วันนี้มีเรื่องมาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ
การแอบชอบอย่างแรกแหละ ต้องมีความคิดไปเอง เราชอบคนหนึ่งอยู่เป็นเพื่อนห้องเดียวกัน ตอนแรกเราเองชอบแบบขำขำแต่พอเวลาผ่านไปเราก็ไม่รู้ว่าเราชอบเค้าไปตั้งแต่เมื่อไร ชีวิตพอได้ชอบใครแล้วก็มักที่จะคอยทำทุกอย่าง คอยช่วยงาน ส่งงานให้ ทำงานให้ แอบมองอยู่ห่างๆ ความคิดแรกของการแอบชอบก้อคือการคิดไปเองว่าเค้าชอบเราและคิดว่าเราจะได้ลงเอยกันแต่ผลสุดท้ายก้อไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เราชอบเค้ามากและชอบเค้ามานานมากถึง2ปีได้ แต่มีอยู่วันเป็นวันนี้พวกเราทั้งห้องไปกินหมูกระทะแล้วเราก็ได้นั่งแยกกัน เวลาผ่านไปทุกคนเริ่มเมามีคนมาถามเราว่าเราชอบ......หรอเราก้ไม่ได้ตอบไรไปแต่มีเพื่อนอยู่คนนึงรู้ว่าเราแอบชอบ...เพื่อนคนนั้นก้อเลยพูดออกไปดังดังว่าเราชอบ...ทุกคนต่างล้อและพูดในสิ่งที่กระทบจิตใจมากกกกแต่เราไม่คิดไรเลยกลับบ้านก่อน พอมาโรงเรียนคนที่เราแอบชอบก้อไม่คุยไม่สนใจ ไม่เล่นกับเราเหมือนเมื่อก่อน ตอนนั้นเป็นเวลาที่เสียใจมาก ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงดีเป็นความคิดที่โง่มากกกก เสียใจมากกับการที่เค้ารู้ว่าเราชอบแต่เค้าไม่สนใจนี่สิเจ็บเนอะ พอมารู้ทีหลังว่าเค้าชอบเพื่อนอีกคนที่อยู่คนละกลุ่ม ตอนนั้นไม่รู้สิร้องไห้ไม่ออก นิ่งเงียบอย่างเดียว ไม่เคยมีใครบอกให้รู้ไม่มีใครบอกแม้แต่คนที่ใกล้ชิดที่สุด เวลานั้นอยากจะเดินไปแล้ตะโกนใส่หน้าว่า ' ไปตายซะ' แต่ทำไม่ได้ครูอยู่อิอิ
พอเราคิดไรได้ เรามันยังอายุไม่ถึง 18 เลยจะไปเอาอะไรกับความรักที่แอบชอบเพื่อน ตอนนี้ก้อเป็นเราที่เหยิบห่างออกมา แม้หน้าก้อไมอยากมอง จะ จบ ม.6 แล้วปล่อยไปเพื่อให้เค้ามีความสุขกับคนที่เค้าชอบ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
เมื่อความรักไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง
การแอบชอบอย่างแรกแหละ ต้องมีความคิดไปเอง เราชอบคนหนึ่งอยู่เป็นเพื่อนห้องเดียวกัน ตอนแรกเราเองชอบแบบขำขำแต่พอเวลาผ่านไปเราก็ไม่รู้ว่าเราชอบเค้าไปตั้งแต่เมื่อไร ชีวิตพอได้ชอบใครแล้วก็มักที่จะคอยทำทุกอย่าง คอยช่วยงาน ส่งงานให้ ทำงานให้ แอบมองอยู่ห่างๆ ความคิดแรกของการแอบชอบก้อคือการคิดไปเองว่าเค้าชอบเราและคิดว่าเราจะได้ลงเอยกันแต่ผลสุดท้ายก้อไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เราชอบเค้ามากและชอบเค้ามานานมากถึง2ปีได้ แต่มีอยู่วันเป็นวันนี้พวกเราทั้งห้องไปกินหมูกระทะแล้วเราก็ได้นั่งแยกกัน เวลาผ่านไปทุกคนเริ่มเมามีคนมาถามเราว่าเราชอบ......หรอเราก้ไม่ได้ตอบไรไปแต่มีเพื่อนอยู่คนนึงรู้ว่าเราแอบชอบ...เพื่อนคนนั้นก้อเลยพูดออกไปดังดังว่าเราชอบ...ทุกคนต่างล้อและพูดในสิ่งที่กระทบจิตใจมากกกกแต่เราไม่คิดไรเลยกลับบ้านก่อน พอมาโรงเรียนคนที่เราแอบชอบก้อไม่คุยไม่สนใจ ไม่เล่นกับเราเหมือนเมื่อก่อน ตอนนั้นเป็นเวลาที่เสียใจมาก ไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงดีเป็นความคิดที่โง่มากกกก เสียใจมากกับการที่เค้ารู้ว่าเราชอบแต่เค้าไม่สนใจนี่สิเจ็บเนอะ พอมารู้ทีหลังว่าเค้าชอบเพื่อนอีกคนที่อยู่คนละกลุ่ม ตอนนั้นไม่รู้สิร้องไห้ไม่ออก นิ่งเงียบอย่างเดียว ไม่เคยมีใครบอกให้รู้ไม่มีใครบอกแม้แต่คนที่ใกล้ชิดที่สุด เวลานั้นอยากจะเดินไปแล้ตะโกนใส่หน้าว่า ' ไปตายซะ' แต่ทำไม่ได้ครูอยู่อิอิ
พอเราคิดไรได้ เรามันยังอายุไม่ถึง 18 เลยจะไปเอาอะไรกับความรักที่แอบชอบเพื่อน ตอนนี้ก้อเป็นเราที่เหยิบห่างออกมา แม้หน้าก้อไมอยากมอง จะ จบ ม.6 แล้วปล่อยไปเพื่อให้เค้ามีความสุขกับคนที่เค้าชอบ ขอบคุณที่อ่านค่ะ