ผมแต่งงานกับแฟน มีลูกด้วยกันหนึ่งคน ช่วงที่ยังไม่ตั้งท้องลูกก็ปกติดีทุกอย่าง ราบรื่นดี แต่หลังจากคลอดลูก ผมกับแฟนต่างก็ทำงานไม่ค่อยมีเวลาเลี้ยงลูก จะมีก็แค่ตอนค่ำหรือวันหยุด ก็มีแม่ยายมาช่วยเลี้ยงลูกจะมีก็หลังจากนั้นแฟนผมก็แยกออกไปนอนกับแม่ยาย เพื่อดูแลลูกอย่างใกล้ชิด ผมเลยต้องนอนคนเดียวมาตลอดเป็นระยะเวลาเกือบสี่ปี ผมก็พยามปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไรเดียวอนาคตก็ได้นอนกับลูกกับเมีย แต่วันแล้ววันเล่าก็ไม่มีท่าทีว่าผมจะได้กินอยู่นอนกับลูกกับเมีย พอผมชวนแฟนให้ไปนอนด้วยกันสามคน แฟนก็จะอารมไม่ดี ส่วนแม่ยายก็จะเสียงดังชวนทะเลาะแบบไม่มีเหตผล เหตผลแค่ผมจะนอนกับลูกเมีย เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ตลอดสี่ปี ผมได้นอนกับลูกเมียรวมกันไม่ถึงสองเดือน เดือนละวัน สองวัน บางเดือนก็ไม่ได้นอนเลย จนผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า ผมเป็นใคร แต่งงานมาทำไม แต่งงานมาก็นอนคนเดียว ไม่เคยได้สัมผัสอ้อมกอดจากลูกเมียแบบจริงๆ จังๆ สักครั้ง มาถึงวันนี้ผมทนไม่ไหวทะเลาะกัน ผมก็เลยกลับมาอยู่บ้านของผมเอง ส่วนเค้าก็คงนอนกับแม่ยายเหมือนเดิม ยังไม่ได้เลิกขาดชัดเจน ผมควรทำยังงัยดี ผมพยามแก้มาเป็นร้อยๆ ครั้งแล้ว สุดท้ายมันก็เหมือนเดิม