ทริปนี้เริ่มต้นจากคนใกลัตัวพูดถึงปีนังให้ฟังหลายคน ไอเราก็อยากจะเห็นว่าเมืองมันเป็นยังไง พอหาข้อมูลไปๆมา เอ้อ มันก็น่าไปเนาะ ทีนี้จะลุยเดี่ยวก็ยังไงๆอยู่ เมืองมันน่ารัก น่าถ่ายรูป ไปคนเดียว เดี๋ยวจะลำบาก เลยต้องชวนเพื่อนร่วมอุดมการณ์ไปด้วยกันซักหน่อย อ้อ !! เพื่อนเราบอกว่าไปปีนังแล้วทำไมไม่ไปมาเลด้วยเลย เออหวะ ไหนๆก็ไหนๆละ ไปๆมันทีเดียวเลยละกัน ขอโชว์รูป t-ser เมืองกันก่อน
จริงๆต้องบอกเลยว่าทริปนี้ที่เริ่มได้ เป็นเพราะว่าตั๋วเครื่องบินราคาถูก เวลาก็ดีมาก เหมาะเหม็ง เห็นความลงตัวแล้วส่ายหน้าปฏิเสธไม่ลงจริงๆ วันก็ดี ราคาก็ได้ เพื่อนก็ลงตัว พร้อมแล้วรออะไร ลุยสิครัช (จริงๆแล้วเสิชหาอยู่นานนะกว่าจะได้ราคาที่ลงตัวแบบนี้ อยากประหยัดก็ต้องขยันกันนิดนึง ) ถามว่าทำไมไม่นั่งเครื่องจาก กทม ไปปีนังเลย เพราะว่ามันเกินงบไปหน่อย ไป-กลับก็ 3,000 แล้ว แล้วเวลาก็ไม่ค่อยดี ไปถึงก็เย็นมาก เราเลยเลือกที่จะไปวิธีนี้แทน ลืมบอกทริปนี้ไป 4 วัน ปีนัง 2 วัน มาเล 2 วัน งบ 6,000 ประหยัดแต่ไม่อัตคัดนะคะ
เรามาเริ่มกันเลย ** ทุกเที่ยวบินเรานั่ง airasia นะ ค่ากินและค่าเดินทางในประเทศและค่าที่พัก รวมกันประมาณ 3,200 บาท
ดอนเมือง – หาดใหญ่ 6.40 – 8.00 น. 700 บาท
นั่งรถตู้จากหาดใหญ่ไปปีนัง 9.30 – 13.30 น. (14.30 เวลาปีนัง) 400 บาท (ส่งถึงที่พักในปีนังเลย)
ปีนัง – กัวลาลัมเปอร์ 8.35 – 9.35 น. 730 บาท
กัวลาลัมเปอร์ – ดอนเมือง 20.50 – 22.00 น. 1,095 บาท
Total 2,925 บาท
ออกตัววันแรก ก็สนามบินดอนเมืองนี่แหละ คนเยอะมาก เช็คอินไปล่วงหน้าคือดีเฟร่อ มาถึงก็เดินสวยๆเข้า gate ไปเลย นั่งรอไปนั่งรอมา สนามบินประกาศ Flight delayed ครึ่งชั่วโมง แล้วเราจะไปทันรถตู้รอบแรกมั๊ยนะ ตระหนกนิดหน่อย แต่ก็ไม่เป็นไร คำนวณเวลาแล้ว ยังทันอยู่ ซักพักก็ได้ขึ้นเครื่อง นึกว่าจะจบ ไม่จบค่ะ!! บนเครื่องประกาศให้delayed อีกครึ่งชั่วโมง สิริรวมสายไป 1 ชม จากที่ไม่ตระหนก ก็ต้องตระหนกแล้วค่ะ โทรไปหาคิวรถตู้ว่าจะไปทันรถรอบแรกมั๊ย พี่เค้าจะรอได้มั๊ย สรุปคือ พี่คิวรถตู้จะเรียกแท็กซี่ให้มารับเรา แล้วไปส่งกลางทาง เพราะเราไปไมทันรอบรถตู้แน่ๆ เสียค่าเหมารถไป 300/คัน มันใช่มะ!!! (รถที่เค้าส่งมารับเป็นรถส่วนตัวอย่างดี ลุงแกคงรับจ๊อบพิเศษ แบบนี้บ่อยๆ รวยเลย) แต่ก็ดีแล้วแหละ เพราะขับผ่านคิวสองแถวที่รอหน้าสนามบินตามที่อ่านๆกระทู้อื่นมา ก็ต้องเดินออกมาจากสนามบินตรงออกมาที่ถนนเลย คนก็เริ่มจะห้อยโหน แต่ยังไม่มีทีท่าว่ารถจะออก ดีนะที่ตัดสินใจ ใช้เงินแก้ปัญหา
