชื่อเฟสเอามันพิมว่า Min ฮ่าๆ สรุปด้วยตัวเองเลยอันนี้) ซึ่งแบบระยะเวลา ป.4-ป.6 เรียกชื่อมีนมาโดยตลอด 5555 คิดแล้วก็ขำ เหมือนแบบชอบแต่แทบไม่ได้เข้าไปคุยตลอด 3 ปี ข้ามมาตอนจะจบ ป.6 เลย มินไปชอบแบบเพื่อนเราซึ่งก็อยุ่ในกลุ่มเพื่อนด้วยกัน ไอ้เรานี้ก็ไปรู้เรื่องของเขา เราก็แบบช่างเถอะ พอแบบวันสุดท้ายที่จะจบอ่ะ พร้อมแยกย้ายมีวันแรกของขวัญอะไรประมาณนั้น โรงเรียนนี้ มีถึง ม.3 แต่แบบ มัธยมเปิดมา 2-3 ปีนี้ละจำไม่ได้ ซึ่งจบ ป.6 นักเรียนส่วนใหญ่ก็แบบจะแยกย้ายกันไป วันแรกของขวัญนั้นแหละว่าเศร้าเราเลย มีนนี้แบบคงจะบอกชอบเพื่อนเรานี้ละ แต่เพื่อนเราแบบไม่สนใจอะไรแบบนั้น มินนี้นั้งเศร้าเลยกอดตุ๊กตาหมีตัวขาวๆ คาดว่าได้มาจากไหนในวันนั้นไม่รู้ เราก็แบบนั้งมองห่างๆอ่ะนะ ตอนวันแรกของขวัญ มันแบบจะเอาเก้าอี้มาทำเป็นวงกลมรอบห้องอ่ะ เรานี้นั้งติดทางออกเลย มินนี้นั้งประมาณหน้ากระดานดำ เห็นนั้งเศร้าแบบนั้นก็อยากเข้าไปถามว่าเป็นอะไรนะ แต่เราไม่กล้าเองแหละทุกอย่างก็จบวันนั้น เราก็ไปสอบเข้า มัธยมโรงเรียนเดียวกับมินนะ ข้ามมาวันเกรดออกตอนป.6(ตรงกับวันประกาศผลสอบเข้าโรงเรียนมัธยม)
เราไปเจอมินตอนเช้าก่อนเข้าไปรับเกรดตอนป.6 มินบอกว่า เรานะสอบไม่ติดและมินก็ไม่ติด เราไม่ได้คาดหวังจะติดอยู่แล้วเราว่าจะตอบที่เดิมอยู่แล้ว
มินไปต่อ โรงเรียนเอกชนอีกโรงเรียนหนึ่ง เรามารู้ตอนประมาณ ม.1 ตอนเปิดเทอมว่ามินไปต่อโรงเรียนนั้น ในโรงเรียนเดิมเราก็ใช้ชีวิตเรื่อยๆ
ช่วงนั้นแบบใช่ msn ในการคุยแชทกันกับ hi5 นี้ละมั้ง เราไม่เล่น hi5 ไงแต่ msn เราก็เล่นอยู่ เราถามจากเพื่อนผญ ว่ามินไปเรียนไหนหรอ อะไรประมาณนั้น เราก็ไม่ได้ติดต่ออะไร ข้ามมาช่วงขึ้น ม.3 Facebook ก็เข้ามาเราก็สมัครเล่นเพื่อแบบจะหาเฟสของมินไรงี้ อยากบอกว่าหาเจอครับ ไม่ได้หาเองขอมาอีกนั้นแหละ 5555 ประมาณปี53 แล้วผมก็แบบเก่งนิดๆ มั่วหน่อยๆ ไปแข่งทักษะ ของ โรงเรียนเอกชนในจังหวัดอะไรสักอย่างที่โรงเรียนเอกชนข้างกับโรงเรียนเอกชนที่มินเรียนอยู่ ซึ่งเห็นมินเดินมาแว๊บๆนะแต่เราไม่ได้ทัก เราเห็นมินคนเดียว 5555 ตอนพักกลางวันซึ่งกำลังจะไปกินข้าวหรือคิดไปเองแต่คิดว่าเห็น(คิดเอง555) ข้ามไป จบ ม.3 ความคิดเริ่มแบบ ไปเรียนโรงเรียนเอกชนเดียวกับมินดัไม ซึ่งจะเรียนเป็นสายสามัญด้วย(ม.4 ม.5 ม.6)
