ตามหัวกระทู้เลยค่ะ..ถ้ารู้ก่อนเราจะไม่มีวันรักคนคนนี้แน่นอน..?? เข้าเรื่องน่ะค่ะ..++
ดิฉันคบกับแฟนมา 2 ปี เรา 23ปี แฟน 26 ค่ะ (ช่วงเค้ามาเป็นทหารเลยรู้จักกัน) ตลอดเวลาที่คบกันมีความสุขมาก เค้าเอาใจใส่เราทุกอย่าง ยอมเราทุกอย่าง ทำให้เราได้ทุกอย่างที่เราต้องการ..(เพราะเมื่อก่อนเค้าอยู่ใกล้ๆเรา)แต่พอเค้าปลดทหารกลับไปช่วงแรกก็ปกติดีไม่มีอะไร โทรคุย24ชม. ไม่เคยอยากวางสายเลย คุยจนหลับ ตื่นมาคุยใหม่ เป็นอย่างนี้มาตลอด ส่วนเรื่องที่จะทะเลาะกันหรอ มีเรื่องเดียวคือแฟนหนูเป็นคนขี้หึงมาก ได้ยินเสียง ผช.ไม่ได้ มีปัญหาตลอดพอกับเราก็เป็นคนขี้เล่นเลยมีปัญหาบ่อย..ครั้งล่าสุดที่ทะเลาะกันก็เป็นเพราะเราปากไม่ดีเองล่ะ โมโห นิดหน่อยก็ชอบพูดบอกเลิก..ซึ่งเค้าเองไม่ชอบเลย เพราะเค้าไม่เคยพูด มันเลยทำให้เกิดเรื่อง เราบอกเลิกเค้าเราก็ไม่ง้อ ไม่โทร พอกับเค้าเลย เค้าก็ไม่ง้อ ไม่โทร ไม่เล่นเฟส ที่สำคัญคือไม่เปิดเครื่อง ประมาณสองอาทิตย์ที่หายกันไป ไม่ติดต่อกัน ปกติทะเลาะไม่เกินสามวันก็ดีกัน ครั้งนี้เราก็เอะใจมาก..เราติดต่อเค้าไม่ได้เลย เพราะเราอยู่ไกลกัน มีแต่เบอร์พี่ชายเค้าที่พอโทรได้ แต่พี่น้องอ่ะน่ะ เค้าก็ต้องช่วยกัน..อันนี้สัจจะธรรมอยู่แล้ว..เราพยายามติดต่อมาตลอด..จนวันนึงหมดหนทาง..อยู่ดีๆใจก็นึงถึงเบอร์เก่าเค้าขึ้นมา..เป็นเบอร์ที่เค้าใช้ก่อนคบกับเรา..แต่พอมาคบกับเราเค้าบอกเค้าจะไม่ใช่เบอร์นี้..อันที่จริงเค้าก็เคยมีแฟนมาก่อนเป็นทหารน่ะ แต่เค้าบอกว่าจะเลิกกับคนนั้นพอดี..เลยมาเจอเรา..อันนี้ก็ไม่รู้น่ะว่าจริงรึเปล่า..(พยายามทำใจเชื่อ ณ ตอนนั้น).
ต่อ..เราเคยโทรไปหลายครั้งแล้วเบอร์เก่าเค้า แต่ติดบ้าง ไม่ติดบ้าง บางทีก็ไม่รับบ้าง เลยไม่ได้สนใจอะไร เพราะเราก็ถามเค้าเสมอว่าใช้อยู่ไหม เค้าก็บอกว่าไม่ ไม่เชื่อให้เราลองโทรไปดู..เราก็เลยไม่ได้ติดใจอ่ะไร..วันนั้นเราให้เพื่อนโทรไปก่อนนะประชุมสายกลัวเป็นเค้าแล้วจะจำเสียงเราได้..เพื่อนเราก็โทรไปมีเสียงผู้หญิงรับ..??
เรา :นี่ใช่เบอร์พี่....รึป่าวค่ะ..??
ผญ : ใช่ค่ะ...
เรา : แล้วนี่ใครหรอค่ะ..??
ผญ : พี่สาวเค้าค่ะ..
