ตามนั้นค่ะ  จขกท. ก็ยังเด็ก แต่ก็ม.ปลายเหมือนกันละเนอะ คุยกับรุ่นพี่ม.6 มาซักพัก ตามที่เข้าใจกัน ม.6 คือช่วงที่ต้องโหมเรียนหนัก อ่านหนังสือเยอะ เวลาที่ได้คุยกัน หรืออยู่ด้วยกันก็น้อยลง  แถมไม่ได้เป็นอะไรกันอีก รู้ว่าเค้าต้องขยัน แล้วก็เหนื่อยกับเรื่องเรียนอยู่แล้ว เราก็ต้องพยายามไม่ง้องแง้ง งี่เง่าใส่ให้เค้าเหนื่อยใจเพิ่มอีก  ต้องเข้าใจแล้วก็ยอมรับว่าเรื่องเรียนต้องมาก่อน
แต่บางทีมันก็ทรมาณนะที่คิดถึง อยากเจอ อยากคุย แต่ก็ทำไม่ได้
แล้วเราเองก็ต้องอ่านหนังสือด้วย เวลาก็ไม่ตรงกันอีกกก   ยิ่งเค้าม.6 จะจบแล้ว ก็คงอยากใช้เวลาอยู่กับเพื่อนสนิท เคยถามตัวเองนะว่า
"แล้วเราล่ะ"  มันทำให้ต้องกลับมาย้อนดูว่าตัวเองสำคัญแค่ไหน 5555555555


อยากฟังประสบการณ์ของคนอื่นๆค่ะว่าผ่านช่วงนี้ไปยังไง หรือมันจะเข้าทำนองที่ว่า "ความรักในวัยเรียนเหมือนจุดเทียนกลางสายฝน" 5555555555

//เราจะกางร่มจุดเทียนค่ะ