เบื่อกับความรักมากค่ะ เลื่อนลอย ไร้จุดหมาย หาคำตอบไม่ได้จากคนที่เรียกว่าแฟน เราเหนื่อยกับความรักมาก ทะเลาะกันทุกครั้งเงียบหาย โทไม่รับ ไลน์ได้อย่างเดียว ตอบมั่งไม่ตอบมั่ง หายไปทีนานเปนเดือนละกลับมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นละไม่พูดถึงเรื่องที่ผ่านมา โดนมาแบบนี้จิงๆน่าจะชินนะ แต่เปล่าเลย ครั้งนี้เปนครั้งที่รู้สึกแย่ที่สุด โดยการที่เค้าบอกเราว่าเค้ารับไม่ได้ที่เราโกหกเค้า โอ้ววว งงคร่ะ โกหกเรื่องอะไร ไม่มีคำตอบค่ะ ถ้าถามเราว่าโกหกเค้าทำไม เราจะได้ตอบค่ะ ถ้าเราผิดเราจะได้ขอโทดถ้าไม่ผิดจะได้อธิบาย หาคำตอบเปนเดือนค่ะ ไมเกรนขึ้น กินข้าวไม่ลง เครียด จนตอนนี้น้ำหนักลงมา 5 กิโลละค่ะ เมื่อวานเลยตัดสินใจบอกเลิกเค้าทางไลน์ไป ว่าถ้าเลิกเราจะได้รู้ตัดใจทีเดียวจบละก้าวต่อไป ถ้าไม่เลิกกลับมาดูแลเราเหมือนกับที่ผช เค้าทำกันด้วย ละอธิบายความรู้สึกที่เรามีไปทั้งหมดในไลน์ จะอ่านไม่อ่านไม่สนใจแล้ว เครียดค่ะ ขอพื้นที่ระบายในเมื่อไม่คุยกัน เราก้อพิมๆๆๆสิ่งเรารู้สึกลงไป เราผิดจิงด่าเราเลยค่ะ ไม่ใช่ปล่อยเราไว้แบบนี้ อ่านนะคะ แต่ไม่ตอบ สรุปคือ? เราเลิกกันรึยังฟระ ไม่ใช่พอเราตัดใจเผือกกลับมาอีก ตอนนี้เราก้อเปิดใจถ้ามีใครเข้ามาค่ะ แต่ยังไม่มี55 นึกถึงเค้าทีไรใจมันก้อหวิวๆนะคะ เพราะเราก้อดูแลเค้ามาตลอดทุกเรื่อง เราก้อคิดว่าเราดูแลเค้าดีที่สุดอะค่ะ มากกว่าที่เค้าดูแลเราซะอีก พิมไปก้อรู้ตัวเองนะว่าเศร้ามาก เพราะความไม่ชัดเจนของเค้า แต่ไม่รู้ทำยังไงให้เค้ามาคุยกับเราเปนเรื่องเปนราวได้ซะที ตอนนี้เหนื่อย ท้อ หมดแรงไปต่อค่ะ แต่ถ้าถามใจตัวเองยังรักเค้ามากนะคะ แต่เราทุกข์มากกว่าสุข ถ้าเค้าพูดมาคำเดียวโอเคเราเลิกกันนะ ทุกอย่างจบ ไม่ใช่บีบให้เราเปนคนไปเองแบบนี้ มันไม่แฟร์เลย ความเงียบมันแก้ปัญหาไม่ได้นะคะ รู้ว่าเวลามันจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น รู้ทุกอย่างนะคะ แต่กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวันมันยากมากเลยจิงๆค่ะ ที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยที่ไม่รู้อะไรเลย