ความรักของเราเป็นความรักที่เกิดจากการรักเค้าข้างเดียวที่เรานี้ฟินเวอร์
เราชื่อ โมเราเป็นนักศึกษาในมหาลัยที่มีชื่อเสียงในจังหวัดเชียงใหม่แล้วคณะเราพี่ให้ห้อยป้ายชื่อ เรื่องมีอยู่ว่าก่อนเปิดเรียนปี1 คณะมีการรับน้อง วันหนึ่งเราไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนที่หอในมอ เราก้อคุยกันนู้นนี้นั้น แล้วอยู่ๆเราก้ออยากรู้ว่าคนที่ห้อยป้ายรหัสxxxเป็นใครเราก้อถามเพื่อนไป แล้วด้วยพรมลิขิต (เข้าข้างตัวเองเบาๆ555)เราก้อเจอเขาทันทีคะเขามากินข้าวกับรุ่นพี่ในคณะ แต่ตอนนั้นเราก้อยังไม่ได้ปลื่มอะไรเขานะเราแค่รู้สึกอึ้งเฉยๆ
เรื่องมันมีต่อจากนี้จ้าาา!!!!
วันนี้เป็นวันที่คณะเราจัดรับน้องขึ้นก้อมีกิจกรรมบลาๆจนถึงกิจกรรมสุดท้ายพี่สันเค้าให้เต้นโดยการเต้นต้องเปลี่ยนสลับที่ไปเรื่อยๆเราก้อจัดเลยจ้า(ส่วนตัวเราเป็นคนชอบเต้น บ้าๆ รั่วๆ กวน) เปลี่ยนที่เต้นไปทั่วจนเริ่มรู้สึกเหนื่อยก้อเลยอยู่ที่เดิมแต่ก้อเต้นนะเพื่อนก้อเปลี่ยนตำแหน่งกันไปจนนนนนน คนนั้นมายืนอยู่ข้างเราา!!!!เรานี้แบบใจเต้นอะไม่รู้นะว่าทำไม ด้วยความที่เราเป็นคนเฟลนลี่เราก้อทักเค้าจ้าจนรู้ว่าเค้าชื่อ "ดีม" เหมือนฝันเลยยยย แล้วเราก้อเต้นกันไปจนเค้าก้อไม่ยอมย้ายไปไหนเราก้อไม่ย้ายจนมีเพลงหนึ่งท่าเต้นมันต้องกอดคอกัน ตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกเขิลๆเขาละ ก่อนที่จะเต้นเค้าก้อหันมาหาเราจ้าแล้วก้อพูดว่า "ขอโทดนะ(พร้อมกับยิ้มหวานนน)"ร้องไห้โอ้ยใจละลาย)แล้วเค้าก้อกอดคอเราแล้วก้อเต้นไปด้วยกัน นี้คือความประทับใจแรกพร้อมกับตกหลุมรักเค้าเข้าอย่างจัง
หลังจากวันนั้นเราก้อคิดถึงแต่เค้า มโนไปต่างๆนาๆแล้วเราก้อได้พบเค้าอีกเค้ามาชมรมเดียวกับเราจ้า คือแบบตกใจนิดๆไม่คิดว่าเค้าจะมา วันนั้นพี่ชมรมให้จับกลุ่มโดยนับตัวเลขเรานี้จัดแจงอย่างดีแต่ดั้นมีเพื่อนคนหนึ่งมาแรกเราทำให้เลขเรากับเลขเค้าไม่ตรงกัน แต่ๆก้อยังไม่ทิ้งความพยายามตอนนั้นนี้ถามแลกกลุ่มกลับเพื่อนเลยจ้า เพื่อนก้อยอมแลกแต่โดยดี(เพื่อนน่ารัก) แล้วเราก้อได้อยู่กลุ่มเดียวกันและนี้ก้อเป็นครั้งแรกที่เรากับเค้าได้ใกล้ชิดกันแล้วได้พูดคุยกันเป็นเวลานาน (เค้าเป็นคนยิ้มเก่งมีไรก้อยิ้มหมดน่ารักเฟลนลี่มากกกก พูดเพราะ แถมเรียนเก่งมากกก)
