วันแรกเดินทาง
http://ppantip.com/topic/34134162#!
วันที่สอง ณ ซะคะตะ
http://ppantip.com/topic/34159136#!
วันที่สามที่ทซึรุโอกะ
http://ppantip.com/topic/34283994
วันที่สี่อยู่ที่ทซึรุโอกะ
http://ppantip.com/topic/34297225
วันที่หก ก็ที่Asakusa Shinjuku
http://ppantip.com/topic/34347772
วันที่เจ็ด Shibuya
http://ppantip.com/topic/34364310
วันที่แปด Hirosaki & Aomori
http://ppantip.com/topic/34402819
วันที่เก้า Yamadera , Hiraizumi
http://ppantip.com/topic/34431134
วันที่สิบ ชิวล์ๆ
http://ppantip.com/topic/34439414
จันทร์ที่ 8 เราตื่นเช้าก็รีบอาบน้ำทำธุระส่วนตัว ทานBreakfastที่โรงแรมเสร็จแล้วก็เช็คเอาท์
เดินทางออกจากสถานีรถไฟทซึรุโอกะเวลา 09.14 น. ด้วยรถไฟขบวน
Ltd.Exp. Inaho 6 เพื่อที่จะไปเปลี่ยนรถไฟที่ Niigata มีคำแนะนำสำหรับคนที่อยากชมวิวของ
“ทะเลญี่ปุ่น”ให้จองที่นั่งหน้าต่างด้านขวา ก็จะได้ชมวิวทะเลอันสวยงามสมใจ
เมื่อมาถึง Niigataก็ต้องเปลี่ยนเป็นรถชินคันเซ็น ขบวน
Shin.Max Toki 320 วันนี้แหละเป็นวันแรกที่มีเรื่องตื่นเต้นมาก เหนื่อยมากๆๆๆ เพราะอะไรเหรอ???? เราไปรอรถไฟที่ชานชาลาก่อนเวลาตามปกติ สังเกตที่พื้นจะมีเครื่องหมายที่แสดงว่ารถขบวนไหนจะมาจอด? เรารอตรงที่เครื่องหมายแสดงว่าขบวนที่ 14 ( 8 ) จะมาจอด เอ๋ !!! แล้วมันเป็นขบวนไหนแน่? แน่นอน รถไฟที่เข้าจอดไม่เคยพลาดแม้แต่ครั้งเดียว แต่........ เราพลาด เราเข้าใจผิด รถที่มาจอดตรงหน้าเรากลายเป็นขบวนที่ 8
แม่เจ้า!!! ทำไงดีรถจอดนานแค่ 7 นาที แบกเป้อยู่บนหลัง(หนัก) รถแต่ละขบวนก็น่าจะยาวไม่น้อยกว่า 15 เมตร รวมๆระยะทางก็น่าจะไม่น้อยกว่า 100 เมตร แน่นอน คำตอบสุดท้าย วิ่งๆๆๆๆสุดชีวิต ทั้งๆที่ปกติแทบไม่เคยวิ่งเคยแต่ขับรถ ส่วนสมองก็สั่งว่า “เลือกเข้าไปขบวนไหนก่อนก็ได้แล้วค่อยๆเดินไปที่ขบวน 14”
“แต่ ถ้ารถไฟเป็นแบบ 2 หัวต่อกันหละ เราเดินไปที่ขบวนของเราไม่ได้แน่นอน เอาไงดีวะตรู?? ”
วิ่งไปสักครู่ ตัดสินใจส่งสัญญาณบอกคุณนาย(วิ่งอยู่ข้างหลัง) ให้เข้าไปในขบวนรถไฟ อุต๊ะ!!! รถสองชั้นนี่หว่า ถ้าแบกเป้และยกกระเป๋าคุณนายขึ้น-ลงๆๆๆบันได เหนื่อยตายพอดี ก็เลยออกมาวิ่งต่อ(เหนื่อยมาก) พอถึงขบวนที่ 12 ตัดสินใจเข้าตู้นี้แหละ ไม่งั้นรถคงออกก่อนถึงขบวนที่เราต้องการ
เดินเข้าไปยังไม่ทันหายเหนื่อย รถเคลื่อนขบวนออกจากสถานี เกือบไปแล้วไหมหละ!!!!!!
เหนื่อยแทบขาดใจ สงสารคุณนายที่ปกติก็ไม่เคยออกกำลังกายเหมือนกัน
นี่แหละ
ประสบการณ์ชีวิตของการเดินทางด้วยตัวเอง
Reserve Ticket : MaxToki 320 , Car (ขบวนที่) 14 , 2F (ชั้นที่ 2)
รถ 2 ขบวน(หัว)ต่อกัน ( ภาพจากกูเกิ้ล)
ภายในShinkansen ที่นั่งกว้างมาก สบายกว่านั่งเครื่องบิน
[CR] แบกเป้เที่ยวTokyo,Tohoku,Sendai วัยร่วมๆ 60 ปี จำนวน 11 วัน/5
วันที่สอง ณ ซะคะตะ http://ppantip.com/topic/34159136#!