เรา : แต่ที่รู้ๆเค้าไม่มีพี่สาวนิค่ะ..เอาดีๆพี่เป็นแฟนพี่....หรอค่ะ
ผญ : ใช่ค่ะ..** แล้วนี่ใคร..@@
เราอึ้งงงงง เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น..TT
เรา : หนูก็เป็นแฟนค่ะ (ไอเราก็คิดว่าคงเป็นแฟนใหม่ พึ่งคุยๆกัน..?? ) พี่คุยกันมานานแล้วหรอค่ะ..**
ผญ : ก็ 4-5 ปีอ่ะ.. มีลูก 2 คนล่ะ คนโต ก็ 8 ขวบแล้ว
เรา : อ้าวว ไหน คบ 4-5 ปี แล้วทำไมลูก 8 ขวบ (ในใจอยากให้เค้าแค่อำเรา อธิฐานอย่างนั้นน่ะ..แต่ความเป็นจริง)
ผญ : ก็ถ้ารวมๆที่คบมาก็สิบกว่าปีแล้วล่ะ..//
คำนี้เองล่ะที่ทำให้เราเหมือนจะขาดใจตาย เหมือนตายท้งเป็น เหมือนมันช็อค พูดไม่ออก บอกไม่ถูก สับสน งง ก้าวขาไม่ออก..น้ำตาไหลไม่หยุด ไม่คิดไม่ฝันว่าเค้าคนนั้นคนที่เรารักมากและอยากใช้ชีวิตด้วย จะมาหลอกเรา..TT
ผญ : คนกับ....มานานแล้วอ่อ
เรา : ก็ 2 ปีกว่าๆค่ะ
ผญ : ช่วงที่ไปเป็นทหารสิน่ะ
เรา : ค่ะ
..เราเริ่มตั้งสติแล้วก็เริ่มค่อยๆคุยกับเค้าโดยขอร้องให้เค้าเล่าทุกๆอย่างให้ฟัง..ตอนแรกเค้าก็เสียงแข็งๆนะ แต่พอเหมือนได้ยินเสียงเราร้องไห้เลยอ่อนลง..
ก็คุยกีนเรื่อยๆๆ จนมาถึงคำคำนึง..ตอนที่เค้าเป็นทหารเวลากลับมาก็มาหาลูกน่ะ แล้วบ่อยๆก็มารับลูกไปเที่ยว ไปหาพี่ชายเค้าบ้าง..ทุกครั้งที่เค้ามาหาเรา เค้าจะมาตอนเช้าและก็จะกลับประมาณ ตี 1 กว่าๆ ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงกว่าจะถึงห้องเค้า เมื่อก่อนเราก็จะคุยกับเค้าจนถึงห้องน่ะ..หลังๆก็ง่วงมากเลยไม่ค่อยได้ฟัง แต่ทุกครั้งที่คุยกันเค้าก็กลับถึงห้องตลอดน่ะ..แต่ที่ไหนได้ ผญ.คนนั้นบอกว่า บางคืนก็มาหาลูกประมาณ ตี4 เพราะตี 5 ต้องไปทำงาน..รู้ไหมเราได้ยินคำนี้แทบช็อค เพราะมันคือเวลาที่กลับไปจากเราแล้วก็กลับไปบ้านโน้น..ใจเค้าทำด้วยอะไร ทำไมต้องหลอกกันด้วย..แปลว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาสองปีกว่าๆ เค้าก็หลอกเรามาตลอด แรกๆคบกันเค้าเคยแค่บอกว่ามีลูกคนนึงแต่ไม่ได้เจอนานแล้วเพราะลูกอยู่กับแฟนเก่า..ที่ไหนได้ เค้าหลอกเรามาตลอด เค้ามีลูกถึงสองคน..และอีกหลายๆเรื่องที่โกหกเรา..งง มากตอนนี้ ไม่คิดไม่ฝันจริงๆ จากคนที่แสนดีกลับมาเป็นแบบนี้ เค้าไม่เคยมีพิรุธเลย ไม่เคยมีคนรอบข้างเค้าพูดให้ฟังเลย..เราโง่มากเนอะ..ให้เค้าหลอก สวมเขามาได้ตั้งสองปี โดยที่ไม่รู้อะไรเลย..โครตโง่อ่ะ..แต่พูดจริงๆถ้าถึงขึ้นปรมจารย์ก็ไม่มีทางรู้เลยเพราะเค้าทำเนียนมาก คุยกับเราทุกวันทั้งวันจนแบตหมด เราก็ยัง สับสนว่าเอาเวลาไหนไปน่ะ..พอเรามาได้คุยกับเค้า..เค้าก็พูดต่างๆนาๆ ว่า ไม่ได้ไปบ่อย ไปแค่หาลูก..โน้นนี่นั่น..แต่ดูเหมือนความผิดจะมาลงที่เราน่ะทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไร..แต่เค้าจะเอาเรื่องอดีตก่อนๆๆของเรามาพูด..(โอเค เราก็มีส่วนผิดที่เมื่อก่อนไม่ได้สนใจเค้า ด่า ว่า เค้า สารพัด มีกิ๊กบ้าง ไรบ้าง ถึงขึ้นแอบไปคุยกับแฟนเก่าก็มี..