มาถึงเรื่องการจองรถตู้ จากหาดใหญ่ ไป ปีนังกันบ้าง มีรถตู้ให้บริการหลายบริษัทนะคะ เช่น ชาววัง , KST , เราเลือกใช้บริการ KSTค่ะ เพราะว่าเค้าส่งถึงที่พักในจอร์จทาวน์เลย ไม่ต้องไปงมวันแรกให้เหนื่อย และเค้าก็มีหน้าเว็บเป็นเรื่องเป็นราว เอาเป็นว่ามั่นใจขึ้นเยอะค่ะ จองในหน้าเว็บ แล้วก็ระบุที่พักได้เลย แต่ต้องเข้าไปเช็คก่อนนะคะ ว่าที่พักของคุณอยู่ในลิสท์ ที่เค้าจะไปส่งรึป่าว ในเว็บมีให้ดาวน์โหลด Map George town ด้วยนะคะ มันดี ทีเดียว
www.ksttravelthailand.com
รอบรถตู้ K.S.T. Travel 9.30 , 12.30 , …
สำหรับคนที่ไม่ได้มีปัญหาแบบเรา และจะเดินทางด้วยรถสองแถวนะคะ พอออกจากสนามบินปุ๊บ ก็เดินตรงออกมาที่ถนนเลยค่ะ จะมีรถสองแถวสีฟ้ารอให้บริการอยู่ คนละ 30 บาท รถจะไปส่งที่ตลาดกิมหยง จากนั้นให้เดินไปอีก ประมาณ 10 นาที ก็จะถึง โรงแรมอะโลฮ่า อยู่ตรงข้ามกับคิวรถตู้เลยค่ะ (อันนี้ศึกษาข้อมูลมาจากคนอื่นอีกทีนะคะ)
ได้เวลาขึ้นรถละ รถที่เราเหมาพิเศษไปส่งเราที่กลางทางค่ะ พี่คนขับรถตู้ที่มารับใจดีมาก เป็นกันเองสุดๆ นั่งไปซัก 1 ชม นิดๆ ก็จะถึงด่านสะเดา ของฝั่งไทย ก็ลงไปทำเรื่องผ่านแดน ไม่ต้องเอากระเป๋าลงไปนะคะ เสร็จจากด่านไทย ก็นั่งรถต่อไปด่านมาเลเซีย อันนี้เราต้องหอบหิ้วสัมภาระ ไปเข้าเครื่องสแกนด้วย ระหว่างทางไม่ได้มีให้แวะซื้อ แวะกินอะไรนะคะ เตรียมอาหารและน้ำไปให้พร้อม ห้องน้ำที่ด่าน ถ้าเป็นไปได้ อดทนไว้ ไม่ต้องเข้าจะดีกว่า เสร็จจากด่านมาเล อีก 2 ชม ก็จะถึงจอร์จทาวน์แล้ว จริงๆ ที่ใช้เวลาตั้ง 4 ชม เพราะว่ารอรถเข้าคิวข้ามด่านนี่แหละค่ะ ไม่งั้นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
นั่งมาเรื่อยๆพอเห็นสะพานข้ามไปยังจอร์จทาวน์ ยาวๆแบบนี้นี่แหละ เราใกล้จะได้เริ่มเที่ยวกันแล้ว ต้องขอบอกก่อนว่าปีนังที่เที่ยวส่วนใหญ่จะอยู่ในจอร์จทาวน์ พวกรูปวาดฝาผนัง หรือสถานที่สวยๆ จะอยู่ในนี้ทั้งหมด เดินเที่ยวได้ง่ายๆ ไม่ยาก เดินตามแผนที่เลย
