คือเราเป็นคนที่ร่าเริงมากๆ แต่มันก็มีบางทีที่เรารู้สึกเหงาเวลาอยู่คนเดียว คือเราโสดไง ช่วงนี้ปิดเทอมด้วยไม่ได้เจอเพื่อนบ่อยๆ คือเราร่าเริงมากแต่เราก็อ่อนไหวมากเหมือนกัน เราจะชอบเก็บเรื่องเล็กๆน้อยๆมาคิดมาก แต่ก็ไม่พูดอะไร เราไม่อยากให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีเหมือนที่เรารู้สึกอยู่ตอนนั้น เพราะนิสัยแบบนี้มันทำให้เราแอบอึดอัดใจบ่อยๆ เราชอบแชทมากๆ ชอบหาเพื่อนทางเน็ต รู้สึกคุยด้วยแล้วสนุกดีไม่เหงา อย่างทวิตเตอร์ เฟสบุ๊ค  หรืออะไรประมาณนั้น คือเรารู้จักพี่คนนึงอ่ะ เราชอบเขามาก(แต่ไม่ได้ชอบแบบชู้สาวนะ) คือชอบคุยด้วยเพราะพี่เขาตลกดี มันทำให้เราไม่เหงา แต่วันนึงเราได้คอลคุยกัน วันนั้นวันแรกไม่ได้พูดอะไรมาก แต่วันต่อมาเราเป็นคนถามพี่เขาเองว่าจะคอลมั้ย แต่ตอนนั้นมันดึกมากแล้ว พี่เขากำลังจะเข้านอนพอดี เออเราก็เลยโอเคๆไม่กวนแล้วนะ แต่พี่เขาบอกว่า คอลวันพรุ่งนี้นะ ไม่ผิดสัญญาเลย เราก็ได้ๆพรุ่งนี้นะ  วันต่อมาเราก็รอให้มันถึงดึกๆ เพราะพี่เขาน่าจะคอลดึกๆ เราก็อาบน้ำรอ เล่นเกมรอ จนจะหา้ทุ่มแล้วพี่เขาก็ยังไม่มา เราก็คิดว่าอาจจะมาคอลเที่ยงคืนรึเปล่า เดี๋ยวคงมาทักมั้ง สุดท้ายตอนนี้ตีหนึ่งกว่าพี่เขายังไม่มาเลย สงสัยนอนไปแล้ว คือเราเห็นพี่เขาผ่านๆทามไลน์นะ แต่ไม่กล้าทวงเพราะคิดว่าพี่อาจจะเหนื่อยรึไม่ว่าง เราไม่กล้าพูดไม่กล้าทวง แต่ตอนนี้เราแน่ใจแล้วว่าพี่เขานอนไปแล้วแหละ อาจจะลืมล่ะมั้งเราคิดบวกไว้ แต่มันก็รู้สึกน้อยใจนะ คือเคยเป็นป้ะตอนเราเด็กๆแล้วบอกวพ่อแม่หรือผู้ใหญ่ที่เราสนิทว่าอยากได้นั่นนี่ อยากไปที่โน่นที่นั่น อยากดูนั่นอยากดูนี่ เรารบเร้าเขย่าแขนจนผู้ใหญ่ต้องตอบแบบปัดๆว่าก็ได้ๆเดี๋ยวไว้อาทิตย์หน้าก่อนแล้วกัน เดือนหน้านะ พรุ่งนี้จะพาไปนะ เออเราก็หวังเต็มที่ แต่เด็กก็คือเด็กอ่ะเนาะ แปปๆก็ลืม แต่อย่าให้มีอะไรสะกิดนะ จำได้เลย พอเราทวงผู้ใหญ่เขาก็ทำเหมือนหลงๆลืมๆ บอกตอนไหนวว่าจะไป เอาไว้อาทิตย์ถัดไปดีกว่า พูดทำนองจนเราน้อยใจอ่ะ เหมือนปัญหาพ่อแม่ไม่ยอมซื้อทรศ.ให้นั่นแหละ เราน้อยใจเขา แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเรื่องนี้ เราผิดหวังที่เขาเป็นพี่ที่เราเชื่อใจแล้วก็คอยพึ่งพามาตลอด ผิดสัญญาอ่ะ คือใจหนึ่งคิดว่าพี่เขาเหนื่อย แต่ใจนึงคิดน้อยใจอ่ะ ทำไมพี่ถึงลืมเหรอ พี่สัญญากับนหนูไว้แล้วนี่นา คิดว่าเรื่องแค่นี้เองทำไมต้องน้อยใจ แต่มันอดคิดมากไม่ได้จริงๆนะ