ด้วยความขี้เกียจทำการบ้านของเรา เลยคิดว่าไปเรียนสายอาชีพดีกว่า(ปวช.1 ปวช.2 ปวช.3)เอาเป็นว่าเราไปเรียนสายอาชีพเพราะขี้เกียจทำการบ้าน 555 อย่าเอาเป็นแบบอย่างนะ ช่วงนั้นเราก็ มีแค่เฟสของมิน ไม่แอดด้วย จำไว้แค่ว่าชื่อเฟสอะไร ก็ตามดูในเฟสไปวันๆ จน ปวช.3 เพื่อนที่เรียน ป.6 มาด้วยกันซึ่งเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมที่เราสอบไม่ติดมาทักว่า จะไปเรียนต่อที่ไหน ซึ่งช่วงนั้นเป็นเทอม 2 ของ ปวช.3แล้ว เราสอบติดโควต้าของ มหาลัยในเชียงใหม่แต่เป็น ปวส. นะ เราก็บอกไปว่าเรียน ปวส. มหาลัยในเชียงใหม่ เพื่อนก็มาคุยๆ แล้วก็ถามเราว่าเจอเพื่อนสมัย ป.6 คนไหนบ้าง อยากจะบอกว่าเจอไม่กี่คนมาทางสายอาชีพ นี้แทบจะไม่เจอเพื่อน สมัยป.6 เลย แล้วเราก็แบบส่งเฟสเพื่อนสมัย ป.6 ให้กัน แล้วก็คุยกันไปว่าใครเปลี่ยนไปบ้างประมาณนั้น ซึ่งมินก็ติดมหาลัยในเชียงใหม่อยู่ตรงข้ามกับมหาลัยที่เราติด โลกไม่ได้กมหรอกความตั้งใจของคนๆเดียวนั้นแหละ 5555 เราก็ส่องเฟสไปเรื่อยๆนั้นแหละ
คงมีคนสงสัยเราไม่มีแฟนหรอ ใช่แล้วเราไม่มีเลย ข้ามมาเลยครับ ตอน 1ปีช่วงที่ข้ามมาส่องเฟสไปวันๆ มาช่วงนั้นแอดไม่ได้แล้วครับติดตามอยู่แบบนั้นก็อ่านสเตตัสมากเรื่อยๆข้ามมานะตอนก่อนจะมาเริ่มพิมเลยนะ จนวันพฤหัสที่ผ่านมา มิน โพสว่า มันก็สมควรทิ้งฉันไปทำถูกแล้ว คงเศร้าแหละมั้งนะ เราก็แบบอาจมีความกล้ามานิดนึง เราไปกดไลค์แบบให้มินแอดกลับมาไรแบบนั้น ไลค์ไปประมาณ 8 อัน คงจะแอดมาหรือไม่สนใจ เพราะจำไม่ได้แหละมั้ง
รอลุ้นไปละกันตัวผมมมม.......
มันเหมือนกับว่า เราไม่มีความพยายามอะไรมาตั้งแต่ต้นแล้วจนถึงตอนนี้ก็ไม่มีความพยายามอะไร
มันอาจจะดูแบบเพ้อเจ้อแต่มันก็เป็นเรื่องจริง ไม่ได้หวังให้มาอ่านหรอก 55 ^^
เล่าเรื่องไม่เก่ง เวลา 9 ปีของเราแบบ แต่เวลาที่แบบจะได้คุยกันจริงๆมันไม่มีด้วยแหละ สั้นมากกับเรื่องนี้
**************************************ขอให้เธอมีความสุขกับชีวิตของเธอมากๆนะ ยัยแว่น(มิน) ^^
***************************************************************************************************************
เขียนจากเพื่อนสมัยประถม#B