สวัสดีครับ ผมชื่อปอคับ ตอนนี้ผม15ปีแล้วคับ*ม.3)
ผมมีความฝันอันสูงส่งไว้ว่าวันหนึ่งผมจะต้องเป็นดรัมเมเยอร์ของวงโยประจำร.ร.ให้ได้ ตอนเด็กเคยเห็นพี่ที่เป็นดรัมควงไม้และโยนไม้ขึ้นและรับได้ มันเท่ห์มากเลยครับ ดูสมาร์ทมีระดับ ดูเป็นคนมีความสามารถและดูเป็นคนมีระเบียบวินัยมากครับ คือตอนม.2ผมได้รู้จักกับอาจารย์คนหนึ่งซึ่งเป็นอาจารย์หมวดเดียวกันกัยอาจารย์ที่หัดวงโยครับ ผมเลยบอกแกว่าผมอยากเป็นดรัม ตอนแรกแกก็บอกว่าจะเป็นแรงผลักดันให้ผมดีใจมากเลยครับความฝันของผมมันเริ่มขึ้นทีล่ะขั้นเหมือนเดินขึ้นบันได เวลาว่างอยู่บ้านผมก็จะลองหัดเอาไม้พลองลูกเสือหรือด้ามไม้ถูพื้นที่บ้านมาควงเล่นคับ มันดูเหมือนผมคลั่งมาก แรกๆหัดโยนไม้พลองก่อนคับแล้วให้อายืนดูให้ หัดโยนครั้งแรกหรอครับ ไม้ขึ้นไปสูงมากผมหรอคับ วิ่งแต่โยนเสร็จ555(ต๊องมาก) ลองครั้งที่สองไม้ลงตรงกระบานหัวเลยคับ เจ็บมากแต่ด้วยใจรักผมก็พยามทำให้มันออกมาดูดีที่สุด จนในที่สุดผมก็พอรู้จังหวะการตวัดไม้พลองในระดับหนึ่ง หัดโยนไปเรื่อยๆจนตอนนี้ก็ทำได้แต่ผมว่ามันยังไม่ดีสักเท่าไหร่ บางครั้งเข้ายูทูปก็ดูแต่วิดิโอของดรัมเมเยอร์จุฬาอ่ะคับ ดูเป็นสิบๆหนบางครั้งก็มโนไปไกลคิดถึงวันที่ตัวผมเองจะได้เป็นดรัมของร.ร.จริงๆอ่ะคับ555 เวลาดูวงโยลงซ้อมในสนามของร.ร.ทีไรก็นั่งดูอยู่นั่นแหละครับไม่อยากลุกไปไหนดูแต่ดรัม ไม่เคยสนใจคนเล่นดนตรี้ลยครับ เมื่อไหร่น้าเราจะเป็นแบบเขาบ้าง(อยากเป็นมากกกกกกกกกกกกก) บางครั้งด้ามไม้ถูพื้นอ่ะคับ ผมควงและโยนของย่าจนด้ามจับเป็นพลาสติกแตกหักหมดแล้วคับ555 เวลาโยนและรับไม่ได้ย่าก็ชมผมเสมอเพราะพี่ผมมันเป็นผ.ญ.มันยังควงไม่ได้555 มาตอนนี้ม.3ผมรู้ว่ามีเพื่อนผ.ญคนหนึ่งเค้าสวยมากเลยครับ เค้าดันมีความฝันเดียวกันกับผม โชคร้ายที่คราวนี้เค้ามีอาจารย์คนที่เคยส่งเสริมผมเป็นที่ปรึกษา เค้าได้เปรียบทั้งหน้าตา อาจารย์ และหลายๆเรื่อง ผมเคยคิดน่ะครับว่าผมได้เป็นไม้รองจากเค้าผมก็ดีใจมากกกก นั่นแหละคับผมเป็นผู้ชายน้อยที่เค้าจะเอาผ.ข.หน้าห่วยๆไปเป็นดรัม แต่ฝันก็คือฝันอ่ะครับ ผมจะทำยังดีจะลงวงโยไปเป็นคนเล่นดนตรี(เผื่ออาจารย์เอาไปเป็น)หรือจะหยุดฝันของการเป็นสมาชิกวงโยไว้(ฝันที่ไม่มีทางเป็นไปได้)และดรัมเมเยอร์ไว้ตลอดไป อยากเป็นจริงๆน่ะครับ ทำไงดีอาจารย์ค้าบอาจารย์ช่วนเห็นแววนักเรียนชายหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ไปเป็นดรัมเมเยอร์หน่อนได้มั้ยครับ (ฮือๆพูดไปก็เศร้า) #ดรัมเมเยอร์ชาย😂😩😞😭