แต่มันคืออดีตนะ..ปัจจุบันไม่มีแล้ว ยอมถอดเขี้ยวนานแล้ว..)แต่เค้าเป็น ผช.ที่ความจำดีมากยอมรับ จำได้ทุกอย่าง ทุกคำพูด..?? เราบอกให้เค้าพูดว่าจะเอายังไง..เค้าบอก พูดไม่ได้..สับสน..?? กลัว..กลัวกลับมาแล้วเราจะเอาคืน กลัวว่าเราจะไม่รักเค้าเหมือนเดิม โน้น นี่ นั่น..แต่เอาจริงๆนะ..เราทำใจไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอด ความคิดตอนนี้คือขาดเค้าไปแล้วเราจะอยู่ยังไง..เราจะก้าวต่อไปยังไง..เราอยู่ที่นี่ก็ไม่ใช่บ้านเกิดเรา..สับสนไปหมดค่ะ..ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงเมื่อไม่มีเค้า..แต่จะให้ทำยังไงในเมื่อมันต้องดำเนินต่อ..เราเลยขอร้องเค้าให้เค้ากลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม แต่ไม่ต้องมาหา ไม่ต้องบอกรักก็ได้..ขอแค่ให้ได้คุยได้ปรึกษา..ในฐานะอะไรก็ได้..?? เราใช้คำนี้จริงๆ เจ็บน่ะ แต่ก็ต้องทน..ไม่รู้ว่าเลือกทางถูกไหม ไม่รู้ว่ายิ่งทำแบบนี้จะยิ่งให้ตัวเองทรมานรึป่าว ไม่รู้เลยจริงๆ มันเป็นครั้งแรกที่อยู่ในสถานะการแบบนี้..ใครพอจะมีวิธีหรือทางออกยังไงบ้างไหม..ตอนนี้สับสนเหลือเกินค่ะ..ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร..TT
ความรักไม่ผิด ผิดที่เลือกคนผิด..?? ชีวิตนี้มีอะไรแย่กว่านี้อีกไหม..**
ดิฉันคบกับแฟนมา 2 ปี เรา 23ปี แฟน 26 ค่ะ (ช่วงเค้ามาเป็นทหารเลยรู้จักกัน) ตลอดเวลาที่คบกันมีความสุขมาก เค้าเอาใจใส่เราทุกอย่าง ยอมเราทุกอย่าง ทำให้เราได้ทุกอย่างที่เราต้องการ..(เพราะเมื่อก่อนเค้าอยู่ใกล้ๆเรา)แต่พอเค้าปลดทหารกลับไปช่วงแรกก็ปกติดีไม่มีอะไร โทรคุย24ชม. ไม่เคยอยากวางสายเลย คุยจนหลับ ตื่นมาคุยใหม่ เป็นอย่างนี้มาตลอด ส่วนเรื่องที่จะทะเลาะกันหรอ มีเรื่องเดียวคือแฟนหนูเป็นคนขี้หึงมาก ได้ยินเสียง ผช.ไม่ได้ มีปัญหาตลอดพอกับเราก็เป็นคนขี้เล่นเลยมีปัญหาบ่อย..ครั้งล่าสุดที่ทะเลาะกันก็เป็นเพราะเราปากไม่ดีเองล่ะ โมโห นิดหน่อยก็ชอบพูดบอกเลิก..ซึ่งเค้าเองไม่ชอบเลย เพราะเค้าไม่เคยพูด มันเลยทำให้เกิดเรื่อง เราบอกเลิกเค้าเราก็ไม่ง้อ ไม่โทร พอกับเค้าเลย เค้าก็ไม่ง้อ ไม่โทร ไม่เล่นเฟส ที่สำคัญคือไม่เปิดเครื่อง ประมาณสองอาทิตย์ที่หายกันไป ไม่ติดต่อกัน ปกติทะเลาะไม่เกินสามวันก็ดีกัน ครั้งนี้เราก็เอะใจมาก..เราติดต่อเค้าไม่ได้เลย เพราะเราอยู่ไกลกัน มีแต่เบอร์พี่ชายเค้าที่พอโทรได้ แต่พี่น้องอ่ะน่ะ เค้าก็ต้องช่วยกัน..อันนี้สัจจะธรรมอยู่แล้ว..เราพยายามติดต่อมาตลอด..จนวันนึงหมดหนทาง..อยู่ดีๆใจก็นึงถึงเบอร์เก่าเค้าขึ้นมา..เป็นเบอร์ที่เค้าใช้ก่อนคบกับเรา..แต่พอมาคบกับเราเค้าบอกเค้าจะไม่ใช่เบอร์นี้..อันที่จริงเค้าก็เคยมีแฟนมาก่อนเป็นทหารน่ะ แต่เค้าบอกว่าจะเลิกกับคนนั้นพอดี..เลยมาเจอเรา..อันนี้ก็ไม่รู้น่ะว่าจริงรึเปล่า..(พยายามทำใจเชื่อ ณ ตอนนั้น).
