เราก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ธรรมดา ไม่ได้มีอะไรพิเศษ
เราเข้าใจที่ความคิดเห็นต่อเหตุการณ์ต่างๆ หรือทัศนคติของแต่ละคนไม่ตรงกัน ความต้องการไม่เท่ากัน
เรากับแฟนมีทั้งสุขและทุกข์ ตามปกติของคนที่คบกัน
เรายังคิดอยู่เสมอว่า ความรักคืออะไร คนที่รักกันควรจะเป็นอย่างไร พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา
เขาไม่ชอบที่เราคุยกับคนอื่น เราก็ไม่ทำ เขาชอบแบบไหน อะไร ยังไง ก็พยายามทำ รหัสโซเชียลต่างๆเราก็ให้เขาหมด ไม่เคยปิดบัง
อาจเพราะผู้หญิงเป็นคนที่ละเอียดอ่อน สนใจกับรายละเอียดต่างๆ
เราไม่เคยให้เขารอเราตอบไลน์ เพราะเรารู้ว่าคนรอมันรู้สึกยังไง แต่เราก็เข้าใจว่าเค้าทำงาน เรามีเวลาว่างมากกว่าเค้า มันเลยไม่สมดุล
เราจะทำอะไรยังไงที่ไหน เราบอกตลอด เราขอแค่เขาบอกเราว่าทำอะไร ไปไหนแค่นั้น เพราะว่าเราเป็นห่วงเขา เราก็ไม่ตามแล้ว เราไม่ได้จุกจิกอะไรขนาดนั้น
แต่เขาก็มองว่ามันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย จะใส่ใจกับอะไรมากเกินไปทำไม
มีบางครั้งเรารู้นะ แต่เราก็ปล่อยผ่าน แต่บางเรื่องมันก็สำคัญสำหรับเราแต่เค้ามองข้ามไป
อาจเพราะเรามีแต่เขาก็ได้นะ ทั้งวันก็รอคุยแค่เขา
เหงาบ้าง แต่หาเพื่อนคุยก็แก้ได้ชั่วคราว ลองนึกถ้าเขาไปคุยกับคนอื่นเราก็คงไม่ชอบเหมือนกัน
ก็ยังคงต้องปรับตัวเข้าหากัน เราไม่รู้ว่าเขารักเรารึเปล่า มีเราอยู่ในอนาคตรึเปล่า แต่เรารักเขานะ อยากให้เขาอยู่ในอนาคตร่วมกับเรา
รักนะจุ๊บๆ 5555
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอบคุณสำหรับพื้นที่ค่ะ จะว่าเรางี่เง่าก็ได้นะ บางทีมันน้อยใจอ่ะ TwT