จากนั้นเราก้อเริ่มเจอกันบ่อยขึ้น มีกิจกรรมต่างๆให้ร่วมกันทำ เรานี้ยิ่งมโนใหญ่เลยจ้า เราถึงขั้นเขียนไดอารี่ให้เค้าอะ เราก้อเขียนเพ้อของเราต่างๆนาๆในแต่ละวัน จนวันขึ้นดอย วันนี้เป็นวันที่เราได้จับมือเค้าขึ้นดอยด้วยเรื่องมันเกิดขึ้นคือมหาลัยเราก้อมีประเพณีรับน้องขึ้นดอยคะ เราก็เดินของเราไปซึ่งเราก้อไม่ได้คิดอะไรแต่ตอนก่อนถึงโค้งสปิริชฝนมันตกคะเราก้อเลยเดินลงไปหาเพื่อนข้างหลังแล้วก้อไปแทรกอยู่หน้าเพื่อนซึ่งมันบังเอิญเป็นแถวนอกสุดที่ต้องจับมือกับผู้ชาย แล้วผู้ชายก้อล้นแถวไปข้างๆเรื่อยๆเราก้อไม่ได้สนใจอะไรก้อคุยกับเพื่อนเพลินๆ อ้อลืมบอกคะตอนนั้นฝนตกใส่เสื้อกันฝนทั้งคณะเลย ต่อเนาะพอแถวมันโอเครแล้วพี่ๆก้อบอกให้น้องๆจับมือกันเราก็ยื่นมือทั้ง2ข้างไปเพื่อจับมือกับคนด้านข้าง จับไปสักพักเพื่อนด้านหลังแซวค่ะ "แหมะด้านข้างนะะะ" เราก้องงก้อเลยหันไปดูอย่างจังงงสายตาประสานกันใจเต้นแรงมากละเค้าก้อยิ้มให้เราเราก้อยิ้มตอบสิคะ เราฟินมากเรารู้สึกได้ว่ามันนานมากกสำหรับเรา พอสักพักพี่ให้จัดแถวใหม่คะเราก้อเลยต้องปล่อยมือจากเค้า (เสียใจนิดๆ) พอขึ้นไปถึงยอดดอยมันจะมีจุดชมวิวให้ถ่ายรูปกันคะ แล้วแต่ละคนก้อถ่ายรูปกันเต็มไปหมด วินาทีนั้นเราก้อคิดแบบขอรูปคู่สักรูปเถอะวะ เรารวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีดึงแขนเพื่อนให้มันช่วยถ่ายให้แล้วก้อพุ่งไปหาเค้าพร้อมกับขอถ่ายรูปเค้างงนิแต่ก้อถ่ายกับเรานะใกล้กันมาก ด้วยความเขิลเราไม่ให้เพื่อนถ่ายให้จ้าใช้กล้องหน้ากดถ่ายเองรูปเดียวจริงๆถ่ายไม่ถึง5วิแล้วเค้าก้อบอกว่าอ้าวพอละหรอ เค้าคงงงอะคะว่าเราเป็นไร (เราเขิลแกอยู่เว้ย) สักพักเพื่อนเราก้อเข้ามาถ่ายรูปเค้าแล้วเพื่อนตัวดีก้อลากเราไปยืนใกล้เค้าเรานี้แบบฟินสุดๆจ้าาา(เพื่อนน่าร้าก#2))
เมื่อปากเป็นเหตุให้ปิ้งรัก
เราชื่อ โมเราเป็นนักศึกษาในมหาลัยที่มีชื่อเสียงในจังหวัดเชียงใหม่แล้วคณะเราพี่ให้ห้อยป้ายชื่อ เรื่องมีอยู่ว่าก่อนเปิดเรียนปี1 คณะมีการรับน้อง วันหนึ่งเราไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนที่หอในมอ เราก้อคุยกันนู้นนี้นั้น แล้วอยู่ๆเราก้ออยากรู้ว่าคนที่ห้อยป้ายรหัสxxxเป็นใครเราก้อถามเพื่อนไป แล้วด้วยพรมลิขิต (เข้าข้างตัวเองเบาๆ555)เราก้อเจอเขาทันทีคะเขามากินข้าวกับรุ่นพี่ในคณะ แต่ตอนนั้นเราก้อยังไม่ได้ปลื่มอะไรเขานะเราแค่รู้สึกอึ้งเฉยๆ
เรื่องมันมีต่อจากนี้จ้าาา!!!!
