กระทู้นี้เราอาจดูแย่น้ะ เพราะเราแอบคบกับคนที่เขามีแฟนแล้ว เริ่มเลยละกัน !!
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน เราได้เจอ ผช. คนนึงเราทำงานที่เดียวกับเขา เจอเขาครั้งแรกเรารู้สึกดีเลยละแต่ก็ไม่ได้คิดจะอยากเป็นแฟนด้วยน้ะ บวกกับเขามีแฟนอยู่แล้ว แล้วเราก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย เรารักแฟนเรามากไม่เคยคิดที่จะเอาใครเข้ามาแทนที่เลย เราก็เลยไม่ได้อะไรมากมาย ผ่านไป 2 3 เดือนได้เระด้วยความที่เราสองคนชอบหยอกล้อกัน เล่นๆเจอกันบ่อยขึ้น ทำให้เราคุยกันแต่ไม่ถึงสนิทสนมกันน้ะ เราเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มง่าย บวกกับเขาที่เป็นคนขี้เล่น เฟรนลี่ เจ้าชู้นิดๆมั้ง(หรือแค่หยอดไปทั่ว) ทุกครั้งที่เราเจอเขาน้ะ เขาก็หยอดมุขมา แกล้งเรา หยอกเราตลอด ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาเลยเระ ถึงกับขั้นมีใจให้นิดๆ แล้วเราก็เข้าไปส่องเฟสดูความเป็นมาของเขา ผ่านไปสักพักเรากับเขาก็เป็นเพื่อนกันในเฟสที่นี้เราสามารถดูได้หมดเกี่ยวกับเขา เออตอนแรกที่เราเข้าไปส่องอ่ะ ดูได้แต่อดีตน้ะเพราะเขาไม่ได้เปิดสาธารณะ แต่พอเป็นเพื่อนกันรอไรละ ต่อมอยากรู้ทำงานทันที เข้าไปส่องเลยจ้า ว่าเค้าเรียนจบจากไหน ทำไร มีแฟนยัง แฟนคือใครก็เหมือนว่าเราแอบปลื้มเขานิดๆอ่ะเลยอยากรู้เกี่ยวกับประวัติเขา เขาเป็นคนพูดจาเพราะและดูอบอุ่นมาก และที่สำคัญเขาก็เหมือนมีใจให้เราน้ะ แต่เราไม่รู้ว่าตอนนั้นมีใจให้กันแบบไหน เขาพยายามถามเราปนๆถามเล่นๆว่าคิดไรกับเขาป่าว ตอนแรกเราก็บอกว่าไม่น้ะ ใครจะไปกล้ายอมรับว่าแอบปลื้ม อยู่ๆเรากับเขาก็มีโอกาสได้คุยแชทกัน คุยกันไปเรื่อยอ่ะ เหมือนว่าเป็นที่ปรึกษาสามารถรับฟังได้ทุกเรื่องประมาณนี้ แต่เขาก็ไม่วายที่จะถามคำถามเดิมว่าคิดไรกับเขาไหม ? พอคุยกันไปเราก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ระหว่างที่คุยกันเราก็มีส่งเพลงไห้กันฟังน้ะ เพลงประมาณว่าชอบเธอ เธอชอบเราอะไรแบบนี้ ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดีเรยเระ แล้วพอคุยกันไปสักพักเราก็ถามเขาว่าเป็นไรป่าวเห็นโพสในเฟสแปลกๆ เขาก็บอกว่า "เราชอบเธอน้ะ" ตอนแรกที่เราได้ยินเราคิดว่าเขาพูดเล่นๆ แค่หยอดมาให้ขำๆ แต่เขาว่าเขาชอบเราจริง รู้สึกดีกับเราตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น เราอึ้งน้ะคือเขามีแฟนแล้ว ส่วนเราก็มีน้ะคือเมื่อก่อนเราเป็นพวกแอนตี้เรื่องแบบนี้เราเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมใครถ้าใครมายุ่งกับของของเรา แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เราแอบดีใจเล็กๆเพราะลึกๆเราก็แอบปลื้มเขาอยู่เหมือนกัน เราก็เรยบอกกลับเขาไปว่าเราก็รู้สึกดีกับเธอ แต่มันจะเป็นไปได้หรอในเมื่อต่างคนต่างมีแฟนแล้ว เขาแค่พูดกับเรามาว่าแล้วเราจะไปรู้ไหมว่าจะเจอใครก่อนกัน หลังจากวันนั้นเรากับเขาก็คุยกันมาเรื่อยๆ ในฐานะแฟนแบบคบซ้อนทั้ง 2 ฝ่าย เรายอมรับน้ะ ว่าเราผิดที่วันนั้นดึงเขาเข้ามาในชีวิต เราไม่คิดว่ามันจะยาวนานแบบนี้ คิดแค่ว่าคุยกันแปปๆเดียวก็จบ แต่มันไม่ใช่เลย เรากับเขากลับรักกันมากขึ้นทุกวัน เขาดีกับเราทุกอย่าง แทคแคร์ พูดจาไพเราะ ซึ่งต่างจากแฟนเรามาก ทำให้เราเริ่มหมดรักแฟนไปเรื่อยๆ มีอยู่พักนึงที่เรากับแฟนทะเลาะกัน ทำให้เขาเป็นคนที่เข้ามาปลอบมาให้กำลังไม่เคยห่างไปไหน ทำให้เรารู้สึกดีกับเขามากถึงมากที่สุด แต่ทุกอย่างมันไม่ได้สวยหรูเลย เขามีแฟน เขารักแฟน เขาทำทุกอย่างกับแฟนแบบไม่ได้รักแฟนน้อยลงเหมือนที่เราเป็นอยู่เลย ทุกอย่างที่เขาทำกับเราไม่ว่าแบบไหนเขาก็ทำกับแฟนแบบนั้น จนเราไม่สามารถแยกออกได้ว่าเขารักใครมากกว่า เราเคยขอให้เขาเลิกกันน้ะ เขากับบอกเราว่าเราไม่เข้าใจว่าความผูกพันธ์มันเป็นแบบไหนเพราะเขาคบกับแฟนมาหลายปี เราพูดกับเขาตลอดว่ามันไม่มีอยูจริงที่จะรักใครสองคนไปพร้อมๆกัน เขาก็บอกว่าเขารักเท่ากันในใจเราเนี้ยพังไม่เป็นท่า เพราะรักเขาเพียงคำเดียวเลยยอมทุกอย่าง ทุกครั้งที่เขาไปไหนกับแฟน เราต้องเป็นคนเจ็บ คนเสียใจ แต่เราก็ทำไรไม่ได้เมื่อเราเลือกที่จะเดินเข้ามาเอง เราได้แต่ทำทุกอย่างว่าเราโอเคไม่เป็นไร แต่ลึกๆข้างในพังยับเยิน (เราลืมบอกไปว่าตอนที่เราทะเลาะกับแฟนหลังจากนั้นเรากับแฟนก็ห่างๆกันออกไป แต่ยังคุยกันอยู่แต่มันก็ไม่ได้เหมือนเดิม) แล้วเขาก็ไม่มีท่าทีว่าจะหมดรักแฟนเขาเลย เขายังทำทุกอย่างกับแฟนปกติ ยังไปหา ไปรับทานข้าว เจอกันบ่อยๆ ส่วนกับเราเจอกันอาทิตย์ละครั้ง เราก็ไม่โอเคอยู่ดีเวลาเขาไปเจอกัน เขาดูเหมือนรักกันมาก เวลาที่เราหมดความอดทน เจ็บมากๆ เราขอเดินออกมาน้ะแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือเรา ร้องไห้ขอให้เราอย่าเดินจากไป อยากให้เราอยู่กับเขาตลอดไม่ให้หายไปไหน เขาว่าเราดีกับเขาทุกอย่างมีแต่เขาที่ทำให้เสียใจ ทุกครั้งที่ตัดสินใจเดินออกมาก็มีมือเขาที่ค่อยยื้อให้เรากลับไปตลอด จนไม่เคยเดินออกมาได้เลย บางครั้งเราเจ็บ เราทน จนบางทีมันก็ไม่ไหวที่จะเห็นเขามีความสุขกัน 2 คนบ่อยๆ เวลาเรางอแงเรื่องเขาไปเจอแฟนเขาบอกกับเราว่าใจจริงไม่ได้อยากไปเลยตบท้ายด้วยคำว่าเขารักเรามาก (เรื่องแบบนี้เรารู้ว่ามันโกหกกันได้) แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่ยอมปล่อยมือใครสักคน