เล่าความตามเรื่องราวของผู้ชายคนนึงที่ชื่นชอบมอไซค์ตั้งแต่เป็นบ่าวซัมน้อยจนมาเป็นบ่าวซัมเยอะหุหุ
หลังจากที่แอบซุ่มโปร่งในห้องมอไซค์รัชดามาแสนนานในยุคก่อน3Gจนทุกวันนี้เป็น4G จนสมัครเป็นสมาชิกถาวรแต่ก็นานๆทีมาตั้งกระทู้มาตอบกระทู้(ส่วนใหญ่ส่อง) เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงในห้องรัชดาทุกเมื่อเชื่อวัน
กลับมาเรื่องมอเตอร์ไซค์ก่อน55+หลังจากซุ่มดูสมาชิกถอยมอไซค์มาลัลลามาออกทริปมาอวดโฉมในกระทู้ จขกท.เฝ้ามองเก็บข้อมูลด้วยความอิจฉาตาร้อนผ่าวๆพร้อมทั้งเก็บเงินใช้หนี้บัตรต่างๆให้เป็นศูนย์ เพื่อครอบครองมอไซค์สักคันโดยไม่ทำให้ชีวิตลำบาก และสุดท้ายก็ได้มาซึ่งการครอบครอง คาวาซากิ นินจา300 ซึ่งมาพร้อมหนี้แสนกว่าบาท55+
แรกๆตั้งใจใช้ขี่ทำงานสลับรถยนต์ ใช้ออกทริปกับสมาชิกชาวมอไซค์รัชดาที่น่ารัก (แต่ด้วยงานไม่ค่อยว่างโอกาสออกทริปด้วยกันกับชาวมอไซค์เลยไม่ได้ไปสักที)
ช่วงแรกๆก็เห่อHum moyเป็นธรรมดา จัดชุดจัดเครื่องป้องกัน พาแฟนสาวออกทริปเลย
หลังจากพาแฟนสาวซ้อนท้ายไปกลับ300กิโลก็รับรู้เลยว่า"ม่างตรูขับเป็นอย่างเดียวนี่หว่า ทั้งบาน ทั้งขี่เกร็งปวดตัวไปหมด ทั้งคนขับทั้งคนซ้อน" กลับจากทริปเล็กๆมารู้เลย "เราต้องไปเรียนเบสิคล่ะนะขี่แบบนี้"
และไปเรียนที่ไหนดีอืมๆๆๆพันทิพเราแนะนำหลายที่ ใช้เวลาครุ่นคิดหลายวันสรุปไปเรียนกับ อ.น้อย ที่ไทยแลนด์เซอร์กิจ ประจวบกับเพื่อนในเฟสโพสว่าอยากเรียนพอดี เอาว่ะเจอกันก้ไม่เคยเจอมร่างชวนกันไปเรียนเลยดีกว่าครับดีกว่ามั่วไปคนเดียว และแล้วเราก็ได้มาเรียนสมใจ
ที่นี่ ไทย์แลนด์เซอร์กิต
เบสิคบิ๊กไบค์ By Noy Thitikorn อ.น้อย(ขออณุญาติบุคคลที่อยู่ในภาพด้วยนะครับ)
หลังจากไปเรียนมาก็มีแอคชั่นสวยๆมาอวดคนซ้อนท้ายบ้าง แรกๆท่าไม่หล่อเลยแฮะ55+
เอาล่ะได้ขนาดนี้ก็ดีใจกลุ้มกริ่มแล้ว ไปเรียนแล้วต้องเอาไปลองวิชาละ ทริปที่2 นครนายก
หลังจากไปทริปนครนายกพึงรู้ว่าการท่องเที่ยวด้วยมอไซค์นี่มันอันตรายมากจริงๆนะ แต่ทำใงดีในเมื่อเป็นคนชอบขี่มอไซค์แต่ขี่นานๆไม่ได้เจ็บด๊ากกก
เอาว่ะขี่ในสนามแก้คันก็ได้ว่ะ ว่าแล้วชวนเพื่อนๆไปขี่กัน
หลังจากขี่ไปสักพัก พึ่งคิดได้รถเรามันขี่มาทำงานขี่มาซื้อแกงได้นะโว้ยไม่ใช่ใส่ท้ายกระบะไปขี่สนาม
ขี่มาทำงาน
ขี่ซื้อแกง
แต่ก็นะพอเข้าสนามมันก็หลงไหลในสายสนามซะแล้ว มาสายนี้มันต้องลงแข่งสิฟร่ะ งั้นน้ำจิ้มกิจกรรมของ "อนุบาลทางเรียบ" By อ.น้อย นี่ล่ะ จะได้รู้ว่าพร้อมไหมกับโหมดวิ่งตามความฝัน ซึ่งผลสรุปก็เป็นไปตามคาด คือห่วย อ่อนซ้อม และร่างกายไม่ฟิต ลงแข่งจริงคงตายแน่ๆ
