"อ่อ ตั๋วหลังโกล์โซน S เหรอ? ได้ ๆ ไม่มีปัญหา" ผมพูดกับน้องชายที่อยากไปดูบอลค่ำคืนนี้จนตัวสั่น และคิดว่าเดี๋ยวไปเจอเพื่อนอีก 3-4 คน นั่งจิบเบียร์กันนิดหน่อยอย่างสงบบนอัฒจรรย์ฝั่งหลังประตูโซน S และไม่คิดจะไปเฉียดพวก อุลตร้าไทยแลนด์ แม้แต่น้อย
ก็อย่างที่ทราบ ๆ กันละครับ ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับแนวทางจุดพลุ จุดแฟร์ อะไรนั่น ยิ่งมีเรื่องที่ประเทศลาว ตอน U19 ไปได้แชมป์อาเซียนมา ก็ยิ่งเพิ่มทัศนคติที่ไม่ค่อยดีกับคนกลุ่มนี้สักเท่าไหร่
รีบบึ่งจากออฟฟิศมาถึงสนาม SCG Stadium แบบเฉียดฉิว ราว 18.50 น. เห็นเสื้อดำฝั่ง Gate 12 เต็มไปหมด ข้างหลังปักอุลตร้าไทยแลนด์ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร โทรเรียกน้องให้เอาบัตรมาให้แล้วไปจับจองที่นั่งกันบน ๆ หน่อย ถัดจากที่พวกอุลตร้ายืนมาล็อคนึง
อยู่ดี ๆ น้องชายผมเดินลงไปทักเพื่อนเขาที่ยืนอยู่ในกลุ่มอุลตร้าไทยแลนด์ ผมก็ "อ้าว ทิ้งกุซะงั้น" ก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ ก็จัดแจงที่นั่ง นั่งเล่นโทรศัพท์กะว่าจะดูบอลไปเรื่อย ๆ เพราะว่าเพื่อนผมก็ตามน้องชายผมไปยืนอยู่ในกลุ่มอุลตร้าฯ เรียบร้อยละ
สักพัก น้องเดินมาตาม "เฮ้ย ลองไปเชียร์ในกลุ่มนั้นหน่อยไหม" ผมปลายตาด้วยสายตาเหยียด ๆ เบ้ปากเล็กน้อยก่อนตอบว่า "ไม่อะ ตามสบายเมิงเลย" แต่น้องชายก็บอกให้ลองก่อน ๆ จนผมใจอ่อน เดินตามมันไป
พอเริ่มเกมส์การแข่งขันเท่านั้นละ ผมนี่ขนลุกเลย ไอคนที่อยู่ด้านหลัง ด้านข้าง ไม่รู้จักกันเลย ร้องเพลงแหกปากอะไรไม่รู้ แต่มันเร้าใจดีนะ อะไรนะ "โน โซเลนเดอร์ __ ไทยแลนด์ ฟอร์เลิฟเวอร์" จำได้แค่เนี้ย เออ มันก็มันส์ดีเว้ย กองเกิงนี่ตีกันแบบจังหวะเร้าใจ แถมมีร้องอะไรนะ วีซัพพอร์ตไทยแลนด์ อะไรสักอย่างกับฝั่ง ไทยแลนด์ ฮาร์ดคอร์ด้วย (โซน N)
พอเราโดนนำ 1-0 ผมก็นึกว่า เอาแล้ว แม่มต้องมีด่ากันอย่างหนัก แต่ก็ไม่นะ มีแค่บางคน ในกลุ่มส่วนใหญ่ก็จะแหกปากร้องเพลงเชียร์อะไรก็ไม่รู้ แถมกระโดด ๆ ๆ ๆ ไอผมนี่ก็ยืนนิ่งเลย ได้แต่ปรบมือไปตาม ๆ เขา
พอตอนพักครึ่ง ก็เดินไปเข้าห้องน้ำปกติ มันก็มีไอคนข้าง ๆ ผมนี่ละ เดินออกมาเจอ ยื่นบงยื่นเบียร์ให้ (ซึ่งผมปฏิเสธแน่นอน เพราะเป็นคนไม่ค่อยกิน) แถมคุยกันอย่างกับรู้จักผมมาประมาณ 7 ชาติ ผมได้แต่ยิ้มตอบรับ พยักหน้า แต่ลึก ๆ ก็รู้สึกดีนะ ที่มีคนเชียร์บอล ดุบอลเหมือนกัน มาทักทายเราอะไรงี้