วันที่สามที่ทซึรุโอกะ http://ppantip.com/topic/34283994
วันที่สี่อยู่ที่ทซึรุโอกะ http://ppantip.com/topic/34297225
วันที่หก ก็ที่Asakusa Shinjuku http://ppantip.com/topic/34347772
วันที่เจ็ด Shibuya http://ppantip.com/topic/34364310
วันที่แปด Hirosaki & Aomori http://ppantip.com/topic/34402819
วันที่เก้า Yamadera , Hiraizumi http://ppantip.com/topic/34431134
วันที่สิบ ชิวล์ๆ http://ppantip.com/topic/34439414
จันทร์ที่ 8 เราตื่นเช้าก็รีบอาบน้ำทำธุระส่วนตัว ทานBreakfastที่โรงแรมเสร็จแล้วก็เช็คเอาท์
เดินทางออกจากสถานีรถไฟทซึรุโอกะเวลา 09.14 น. ด้วยรถไฟขบวน Ltd.Exp. Inaho 6 เพื่อที่จะไปเปลี่ยนรถไฟที่ Niigata มีคำแนะนำสำหรับคนที่อยากชมวิวของ “ทะเลญี่ปุ่น”ให้จองที่นั่งหน้าต่างด้านขวา ก็จะได้ชมวิวทะเลอันสวยงามสมใจ
เมื่อมาถึง Niigataก็ต้องเปลี่ยนเป็นรถชินคันเซ็น ขบวน Shin.Max Toki 320 วันนี้แหละเป็นวันแรกที่มีเรื่องตื่นเต้นมาก เหนื่อยมากๆๆๆ เพราะอะไรเหรอ???? เราไปรอรถไฟที่ชานชาลาก่อนเวลาตามปกติ สังเกตที่พื้นจะมีเครื่องหมายที่แสดงว่ารถขบวนไหนจะมาจอด? เรารอตรงที่เครื่องหมายแสดงว่าขบวนที่ 14 ( 8 ) จะมาจอด เอ๋ !!! แล้วมันเป็นขบวนไหนแน่? แน่นอน รถไฟที่เข้าจอดไม่เคยพลาดแม้แต่ครั้งเดียว แต่........ เราพลาด เราเข้าใจผิด รถที่มาจอดตรงหน้าเรากลายเป็นขบวนที่ 8
แม่เจ้า!!! ทำไงดีรถจอดนานแค่ 7 นาที แบกเป้อยู่บนหลัง(หนัก) รถแต่ละขบวนก็น่าจะยาวไม่น้อยกว่า 15 เมตร รวมๆระยะทางก็น่าจะไม่น้อยกว่า 100 เมตร แน่นอน คำตอบสุดท้าย วิ่งๆๆๆๆสุดชีวิต ทั้งๆที่ปกติแทบไม่เคยวิ่งเคยแต่ขับรถ ส่วนสมองก็สั่งว่า “เลือกเข้าไปขบวนไหนก่อนก็ได้แล้วค่อยๆเดินไปที่ขบวน 14”
“แต่ ถ้ารถไฟเป็นแบบ 2 หัวต่อกันหละ เราเดินไปที่ขบวนของเราไม่ได้แน่นอน เอาไงดีวะตรู?? ”
วิ่งไปสักครู่ ตัดสินใจส่งสัญญาณบอกคุณนาย(วิ่งอยู่ข้างหลัง) ให้เข้าไปในขบวนรถไฟ อุต๊ะ!!! รถสองชั้นนี่หว่า ถ้าแบกเป้และยกกระเป๋าคุณนายขึ้น-ลงๆๆๆบันได เหนื่อยตายพอดี ก็เลยออกมาวิ่งต่อ(เหนื่อยมาก) พอถึงขบวนที่ 12 ตัดสินใจเข้าตู้นี้แหละ ไม่งั้นรถคงออกก่อนถึงขบวนที่เราต้องการ
เดินเข้าไปยังไม่ทันหายเหนื่อย รถเคลื่อนขบวนออกจากสถานี เกือบไปแล้วไหมหละ!!!!!!
เหนื่อยแทบขาดใจ สงสารคุณนายที่ปกติก็ไม่เคยออกกำลังกายเหมือนกัน
นี่แหละ ประสบการณ์ชีวิตของการเดินทางด้วยตัวเอง