ต่อ..เราเคยโทรไปหลายครั้งแล้วเบอร์เก่าเค้า แต่ติดบ้าง ไม่ติดบ้าง บางทีก็ไม่รับบ้าง เลยไม่ได้สนใจอะไร เพราะเราก็ถามเค้าเสมอว่าใช้อยู่ไหม เค้าก็บอกว่าไม่ ไม่เชื่อให้เราลองโทรไปดู..เราก็เลยไม่ได้ติดใจอ่ะไร..วันนั้นเราให้เพื่อนโทรไปก่อนนะประชุมสายกลัวเป็นเค้าแล้วจะจำเสียงเราได้..เพื่อนเราก็โทรไปมีเสียงผู้หญิงรับ..??
เรา :นี่ใช่เบอร์พี่....รึป่าวค่ะ..??
ผญ : ใช่ค่ะ...
เรา : แล้วนี่ใครหรอค่ะ..??
ผญ : พี่สาวเค้าค่ะ..
เรา : แต่ที่รู้ๆเค้าไม่มีพี่สาวนิค่ะ..เอาดีๆพี่เป็นแฟนพี่....หรอค่ะ
ผญ : ใช่ค่ะ..** แล้วนี่ใคร..@@
เราอึ้งงงงง เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น..TT
เรา : หนูก็เป็นแฟนค่ะ (ไอเราก็คิดว่าคงเป็นแฟนใหม่ พึ่งคุยๆกัน..?? ) พี่คุยกันมานานแล้วหรอค่ะ..**
ผญ : ก็ 4-5 ปีอ่ะ.. มีลูก 2 คนล่ะ คนโต ก็ 8 ขวบแล้ว
เรา : อ้าวว ไหน คบ 4-5 ปี แล้วทำไมลูก 8 ขวบ (ในใจอยากให้เค้าแค่อำเรา อธิฐานอย่างนั้นน่ะ..แต่ความเป็นจริง)
ผญ : ก็ถ้ารวมๆที่คบมาก็สิบกว่าปีแล้วล่ะ..//
คำนี้เองล่ะที่ทำให้เราเหมือนจะขาดใจตาย เหมือนตายท้งเป็น เหมือนมันช็อค พูดไม่ออก บอกไม่ถูก สับสน งง ก้าวขาไม่ออก..น้ำตาไหลไม่หยุด ไม่คิดไม่ฝันว่าเค้าคนนั้นคนที่เรารักมากและอยากใช้ชีวิตด้วย จะมาหลอกเรา..TT
ผญ : คนกับ....มานานแล้วอ่อ
เรา : ก็ 2 ปีกว่าๆค่ะ
ผญ : ช่วงที่ไปเป็นทหารสิน่ะ
เรา : ค่ะ
..เราเริ่มตั้งสติแล้วก็เริ่มค่อยๆคุยกับเค้าโดยขอร้องให้เค้าเล่าทุกๆอย่างให้ฟัง..ตอนแรกเค้าก็เสียงแข็งๆนะ แต่พอเหมือนได้ยินเสียงเราร้องไห้เลยอ่อนลง..