จากนั้นพี่เค้าก้จะตระเวนส่งแต่ละกรุ๊ปไปเรื่อยๆ ที่พักเราวันนี้ ขอบอกว่าดีมาก สวยเกินราคา
Chulia heritage Hotel เราจองห้องนอนแบบ 4 คนไว้ อาหารเช้าไม่มี ห้องน้ำรวม สะอาด หารออกมาคนละประมาณ 375 บาท /คืน ถูกมาก ดูดีมีฐานะ มีรถจักรยานให้เช่าด้วยนะ แต่จะต้องเสียค่ามัดจำ 50 RM (1RM = 9 THB ตอนที่เราไป) เราใช้ขาเดินก่อนดีกว่า ไม่อยากมีภาระ ตอนจอดแวะถ่ายรูป เพราะเราไปหลายคน ก่อนออกจากโรงแรมอย่าลืมขอแผนที่จอร์จทาวน์มาด้วยนะ ในแผนที่จะมีบอกว่าแต่ละถนนจะมีรูปวาดบนผนังอะไรให้ไปถ่ายบ้าง เรียกได้ว่าตามเก็บ RC กันเลยทีเดียว ที่พักเราอยู่บนถนน Chulia street ใกล้กับ Love lane จะมีร้านกาแฟ ให้เลือกสรร เยอะอยู่
อย่างร้านแรกที่เราแวะ นี่เลย Wheeler’s café ร้านจะออกแนวนักปั่นจักรยาน ตกแต่งด้วยจักรยานทั้งหมด น่ารัก น่าแวะ ชาเขียวเย็น แก้วละ 12.9 RM แพงทีเดียว รสชาติแปลกๆ ไม่เข้มข้นเท่าบ้านเรา แต่โกโก้ปั่นอร่อยมาก 14.9 RM มี wifi ให้ใช้ฟรีด้วยนะ password อยู่ในใบเสร็จ อย่าเพิ่งทิ้งหละ
กินเสร็จก็เริ่มออกตระเวนเลย เดินตรงเข้าไปในซอย love lane ตามแผนที่ ที่เค้าบอกว่าจะมีรูปตรงผนัง เลี้ยวตรงนั้น ตรงนี้ ก็เจอแบบนี้
ต่อจากถนน Love lane เราก็จะเดินไป Blue mansion อยู่บนถนน Lebuh leith ค่าเข้า 16 RM แต่ตอนนั้นก็ประมาณ 5 โมงกว่าแล้ว ที่นั่นปิดประมาณ 15.30 น. เราไม่ได้อ่านมาก่อน ไม่นึกว่าจะปิดเร็วขนาดนี้ อดเข้าเลย แต่ไม่เป็นไร ไหนๆก็เดินมาถนนนี้แล้ว เดินถัดเข้ามาหน่อย จะมี Chocolate museum เราไม่ได้ถ่ายรูปมา พนักงานเค้ายืนรุมเรามาก ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี จนปลีกตัวแทบไม่ทัน 555
จากนั้นเราก้ไปกันต่อที่ Town hall , City Hall ถ่ายรูปริมน้ำ นั่งพักแพร่บ เดินมานานก็เริ่มจะเมื่อย(จริงๆแถวนั้นยังมี ป้อม fort conwallis , Clock tower แต่เราไม่ได้เดินไป ใช่นั่งรถฟรี ทัวร์รอบเมืองแทน)
ตารางเส้นทางเดินรถฟรี ให้ดูตามเส้นประสีน้ำเงินและเส้นสีชมพูนะคะ รถจะวนซ้ายและวนขวาไม่เหมือนกัน ไม่ยากค่ะ งงก็ถามคนขับเลยว่าผ่านมั๊ย ตามนี้นะ