พอขึ้นไปครึ่งหลัง ผมนี่ยิ่งตกใจ เพราะคนมันมากกว่าเดิมอีก ไอตรงที่ผมยืน จนหายใจแทบไม่ออก แต่เวลาพวกเขาร้องเพลงกันที มันเร้าใจมากเลย มันแบบขนลุกอะ แต่คุณเอ๊ยย พอเราตีเสมอเท่านั้นแหละ ไอคนข้าง ๆ ผมมันกระโดดกอดผมตัวลอยเลย แถมตะโกนใส่หน้าผมอีก "เสมอแล้วพี่ เสมอแล้ว เสมอเกาหลีเว้ยพี่ ไอเกาหลีกระจอก" แต่ผมก็เออ โอเคนะ ผมก็ตะโกนใส่หน้ามัน "เออ รู้แล้ว ๆ"
จนเราโดนยิงนำ มีเสียงตะโกนด่า สาบแช่ง จากทั่วสารทิศเลย แต่คนนำเชียร์เขาก็บอกว่า "พอ ๆ พวกเรายกมือขึ้น" ผมก็เผลอตัวไปยกมือตามเขา แล้วก็ร้องเพลงอะไรไม่รู้ ผมร้องไม่เป็นก็ได้แต่ปรบมือกลบ ๆ ไป
นกหวีดหมดเวลาเป่ายาว ผมเห็นสรรเสริญ วิ่งเข้าไปเหมือนจะไปพูดอะไรกับกรรมการสักอย่าง จนต้องมีสต๊าฟมาดึงออกไป ตอนนั้นบรรยากาศเครียดมาก และยิ่งเครียดเข้าไปอีก เมื่อนักบอลเกาหลีใต้ มันไปขอบคุณแฟนบอลฝั่งมีหลังคา (ตรงข้ามซุ้มม้านั่ง) แล้วโดนโห่ มันดันไปทำท่าท้าทายเขา จนตอนเดินเข้าห้องแต่งตัว นักเตะมันโดนแฟนบอลฝั่งนั่น สาดนง สาดน้ำกันชุลมุนชุลเก และกว่าที่กรรมการจะเข้าได้ก็ต้องมีตำรง ตำรวจมาคอยคุ้มกัน เพราะดูทรงแล้วน่าจะเรื่องยาวถ้าปล่อยไว้
แต่สิ่งที่ทำให้ผมกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ยืนน้ำตาร่วงอาบสองแก้ม ก็คือ เห็นน้อง ๆ ร้องไห้กันแบบ ไม่รู้จะบรรยาย หรือ อธิบายยังไง ผมเห็นอานนท์ เอาสองมือปิดหน้า, เห็นฤทธิเดช เอาแขนปาดน้ำตา, เห็นสรรเสริญก้มหน้าร้องไห้ จนสต๊าฟโค้ชต้องเข้ามาปลอบ (มารู้ทีหลังว่าโค้ชจุ่นก็ร้อง แต่ผมมองไม่ถนัด) และยิ่งเร่งน้ำตาอีก เมื่อน้อง ๆ เดินมาขอบคุณฝั่งหลังประตู
น้องทุกคนทำหน้าฝืนอารมณ์มาก บ้างเก็บไม่อยู่ปล่อยโฮก็มี บ้างเก็บอยู่ก็กัดริมฝีปากแบบ ผมได้แต่ตะโกนผ่านเสียงเชียร์ไปว่า
"ไม่ต้องร้อง เงยหน้าขึ้น ผมภูมิใจ ภูมิใจในตัวคุณ คุณคือทีมชาติไทย คุณคือความหวังของเรา เงยหน้า ไม่ต้องร้อง"
กลับกลายเป็น ผมกะไออุลตร้าฯ ข้าง ๆ ยืนน้ำตาซึมกันสองคน จนเขาร้องเพลงอะไรกันก็ไม่รู้ พอจบก็ต่างคนต่างแยกย้ายกลับกัน
เล่ามาซะยืดยาว สิ่งที่ผมเห็นเมื่อได้เข้าไปยืนเชียร์ในกลุ่มอุลตร้านะ เอาเท่าที่เห็น ตามนี้นะ
เรื่องดี ๆ
1. ร้องเพลง 90 นาที ไม่มีหยุด อันนี้ขอชมเลย และเพลงเร้าใจค่อต ๆ มันแบบนะ เสียงกง เสียงกลอง มันทำให้หึกเหิมจริง ๆ
2. ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร มาจากไหน อะไรยังไง คนข้าง ๆ คุณมันจะกระโดดกอดคอร้องเพลงพาคุณโดด ๆ ประหนึ่งรู้จักคุณมาทั้งชีวิต 5555