จะเก็บมันไปให้นานทำไม ยิ่งนานเท่าไรความผูกพันธ์ระหว่างเรากับเขายิ่งมากขึ้นทุกวัน เรายังนึกไม่ออกว่าวันนึงถ้าไม่มีเขาจะเป็นยังไง เราจะอยู่แบบไหน เรารู้แค่ว่าถ้าถึงวันที่ต้องมีใครไป คนคนนั้นต้องเป็นเราแน่นอน เราไม่สามารถเปลี่ยนอะไรใครได้ เราทำได้แค่อยู่กับเขาให้มีความสุขไปวันๆ เมื่อถึงวันต้องจบเราคนเดียวที่ต้องเจ็บเพราะเราไม่เหลือใครแต่เขายังมีคนนั้นอีกคน เอาจริงเราก็ไม่อยากให้มีวันนั้นเลย เราอยากคบกับเขาแบบเปิดเผย เราอยากได้เขามาเป็นของเรา มันดูว่าเราเห็นแก่ตัวน้ะ แต่คนที่ไม่ได้มาเป็นเราตอนนี้ไม่เข้าใจความรู้สึกเราหรอกว่ามันแย่ขนาดไหน จะไปเขาก็ไม่ให้ไป จะอยู่ก็ต้องอยู่แบบแอบๆ เราไม่รู้ว่าจุดจบจะเป็นยังไง เราเคยให้เขาเลือกเขาว่าเขาเลือกไม่ได้ ถ้าอนาคตจะเกิดไรขึ้นเขาพร้อมจะยอมรับกับผลที่ตามมา ! แล้วความรู้สึกเราละ ก็ต้องปล่อยไปตามกรรม เรารู้เราผิดเราโทษตัวเองตลอดว่าไม่น่าเข้าไปยุ่งกับเขาตั้งแต่แรกเลย ยุ่งเองเจ็บเองดีเนอะ หรือมันเป็นกรรมเก่าเรา ที่ต้องชดใช้ในชาตินี้ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงขอให้กรรมนี้หมดเร็วๆด้วยเทอญ ' เราเหนื่อยแล้ว
หากผิดพลาดยังไงเราขอโทษด้วย
ใครจะด่าก็ด่าเราได้น้ะแต่อย่าแรงเพราะพ่อแม่เราไม่ได้รู้จักกัน เรารู้ว่าเราผิด
คบซ้อนมันไม่ได้ดีอย่างที่คิด
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อน เราได้เจอ ผช. คนนึงเราทำงานที่เดียวกับเขา เจอเขาครั้งแรกเรารู้สึกดีเลยละแต่ก็ไม่ได้คิดจะอยากเป็นแฟนด้วยน้ะ บวกกับเขามีแฟนอยู่แล้ว แล้วเราก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย เรารักแฟนเรามากไม่เคยคิดที่จะเอาใครเข้ามาแทนที่เลย เราก็เลยไม่ได้อะไรมากมาย ผ่านไป 2 3 เดือนได้เระด้วยความที่เราสองคนชอบหยอกล้อกัน เล่นๆเจอกันบ่อยขึ้น ทำให้เราคุยกันแต่ไม่ถึงสนิทสนมกันน้ะ เราเป็นคนพูดเก่ง ยิ้มง่าย บวกกับเขาที่เป็นคนขี้เล่น เฟรนลี่ เจ้าชู้นิดๆมั้ง(หรือแค่หยอดไปทั่ว) ทุกครั้งที่เราเจอเขาน้ะ เขาก็หยอดมุขมา แกล้งเรา หยอกเราตลอด ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาเลยเระ ถึงกับขั้นมีใจให้นิดๆ แล้วเราก็เข้าไปส่องเฟสดูความเป็นมาของเขา ผ่านไปสักพักเรากับเขาก็เป็นเพื่อนกันในเฟสที่นี้เราสามารถดูได้หมดเกี่ยวกับเขา เออตอนแรกที่เราเข้าไปส่องอ่ะ ดูได้แต่อดีตน้ะเพราะเขาไม่ได้เปิดสาธารณะ แต่พอเป็นเพื่อนกันรอไรละ ต่อมอยากรู้ทำงานทันที เข้าไปส่องเลยจ้า ว่าเค้าเรียนจบจากไหน ทำไร มีแฟนยัง แฟนคือใครก็เหมือนว่าเราแอบปลื้มเขานิดๆอ่ะเลยอยากรู้เกี่ยวกับประวัติเขา