ด้วยว่าเล่นกลอนและโคลงมาเกินสิบปี  ยังไม่เห็นนักกลอนผู้ใดมีฝีปากกาฉกาจฉกรรจ์ดั่งท่านนี้   ได้ฝึกฝนและนับว่าเป็นครู ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกัน รุ่นน้องด้วยซ้ำไป   โคลงของเขาเฉียบขาด กลอนของเขาอ่านสนุก และมักมีรสชาติการเมืองตามชื่อ 'ห้องกวีการเมือง'  ขอเอามาวางให้อ่าน ผลงานของ  คนสี่สุภาพ, คนแล้วคนเหล้า, จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร  สามนามปากกาในคนเดียวกัน  จากกระทู้นี้ ปี 50  

http://topicstock.ppantip.com/rajdumnern/topicstock/2007/06/P5547896/P5547896.html    (วางด้วยความคิดถึงเป็นส่วนตัว)




สวัสดีวันสุนทรภู่ครับ  ...
ร้อยกรองเป็นสารเสพติดชนิดที่ไม่ควรต่อต้าน

จากคุณ : คนสี่สุภาพ  - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:20:15 A:124.120.161.51 X: ]

ขอนำหลักกานท์ที่เคยเก็บไว้อ่าน  จากเว็บบอร์ดบทกวี  มาบอกต่อกันครับ        

...

๏ บท กลอนสุภาพแต่ละบท จะมี ๒ บาท แต่ละบาทจะมี ๒ วรรค แต่ละวรรค จะมี ๘ คำ (ตามปกติ ให้ใช้คำได้ ระหว่าง ๗ - ๙ คำ )

...

๏ สัมผัส มี ๒ อย่างคือสัมผัสนอก และสัมผัสใน สัมผัสนอกนั้น เป็นข้อบังคับที่ต้องใช้  
ส่วนสัมผัสใน ใช้เพื่อให้กลอนนั้นมีความไพเราะมากขึ้น

...

๏ เสียง คำสุดท้าย ในแต่ละวรรค ของกลอน มีข้อกำหนด ในเรื่องเสียง ของวรรณยุกต์เป็นตัวกำหนดด้วย
การกำหนดเรื่องเสียงนี้ ถือว่าเป็นข้อบังคับ ทางฉันทลักษณ์ อย่างหนึ่ง ของกลอนแปด หรือกลอนสุภาพ มีข้อกำหนด ดังต่อไปนี้

- คำสุดท้ายวรรคที่ ๑ (วรรคสดับ) ใช้ได้ทุกเสียง แต่ไม่ค่อยนิยมใช้เสียงสามัญ

- คำสุดท้ายวรรคที่ ๒ (วรรครับ) ต้องใช้เสียงเอก โท หรือจัตวา นิยมใช้เสียงจัตวา ห้ามใช้เสียงสามัญและตรี (บางท่านก็อนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้แต่ไม่นิยม)

- คำสุดท้ายวรรคที่ ๓ (วรรครอง) ต้องใช้เสียงสามัญ หรือเสียงตรี  ที่นิยมที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียง เอก โท และจัตวา

- คำสุดท้ายวรรคที่ ๔ (วรรคส่ง) ต้องใช้เสียงสามัญหรือตรี ที่นิยมมากที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียงเอก โท และจัตวา

สิ่งที่พึงระวัง ในการใช้สัมผัส มากเกินไป จนลืมความหมาย สำคัญหลัก อันเป็นเรื่องราว ของกลอนนั้นๆ ก็จะทำให้ กลอน ดูไม่เป็นธรรมชาติ ไม่มีความหมายที่ลึกซึ้งกินใจ

...

๏ จังหวะ ในกลอนสุภาพมักจะแบ่งกลุ่มคำออกเป็น ๓ ช่วงจังหวะ คือ ooo oo ooo เป็นกลุ่มแบบ ๓-๒-๓  
บางท่านอาจจะแบ่ง เป็นอย่างอื่น ก็ได้เช่น oo oo ooo (๒-๒-๓) , oo ooo ooo (๒-๓-๓) , ooo ooo oo (๓-๓-๒)  หรือใช้หลายๆแบบที่กล่าวมานี้ผสมกัน
แต่รูปแบบ ๓-๒-๓ เป็นมาตรฐานที่นิยมกันมากที่สุด ใช้มาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยเฉพาะในกลอนของ สุนทรภู่ ดังตัวอย่าง



การยึดจังหวะ เช่นนี้รวมกับ การใช้สัมผัสใน แบบท่านสุนทรภู่ เป็นหลักการ มาตรฐาน ที่มักจะ ทำให้กลอน ไพเราะ สละสลวย ได้โดยง่าย

จากคุณ : คนสี่สุภาพ  - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:31:02 A:124.120.161.51 X: ]

๏ ข้อควรหลีกเลี่ยงในการเขียนกลอน

ข้อควรหลีกเลี่ยงนี้ เป็นเพียง ข้อแนะนำ (ส่วนตัว) มิใช่กฏเกณฑ์ ตายตัว ที่ต้องปฏิบัติตาม อย่างเคร่งครัด
เพียงแต่ ถ้าสามารถ ปฏิบัติตาม ข้อควรระวัง เหล่านี้แล้ว จะทำให้กลอน ดูสละสลวย และถูกต้อง ตามความนิยม ของกวีสมัยก่อนๆ

และมิใช่วิธีการ ในการประเมินค่า ของบทประพันธ์ แต่อย่างใด
ถ้าใครสามารถ ยึดถือไว้ เป็นหลัก ในการแต่งกลอน ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี

...

- ไม่สัมผัสซ้ำ มี ๒ ประเภทคือ

ก. สัมผัสซ้ำแบบ "พ้องรูปและเสียง" คือเป็นการใช้คำสัมผัส เป็นคำเดียวกัน ซ้ำภายในบทกลอนบทเดียวกัน  หรือบทติดๆกัน เช่น



ข. สัมผัสซ้ำแบบ "พ้องเสียง"  คือเป็นการใช้คำสัมผัส เป็นคำพ้องเสียง ซ้ำภายในบทกลอนบทเดียวกัน  หรือบทติดๆกัน เช่น



...

-  ไม่นำคำเสียงสั้นกับเสียงยาว มาสัมผัสนอกกัน อย่างที่เคย กล่าวมาแล้ว ในเรื่องสัมผัส การกระทำ เช่นนี้ ถือว่าเป็นความผิดพลาด ทางฉันท์ลักษณ์โดยตรง
โดยให้ดูที่รูปสระนั้นๆ เป็นหลักเช่น รัก สัมผัสกับ มาก, ใจ สัมผัสกับ วาย, คน สัมผัสกับ โดน, เก้า สัมผัสกับ ท้าว, เก็น สัมผัสกับ เขน ฯลฯ เป็นต้น ดังตัวอย่าง




จากคุณ : คนสี่สุภาพ  - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:34:46 A:124.120.161.51 X: ]


------------
สวัสดีครับมิตรสหายผู้มาเยือนทุกท่าน
จากคุณ : คนสี่สุภาพ  - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 11:44:39 A:124.120.161.51 X: ]

กระทู้เก่า โคลง กลอน  http://2g.ppantip.com/cafe/rajdumnern/topicstockP.php?subgroup=10