3. แม้มีคนส่วนน้อยตะโกนด่าทั้ง "รวย", "ไอสลัด", "ไอกิมจิ" บลา บลา บลา แต่แปปเดียว นำเชียร์จะเร่งให้ร้องเพลงเพื่อกลบเสียงเหล่านี้ ผมว่าโอเคนะ
เรื่องแย่ ๆ
1. เก้าอี้พังระเนระนาด จากการกระโดดของพวกเขา บางคนแบบขาดสติมาก ผมเห็นไปยืนขย่ม ๆ ให้มันหักและเขี่ยลงไปพื้นด้านล่าง ซึ่งผมมองว่ามันไม่สมควรเลย แก้ไขเถอะครับตรงจุดนี้
2. การแทคคืออะไร? ผมไม่เข้าใจ เห็นเขาเคลียร์วงกว้าง ๆ แล้วร้องเพลงสู้กันสองฝั่ง แล้วก็กระโดดชนกัน สาดเบียร์, น้ำแข็ง, น้ำเปล่า ไปตรงกลาง แบบ อื้อหือ นี่มันเทศกาลสงกรานต์หรือ พวกเขาสนุกกันนะครับ แต่ว่า คนรอบข้างแบบสายตาผมเห็นเลย เจ๊คนนึงมองแบบ "ถ่อยไปไหมค่ะ" อะไรประมาณนั้นเลย แก้วนง แก้วน้ำปลิวว่อน อันนี้ผมไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่เลย แถมเอาเก้าอี้ที่พัง ๆ มาถือกันเล่นกลายเป็นของสนุกเลย นั่นทรัพย์สินของเอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด นะครับ แหมมม
ก็อย่างที่เล่าให้ฟังละครับ บางทีผมอาจจะมองคนกลุ่มนี้ แย่ไป อาจจะต้องหันกลับมามองพวกเขาใหม่ เพราะหลาย ๆ คนที่ผมเห็นวันนี้ เขาก็ร้องเพลง เชียร์กันสนุก ไม่ได้ไปก่อปัญหาเหมือนที่ผมเคยได้ยิน ได้ฟังมา แต่วันนี้มาสัมผัสเองแล้วขอบอกคำนึงกับคนกลุ่มนี้ว่า
"พวกคุณสุดยอดจริง ๆ วะ ปรบมือให้เลย"
มุมมองที่เปลี่ยนไปกับอุลตร้าไทยแลนด์ในวันที่ผมไปเชียร์บอลไทย (และแอบร้องไห้คา SCG Stadium)
"อ่อ ตั๋วหลังโกล์โซน S เหรอ? ได้ ๆ ไม่มีปัญหา" ผมพูดกับน้องชายที่อยากไปดูบอลค่ำคืนนี้จนตัวสั่น และคิดว่าเดี๋ยวไปเจอเพื่อนอีก 3-4 คน นั่งจิบเบียร์กันนิดหน่อยอย่างสงบบนอัฒจรรย์ฝั่งหลังประตูโซน S และไม่คิดจะไปเฉียดพวก อุลตร้าไทยแลนด์ แม้แต่น้อย
ก็อย่างที่ทราบ ๆ กันละครับ ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับแนวทางจุดพลุ จุดแฟร์ อะไรนั่น ยิ่งมีเรื่องที่ประเทศลาว ตอน U19 ไปได้แชมป์อาเซียนมา ก็ยิ่งเพิ่มทัศนคติที่ไม่ค่อยดีกับคนกลุ่มนี้สักเท่าไหร่
รีบบึ่งจากออฟฟิศมาถึงสนาม SCG Stadium แบบเฉียดฉิว ราว 18.50 น. เห็นเสื้อดำฝั่ง Gate 12 เต็มไปหมด ข้างหลังปักอุลตร้าไทยแลนด์ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร โทรเรียกน้องให้เอาบัตรมาให้แล้วไปจับจองที่นั่งกันบน ๆ หน่อย ถัดจากที่พวกอุลตร้ายืนมาล็อคนึง
อยู่ดี ๆ น้องชายผมเดินลงไปทักเพื่อนเขาที่ยืนอยู่ในกลุ่มอุลตร้าไทยแลนด์ ผมก็ "อ้าว ทิ้งกุซะงั้น" ก็ไม่ได้สนใจอะไรครับ ก็จัดแจงที่นั่ง นั่งเล่นโทรศัพท์กะว่าจะดูบอลไปเรื่อย ๆ เพราะว่าเพื่อนผมก็ตามน้องชายผมไปยืนอยู่ในกลุ่มอุลตร้าฯ เรียบร้อยละ
