สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะคะ เรื่องของเราวันนี้ตามหัวข้อเลยค่ะ เริ่มเลยนะคะ เรากับหลานชายอายุห่างกันประมาณ 3 ปี หลานชายของเราเป็นลูกของคุณอาแท้ๆของเราเองค่ะ เรากับหลานชายไม่ได้เจอกันมาเกือบ 20 ปีแล้วค่ะ แต่มีช่วงนึงที่เราได้มีโอกาสไปเยี่ยมปู่กะย่าที่บ้านของท่าน ซึ่งช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่หลานชายเรากลับจากต่างประเทศพอดี แว้ปแรกที่เราเจอกัน หลานเราโผเข้ามากอดเรา (อาจจะเป็นเพราะความดีใจที่ไม่ได้เจอกันนานมากกกก....) แต่ความรู้สึกเรามันแปลกๆตั้งแต่ครั้งแรกเลยค่ะ มันไม่เหมือนพี่น้อง แต่มันเหมือนแฟนมากกว่า เนื่องจากเราทั้งสองคนเป็นคนรูปร่างสูงเพรียว หน้าตาถือว่าโอเค (ยอตัวเองนิดนึง555) และเราก็โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้ว มันเลยรู้สึกแปลกๆ คืนวันที่เราเจอกัน เราก็ทานข้าว คุยกันตามปกติค่ะ ไม่มีอะไร จนกระทั่งตอนจะเข้านอน หลานชายของเรานอนในห้อง ทีแรกชวนเราไปนอนด้วยกัน เผื่อได้พูดคุยอะไรกัน แต่เราไม่ไป เราขอนอนข้างนอก ตรงบริเวณหน้าทีวี พอนอนเข้าจริงๆเรานอนไม่หลับค่ะ ด้วยความที่เราไม่ชินกับสถานที่ที่มันดูโล่งกว้าง และปกติเราเคยนอนแต่ในห้องเล็กๆ บวกกับเราฝันร้าย จึงนอนไม่หลับค่ะ คืนนั้นเราเดินวกไปวนมาในบ้านอยู่หลายรอบ จนกระทั่งเวลาประมาน ตี 3-4 เราจึงตัดสินใจไปเคาะห้องหลานชาย และขอนอนด้วย เพราะเรากลัวจริงๆ ไม่ได้คิดอะไรนะคะ พอเล่าเรื่องให้หลานฟังทั้งหมดแล้ว เราสองคนก็นอนบนเตียงเดียวกันค่ะ จนมีช่วงนึงเราตื่นขึ้นมา เราเห็นตัวของเรากะตัวของหลานชายนอนตัวติดกันมากๆค่ะ มือของเราวางอยู่บนไหล่ของหลาน หลายชายเลยถามว่า "เป็นไร? นอนไม่หลับหรอ อย่าไปคิดมาก ไม่มีไรหรอก นอนๆ" เขาก็พูดพร้อมกับลูบหัว และค่อยๆจับมือเราเบาๆจนเรานอนหลับไปเอง.... คืนนั้นก็ผ่านไปค่ะ ไม่ได้มีอะไรกันนะคะ พอตื่นเช้ามาเราก็หยอกล้อกันตามปกติ ได้เข้าครัวทำกับข้าวด้วยกัน หลานเราจะเป็นคนทำกับข้าวเก่ง ขี้เล่นค่ะ เราก็คุยกัน เล่นกันสนุกดี ไม่มีปัญหาอะไร ถ้าอยู่ด้วยกันเราจะคุยกัน เล่นกัน ถ้าเราไม่อยู่บ้าน เขาก็จะแชทมาคุยบอกว่าคิดถึง อยู่ไหน เหงา ประมาณนี้... จนกระทั่งวันต่อมา แฟนตัวจริงเขามาอยู่ด้วยที่บ้าน (เราและหลานชายต่างมีแฟนด้วยกันทั้งคู่แล้วนะคะ) วันนั้นเองเราก็สับสนว่าจะไปรับแฟนเขาดีไหม วันนั้นเราเศร้าค่ะ ไม่ค่อยกะเขา อัพสเตตัสเชิงน้อยใจอะไรสักอย่าง แต่ไม่ได้คุยอะไรกะเขานะคะ แต่หลานก็ถามเราว่าเราเป็นอะไร ทำไมอัพสเตตัสแบบนี้ เหมือนเขารู้อ่ะค่ะ ตอนทานข้าวเขาก็พยายามเทคแคร์เราให้เท่าๆกับแฟนของเขา เวลาเห็นเราหน้าบึ้ง เขาก็จะมาหยอกให้ยิ้ม พอแฟนเขามาอยู่ด้วยที่บ้าน เราก็ต้องนอนข้างนอก ได้นอนด้วยกันแค่คืนเดียว ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน 6-7 วัน เราไปเที่ยวกันบ่อยมากกกก คุยแชทกันบ่อย เวลาห่างกันก็จะตามหากันตลอด.....จนกระทั่งวันที่เราจะกลับ วันนั้นเราได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกที่นึง วันนั้นเขาพยายามจะอยู่ใกล้เราตลอดค่ะ พยายามเช็คว่าเราคุยโทสับกับใคร หญิงหรือชาย และบอกว่าไม่อยากให้เรากลับ. พยายามยื้อเวลาไว้ จนถึงตอนที่เราจะขึ้นรถกลับ เราก็ร่ำลา กอด ไหว้ ป้าๆน้าๆทุกคนตามปกติ และคนสุดท้ายที่เราลาคือ หลานชาย เขาก็ทำหน้าเศร้า และกอดเราแน่นมาก เราก็กลัวป้าๆน้าๆเราจะสังเกต เราจึงกอดเขาแค่แป้บเดียว แล้วก็เดินออกมาพร้อมจ้องหน้าเขา.... หลังจากที่เราจากเขามา เขาคุยแชทกับเราตลอด บอกว่าคิดถึง เหงา อยากให้กลับมา ส่วนเราก็นึกถึงเขาตลอดค่ะ ส่วนแฟนเราเองเขาก็สงสัยค่ะตอนแรกว่าทำไมคุยกันบ่อยจัง แต่เขาก็เข้าใจว่าเป็นคนในครอบครัว จนถึงตอนนี้เราก็รู้ตัวว่าสิ่งที่เรารู้สึกต่อหลานชายแท้ๆของเรา มันไม่ใช่แค่พี่น้อง มันเป็นมากกว่านั้น แต่เราไม่ได้เลิกหรือทะเลาะกะแฟนเรานะคะ ยังรักกันเหมือนเดิม แต่แค่มีเพิ่มเติมคือความรู้สึกดีดีกับใครอีกคน ซึ่งมันก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะเรามีแฟนอยู่แล้ว และที่สำคัญคือ "เราคือสายเลือดเดียวกัน"!!!
ปล.1. เรากะหลานชายไม่ได้มีอะไรกันเกินเลย แค่จับมือกัน
2. ทุกครั้งที่หยอกล้อกัน คงไม่มีใครคิดอะไรค่ะ หมายถึงญาติๆนะ เพราะเราเล่นกันตามประสาพี่น้องทั่วไป แค่ความรู้สึกอาจเปลี่ยนไป...