คบกับแฟนมาสักพักหนึ่ง เขาก็พาไปบ้านไปรู้จักพ่อแม่ญาติๆของเขา
เขาจะมาแฟนที่คบมาบ้านทุกคน เราเป็นคนที่3 ละ
ทางบ้านเขาเป็นบ้านธรรมดา ฐานะแบบไม่ได้ดีเท่าไร แต่เราก้ไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้
แฟนเราเขาเป็นคนประหยัดมากๆ คือเงินเดือนผ่อนรถยนต์ โนตบุค ยังมีภาระอยู่
แต่ประเด็นคือ เงินเดือนเขาน้อย เดือนหนึ่งเหลือน้อยมากๆ ไม่ถึง3 พัน
มาคบกับเรา คือเราเป็นคนออกค่าใช้จายทั้งหมด ไม่ว่าจะกินข้าว เราชอบกินร้านอาหารก็หมด300 บ้าง 500 บ้าง
เราจ่ายตลอด ซึ่งเขาบอกว่าเรากินแต่ของแพงๆ คบกันมาเขาเราบ่นหิวแปปซี่เขาก็ซื้อมาให้กิน ขวดละ10 บาท กับขนมเลย์ 1 ถุง
>>>แล้วไปบ้านแฟน ทางบ้านเขาก็อยู่แบบง่ายๆมีไรก็กิน เราก็กินได้ แต่มันไม่มีอะไรให้ทำกับข้าวอ่ะ
เราก็ต้องออกเงินซื้อ หมดไปเยอะ ทั้งของฝาก ของกิน ค่าน้ำมันรถ เป็นหมื่นได้
แต่เราก็ไม่ได้ไปบ่อยเลยไม่ซีเรียส ความรู้สึกคือ ทำไมเราต้องทำอะไรขนาดนั้น ทั้งที่พ่อแม่เรายังไม่ให้ขนาดนั้นเลย
ถามว่าเขาดีไหม เขาเป็นคนตามใจเรานะ ใจเย็น ไม่เจ้าชู้ แต่ก็มีสาวๆมาคุยอยู่ตามประสาผู้ชาย เหล้าบุหรี่ไม่กิน แต่มีปัญหาเรื่องเงิน เราก็พอรับได้
แต่จะให้มาเลี้ยงทุกคนในครอบครัวเขา คงไม่ไหว เพราะเขาก้ไม่ได้ช่วยเรื่องเงินเราเท่าไร ประมานว่าไม่มีช่วยนะ แค่ค่าผ่อนรถยนต์ก็เกือบไม่รอด
เราควรทำไงดี >>>เหมือนเราเห็นแกตัวไหม รักเขาต้องรักครอบครัวเขาด้วย มันก็ใช่แต่จะให้เราซื้อของมาทำกับข้าวทุกวัน
โดยที่เราจ่ายคนเดียวมันไม่ไหว แต่ก็ไม่ได้ไปบ้านเขาบ่อยนะปีหนึ่ง 2-3 ครั้ง
มันรู้สึกอัดอัด ไม่ใช่ว่าเราขี้เหนียวนะ ความรู้สึกเหมือนเลี้ยงผู้ชายอ่ะทุ่มเทให้ทั้งครอบคัวเขา ทั้งที่พ่อแม่เราก็ให้แต่อาจจะให้บ้างแต่น้อยกว่าผู้ชายคนนี้
ครึ่งหนึ่ง... เราควรทำไงดี จะทนเพราะรักแบบนี้ตลอดไปหรือยังไง...