ชีวิตของคนเราก็เปรียบเหมือนกับการเดินทาง เมื่อถึงทางแยก เราจะต้องตัดสินใจ ไปทางใดทางหนึ่งเพื่อหาความสุขในบั้นปลายของชีวิต และชีวิตของเราทุกคนนั้นมันก็ไม่ได้มีเรื่องราว หรือพื้นฐานที่เหมือนกัน ทุกคนมีเส้นทางในการดำรงชีวิตที่แตกต่างกันตามเป้าหมายของตัวเอง ซึ่งในเป้าหมายของคนเรา จริงๆแล้ว เคยคิดหรือเปล่าว่าเราต้องการอะไร อะไรคือความสุขที่แท้จริง สุขที่ได้จากการทำตามความฝัน หรือ สุขที่ได้จากการได้ทำงาน มีเงิน ซื้อบ้าน ซื้อรถ เลี้ยงพ่อแม่
เมื่อฉันถึงจุดจุดที่ต้องตัดสินใจเลือกเส้นทางของชีวิตแล้ว ฉันกลับสันสนในใจไปหมด เสียงหนึ่งในใจของฉันกระซิบว่าให้ทำตามความฝันของเรา แค่ใช้ชีวิตกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ตื่นขึ้นมากับการทำงานที่ตัวเองรัก แต่อีกเสียงในใจกำลังโต้แย้งว่า เราเกิดมาในครอบครัวที่ฐานะยังต้องสร้างตัว แม่เลี้ยงลูกสองคนลำพัง ท่านเหนื่อยและลำบากมามาก ฉันอยากให้แม่สบาย อยากมีเงิน มีบ้าน มีรถขับ พาแม่ไปเที่ยว มีเงินเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงแม่ได้
ฉันกำลังเรียนอยู่ชั้นมอหกค่ะ และกำลังคิดตัดสินใจว่าจะเรียนครูอนุบาล (อาชีพที่ชอบ)เพราะชอบเด็ก และมีความฝันอยากจะสอนเด็กบนดอยถ้าเลือกจะเรียนก็คงราชภัฏซึ่งค่าใช้จ่ายทางบ้านพอส่งเรียนได้ อีกทางนึงคือเรียนศิลปะศาสตร์ภาษาอังกฤษคู่ขนานครูภาษาอังกฤษ เพราะตัวเองชอบภาษาอังกฤษ อยากไปเที่ยวต่างประเทศซักครั้งในชีวิตซึ่งค่าใช้จ่ายสูง ต้องกู้เรียนห้าปี และทางสุดท้ายคือสอบชิงทุนศิลปศาสตร์ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารธุรกิจที่ PIM ซึ่งถ้าหากได้ทุนแล้วจ่ายแค่สองพันห้าต่อเทอมตลอดการศึกษา เรียนสามเดือน ทำงานสามเดือนและยังได้เงินเดือนอีกด้วย จบไปก็มีงานรองรับ ทางที่กล่าวมานี้มีทั้งดีและข้อเสียที่แตกต่างกัน
จึงอยากฟังคำแนะนำ คำชี้นำ เป็นแนวทางในการตัดสินใจเลือกถนนสายสำคัญของชีวิตด้วยค่ะ
การตัดสินใจครั้งสำคัญของชีวิต
เมื่อฉันถึงจุดจุดที่ต้องตัดสินใจเลือกเส้นทางของชีวิตแล้ว ฉันกลับสันสนในใจไปหมด เสียงหนึ่งในใจของฉันกระซิบว่าให้ทำตามความฝันของเรา แค่ใช้ชีวิตกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ตื่นขึ้นมากับการทำงานที่ตัวเองรัก แต่อีกเสียงในใจกำลังโต้แย้งว่า เราเกิดมาในครอบครัวที่ฐานะยังต้องสร้างตัว แม่เลี้ยงลูกสองคนลำพัง ท่านเหนื่อยและลำบากมามาก ฉันอยากให้แม่สบาย อยากมีเงิน มีบ้าน มีรถขับ พาแม่ไปเที่ยว มีเงินเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงแม่ได้
ฉันกำลังเรียนอยู่ชั้นมอหกค่ะ และกำลังคิดตัดสินใจว่าจะเรียนครูอนุบาล (อาชีพที่ชอบ)เพราะชอบเด็ก และมีความฝันอยากจะสอนเด็กบนดอยถ้าเลือกจะเรียนก็คงราชภัฏซึ่งค่าใช้จ่ายทางบ้านพอส่งเรียนได้ อีกทางนึงคือเรียนศิลปะศาสตร์ภาษาอังกฤษคู่ขนานครูภาษาอังกฤษ เพราะตัวเองชอบภาษาอังกฤษ อยากไปเที่ยวต่างประเทศซักครั้งในชีวิตซึ่งค่าใช้จ่ายสูง ต้องกู้เรียนห้าปี และทางสุดท้ายคือสอบชิงทุนศิลปศาสตร์ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารธุรกิจที่ PIM ซึ่งถ้าหากได้ทุนแล้วจ่ายแค่สองพันห้าต่อเทอมตลอดการศึกษา เรียนสามเดือน ทำงานสามเดือนและยังได้เงินเดือนอีกด้วย จบไปก็มีงานรองรับ ทางที่กล่าวมานี้มีทั้งดีและข้อเสียที่แตกต่างกัน
จึงอยากฟังคำแนะนำ คำชี้นำ เป็นแนวทางในการตัดสินใจเลือกถนนสายสำคัญของชีวิตด้วยค่ะ