สวัสดีค่ะ... เราขอเล่าเรื่องกันเลยนะคะ... เราขอไม่บอกชื่อของเรานะคะ ขอแนะนำลักษณะตัวเองก่อนนะคะ เราเป็นคนที่ไม่คนยุ่งกับใครอ่ะค่ะ แบบเราเขินๆ เข้าสังคมไม่ค่อยเก่งค่ะ แต่เวลาอยู่กับเพื่อนสนิทนี้สุดๆเลยค่ะ เพื่อนๆสนิทเราก็บอกว่าตอนแรกนึกว่าจะหยิ่ง พอรู้จักแล้วบ้ามากๆค่ะ ส่วนหน้าตาเราก็คิดว่าหน้าตาค่อนข้างจัดว่าดูดีน่ะคะ (ไม่ได้อวยตัวเองอะไรนะคะ เราดูโดยรวมๆจากที่เพื่อนสนิทของเราบอกค่ะ)
เรื่องที่ทำให้เรากดดันก็คือสังคมในโรงเรียนเรานี่แหละค่ะ เพื่อนๆในห้องเรา รุ่นพี่ของเราค่ะ

เริ่มเหตุการณ์ตั้งแต่ม.ต้นน่ะคะ ตอนเราเข้ามาโรงเรียนใหม่ๆเรามักจะถูกรุ่นพี่ไม่ชอบเสมอ เหตุผลเราก็ไม่ทราบนะคะเพราะอะไร แต่เพื่อนเราก็บอกว่าเออเพราะเราหน้าตาดีมั้ง รุ่นพี่เลยหมั่นไส้เล่นๆ เหตุการณ์นี้ไม่ค่อยมีผลกับเราเท่าไหร่ค่ะ

พอเราเริ่มขึ้นม.2 ค่ะ ในห้องเรียนของเราตอนนี้จะแบ่งพรรคพวกไม่ค่อยชัดเท่าไหร่นะคะ แบบใครจะไปอยู่กลุ่มไหนก็ได้ แต่เราก็มีเพื่อนสนิทอยู่7คนค่ะ คือคนที่สนิทและรักมากๆ มีงานอะไรก็อยู่กับเจ้าพวกนี้แหละค่ะ แต่ตอนนี้เราก็เริ่มรู้สึกว่ามีกลุ่มนึงในห้องเริ่มไม่ชอบกลุ่มเรา เพราะเค้าไม่ชอบคนๆนึงในกลุ่มเราค่ะ ซึ่งกลุ่มที่มาแอนตี้กลุ่มเราเค้าค่อนข้างจะมีอิทธิพลในห้องนิดหน่อยค่ะ อยู่แบบกลุ่มค่อนข้างน่ากลัวหน่อย แต่เราก็ไม่ไรนะคะ เราก็คิดว่านั่นก็เพื่อนเรา เราก็ไม่สนใจค่ะว่าใครจะแอนตี้ใคร เราทำตัวปกติก็พอ

