สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องชีวิตความรักของทอมดี้แบบเราให้อ่านกันนะคะ คือเราต้องเล่าย้อนกลับไปตั้งแต่ๆเด็ก เราคบทอมมาตลอดเคยเป็นเบี้ยนอยู่นะคะ 55555 แต่แม่เราไม่ชอบทอมเลยเราเลยไม่เคยบอก วันหนึงแถวบ้านมีงานวัดค่ะเราเลยขอแม่ไปเล่นงานวัดกับเพื่อน ตอนนั้นเราป.6เองค่ะ เราเลยโทหาแฟนให้มารับไปเล่นบ้านหน่อย ก้อเลยบอกเพื่อนว่าจะไปเล่นบ้านแฟนนะ เหมือนเพื่อนจะไม่ชอบยังไงไม่รู้พอเราไปเพื่อนก้อไปบอกแม่เรา เราโดนตีจนขาเป็นแผลเลย เลิกคบคนนั้นตั้งแต่ตอนนั้น พอขึ้นมาม.1 มีพี่คนหนึ่งมาคอมเม้นรูปเราในเฟส ว่าน่ารัก เราเลยเขินไง >< เลยแอดพี่เขาไป ตอนแรกก้อคุยกันแบบคนรู้จักเฉยๆ พอมารู้อีกทีอยู่โรงเรียนเดียวกัน เป็นพี่สตาฟสีเราอีก ก้อเลยทำความรู้จักกันไว้ เวลาไปโรงเรียนเราไม่ได้ทักพี่แกเลยค่ะ(คือมันเขินอ่ะ) แล้วพี่แกเป็นคนพูดเก่งเราเลยติดเลยอ่ะ ลืมบอกไปค่ะ พี่คนนั้นเป็นผู้หญิงนะคะ >< เราก้อขอเบอกัน โทหาบางครั้งเท่านั้น บอกเลยเราเป็นคนเริ่มจีบพี่แกเองนะ ตอนนั้นแบบหลงมากก คุยไปคุยมาก้อเริ่มคบกันค่ะ
ก้อคบกันมาเรื่อยๆ เราไม่เคยคบใครนานเกิน 1 เดือนเลยนะ 5555 พอเราคบกับพี่คนนี้ได้ 1 ปีแล้ว เราก้อเลยชวนมาบ้าน เราก้อบอกย่าบอกทุกคนในบ้านยกเว้นแม่ แล้วเราบอกให้ทุกคนห้ามบอกแม่นะพอแม่ไปทำงานเราเลยบอกให้พี่เขามา เรารับมา(แทนพี่เขาว่า เอแบ้วกันเนาะ)พอถึงบ้านพี่เอเลยทำความรู้จักกับย่ากับทุกคนในบ้านเราก้อเล่นกันปกติ คือวันต่อมาเราจะไปเที่ยวพอดีไง เลยไม่ได้อยู่บ้าน พอกลับจากเที่ยว แม่เดินเข้ามาในบ้านแล้วด่าเราตี คือแบบตีทุกรูปแบบอ่ะ จนเราร้องไห้ (เวลาโดนแม่ตีเราไม่เคยร้องไห้) แล้วพี่เอก้อโทมาหาเราพอดีไง แม่เราเลยด่า บอกห้ามมายุ่งกับเราอีก คือด่าพี่เอทุกรูปแบบอ่ะ พอตอนเย็นย่าก้อมาหาเราที่บ้านมาบอกขอโทดที่ไปบอกแม่ คือแม่ยึดโทรสับยึดทุกอย่าง วันต่อมาเราเลยขอไปบ้านย่าเราเอาโทรสับย่าโทหาพี่เอ คือโทไปปุ้ปพี่เอร้องไห้จนแบบเราร้องตามเลยอ่ะ เราเลยถาม "ทนไหวใหม ที่แม่เค้าเป็นแบบนี้ รับได้ใหม" พี่เอเลยบอก "เราต้องสู้ไปด้วยกันนะ" คือเราร้องไห้จนตาบวมเลยอ่ะ หลายวันต่อมาแม่ก้อคืนโทรสับให้ เราก้อกลับมาโทหากันเหมือนเดิม คุยกันเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม แอบมาหากัน แอบไปเที่ยวด้วยกัน มีครั้งหนึ่งเราสร้างเฟสใหม่ แล้วกลับไปขึ้นสถานะกลับพี่เอเหมือนเดิมแล้วแม่จับได้ เราโดนตีเหมือนเดิม พี่เอก้อโดนด่าเหมือนเดิม รอบนี้แม่ให้เราสาบานต่อหน้าว่าจะไม่คบกันอีก แล้วเราต้องสาบานไง ถ้าไม่เลิกคบขอให้โดนรถชน ถ้าไม่สาบานจะโดนสงสัย แต่เราก้อยังคบพี่เอเรื่อยๆนะ แล้วพอมาม.3เราไปสอบโอเน็ตไปกับพี่ที่บ้านด้วยมอไซค์ มันเป็นวันสุดท้ายพอดี สอบเส็ดเราไปรอพี่ที่บ้านเพื่อน แล้วอยู่ดีๆเราก้อลืมไปหมดทุกอย่ารู้ตัวอีกทีคืออยู่โรงบาลแล้วอ่ะ พอรู้ตัวก้ออยู่บนเตียงคนไข้แล้วด้วย เราพูดไม่ได้เลยเรางงมากตอนนั้น แม่มาถามรหัสโทรสับเราก้อต้องโกหกไปว่าจำไม่ได้ เพราะเดี๋ยวแม่ไปเห็นรูปเรากับพี่เองเลยกลัวแม่ด่า พอได้กลับบ้าน พี่สาวที่อยู่บ้านเลยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่าเราโดนรถยนต์ปาดหน้ามอไซค์เรากระเด็นข้ามรถอ่ะ คิดดูขับเร็วขนาดไหน มันเลยทำให้เราคิดไปถึงตอนสาบานกับแม่ กลับมาบ้านเราก้อคุยกับพี่เอทุกวัน เราดีใจนะที่พี่เอยังรักเราอยู่ ตอนนี้เรากับพี่เอก้อคบกันมาหลายปีแล้วค่ะ เราจะสู้ไปด้วยกัน จะทำให้แม่เห็นว่าทอมก้อไม่เลวร้ายเสมอไป