ถึงผลการแข่งขันออกมาไม่ดีแต่ใจก็ยังรักในเสียงเพลงนะ ว่าแล้วก็ไปแจมกิจกรรมค่ายรถและอื่นๆมั้ง
ขี่เล่น
ขี่ไล่
สนุกสนาน เฮฮา ได้ทั้งเพื่อน ได้ทั้งความรู้ และมิตรภาพไม่ลืมเลือน(ไม่มีเจตนาโพสโฆษะณารูปเครื่องดื่มแอลกอฮอลนะคร้าบ)
ความสุขความสนุกนั้นเรา เก็บไว้ในความทรงจำต่อไป เพราะจากนี้ชีวิตคิดสนุกๆคิดมันส์เสี่ยงๆไม่ได้อีกแล้วเพราะว่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต้องถึงคิวสละโสดซะแล้ว จากนี้คงกลายเป็นพ่อบ้านนักบิด พ่อบ้านมอไซค์แล้ว จะเอาสนุกคนเดียวไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เขาบอกว่าการมีคู่คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า "เอาว่ะเป็นใงเป็นกัน นรกหรือสวรรค์ก็ต้องลองฟร่ะ" (ไม่เคยถ่ายแบบนี้เลยให้ตายสิ)
สำหรับหน้าหนาวที่กำลังเข้ามาถึงนี้ ก็ขอให้คนที่โสดก็ขอให้เลิกโสด คุณมีคู่ก็ขอให้รักกันนานๆ และขอให้หนาวนี้ขอให้ทุกคน ออกทริปปลอดภัยและมีความสุขมากมายจากสิ่งที่รักและคนที่รัก สำหรับผมคืนนี้ราตรีสวัสดิ์ขอตัว...ก่อนนะครับ ฝันดีครับ
"ชีวิต ความรัก ความฝัน"จากหนุ่มนักบิด ที่จะเปลี่ยนสถานะเป็น พ่อบ้านนักบิด (เล่ารวดเดียว รูปเยอะพอสมควรครับ)
หลังจากที่แอบซุ่มโปร่งในห้องมอไซค์รัชดามาแสนนานในยุคก่อน3Gจนทุกวันนี้เป็น4G จนสมัครเป็นสมาชิกถาวรแต่ก็นานๆทีมาตั้งกระทู้มาตอบกระทู้(ส่วนใหญ่ส่อง) เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงในห้องรัชดาทุกเมื่อเชื่อวัน
กลับมาเรื่องมอเตอร์ไซค์ก่อน55+หลังจากซุ่มดูสมาชิกถอยมอไซค์มาลัลลามาออกทริปมาอวดโฉมในกระทู้ จขกท.เฝ้ามองเก็บข้อมูลด้วยความอิจฉาตาร้อนผ่าวๆพร้อมทั้งเก็บเงินใช้หนี้บัตรต่างๆให้เป็นศูนย์ เพื่อครอบครองมอไซค์สักคันโดยไม่ทำให้ชีวิตลำบาก และสุดท้ายก็ได้มาซึ่งการครอบครอง คาวาซากิ นินจา300 ซึ่งมาพร้อมหนี้แสนกว่าบาท55+
แรกๆตั้งใจใช้ขี่ทำงานสลับรถยนต์ ใช้ออกทริปกับสมาชิกชาวมอไซค์รัชดาที่น่ารัก (แต่ด้วยงานไม่ค่อยว่างโอกาสออกทริปด้วยกันกับชาวมอไซค์เลยไม่ได้ไปสักที)
ช่วงแรกๆก็เห่อHum moyเป็นธรรมดา จัดชุดจัดเครื่องป้องกัน พาแฟนสาวออกทริปเลย
หลังจากพาแฟนสาวซ้อนท้ายไปกลับ300กิโลก็รับรู้เลยว่า"ม่างตรูขับเป็นอย่างเดียวนี่หว่า ทั้งบาน ทั้งขี่เกร็งปวดตัวไปหมด ทั้งคนขับทั้งคนซ้อน" กลับจากทริปเล็กๆมารู้เลย "เราต้องไปเรียนเบสิคล่ะนะขี่แบบนี้"
