ผ่านไป ครบปี 1 แล้วที่เลิก แต่ยังลืมและเลิกคิดถึงไม่ได้  ยังร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึง...ตลอด 1ปีเต็ม
แต่ระหว่าง 1ปี ช่วง4-5 เดือนแรก ก็ยังคุย ขอแค่ได้คุย ก็พอ ไม่ว่าเค้าจะมีใครใหม่ ขอแค่อยุ่ข้างๆ แต่สุดท้ายมันก็มีเหตที่ทำให้เราหยุด เพราะไม่อยากเจ็บปวดอีก หลังจากนั้นก้อตัดสินใจหายไปจากเค้า ครั้งแรกที่ไม่ได้คุยกันอีกเลย ตอนนี้ก็ประมาณ 6-7เดือน ที่ไม่เคยแม้แต่จะคุย ทัก กัน เราตัดสินใจ ลบไลน์เค้า ลบเป็นเพื่อน แต่ไม่กล้าบล็อก ซึ่งเค้าก็ยังคงทักมาได้ เพียงแต่ไม่เห็นทามไลน์ เฟสบุค ก็ไม่ได้เป้นเพื่อน  ครั้งสุดท้ายเค้าเคยทักไลน์มาหา ตอนปลายเดือน ก.ค. แต่เราก็ไม่อ่านไม่ตอบ จนถึงทุกวันนี้

มันผิดมั้ยที่ยังเป็นแบบนี้ ที่ยังร้องไห้ เวลาคิดถึง ทั้งที่พยายามลืม พยายามไม่ร้องไห้ ผิดมั้ยที่ตัดสินใจเดินออกมา และหายไปจากเค้า เคยคิดว่าทำแบบนี้จะทำให้ลืมได้ กลับตรงกันข้าม ยิ่งคิดถึงมาก ความผุกพันมันคงตัดไม่ขาดจริงเๆพราะความที่เราคยเป็นเพื่อน พี่น้องกันม มีอะไร ปรึกษา คุยได้ทุกเรื่อง มันไม่ใช่ความรู้สึกแค่แฟนตอนคบกัน เค้าเหมือนเพื่อนสนิท พี่ชายคนนึง แต่แค่ไม่อยากเจ็บปวด อยากกลับมารักตัวเอง อีกใจนึงก็ไม่ได้อยากจบแบบหายไป แบบไม่ได้คุย ไม่ได้เป็นเพื่อน พี่น้อง แบบนี้นะ....แต่มันยังทำใจยอมรับไม่ได้จริงๆ และยังลืมความเจบปวดไม่ได้เหมือนกัน สาเหตนึงที่ทำให้เราหยุด

แต่บางที อารมอ่อนแอ ก็อยากจะ บอกแค่ว่า คิดถึงเค้ามากก ....แค่นั้น  แต่พอคิดสิ่งที่เจ็บปวด เราก้อจะห้ามตัวเองได้ตลอด  เราทำถูกแล้วใช่มั้ย


https://www.youtube.com/watch?v=OT8716kWzM4

เพลงนี้ เป็นเพลงที่เราชอบฟังเวลาคิดถึงเค้ามาก ชอบดูหน้าสิงโต เพราะ...เค้าเหมือนและคล้ายสิงโตมาก บางทีก็ ขอแค่ได้คิดถึง ก้อพอ แบบที่ไม่ต้องให้เค้ารู้

ใครเคยเป็นรึยังเป็นอยุ่ เข้ามาคุยกันได้นะคะ  ผญ ผช  ขอคนที่เข้าใจจริงๆ https://www.facebook.com/ketd888
บางทีเราก้อไม่รุ้ว่าสิ่งที่เราตัดสินใจมันถูกแล้วใช่มั้ย