เราแค่อยากรู้ถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไง
อาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะ คือเราไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง
ชีวิตความรักของทอมดี้ญาติๆไม่เข้าใจ
ก้อคบกันมาเรื่อยๆ เราไม่เคยคบใครนานเกิน 1 เดือนเลยนะ 5555 พอเราคบกับพี่คนนี้ได้ 1 ปีแล้ว เราก้อเลยชวนมาบ้าน เราก้อบอกย่าบอกทุกคนในบ้านยกเว้นแม่ แล้วเราบอกให้ทุกคนห้ามบอกแม่นะพอแม่ไปทำงานเราเลยบอกให้พี่เขามา เรารับมา(แทนพี่เขาว่า เอแบ้วกันเนาะ)พอถึงบ้านพี่เอเลยทำความรู้จักกับย่ากับทุกคนในบ้านเราก้อเล่นกันปกติ คือวันต่อมาเราจะไปเที่ยวพอดีไง เลยไม่ได้อยู่บ้าน พอกลับจากเที่ยว แม่เดินเข้ามาในบ้านแล้วด่าเราตี คือแบบตีทุกรูปแบบอ่ะ จนเราร้องไห้ (เวลาโดนแม่ตีเราไม่เคยร้องไห้) แล้วพี่เอก้อโทมาหาเราพอดีไง แม่เราเลยด่า บอกห้ามมายุ่งกับเราอีก คือด่าพี่เอทุกรูปแบบอ่ะ พอตอนเย็นย่าก้อมาหาเราที่บ้านมาบอกขอโทดที่ไปบอกแม่ คือแม่ยึดโทรสับยึดทุกอย่าง วันต่อมาเราเลยขอไปบ้านย่าเราเอาโทรสับย่าโทหาพี่เอ คือโทไปปุ้ปพี่เอร้องไห้จนแบบเราร้องตามเลยอ่ะ เราเลยถาม "ทนไหวใหม ที่แม่เค้าเป็นแบบนี้ รับได้ใหม" พี่เอเลยบอก "เราต้องสู้ไปด้วยกันนะ" คือเราร้องไห้จนตาบวมเลยอ่ะ หลายวันต่อมาแม่ก้อคืนโทรสับให้ เราก้อกลับมาโทหากันเหมือนเดิม คุยกันเหมือนเดิม รักกันเหมือนเดิม แอบมาหากัน แอบไปเที่ยวด้วยกัน มีครั้งหนึ่งเราสร้างเฟสใหม่ แล้วกลับไปขึ้นสถานะกลับพี่เอเหมือนเดิมแล้วแม่จับได้ เราโดนตีเหมือนเดิม พี่เอก้อโดนด่าเหมือนเดิม รอบนี้แม่ให้เราสาบานต่อหน้าว่าจะไม่คบกันอีก แล้วเราต้องสาบานไง ถ้าไม่เลิกคบขอให้โดนรถชน ถ้าไม่สาบานจะโดนสงสัย แต่เราก้อยังคบพี่เอเรื่อยๆนะ แล้วพอมาม.3เราไปสอบโอเน็ตไปกับพี่ที่บ้านด้วยมอไซค์ มันเป็นวันสุดท้ายพอดี สอบเส็ดเราไปรอพี่ที่บ้านเพื่อน แล้วอยู่ดีๆเราก้อลืมไปหมดทุกอย่ารู้ตัวอีกทีคืออยู่โรงบาลแล้วอ่ะ พอรู้ตัวก้ออยู่บนเตียงคนไข้แล้วด้วย เราพูดไม่ได้เลยเรางงมากตอนนั้น แม่มาถามรหัสโทรสับเราก้อต้องโกหกไปว่าจำไม่ได้ เพราะเดี๋ยวแม่ไปเห็นรูปเรากับพี่เองเลยกลัวแม่ด่า พอได้กลับบ้าน พี่สาวที่อยู่บ้านเลยเล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่าเราโดนรถยนต์ปาดหน้ามอไซค์เรากระเด็นข้ามรถอ่ะ คิดดูขับเร็วขนาดไหน มันเลยทำให้เราคิดไปถึงตอนสาบานกับแม่ กลับมาบ้านเราก้อคุยกับพี่เอทุกวัน เราดีใจนะที่พี่เอยังรักเราอยู่ ตอนนี้เรากับพี่เอก้อคบกันมาหลายปีแล้วค่ะ เราจะสู้ไปด้วยกัน จะทำให้แม่เห็นว่าทอมก้อไม่เลวร้ายเสมอไป
เราแค่อยากรู้ถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไง
อาจจะไม่ค่อยรู้เรื่องนะคะ คือเราไม่รู้จะเรียบเรียงยังไง