ก็คุยกีนเรื่อยๆๆ จนมาถึงคำคำนึง..ตอนที่เค้าเป็นทหารเวลากลับมาก็มาหาลูกน่ะ แล้วบ่อยๆก็มารับลูกไปเที่ยว ไปหาพี่ชายเค้าบ้าง..ทุกครั้งที่เค้ามาหาเรา เค้าจะมาตอนเช้าและก็จะกลับประมาณ ตี 1 กว่าๆ ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงกว่าจะถึงห้องเค้า เมื่อก่อนเราก็จะคุยกับเค้าจนถึงห้องน่ะ..หลังๆก็ง่วงมากเลยไม่ค่อยได้ฟัง แต่ทุกครั้งที่คุยกันเค้าก็กลับถึงห้องตลอดน่ะ..แต่ที่ไหนได้ ผญ.คนนั้นบอกว่า บางคืนก็มาหาลูกประมาณ ตี4 เพราะตี 5 ต้องไปทำงาน..รู้ไหมเราได้ยินคำนี้แทบช็อค เพราะมันคือเวลาที่กลับไปจากเราแล้วก็กลับไปบ้านโน้น..ใจเค้าทำด้วยอะไร ทำไมต้องหลอกกันด้วย..แปลว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาสองปีกว่าๆ เค้าก็หลอกเรามาตลอด แรกๆคบกันเค้าเคยแค่บอกว่ามีลูกคนนึงแต่ไม่ได้เจอนานแล้วเพราะลูกอยู่กับแฟนเก่า..ที่ไหนได้ เค้าหลอกเรามาตลอด เค้ามีลูกถึงสองคน..และอีกหลายๆเรื่องที่โกหกเรา..งง มากตอนนี้ ไม่คิดไม่ฝันจริงๆ จากคนที่แสนดีกลับมาเป็นแบบนี้ เค้าไม่เคยมีพิรุธเลย ไม่เคยมีคนรอบข้างเค้าพูดให้ฟังเลย..เราโง่มากเนอะ..ให้เค้าหลอก สวมเขามาได้ตั้งสองปี โดยที่ไม่รู้อะไรเลย..โครตโง่อ่ะ..แต่พูดจริงๆถ้าถึงขึ้นปรมจารย์ก็ไม่มีทางรู้เลยเพราะเค้าทำเนียนมาก คุยกับเราทุกวันทั้งวันจนแบตหมด เราก็ยัง สับสนว่าเอาเวลาไหนไปน่ะ..พอเรามาได้คุยกับเค้า..เค้าก็พูดต่างๆนาๆ ว่า ไม่ได้ไปบ่อย ไปแค่หาลูก..โน้นนี่นั่น..แต่ดูเหมือนความผิดจะมาลงที่เราน่ะทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไร..แต่เค้าจะเอาเรื่องอดีตก่อนๆๆของเรามาพูด..(โอเค เราก็มีส่วนผิดที่เมื่อก่อนไม่ได้สนใจเค้า ด่า ว่า เค้า สารพัด มีกิ๊กบ้าง ไรบ้าง ถึงขึ้นแอบไปคุยกับแฟนเก่าก็มี..แต่มันคืออดีตนะ..ปัจจุบันไม่มีแล้ว ยอมถอดเขี้ยวนานแล้ว..)แต่เค้าเป็น ผช.ที่ความจำดีมากยอมรับ จำได้ทุกอย่าง ทุกคำพูด..?? เราบอกให้เค้าพูดว่าจะเอายังไง..เค้าบอก พูดไม่ได้..สับสน..?? กลัว..กลัวกลับมาแล้วเราจะเอาคืน กลัวว่าเราจะไม่รักเค้าเหมือนเดิม โน้น นี่ นั่น..แต่เอาจริงๆนะ..เราทำใจไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอด ความคิดตอนนี้คือขาดเค้าไปแล้วเราจะอยู่ยังไง..เราจะก้าวต่อไปยังไง..เราอยู่ที่นี่ก็ไม่ใช่บ้านเกิดเรา..สับสนไปหมดค่ะ..ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงเมื่อไม่มีเค้า..แต่จะให้ทำยังไงในเมื่อมันต้องดำเนินต่อ..เราเลยขอร้องเค้าให้เค้ากลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม แต่ไม่ต้องมาหา ไม่ต้องบอกรักก็ได้..ขอแค่ให้ได้คุยได้ปรึกษา..ในฐานะอะไรก็ได้..?? เราใช้คำนี้จริงๆ เจ็บน่ะ แต่ก็ต้องทน..ไม่รู้ว่าเลือกทางถูกไหม ไม่รู้ว่ายิ่งทำแบบนี้จะยิ่งให้ตัวเองทรมานรึป่าว ไม่รู้เลยจริงๆ มันเป็นครั้งแรกที่อยู่ในสถานะการแบบนี้..ใครพอจะมีวิธีหรือทางออกยังไงบ้างไหม..ตอนนี้สับสนเหลือเกินค่ะ..ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร..TT