สักพัก น้องเดินมาตาม "เฮ้ย ลองไปเชียร์ในกลุ่มนั้นหน่อยไหม" ผมปลายตาด้วยสายตาเหยียด ๆ เบ้ปากเล็กน้อยก่อนตอบว่า "ไม่อะ ตามสบายเมิงเลย" แต่น้องชายก็บอกให้ลองก่อน ๆ จนผมใจอ่อน เดินตามมันไป
พอเริ่มเกมส์การแข่งขันเท่านั้นละ ผมนี่ขนลุกเลย ไอคนที่อยู่ด้านหลัง ด้านข้าง ไม่รู้จักกันเลย ร้องเพลงแหกปากอะไรไม่รู้ แต่มันเร้าใจดีนะ อะไรนะ "โน โซเลนเดอร์ __ ไทยแลนด์ ฟอร์เลิฟเวอร์" จำได้แค่เนี้ย เออ มันก็มันส์ดีเว้ย กองเกิงนี่ตีกันแบบจังหวะเร้าใจ แถมมีร้องอะไรนะ วีซัพพอร์ตไทยแลนด์ อะไรสักอย่างกับฝั่ง ไทยแลนด์ ฮาร์ดคอร์ด้วย (โซน N)
พอเราโดนนำ 1-0 ผมก็นึกว่า เอาแล้ว แม่มต้องมีด่ากันอย่างหนัก แต่ก็ไม่นะ มีแค่บางคน ในกลุ่มส่วนใหญ่ก็จะแหกปากร้องเพลงเชียร์อะไรก็ไม่รู้ แถมกระโดด ๆ ๆ ๆ ไอผมนี่ก็ยืนนิ่งเลย ได้แต่ปรบมือไปตาม ๆ เขา
พอตอนพักครึ่ง ก็เดินไปเข้าห้องน้ำปกติ มันก็มีไอคนข้าง ๆ ผมนี่ละ เดินออกมาเจอ ยื่นบงยื่นเบียร์ให้ (ซึ่งผมปฏิเสธแน่นอน เพราะเป็นคนไม่ค่อยกิน) แถมคุยกันอย่างกับรู้จักผมมาประมาณ 7 ชาติ ผมได้แต่ยิ้มตอบรับ พยักหน้า แต่ลึก ๆ ก็รู้สึกดีนะ ที่มีคนเชียร์บอล ดุบอลเหมือนกัน มาทักทายเราอะไรงี้
พอขึ้นไปครึ่งหลัง ผมนี่ยิ่งตกใจ เพราะคนมันมากกว่าเดิมอีก ไอตรงที่ผมยืน จนหายใจแทบไม่ออก แต่เวลาพวกเขาร้องเพลงกันที มันเร้าใจมากเลย มันแบบขนลุกอะ แต่คุณเอ๊ยย พอเราตีเสมอเท่านั้นแหละ ไอคนข้าง ๆ ผมมันกระโดดกอดผมตัวลอยเลย แถมตะโกนใส่หน้าผมอีก "เสมอแล้วพี่ เสมอแล้ว เสมอเกาหลีเว้ยพี่ ไอเกาหลีกระจอก" แต่ผมก็เออ โอเคนะ ผมก็ตะโกนใส่หน้ามัน "เออ รู้แล้ว ๆ"
จนเราโดนยิงนำ มีเสียงตะโกนด่า สาบแช่ง จากทั่วสารทิศเลย แต่คนนำเชียร์เขาก็บอกว่า "พอ ๆ พวกเรายกมือขึ้น" ผมก็เผลอตัวไปยกมือตามเขา แล้วก็ร้องเพลงอะไรไม่รู้ ผมร้องไม่เป็นก็ได้แต่ปรบมือกลบ ๆ ไป
นกหวีดหมดเวลาเป่ายาว ผมเห็นสรรเสริญ วิ่งเข้าไปเหมือนจะไปพูดอะไรกับกรรมการสักอย่าง จนต้องมีสต๊าฟมาดึงออกไป ตอนนั้นบรรยากาศเครียดมาก และยิ่งเครียดเข้าไปอีก เมื่อนักบอลเกาหลีใต้ มันไปขอบคุณแฟนบอลฝั่งมีหลังคา (ตรงข้ามซุ้มม้านั่ง) แล้วโดนโห่ มันดันไปทำท่าท้าทายเขา จนตอนเดินเข้าห้องแต่งตัว นักเตะมันโดนแฟนบอลฝั่งนั่น สาดนง สาดน้ำกันชุลมุนชุลเก และกว่าที่กรรมการจะเข้าได้ก็ต้องมีตำรง ตำรวจมาคอยคุ้มกัน เพราะดูทรงแล้วน่าจะเรื่องยาวถ้าปล่อยไว้
