เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนคนปัจจุบันนี้ ได้ 4 ปีแล้วครับ
ซึ่งผมอายุน้อยกว่าแฟนอยู่ 10 ปีได้
แฟนผมทำงานข้าราชการครับ (ข้าราชการคนแรกของครอบครัว) และทางครอบครัวก็มีอาชีพชาวสวน ชาวนา
ส่วนตัวผมประกอบธุระกิจส่วนตัวครับ และตอนนี้ธุระกิจกำลังรุ่ง หนี้มีพอตัว แต่ไม่มากเท่ารายรับครับ
.
ปัญหาคือ เราลองคุยกัน ดูกันซักพัก 2-3 เดือน จึงตัดสินใจบอกพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่าย
ทางฝั่งครอบครัวผมยินดี ยอมรับแฟนผมได้ครับ และมองแฟนผมเหมือนเป็นลูกสาวคนหนึ่ง
แต่ทางครอบครัวของแฟนผม แอนตี้ครับ ตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าเราคบกัน
แม่ของแฟนผมสั่งเด็ดขาดเลยว่า 'เลิกคบกับผมซะ เพราะผมยังเด็กไป และดูแลเธอไม่ได้'
.
แต่ถึงอย่างนั้น แฟนผมก็ไม่ยอมเลิกครับ เราคบกันมาเรื่อย ซึ่งพ่อและแม่ของแฟนผมก็ทราบดีครับว่าเราเลิกกันไม่ได้
ตอนนั้นผมยอมรับว่าเด็กจริงๆ แต่ปัจจุบันนี้ผมมีบ้าน มีรถ มีเงิน มีงานที่มั่นคง แล้วแฟนผมเองก็พยายามบอกกับพ่อแม่ไปอย่างนั้น
ทางพ่อตาเองก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ (เป็นคนเฉยๆ ยังไงก็ได้ ขอแค่ผมไม่ไปหลอกลูกสาวเขากินก็พอ) แต่แม่ยายนี้งานหนักสำหรับผมมากครับ
.
ก่อนที่ผมจะไปคบกับแฟน แฟนผมก็มีผู้ชายที่เข้ามาอยู่เหมือนกัน ทำทีจะไปขอมั่งละ รักจริงหวังแต่งมั่งล่ะ แต่ก็หลอกลวงหวังตัวทุกราย เกือบไปเป็นเมียน้อยเขาแบบไม่รู้ก็มี
.
ผมกับแฟนเราอยู่กันคนละภาคเลยครับ นานๆ ที จะมีวันหยุดกลับมาเจอกัน ด้วยความคิดถึงแฟน ผมก็ถ่อไปหาแฟนถึงบ้านเขา (พ่อตาสั่งเองว่าถ้าอยากเจอให้มาหาที่บ้านได้) พอเจอกับแม่ยายเท่านั้นแหละ ตะเพิดผมกลับอย่างไว ผมก็ไม่ยอมถอยครับ เอาหน้าด้านไว้ก่อน ทำดี ทุกอย่างให้ท่านเห็นว่าผมก็เคารพท่าน รักท่านเหมือนพ่อแม่คนหนึ่ง แต่ก็ไม่ดีขึ้นครับ ถูกปฏิเสธทุกครั้ง ตอนนี้แฟนผมกลับมาบ้านจะโทร. คุยกันยังต้องแอบครับ กลัวแม่ยายด่า
.
ตอนนี้กลุ้มมากครับ ทำอะไรไปก็เหมือนจะหมดหวัง ผมควรทำอย่างไรดีครับ ท่านใดมีประสบการณ์ช่วยแชร์ความคิดเห็น หรือประสบการณ์ด้วยครับ ขอบคุณครับ
ปัญหา [[ว่าที่]] แม่ยายไม่ชอบขี้หน้า
ซึ่งผมอายุน้อยกว่าแฟนอยู่ 10 ปีได้
แฟนผมทำงานข้าราชการครับ (ข้าราชการคนแรกของครอบครัว) และทางครอบครัวก็มีอาชีพชาวสวน ชาวนา
ส่วนตัวผมประกอบธุระกิจส่วนตัวครับ และตอนนี้ธุระกิจกำลังรุ่ง หนี้มีพอตัว แต่ไม่มากเท่ารายรับครับ
.
ปัญหาคือ เราลองคุยกัน ดูกันซักพัก 2-3 เดือน จึงตัดสินใจบอกพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่าย
ทางฝั่งครอบครัวผมยินดี ยอมรับแฟนผมได้ครับ และมองแฟนผมเหมือนเป็นลูกสาวคนหนึ่ง
แต่ทางครอบครัวของแฟนผม แอนตี้ครับ ตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าเราคบกัน
แม่ของแฟนผมสั่งเด็ดขาดเลยว่า 'เลิกคบกับผมซะ เพราะผมยังเด็กไป และดูแลเธอไม่ได้'
.
แต่ถึงอย่างนั้น แฟนผมก็ไม่ยอมเลิกครับ เราคบกันมาเรื่อย ซึ่งพ่อและแม่ของแฟนผมก็ทราบดีครับว่าเราเลิกกันไม่ได้
ตอนนั้นผมยอมรับว่าเด็กจริงๆ แต่ปัจจุบันนี้ผมมีบ้าน มีรถ มีเงิน มีงานที่มั่นคง แล้วแฟนผมเองก็พยายามบอกกับพ่อแม่ไปอย่างนั้น
ทางพ่อตาเองก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ (เป็นคนเฉยๆ ยังไงก็ได้ ขอแค่ผมไม่ไปหลอกลูกสาวเขากินก็พอ) แต่แม่ยายนี้งานหนักสำหรับผมมากครับ
.
ก่อนที่ผมจะไปคบกับแฟน แฟนผมก็มีผู้ชายที่เข้ามาอยู่เหมือนกัน ทำทีจะไปขอมั่งละ รักจริงหวังแต่งมั่งล่ะ แต่ก็หลอกลวงหวังตัวทุกราย เกือบไปเป็นเมียน้อยเขาแบบไม่รู้ก็มี
.
ผมกับแฟนเราอยู่กันคนละภาคเลยครับ นานๆ ที จะมีวันหยุดกลับมาเจอกัน ด้วยความคิดถึงแฟน ผมก็ถ่อไปหาแฟนถึงบ้านเขา (พ่อตาสั่งเองว่าถ้าอยากเจอให้มาหาที่บ้านได้) พอเจอกับแม่ยายเท่านั้นแหละ ตะเพิดผมกลับอย่างไว ผมก็ไม่ยอมถอยครับ เอาหน้าด้านไว้ก่อน ทำดี ทุกอย่างให้ท่านเห็นว่าผมก็เคารพท่าน รักท่านเหมือนพ่อแม่คนหนึ่ง แต่ก็ไม่ดีขึ้นครับ ถูกปฏิเสธทุกครั้ง ตอนนี้แฟนผมกลับมาบ้านจะโทร. คุยกันยังต้องแอบครับ กลัวแม่ยายด่า
.
ตอนนี้กลุ้มมากครับ ทำอะไรไปก็เหมือนจะหมดหวัง ผมควรทำอย่างไรดีครับ ท่านใดมีประสบการณ์ช่วยแชร์ความคิดเห็น หรือประสบการณ์ด้วยครับ ขอบคุณครับ