อยากเป็นดรัมอ่ะครับ...ความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริงมั้ง
ผมมีความฝันอันสูงส่งไว้ว่าวันหนึ่งผมจะต้องเป็นดรัมเมเยอร์ของวงโยประจำร.ร.ให้ได้ ตอนเด็กเคยเห็นพี่ที่เป็นดรัมควงไม้และโยนไม้ขึ้นและรับได้ มันเท่ห์มากเลยครับ ดูสมาร์ทมีระดับ ดูเป็นคนมีความสามารถและดูเป็นคนมีระเบียบวินัยมากครับ คือตอนม.2ผมได้รู้จักกับอาจารย์คนหนึ่งซึ่งเป็นอาจารย์หมวดเดียวกันกัยอาจารย์ที่หัดวงโยครับ ผมเลยบอกแกว่าผมอยากเป็นดรัม ตอนแรกแกก็บอกว่าจะเป็นแรงผลักดันให้ผมดีใจมากเลยครับความฝันของผมมันเริ่มขึ้นทีล่ะขั้นเหมือนเดินขึ้นบันได เวลาว่างอยู่บ้านผมก็จะลองหัดเอาไม้พลองลูกเสือหรือด้ามไม้ถูพื้นที่บ้านมาควงเล่นคับ มันดูเหมือนผมคลั่งมาก แรกๆหัดโยนไม้พลองก่อนคับแล้วให้อายืนดูให้ หัดโยนครั้งแรกหรอครับ ไม้ขึ้นไปสูงมากผมหรอคับ วิ่งแต่โยนเสร็จ555(ต๊องมาก) ลองครั้งที่สองไม้ลงตรงกระบานหัวเลยคับ เจ็บมากแต่ด้วยใจรักผมก็พยามทำให้มันออกมาดูดีที่สุด จนในที่สุดผมก็พอรู้จังหวะการตวัดไม้พลองในระดับหนึ่ง หัดโยนไปเรื่อยๆจนตอนนี้ก็ทำได้แต่ผมว่ามันยังไม่ดีสักเท่าไหร่ บางครั้งเข้ายูทูปก็ดูแต่วิดิโอของดรัมเมเยอร์จุฬาอ่ะคับ ดูเป็นสิบๆหนบางครั้งก็มโนไปไกลคิดถึงวันที่ตัวผมเองจะได้เป็นดรัมของร.ร.จริงๆอ่ะคับ555 เวลาดูวงโยลงซ้อมในสนามของร.ร.ทีไรก็นั่งดูอยู่นั่นแหละครับไม่อยากลุกไปไหนดูแต่ดรัม ไม่เคยสนใจคนเล่นดนตรี้ลยครับ เมื่อไหร่น้าเราจะเป็นแบบเขาบ้าง(อยากเป็นมากกกกกกกกกกกกก) บางครั้งด้ามไม้ถูพื้นอ่ะคับ ผมควงและโยนของย่าจนด้ามจับเป็นพลาสติกแตกหักหมดแล้วคับ555 เวลาโยนและรับไม่ได้ย่าก็ชมผมเสมอเพราะพี่ผมมันเป็นผ.ญ.มันยังควงไม่ได้555 มาตอนนี้ม.3ผมรู้ว่ามีเพื่อนผ.ญคนหนึ่งเค้าสวยมากเลยครับ เค้าดันมีความฝันเดียวกันกับผม โชคร้ายที่คราวนี้เค้ามีอาจารย์คนที่เคยส่งเสริมผมเป็นที่ปรึกษา เค้าได้เปรียบทั้งหน้าตา อาจารย์ และหลายๆเรื่อง ผมเคยคิดน่ะครับว่าผมได้เป็นไม้รองจากเค้าผมก็ดีใจมากกกก นั่นแหละคับผมเป็นผู้ชายน้อยที่เค้าจะเอาผ.ข.หน้าห่วยๆไปเป็นดรัม แต่ฝันก็คือฝันอ่ะครับ ผมจะทำยังดีจะลงวงโยไปเป็นคนเล่นดนตรี(เผื่ออาจารย์เอาไปเป็น)หรือจะหยุดฝันของการเป็นสมาชิกวงโยไว้(ฝันที่ไม่มีทางเป็นไปได้)และดรัมเมเยอร์ไว้ตลอดไป อยากเป็นจริงๆน่ะครับ ทำไงดีอาจารย์ค้าบอาจารย์ช่วนเห็นแววนักเรียนชายหน้าตาพอไปวัดไปวาได้ไปเป็นดรัมเมเยอร์หน่อนได้มั้ยครับ (ฮือๆพูดไปก็เศร้า) #ดรัมเมเยอร์ชาย😂😩😞😭