พอขึ้นม.3 ค่ะ แบ่งพรรคแบ่งพวกกันชัดเจนมากค่ะ แล้วกลุ่มๆที่แอนตี้เราก็เริ่มขยายกลุ่มใหญ่ขึ้นค่ะ แบบเอากลุ่มอื่นๆเข้าไปอยู่กับตัวเองค่ะ เวลาต้องทำงานแบ่งเป็น2กลุ่มใหญ่ในห้องกลุ่มของเราก็จะโดนจับกับกลุ่มผู้ชายค่ะ เพราะกลุ่มแอนตี้เราพวกเขาจับกลุ่มอื่นไปอยู่ทางเขาแล้ว
จนมีเหตุการณ์นึงค่ะเราทะเลาะกับเพื่อนในกลุ่มคนนึงสมมุติว่าชื่อเอ ซึ่งเป็นเรื่องที่คนๆนั้นไม่ควรจะโกรธเราอ่ะค่ะ แล้ววันต่อมาเอก็ไปอยู่กลุ่มอื่นอ่ะค่ะ แล้วก็ไม่คุยกับกลุ่มเราเลย ตอนนั้นเราก็ไม่อยากจะขอโทษหรืออะไรอ่ะค่ะ เพราะเราคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำไมต้องโกรธ ไร้สาระจัง
จนเราทักแชทเอไปแต่ทักไปเชิงหมั่นไส้ค่ะ ว่าขอโทษแต่การพิมรู้เลยนะคะว่าไม่เต็มใจ แล้วเอก็บอกว่าเดี๋ยวจะไปอยู่กลุ่มเราเหมือนเดิม เราก็โอเค จนเพื่อนผู้ชายในห้องเราเขามาบอกเราว่าเพื่อนๆในห้องเขาจะทำเสื้อห้องกันแต่ไม่บอกกลุ่มเรา ตอนนั้นเราก็เสียใจเล็กๆน่ะคะ
ว่าทำไมต้องละเว้นกลุ่มเรา แต่เราก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่เสื้อห้องเองพยายามไม่คิดมาก
จนมีวันนึงค่ะ กลุ่มเรานัดทำงานกัน แล้วมีเพื่อนผู้ชายเข้ามาอีกสัก3คน แต่เอยังไม่มาอยู่กับเรานะคะ จน1ใน3คนนั้นเปิดแชทเราให้ดูค่ะ เป็นแชทที่เอคุยกับกลุ่มที่แอนตี้กลุ่มเราค่ะ เขาแคปแชทที่เราขอโทษไปให้สมาชิกในกลุ่มนั้นดูค่ะสมมุติว่าชื่อแอลนะคะ แล้วก็ด่าๆเราในแชทที่คุยกับแอลค่ะ มีด่าคนที่ไม่ชอบในกลุ่มเราด้วยนะคะ เราเห็นแล้วเราก็เสียความรู้สึกมากๆเลยค่ะ แต่ตอนนั้นเราก็ยอมรับนะคะว่าเออเราก็ผิด ทำไมเราต้องไปขอโทษแบบไม่พอใจเขาด้วย เราก็ยอมรับจุดๆนั้น จนกลุ่มที่แอนตี้เราค่ะ เขาเริ่มนินทากลุ่มเราแล้ว มีการโพสตัสกระแทกกันด้วยอ่ะค่ะ แต่เราลืมแล้วค่ะว่าโพสอะไรไปบ้าง
เราก็เฉยๆไม่สนใจอะไร พยายามคิดว่าเราไม่เห็น โอเคค่ะจนมาวันสุดท้ายของการสอบจะจบม.3 นะคะ เรากลับมาบ้านจากสอบเสร็จเหนื่อยๆก็จะอาบน้ำ
จนมีสายโทรศัพท์สายหนึ่งโทรเข้ามา เป็นเบอร์ใครไม่ทราบ เราเลยกดรับแล้วเป็นเสียงกลุ่มที่แอนตี้เราคุยกันค่ะ คุยกันแบบด่าเรายับอ่ะ แต่กลุ่มนี้เวลาคุยกับเราจะคุยดีนะ แบบเหมือนเป็นนกสองหัวยังไงไม่รู้ค่ะ เราคิดงั้นนะ เราก็ฟังๆๆ โห ด่าแบบหน้ามือกับหลังมือเลย จนสายตัดค่ะ เราก็ช็อคเล็กๆค่ะ
เราก็ไม่สนใจไรแล้วนะคะ เราก็จะถือว่าจะจบม.3 แล้ว!! เราต้องเจอเพื่อนที่ดีกว่านี้แน่นอนค่าาา
แต่.. ก็ไม่เป็นแบบนั่นอ่ะสิคะ   เดี๋ยวมาต่อนะคะ พักแปปเหนื่อยย 5555