และไปเรียนที่ไหนดีอืมๆๆๆพันทิพเราแนะนำหลายที่ ใช้เวลาครุ่นคิดหลายวันสรุปไปเรียนกับ อ.น้อย ที่ไทยแลนด์เซอร์กิจ ประจวบกับเพื่อนในเฟสโพสว่าอยากเรียนพอดี เอาว่ะเจอกันก้ไม่เคยเจอมร่างชวนกันไปเรียนเลยดีกว่าครับดีกว่ามั่วไปคนเดียว และแล้วเราก็ได้มาเรียนสมใจ
เบสิคบิ๊กไบค์ By Noy Thitikorn อ.น้อย(ขออณุญาติบุคคลที่อยู่ในภาพด้วยนะครับ)
หลังจากไปเรียนมาก็มีแอคชั่นสวยๆมาอวดคนซ้อนท้ายบ้าง แรกๆท่าไม่หล่อเลยแฮะ55+
เอาล่ะได้ขนาดนี้ก็ดีใจกลุ้มกริ่มแล้ว ไปเรียนแล้วต้องเอาไปลองวิชาละ ทริปที่2 นครนายก
หลังจากไปทริปนครนายกพึงรู้ว่าการท่องเที่ยวด้วยมอไซค์นี่มันอันตรายมากจริงๆนะ แต่ทำใงดีในเมื่อเป็นคนชอบขี่มอไซค์แต่ขี่นานๆไม่ได้เจ็บด๊ากกก
เอาว่ะขี่ในสนามแก้คันก็ได้ว่ะ ว่าแล้วชวนเพื่อนๆไปขี่กัน
หลังจากขี่ไปสักพัก พึ่งคิดได้รถเรามันขี่มาทำงานขี่มาซื้อแกงได้นะโว้ยไม่ใช่ใส่ท้ายกระบะไปขี่สนาม
ขี่มาทำงาน
ขี่ซื้อแกง
แต่ก็นะพอเข้าสนามมันก็หลงไหลในสายสนามซะแล้ว มาสายนี้มันต้องลงแข่งสิฟร่ะ งั้นน้ำจิ้มกิจกรรมของ "อนุบาลทางเรียบ" By อ.น้อย นี่ล่ะ จะได้รู้ว่าพร้อมไหมกับโหมดวิ่งตามความฝัน ซึ่งผลสรุปก็เป็นไปตามคาด คือห่วย อ่อนซ้อม และร่างกายไม่ฟิต ลงแข่งจริงคงตายแน่ๆ
ถึงผลการแข่งขันออกมาไม่ดีแต่ใจก็ยังรักในเสียงเพลงนะ ว่าแล้วก็ไปแจมกิจกรรมค่ายรถและอื่นๆมั้ง
ขี่เล่น
ขี่ไล่
สนุกสนาน เฮฮา ได้ทั้งเพื่อน ได้ทั้งความรู้ และมิตรภาพไม่ลืมเลือน(ไม่มีเจตนาโพสโฆษะณารูปเครื่องดื่มแอลกอฮอลนะคร้าบ)
ความสุขความสนุกนั้นเรา เก็บไว้ในความทรงจำต่อไป เพราะจากนี้ชีวิตคิดสนุกๆคิดมันส์เสี่ยงๆไม่ได้อีกแล้วเพราะว่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ต้องถึงคิวสละโสดซะแล้ว จากนี้คงกลายเป็นพ่อบ้านนักบิด พ่อบ้านมอไซค์แล้ว จะเอาสนุกคนเดียวไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เขาบอกว่าการมีคู่คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า "เอาว่ะเป็นใงเป็นกัน นรกหรือสวรรค์ก็ต้องลองฟร่ะ" (ไม่เคยถ่ายแบบนี้เลยให้ตายสิ)
สำหรับหน้าหนาวที่กำลังเข้ามาถึงนี้ ก็ขอให้คนที่โสดก็ขอให้เลิกโสด คุณมีคู่ก็ขอให้รักกันนานๆ และขอให้หนาวนี้ขอให้ทุกคน ออกทริปปลอดภัยและมีความสุขมากมายจากสิ่งที่รักและคนที่รัก สำหรับผมคืนนี้ราตรีสวัสดิ์ขอตัว...ก่อนนะครับ ฝันดีครับ