นั่งรถรอบเมืองเสร็จแล้วเราจะไปกินข้าวเย็นกันที่ Gurney Drive เหมือนตลาดโต้รุ่ง อยู่ไกลออกไปจากจอร์จทาวน์ประมาณ 25 นาที เราก็นั่งอีรถฟรีนี่แหละหน้ารถจะเขียนว่า Free - Hop on ไปลงที่ตึก komtar เพื่อต่อรถไปยัง Gurney drive
วิธีการขึ้นรถที่ตึก komtar เค้าจะมีซอยประมาณ 5 ซอย โดยแต่ละซอย รถเมล์สายที่ขึ้นต้นด้วยเลข 1 รถก็จะเข้าซอยที่ 1 ถ้าสายรถเมล์ขึ้นต้นด้วยเลข 5 ก็จะเข้าช่องที่ 5 และทุกซอยจะมีป้ายบอกหน้าปากซอยว่าแต่ละสายขับไปที่ไหนบ้าง ให้เดินมาดูได้ ส่วนตรงริมผนัง ก็จะมีจอโชว์ว่ารถที่กำลังจะเข้ามาคือสายอะไร และรถสายที่เรารอ อีกกี่นาทีจะมาถึง ซึ่งมันก็ไม่ค่อยตรงเท่าไหร่ เอาเป็นว่านั่งรอไว้เลยจะดีกว่า หน้าตาแบบนี้
จะเดินทางไป Gurney Drive ให้นั่งรถสาย 101 จริงๆมีสายอื่นๆอีกนะ ต้องไปยืนดูที่ป้ายตรงท่ารถใต้ตึก komtar ค่ารถ 1.4 RM จากท่ารถใกล้ตึก Komtar นั่งมาประมาณ 20 นาที ให้เริ่มสังเกต จะเจอห้างหรูหรา Gurney paragon ยังไม่ต้องลง ให้ลงป้ายถัดไป Gurney Plaza (ขนาดอ่านมาแล้วว่าเจอห้างแรกยังไม่ต้องลงนะ แต่เห็นห้างมันเขียนว่า Gurney เหมือนกันเลยรีบลง เดินไกลมาก แต่ก็ถือซะว่าชมวิว 555 ) ที่นี่ประมาณ 19.30 น. ถึงจะเริ่มมืดนะ มีเวลาให้เที่ยวเยอะเลย พอลงรถให้เดินทะลุห้างเข้ามาเลยนะคะ ออกมาจะเจอถนนเลียบชายหาดให้เลี้ยวซ้าย เดินมาอีกนิดนึงก็จะเห็นคนขายของเยอะมาก เลือกไม่ถูกแน่ๆ เพราะไม่รู้ว่าอันไหนจะถูกปาก ส่วนใหญ่คนที่มาก็จะกิน Char kuay teow เหมือนผัดไทบ้านเรา , wonton mee บะหมี่เกี๊ยว , ของทอด , อาหารทะเล , ที่นี่มีน้ำอ้อยและน้ำมะพร้าว ขายเยอะแยะ มาถึงแล้วก็ต้องลอง
สำหรับขากลับไม่ได้กลับเหมือนขามานะ ให้เดินมาท้ายๆ ตลาดโต้รุ่ง แล้วจะเจอวงเวียนน้ำพุ เสร็จแล้วข้ามถนนไปขึ้นรถเมล์กลับตรงนี้ ดูในรูปอาจจะงงกับแผนที่นิดนึงนะ ไม่รู้ว่าโค้งไหนกันแน่ที่จะต้องไปยืนรอรถ ป้ายรถเมลที่เราไปรอ ค่อนข้างไม่มีคนนะ เราก็งงเหมือนกันว่าคนอื่นเค้ากลับกันยังไง ทำไมตรงนี้มันถึงได้ดูวังเวง เราขึ้นรถสาย 101 กลับมาที่ตึก komtar นะ
พอกลับมาถึง komtar เราก็มาดูที่ป้ายว่ามีรถเมล์สายไหน ผ่านถนนบ้านเราบ้าง สรุปคือมีสาย 203 พอรถมาเราก็ขึ้น ปรากฏรถที่จะไป chulia street เป็นสายเดียวกันแต่จะต้องนั่งอีกฝั่งซึ่งจะต้องเดินออกไปจากตึก komtar ไปขึ้นป้ายรถเมล์ริมถนนหน้าวัดหรือสมาคมอะไรซักอย่างนี่แหละ มันมืดและฝนตก เลยไม่ได้ถ่ายมา ไปเสิชจาก google maps มาให้หน้าตาป้ายรถเมล์เป็นแบบนี้ กว่าจะได้ถึงบ้านนนนน เดินวนแล้วก็วนอีก