เขาเป็นคนพูดจาเพราะและดูอบอุ่นมาก และที่สำคัญเขาก็เหมือนมีใจให้เราน้ะ แต่เราไม่รู้ว่าตอนนั้นมีใจให้กันแบบไหน เขาพยายามถามเราปนๆถามเล่นๆว่าคิดไรกับเขาป่าว ตอนแรกเราก็บอกว่าไม่น้ะ ใครจะไปกล้ายอมรับว่าแอบปลื้ม อยู่ๆเรากับเขาก็มีโอกาสได้คุยแชทกัน คุยกันไปเรื่อยอ่ะ เหมือนว่าเป็นที่ปรึกษาสามารถรับฟังได้ทุกเรื่องประมาณนี้ แต่เขาก็ไม่วายที่จะถามคำถามเดิมว่าคิดไรกับเขาไหม ? พอคุยกันไปเราก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ระหว่างที่คุยกันเราก็มีส่งเพลงไห้กันฟังน้ะ เพลงประมาณว่าชอบเธอ เธอชอบเราอะไรแบบนี้ ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดีเรยเระ แล้วพอคุยกันไปสักพักเราก็ถามเขาว่าเป็นไรป่าวเห็นโพสในเฟสแปลกๆ เขาก็บอกว่า "เราชอบเธอน้ะ" ตอนแรกที่เราได้ยินเราคิดว่าเขาพูดเล่นๆ แค่หยอดมาให้ขำๆ แต่เขาว่าเขาชอบเราจริง รู้สึกดีกับเราตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น เราอึ้งน้ะคือเขามีแฟนแล้ว ส่วนเราก็มีน้ะคือเมื่อก่อนเราเป็นพวกแอนตี้เรื่องแบบนี้เราเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมใครถ้าใครมายุ่งกับของของเรา แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เราแอบดีใจเล็กๆเพราะลึกๆเราก็แอบปลื้มเขาอยู่เหมือนกัน เราก็เรยบอกกลับเขาไปว่าเราก็รู้สึกดีกับเธอ แต่มันจะเป็นไปได้หรอในเมื่อต่างคนต่างมีแฟนแล้ว เขาแค่พูดกับเรามาว่าแล้วเราจะไปรู้ไหมว่าจะเจอใครก่อนกัน หลังจากวันนั้นเรากับเขาก็คุยกันมาเรื่อยๆ ในฐานะแฟนแบบคบซ้อนทั้ง 2 ฝ่าย เรายอมรับน้ะ ว่าเราผิดที่วันนั้นดึงเขาเข้ามาในชีวิต เราไม่คิดว่ามันจะยาวนานแบบนี้ คิดแค่ว่าคุยกันแปปๆเดียวก็จบ แต่มันไม่ใช่เลย เรากับเขากลับรักกันมากขึ้นทุกวัน เขาดีกับเราทุกอย่าง แทคแคร์ พูดจาไพเราะ ซึ่งต่างจากแฟนเรามาก ทำให้เราเริ่มหมดรักแฟนไปเรื่อยๆ มีอยู่พักนึงที่เรากับแฟนทะเลาะกัน ทำให้เขาเป็นคนที่เข้ามาปลอบมาให้กำลังไม่เคยห่างไปไหน ทำให้เรารู้สึกดีกับเขามากถึงมากที่สุด แต่ทุกอย่างมันไม่ได้สวยหรูเลย เขามีแฟน เขารักแฟน เขาทำทุกอย่างกับแฟนแบบไม่ได้รักแฟนน้อยลงเหมือนที่เราเป็นอยู่เลย ทุกอย่างที่เขาทำกับเราไม่ว่าแบบไหนเขาก็ทำกับแฟนแบบนั้น จนเราไม่สามารถแยกออกได้ว่าเขารักใครมากกว่า เราเคยขอให้เขาเลิกกันน้ะ เขากับบอกเราว่าเราไม่เข้าใจว่าความผูกพันธ์มันเป็นแบบไหนเพราะเขาคบกับแฟนมาหลายปี เราพูดกับเขาตลอดว่ามันไม่มีอยูจริงที่จะรักใครสองคนไปพร้อมๆกัน เขาก็บอกว่าเขารักเท่ากันในใจเราเนี้ยพังไม่เป็นท่า