แต่สิ่งที่ทำให้ผมกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ยืนน้ำตาร่วงอาบสองแก้ม ก็คือ เห็นน้อง ๆ ร้องไห้กันแบบ ไม่รู้จะบรรยาย หรือ อธิบายยังไง ผมเห็นอานนท์ เอาสองมือปิดหน้า, เห็นฤทธิเดช เอาแขนปาดน้ำตา, เห็นสรรเสริญก้มหน้าร้องไห้ จนสต๊าฟโค้ชต้องเข้ามาปลอบ (มารู้ทีหลังว่าโค้ชจุ่นก็ร้อง แต่ผมมองไม่ถนัด) และยิ่งเร่งน้ำตาอีก เมื่อน้อง ๆ เดินมาขอบคุณฝั่งหลังประตู
น้องทุกคนทำหน้าฝืนอารมณ์มาก บ้างเก็บไม่อยู่ปล่อยโฮก็มี บ้างเก็บอยู่ก็กัดริมฝีปากแบบ ผมได้แต่ตะโกนผ่านเสียงเชียร์ไปว่า
กลับกลายเป็น ผมกะไออุลตร้าฯ ข้าง ๆ ยืนน้ำตาซึมกันสองคน จนเขาร้องเพลงอะไรกันก็ไม่รู้ พอจบก็ต่างคนต่างแยกย้ายกลับกัน
เล่ามาซะยืดยาว สิ่งที่ผมเห็นเมื่อได้เข้าไปยืนเชียร์ในกลุ่มอุลตร้านะ เอาเท่าที่เห็น ตามนี้นะ
เรื่องดี ๆ
1. ร้องเพลง 90 นาที ไม่มีหยุด อันนี้ขอชมเลย และเพลงเร้าใจค่อต ๆ มันแบบนะ เสียงกง เสียงกลอง มันทำให้หึกเหิมจริง ๆ
2. ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร มาจากไหน อะไรยังไง คนข้าง ๆ คุณมันจะกระโดดกอดคอร้องเพลงพาคุณโดด ๆ ประหนึ่งรู้จักคุณมาทั้งชีวิต 5555
3. แม้มีคนส่วนน้อยตะโกนด่าทั้ง "รวย", "ไอสลัด", "ไอกิมจิ" บลา บลา บลา แต่แปปเดียว นำเชียร์จะเร่งให้ร้องเพลงเพื่อกลบเสียงเหล่านี้ ผมว่าโอเคนะ
เรื่องแย่ ๆ
1. เก้าอี้พังระเนระนาด จากการกระโดดของพวกเขา บางคนแบบขาดสติมาก ผมเห็นไปยืนขย่ม ๆ ให้มันหักและเขี่ยลงไปพื้นด้านล่าง ซึ่งผมมองว่ามันไม่สมควรเลย แก้ไขเถอะครับตรงจุดนี้
2. การแทคคืออะไร? ผมไม่เข้าใจ เห็นเขาเคลียร์วงกว้าง ๆ แล้วร้องเพลงสู้กันสองฝั่ง แล้วก็กระโดดชนกัน สาดเบียร์, น้ำแข็ง, น้ำเปล่า ไปตรงกลาง แบบ อื้อหือ นี่มันเทศกาลสงกรานต์หรือ พวกเขาสนุกกันนะครับ แต่ว่า คนรอบข้างแบบสายตาผมเห็นเลย เจ๊คนนึงมองแบบ "ถ่อยไปไหมค่ะ" อะไรประมาณนั้นเลย แก้วนง แก้วน้ำปลิวว่อน อันนี้ผมไม่ค่อยเห็นด้วยสักเท่าไหร่เลย แถมเอาเก้าอี้ที่พัง ๆ มาถือกันเล่นกลายเป็นของสนุกเลย นั่นทรัพย์สินของเอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด นะครับ แหมมม
ก็อย่างที่เล่าให้ฟังละครับ บางทีผมอาจจะมองคนกลุ่มนี้ แย่ไป อาจจะต้องหันกลับมามองพวกเขาใหม่ เพราะหลาย ๆ คนที่ผมเห็นวันนี้ เขาก็ร้องเพลง เชียร์กันสนุก ไม่ได้ไปก่อปัญหาเหมือนที่ผมเคยได้ยิน ได้ฟังมา แต่วันนี้มาสัมผัสเองแล้วขอบอกคำนึงกับคนกลุ่มนี้ว่า