[CR] ..ปี นั ง.. กำลังมา .. กั ว ล า.. ก็น่าไป 4 วัน 6,000 สุขเบาๆ
จริงๆต้องบอกเลยว่าทริปนี้ที่เริ่มได้ เป็นเพราะว่าตั๋วเครื่องบินราคาถูก เวลาก็ดีมาก เหมาะเหม็ง เห็นความลงตัวแล้วส่ายหน้าปฏิเสธไม่ลงจริงๆ วันก็ดี ราคาก็ได้ เพื่อนก็ลงตัว พร้อมแล้วรออะไร ลุยสิครัช (จริงๆแล้วเสิชหาอยู่นานนะกว่าจะได้ราคาที่ลงตัวแบบนี้ อยากประหยัดก็ต้องขยันกันนิดนึง ) ถามว่าทำไมไม่นั่งเครื่องจาก กทม ไปปีนังเลย เพราะว่ามันเกินงบไปหน่อย ไป-กลับก็ 3,000 แล้ว แล้วเวลาก็ไม่ค่อยดี ไปถึงก็เย็นมาก เราเลยเลือกที่จะไปวิธีนี้แทน ลืมบอกทริปนี้ไป 4 วัน ปีนัง 2 วัน มาเล 2 วัน งบ 6,000 ประหยัดแต่ไม่อัตคัดนะคะ
เรามาเริ่มกันเลย ** ทุกเที่ยวบินเรานั่ง airasia นะ ค่ากินและค่าเดินทางในประเทศและค่าที่พัก รวมกันประมาณ 3,200 บาท
ดอนเมือง – หาดใหญ่ 6.40 – 8.00 น. 700 บาท
นั่งรถตู้จากหาดใหญ่ไปปีนัง 9.30 – 13.30 น. (14.30 เวลาปีนัง) 400 บาท (ส่งถึงที่พักในปีนังเลย)
ปีนัง – กัวลาลัมเปอร์ 8.35 – 9.35 น. 730 บาท
กัวลาลัมเปอร์ – ดอนเมือง 20.50 – 22.00 น. 1,095 บาท
Total 2,925 บาท
ออกตัววันแรก ก็สนามบินดอนเมืองนี่แหละ คนเยอะมาก เช็คอินไปล่วงหน้าคือดีเฟร่อ มาถึงก็เดินสวยๆเข้า gate ไปเลย นั่งรอไปนั่งรอมา สนามบินประกาศ Flight delayed ครึ่งชั่วโมง แล้วเราจะไปทันรถตู้รอบแรกมั๊ยนะ ตระหนกนิดหน่อย แต่ก็ไม่เป็นไร คำนวณเวลาแล้ว ยังทันอยู่ ซักพักก็ได้ขึ้นเครื่อง นึกว่าจะจบ ไม่จบค่ะ!! บนเครื่องประกาศให้delayed อีกครึ่งชั่วโมง สิริรวมสายไป 1 ชม จากที่ไม่ตระหนก ก็ต้องตระหนกแล้วค่ะ โทรไปหาคิวรถตู้ว่าจะไปทันรถรอบแรกมั๊ย พี่เค้าจะรอได้มั๊ย สรุปคือ พี่คิวรถตู้จะเรียกแท็กซี่ให้มารับเรา แล้วไปส่งกลางทาง เพราะเราไปไมทันรอบรถตู้แน่ๆ เสียค่าเหมารถไป 300/คัน มันใช่มะ!!! (รถที่เค้าส่งมารับเป็นรถส่วนตัวอย่างดี ลุงแกคงรับจ๊อบพิเศษ แบบนี้บ่อยๆ รวยเลย) แต่ก็ดีแล้วแหละ เพราะขับผ่านคิวสองแถวที่รอหน้าสนามบินตามที่อ่านๆกระทู้อื่นมา ก็ต้องเดินออกมาจากสนามบินตรงออกมาที่ถนนเลย คนก็เริ่มจะห้อยโหน แต่ยังไม่มีทีท่าว่ารถจะออก ดีนะที่ตัดสินใจ ใช้เงินแก้ปัญหา
