สามีฉันไปเที่ยวทะเลพาไปได้แต่พอถึงมื้ออาหาร หรือก่อนที่จะถึงทะเลเค้าจะให้แวะกินข้าวในปั้มก่อนไปถึงทะเล พอไปถึงทะเลถ้าฉันอยากกินอาหารทะเลก็บ่นว่าแพง ลูกก็ไม่กิน เค้าก็ไม่กินเรากินคนเดียวจะกินหมดหรอ ฉันเป็นคนชอบทานอาหารทะเลมาตั้งแต่เด็กๆ พอแต่งงานเคยกินอาหารทะเลครั้งเดียวตอนนั้นลูกยังเด็ก จะสั่งอะไรสามีก็บ่นว่าแพงถ้าสั่งปูก็สั่งแค่2ตัวพอนะกินคนเดียว คือวันนั้นฉันกินอาหารทะเลไป400กว่าบาท พอช่วงเย็นจะออกจากชะอำสามีก็ถามลูกกับฉันว่าเย็นนี้จะต้องแวะกินอะไรอีกไหม ฉันก็ตอบว่ากินสิ ลูกก็ต้องกินเค้าสวนมาว่ามื้อกลางวันกินอาหารทะเลไปคนเดียว400กว่าบาทมื้อเย็นยังจะกินอีกหรอ อึ้งค่ะไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ยินคำคำนี้น้ำตาไหลสิคะ มื้อเย็นก็กลืนน้ำลายเอาค่ะ ตั้งแต่นั้นมาทุกครั้งที่ไปทะเลเค้าไม่เคยซื้ออาหารทะเลให้กินอีกเลย ไปเที่ยวไหนก็ตามแต่พาไปได้แต่พอจะให้พาไปกินอาหารที่ขึ้นชื่อในจังหวัดนั้นๆหวังไปเถอะ หน้างอ ไม่พูดกับฉันด้วยสิ คือไม่พอใจ ก็ไม่เข้าใจเลยบ่นว่าแต่ฉัน อยากกินอะไรก็ไม่เคยได้กินเลย จนทุกวันนี้เริ่มจัเกลียดทะเลไปแล้ว ไปได้ค่ะแต่ต้องกลืนน้ำลาย ห้ามกินกุ้งปูปลาหมึกเพราะมันแพงถ้ากินข้าวผัด ผัดกระเพราะสามีก็จะอารมณ์ดีค่ะ ไปทะเลนั่งมองคนอื่นเค้ากินกันแต่เราได้แต่กินอาหารตามสั่ง แล้วจะไปทำไมกัน น้อยใจ เสียใจ ถ้าฉันทำงานเองโดยไม่ต้องขอเค้าฉันอยากมีเงินเยอะๆจะซื้อกุ้งปูปลาหมึกปลากระพงมากินนนนนนนนให้อร่อยเลย