วันนี้เป็นวันที่คณะเราจัดรับน้องขึ้นก้อมีกิจกรรมบลาๆจนถึงกิจกรรมสุดท้ายพี่สันเค้าให้เต้นโดยการเต้นต้องเปลี่ยนสลับที่ไปเรื่อยๆเราก้อจัดเลยจ้า(ส่วนตัวเราเป็นคนชอบเต้น บ้าๆ รั่วๆ กวน) เปลี่ยนที่เต้นไปทั่วจนเริ่มรู้สึกเหนื่อยก้อเลยอยู่ที่เดิมแต่ก้อเต้นนะเพื่อนก้อเปลี่ยนตำแหน่งกันไปจนนนนนน คนนั้นมายืนอยู่ข้างเราา!!!!เรานี้แบบใจเต้นอะไม่รู้นะว่าทำไม ด้วยความที่เราเป็นคนเฟลนลี่เราก้อทักเค้าจ้าจนรู้ว่าเค้าชื่อ "ดีม" เหมือนฝันเลยยยย แล้วเราก้อเต้นกันไปจนเค้าก้อไม่ยอมย้ายไปไหนเราก้อไม่ย้ายจนมีเพลงหนึ่งท่าเต้นมันต้องกอดคอกัน ตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกเขิลๆเขาละ ก่อนที่จะเต้นเค้าก้อหันมาหาเราจ้าแล้วก้อพูดว่า "ขอโทดนะ(พร้อมกับยิ้มหวานนน)"ร้องไห้โอ้ยใจละลาย)แล้วเค้าก้อกอดคอเราแล้วก้อเต้นไปด้วยกัน นี้คือความประทับใจแรกพร้อมกับตกหลุมรักเค้าเข้าอย่างจัง
หลังจากวันนั้นเราก้อคิดถึงแต่เค้า มโนไปต่างๆนาๆแล้วเราก้อได้พบเค้าอีกเค้ามาชมรมเดียวกับเราจ้า คือแบบตกใจนิดๆไม่คิดว่าเค้าจะมา วันนั้นพี่ชมรมให้จับกลุ่มโดยนับตัวเลขเรานี้จัดแจงอย่างดีแต่ดั้นมีเพื่อนคนหนึ่งมาแรกเราทำให้เลขเรากับเลขเค้าไม่ตรงกัน แต่ๆก้อยังไม่ทิ้งความพยายามตอนนั้นนี้ถามแลกกลุ่มกลับเพื่อนเลยจ้า เพื่อนก้อยอมแลกแต่โดยดี(เพื่อนน่ารัก) แล้วเราก้อได้อยู่กลุ่มเดียวกันและนี้ก้อเป็นครั้งแรกที่เรากับเค้าได้ใกล้ชิดกันแล้วได้พูดคุยกันเป็นเวลานาน (เค้าเป็นคนยิ้มเก่งมีไรก้อยิ้มหมดน่ารักเฟลนลี่มากกกก พูดเพราะ แถมเรียนเก่งมากกก)
จากนั้นเราก้อเริ่มเจอกันบ่อยขึ้น มีกิจกรรมต่างๆให้ร่วมกันทำ เรานี้ยิ่งมโนใหญ่เลยจ้า เราถึงขั้นเขียนไดอารี่ให้เค้าอะ เราก้อเขียนเพ้อของเราต่างๆนาๆในแต่ละวัน จนวันขึ้นดอย วันนี้เป็นวันที่เราได้จับมือเค้าขึ้นดอยด้วยเรื่องมันเกิดขึ้นคือมหาลัยเราก้อมีประเพณีรับน้องขึ้นดอยคะ เราก็เดินของเราไปซึ่งเราก้อไม่ได้คิดอะไรแต่ตอนก่อนถึงโค้งสปิริชฝนมันตกคะเราก้อเลยเดินลงไปหาเพื่อนข้างหลังแล้วก้อไปแทรกอยู่หน้าเพื่อนซึ่งมันบังเอิญเป็นแถวนอกสุดที่ต้องจับมือกับผู้ชาย แล้วผู้ชายก้อล้นแถวไปข้างๆเรื่อยๆเราก้อไม่ได้สนใจอะไรก้อคุยกับเพื่อนเพลินๆ อ้อลืมบอกคะตอนนั้นฝนตกใส่เสื้อกันฝนทั้งคณะเลย ต่อเนาะพอแถวมันโอเครแล้วพี่ๆก้อบอกให้น้องๆจับมือกันเราก็ยื่นมือทั้ง2ข้างไปเพื่อจับมือกับคนด้านข้าง จับไปสักพักเพื่อนด้านหลังแซวค่ะ "แหมะด้านข้างนะะะ" เราก้องงก้อเลยหันไปดูอย่างจังงงสายตาประสานกันใจเต้นแรงมากละเค้าก้อยิ้มให้เราเราก้อยิ้มตอบสิคะ เราฟินมากเรารู้สึกได้ว่ามันนานมากกสำหรับเรา พอสักพักพี่ให้จัดแถวใหม่คะเราก้อเลยต้องปล่อยมือจากเค้า (เสียใจนิดๆ) พอขึ้นไปถึงยอดดอยมันจะมีจุดชมวิวให้ถ่ายรูปกันคะ แล้วแต่ละคนก้อถ่ายรูปกันเต็มไปหมด วินาทีนั้นเราก้อคิดแบบขอรูปคู่สักรูปเถอะวะ เรารวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีดึงแขนเพื่อนให้มันช่วยถ่ายให้แล้วก้อพุ่งไปหาเค้าพร้อมกับขอถ่ายรูปเค้างงนิแต่ก้อถ่ายกับเรานะใกล้กันมาก ด้วยความเขิลเราไม่ให้เพื่อนถ่ายให้จ้าใช้กล้องหน้ากดถ่ายเองรูปเดียวจริงๆถ่ายไม่ถึง5วิแล้วเค้าก้อบอกว่าอ้าวพอละหรอ เค้าคงงงอะคะว่าเราเป็นไร (เราเขิลแกอยู่เว้ย) สักพักเพื่อนเราก้อเข้ามาถ่ายรูปเค้าแล้วเพื่อนตัวดีก้อลากเราไปยืนใกล้เค้าเรานี้แบบฟินสุดๆจ้าาา(เพื่อนน่าร้าก#2))