มาถึงเรื่องการจองรถตู้ จากหาดใหญ่ ไป ปีนังกันบ้าง มีรถตู้ให้บริการหลายบริษัทนะคะ เช่น ชาววัง , KST , เราเลือกใช้บริการ KSTค่ะ เพราะว่าเค้าส่งถึงที่พักในจอร์จทาวน์เลย ไม่ต้องไปงมวันแรกให้เหนื่อย และเค้าก็มีหน้าเว็บเป็นเรื่องเป็นราว เอาเป็นว่ามั่นใจขึ้นเยอะค่ะ จองในหน้าเว็บ แล้วก็ระบุที่พักได้เลย แต่ต้องเข้าไปเช็คก่อนนะคะ ว่าที่พักของคุณอยู่ในลิสท์ ที่เค้าจะไปส่งรึป่าว ในเว็บมีให้ดาวน์โหลด Map George town ด้วยนะคะ มันดี ทีเดียว
www.ksttravelthailand.com
รอบรถตู้ K.S.T. Travel 9.30 , 12.30 , …
สำหรับคนที่ไม่ได้มีปัญหาแบบเรา และจะเดินทางด้วยรถสองแถวนะคะ พอออกจากสนามบินปุ๊บ ก็เดินตรงออกมาที่ถนนเลยค่ะ จะมีรถสองแถวสีฟ้ารอให้บริการอยู่ คนละ 30 บาท รถจะไปส่งที่ตลาดกิมหยง จากนั้นให้เดินไปอีก ประมาณ 10 นาที ก็จะถึง โรงแรมอะโลฮ่า อยู่ตรงข้ามกับคิวรถตู้เลยค่ะ (อันนี้ศึกษาข้อมูลมาจากคนอื่นอีกทีนะคะ)
ได้เวลาขึ้นรถละ รถที่เราเหมาพิเศษไปส่งเราที่กลางทางค่ะ พี่คนขับรถตู้ที่มารับใจดีมาก เป็นกันเองสุดๆ นั่งไปซัก 1 ชม นิดๆ ก็จะถึงด่านสะเดา ของฝั่งไทย ก็ลงไปทำเรื่องผ่านแดน ไม่ต้องเอากระเป๋าลงไปนะคะ เสร็จจากด่านไทย ก็นั่งรถต่อไปด่านมาเลเซีย อันนี้เราต้องหอบหิ้วสัมภาระ ไปเข้าเครื่องสแกนด้วย ระหว่างทางไม่ได้มีให้แวะซื้อ แวะกินอะไรนะคะ เตรียมอาหารและน้ำไปให้พร้อม ห้องน้ำที่ด่าน ถ้าเป็นไปได้ อดทนไว้ ไม่ต้องเข้าจะดีกว่า เสร็จจากด่านมาเล อีก 2 ชม ก็จะถึงจอร์จทาวน์แล้ว จริงๆ ที่ใช้เวลาตั้ง 4 ชม เพราะว่ารอรถเข้าคิวข้ามด่านนี่แหละค่ะ ไม่งั้นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
นั่งมาเรื่อยๆพอเห็นสะพานข้ามไปยังจอร์จทาวน์ ยาวๆแบบนี้นี่แหละ เราใกล้จะได้เริ่มเที่ยวกันแล้ว ต้องขอบอกก่อนว่าปีนังที่เที่ยวส่วนใหญ่จะอยู่ในจอร์จทาวน์ พวกรูปวาดฝาผนัง หรือสถานที่สวยๆ จะอยู่ในนี้ทั้งหมด เดินเที่ยวได้ง่ายๆ ไม่ยาก เดินตามแผนที่เลย
จากนั้นพี่เค้าก้จะตระเวนส่งแต่ละกรุ๊ปไปเรื่อยๆ ที่พักเราวันนี้ ขอบอกว่าดีมาก สวยเกินราคา