เพราะรักเขาเพียงคำเดียวเลยยอมทุกอย่าง ทุกครั้งที่เขาไปไหนกับแฟน เราต้องเป็นคนเจ็บ คนเสียใจ แต่เราก็ทำไรไม่ได้เมื่อเราเลือกที่จะเดินเข้ามาเอง เราได้แต่ทำทุกอย่างว่าเราโอเคไม่เป็นไร แต่ลึกๆข้างในพังยับเยิน (เราลืมบอกไปว่าตอนที่เราทะเลาะกับแฟนหลังจากนั้นเรากับแฟนก็ห่างๆกันออกไป แต่ยังคุยกันอยู่แต่มันก็ไม่ได้เหมือนเดิม) แล้วเขาก็ไม่มีท่าทีว่าจะหมดรักแฟนเขาเลย เขายังทำทุกอย่างกับแฟนปกติ ยังไปหา ไปรับทานข้าว เจอกันบ่อยๆ ส่วนกับเราเจอกันอาทิตย์ละครั้ง เราก็ไม่โอเคอยู่ดีเวลาเขาไปเจอกัน เขาดูเหมือนรักกันมาก เวลาที่เราหมดความอดทน เจ็บมากๆ เราขอเดินออกมาน้ะแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือเรา ร้องไห้ขอให้เราอย่าเดินจากไป อยากให้เราอยู่กับเขาตลอดไม่ให้หายไปไหน เขาว่าเราดีกับเขาทุกอย่างมีแต่เขาที่ทำให้เสียใจ ทุกครั้งที่ตัดสินใจเดินออกมาก็มีมือเขาที่ค่อยยื้อให้เรากลับไปตลอด จนไม่เคยเดินออกมาได้เลย บางครั้งเราเจ็บ เราทน จนบางทีมันก็ไม่ไหวที่จะเห็นเขามีความสุขกัน 2 คนบ่อยๆ เวลาเรางอแงเรื่องเขาไปเจอแฟนเขาบอกกับเราว่าใจจริงไม่ได้อยากไปเลยตบท้ายด้วยคำว่าเขารักเรามาก (เรื่องแบบนี้เรารู้ว่ามันโกหกกันได้) แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่ยอมปล่อยมือใครสักคน จะเก็บมันไปให้นานทำไม ยิ่งนานเท่าไรความผูกพันธ์ระหว่างเรากับเขายิ่งมากขึ้นทุกวัน เรายังนึกไม่ออกว่าวันนึงถ้าไม่มีเขาจะเป็นยังไง เราจะอยู่แบบไหน เรารู้แค่ว่าถ้าถึงวันที่ต้องมีใครไป คนคนนั้นต้องเป็นเราแน่นอน เราไม่สามารถเปลี่ยนอะไรใครได้ เราทำได้แค่อยู่กับเขาให้มีความสุขไปวันๆ เมื่อถึงวันต้องจบเราคนเดียวที่ต้องเจ็บเพราะเราไม่เหลือใครแต่เขายังมีคนนั้นอีกคน เอาจริงเราก็ไม่อยากให้มีวันนั้นเลย เราอยากคบกับเขาแบบเปิดเผย เราอยากได้เขามาเป็นของเรา มันดูว่าเราเห็นแก่ตัวน้ะ แต่คนที่ไม่ได้มาเป็นเราตอนนี้ไม่เข้าใจความรู้สึกเราหรอกว่ามันแย่ขนาดไหน จะไปเขาก็ไม่ให้ไป จะอยู่ก็ต้องอยู่แบบแอบๆ เราไม่รู้ว่าจุดจบจะเป็นยังไง เราเคยให้เขาเลือกเขาว่าเขาเลือกไม่ได้ ถ้าอนาคตจะเกิดไรขึ้นเขาพร้อมจะยอมรับกับผลที่ตามมา ! แล้วความรู้สึกเราละ ก็ต้องปล่อยไปตามกรรม เรารู้เราผิดเราโทษตัวเองตลอดว่าไม่น่าเข้าไปยุ่งกับเขาตั้งแต่แรกเลย ยุ่งเองเจ็บเองดีเนอะ หรือมันเป็นกรรมเก่าเรา ที่ต้องชดใช้ในชาตินี้ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงขอให้กรรมนี้หมดเร็วๆด้วยเทอญ ' เราเหนื่อยแล้ว
หากผิดพลาดยังไงเราขอโทษด้วย
ใครจะด่าก็ด่าเราได้น้ะแต่อย่าแรงเพราะพ่อแม่เราไม่ได้รู้จักกัน เรารู้ว่าเราผิด