Chulia heritage Hotel เราจองห้องนอนแบบ 4 คนไว้ อาหารเช้าไม่มี ห้องน้ำรวม สะอาด หารออกมาคนละประมาณ 375 บาท /คืน ถูกมาก ดูดีมีฐานะ มีรถจักรยานให้เช่าด้วยนะ แต่จะต้องเสียค่ามัดจำ 50 RM (1RM = 9 THB ตอนที่เราไป) เราใช้ขาเดินก่อนดีกว่า ไม่อยากมีภาระ ตอนจอดแวะถ่ายรูป เพราะเราไปหลายคน ก่อนออกจากโรงแรมอย่าลืมขอแผนที่จอร์จทาวน์มาด้วยนะ ในแผนที่จะมีบอกว่าแต่ละถนนจะมีรูปวาดบนผนังอะไรให้ไปถ่ายบ้าง เรียกได้ว่าตามเก็บ RC กันเลยทีเดียว ที่พักเราอยู่บนถนน Chulia street ใกล้กับ Love lane จะมีร้านกาแฟ ให้เลือกสรร เยอะอยู่
อย่างร้านแรกที่เราแวะ นี่เลย Wheeler’s café ร้านจะออกแนวนักปั่นจักรยาน ตกแต่งด้วยจักรยานทั้งหมด น่ารัก น่าแวะ ชาเขียวเย็น แก้วละ 12.9 RM แพงทีเดียว รสชาติแปลกๆ ไม่เข้มข้นเท่าบ้านเรา แต่โกโก้ปั่นอร่อยมาก 14.9 RM มี wifi ให้ใช้ฟรีด้วยนะ password อยู่ในใบเสร็จ อย่าเพิ่งทิ้งหละ
กินเสร็จก็เริ่มออกตระเวนเลย เดินตรงเข้าไปในซอย love lane ตามแผนที่ ที่เค้าบอกว่าจะมีรูปตรงผนัง เลี้ยวตรงนั้น ตรงนี้ ก็เจอแบบนี้
ต่อจากถนน Love lane เราก็จะเดินไป Blue mansion อยู่บนถนน Lebuh leith ค่าเข้า 16 RM แต่ตอนนั้นก็ประมาณ 5 โมงกว่าแล้ว ที่นั่นปิดประมาณ 15.30 น. เราไม่ได้อ่านมาก่อน ไม่นึกว่าจะปิดเร็วขนาดนี้ อดเข้าเลย แต่ไม่เป็นไร ไหนๆก็เดินมาถนนนี้แล้ว เดินถัดเข้ามาหน่อย จะมี Chocolate museum เราไม่ได้ถ่ายรูปมา พนักงานเค้ายืนรุมเรามาก ให้การต้อนรับเป็นอย่างดี จนปลีกตัวแทบไม่ทัน 555
จากนั้นเราก้ไปกันต่อที่ Town hall , City Hall ถ่ายรูปริมน้ำ นั่งพักแพร่บ เดินมานานก็เริ่มจะเมื่อย(จริงๆแถวนั้นยังมี ป้อม fort conwallis , Clock tower แต่เราไม่ได้เดินไป ใช่นั่งรถฟรี ทัวร์รอบเมืองแทน)
ตารางเส้นทางเดินรถฟรี ให้ดูตามเส้นประสีน้ำเงินและเส้นสีชมพูนะคะ รถจะวนซ้ายและวนขวาไม่เหมือนกัน ไม่ยากค่ะ งงก็ถามคนขับเลยว่าผ่านมั๊ย ตามนี้นะ
นั่งรถรอบเมืองเสร็จแล้วเราจะไปกินข้าวเย็นกันที่ Gurney Drive เหมือนตลาดโต้รุ่ง อยู่ไกลออกไปจากจอร์จทาวน์ประมาณ 25 นาที เราก็นั่งอีรถฟรีนี่แหละหน้ารถจะเขียนว่า Free - Hop on ไปลงที่ตึก komtar เพื่อต่อรถไปยัง Gurney drive
วิธีการขึ้นรถที่ตึก komtar เค้าจะมีซอยประมาณ 5 ซอย โดยแต่ละซอย รถเมล์สายที่ขึ้นต้นด้วยเลข 1 รถก็จะเข้าซอยที่ 1 ถ้าสายรถเมล์ขึ้นต้นด้วยเลข 5 ก็จะเข้าช่องที่ 5 และทุกซอยจะมีป้ายบอกหน้าปากซอยว่าแต่ละสายขับไปที่ไหนบ้าง ให้เดินมาดูได้ ส่วนตรงริมผนัง ก็จะมีจอโชว์ว่ารถที่กำลังจะเข้ามาคือสายอะไร และรถสายที่เรารอ อีกกี่นาทีจะมาถึง ซึ่งมันก็ไม่ค่อยตรงเท่าไหร่ เอาเป็นว่านั่งรอไว้เลยจะดีกว่า หน้าตาแบบนี้
จะเดินทางไป Gurney Drive ให้นั่งรถสาย 101 จริงๆมีสายอื่นๆอีกนะ ต้องไปยืนดูที่ป้ายตรงท่ารถใต้ตึก komtar ค่ารถ 1.4 RM จากท่ารถใกล้ตึก Komtar นั่งมาประมาณ 20 นาที ให้เริ่มสังเกต จะเจอห้างหรูหรา Gurney paragon ยังไม่ต้องลง ให้ลงป้ายถัดไป Gurney Plaza (ขนาดอ่านมาแล้วว่าเจอห้างแรกยังไม่ต้องลงนะ แต่เห็นห้างมันเขียนว่า Gurney เหมือนกันเลยรีบลง เดินไกลมาก แต่ก็ถือซะว่าชมวิว 555 ) ที่นี่ประมาณ 19.30 น. ถึงจะเริ่มมืดนะ มีเวลาให้เที่ยวเยอะเลย พอลงรถให้เดินทะลุห้างเข้ามาเลยนะคะ ออกมาจะเจอถนนเลียบชายหาดให้เลี้ยวซ้าย เดินมาอีกนิดนึงก็จะเห็นคนขายของเยอะมาก เลือกไม่ถูกแน่ๆ เพราะไม่รู้ว่าอันไหนจะถูกปาก ส่วนใหญ่คนที่มาก็จะกิน Char kuay teow เหมือนผัดไทบ้านเรา , wonton mee บะหมี่เกี๊ยว , ของทอด , อาหารทะเล , ที่นี่มีน้ำอ้อยและน้ำมะพร้าว ขายเยอะแยะ มาถึงแล้วก็ต้องลอง
สำหรับขากลับไม่ได้กลับเหมือนขามานะ ให้เดินมาท้ายๆ ตลาดโต้รุ่ง แล้วจะเจอวงเวียนน้ำพุ เสร็จแล้วข้ามถนนไปขึ้นรถเมล์กลับตรงนี้ ดูในรูปอาจจะงงกับแผนที่นิดนึงนะ ไม่รู้ว่าโค้งไหนกันแน่ที่จะต้องไปยืนรอรถ ป้ายรถเมลที่เราไปรอ ค่อนข้างไม่มีคนนะ เราก็งงเหมือนกันว่าคนอื่นเค้ากลับกันยังไง ทำไมตรงนี้มันถึงได้ดูวังเวง เราขึ้นรถสาย 101 กลับมาที่ตึก komtar นะ
พอกลับมาถึง komtar เราก็มาดูที่ป้ายว่ามีรถเมล์สายไหน ผ่านถนนบ้านเราบ้าง สรุปคือมีสาย 203 พอรถมาเราก็ขึ้น ปรากฏรถที่จะไป chulia street เป็นสายเดียวกันแต่จะต้องนั่งอีกฝั่งซึ่งจะต้องเดินออกไปจากตึก komtar ไปขึ้นป้ายรถเมล์ริมถนนหน้าวัดหรือสมาคมอะไรซักอย่างนี่แหละ มันมืดและฝนตก เลยไม่ได้ถ่ายมา ไปเสิชจาก google maps มาให้หน้าตาป้ายรถเมล์เป็นแบบนี้ กว่าจะได้ถึงบ้านนนนน เดินวนแล้วก็วนอีก