สวัสดี ต้องขอโทษที่ตั้งเป็นกระทู้คำถามจริงๆเป็นเรื่องเล่า555 ตอนนี้เราอายุ18 เราไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆนะ เมื่อกลางปีนี้เราได้มีโอกาศไปประเทศรัสเซีย แต่จริงๆแล้วเราตั้งใจจะไปฮังการี ประเทศที่ป้าเราไปมีสามีอยู่ที่นั่นแม่ก็เลยบอกว่าลองไปเที่ยวหาป้าดูมั้ย เราก็ดีใจมากเพราะอยากไปต่างประเทศบ้างเกิดมาไม่เคยขึ้นเครื่องบินเลยก็เลยไปชวนรุ่นพี่ที่โรงเรียนไปด้วยเราสนิทกันมากๆ เรามั่นใจมากว่าต้องได้วีซ่าก็เลยซื้อตั๋วเครื่องบินของสายการบินแอโรฟลอตซึ่งเป็นสายการบินของรัสเซีย ตอนนั้นเราซื้อราคา25,000เรากลัวมันขึ้นราคาถ้าเกิดซื้อตอนใกล้จะเดินทาง เราซื้อตอนเดือนกุมภาเราตั้งใจจะบินต้นเดือนเมษา เดือนมีนาเราก็เตรียมเอกสารทุกอย่างเกือบเรียบร้อยแล้วขาดแต่จดหมายเชิญจากป้าที่จะส่งมาไทย เราถามป้าทุกวันว่าเรื่องถึงไหนแล้วป้าก็บอกว่าส่งไปที่สำนักงานที่ฮังการีแล้วรอเค้าตอบกลับ เรารอนานมากตอนนั้นสิ้นเดือนมีนาแล้ว ป้าบอกกำลังยื่นเรื่องอีกครั้ง ประมานอีกหนึ่งอาทิตย์ทางสำนักงานบอกว่าเอกสารของลุงไม่ครบ เพราะบางส่วนอยู่ที่ไทยป้าไม่ได้เอาติดไปด้วยก็เลยคิดว่าเรื่องทั้งหมดน่าจะไม่ทันเพราะต้องบินประมาน12เมษาแล้ว เหลือเวลาอีก1อาทิตย์เราก็ต้องบินแล้ว ตอนที่ป้าโทรมาบอกพี่เราก็อยู่ด้วยทำอะไรกันไม่ถูกเลย เพราะตั๋วที่ซื้อคืนเงินไม่ได้ ซวยแล้ว เราก็นึกขึ้นได้ว่าแฟนเก่าที่เราเคยคุยอยู่ที่รัสเซีย แล้วถ้าเราจะบินไปรัสเซียกันหละ พี่เราก็เห็นด้วยเพราะดีกว่าเสียเงินไปป่าวๆ เราเลยสไกป์ไปหาแฟนตอนนั้นเลยบอกว่าเราจะไปรัสเซียนะ ช่วยพาเราเที่ยวได้มั้ย เค้าดีใจมากเพราะสาเหตุที่เราเลิกกันเพราะเราทั้งคู่ไม่มีเวลาให้กัน ระยะทางเราก็ไกลกันมากเราทั้งคู่ก็ยังเด็กตอนนั้นเรา17 เค้า16 เราเจอกันในแอพนึงเค้าคุยกะเราดีมาก และเราก็คุยกันทุกๆวันสไกป์คุยกันแทบทุกอาทิตย์เลย ตอนเลิกกันตอนนั้นเราคบกัน3เดือนและเราก็คุยกันในฐานะเพื่อนเป็นเวลา5เดือน ทุกครั้งที่คุยกันเราก็อยากให้เค้ากลับมาหาเราเค้าก็บอกกับเราว่า เรายังไม่เคยเจอตัวกันจริงๆเลยนะ เราทั้งคู่ไม่ควรมาหวังอะไรมากจากคนที่เราไม่เคยเจอตัวกันจริงๆและไม่รู้ว่าสักวันจะได้เจอกันหรือเปล่า ถ้าวันไหนเราได้เจอกันจริงๆ เค้าสัญญาว่าเค้าจะไม่ทิ้งเราไปอีก เราก็คิดว่าคงจะไม่ได้เจอกันแล้วแหละ แต่เรากับมีโอกาสดีๆที่จะได้เจอกัน เค้าก็เลยบอกว่าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันก็ได้เค้าดีใจที่เราจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิม เราดีใจมากๆๆๆ ก็เลยบอกแม่ว่า แม่เราต้องเปลี่ยนไปรัสเซียแทนนะ แม่ก็เป็นห่วงเพราะเราไปกับพี่แค่2คน เราก็เลยบอกว่าไม่ต้องห่วงเรามีเพื่อนที่รัสเซีย แม่ก็ยังกังวลอยู่ เราก็เลยบอกแฟนเราว่าแม่กังวลมากเพราะแม่เราก็ยังไม่เคยรู้จักเธอเลย แฟนเราก็ขอคุยกับแม่เราเค้าจะพาแม่เค้ามาคุยด้วยเหมือนกันแม่จะได้ไม่ต้องห่วง แต่ก็ไม่ได้คุยกันหรอกเราเกรงใจแม่เค้า5555 แม่เราก็เลยบอกว่างั้นก็ไปเถอะลูกไปเอาประสบการน์ดีกว่าเสียเงินเปล่าๆ เราก็โทรไปเปลี่ยนตั๋วหลังจากวันที่ป้าบอกว่ามีปัญหา เราต้องเสียเงินเพิ่ม9700บาทค่าเปลี่ยนแปลงตั๋ว เราก็เลยยอมๆไป เปลี่ยนเป็นบินไปรัสเซียวันที่20เมษากลับวันที่4พฤษา ทั้งหมด14วัน เรากับพี่จัดการจองโรงแรมที่พัก จัดตารางเที่ยว หาข้อมูลต่างๆเพราะเราทั้งคู่ก็ไม่เคยไปต่างประเทศกันเลย แต่ตั๋วรถไฟแฟนเราให้พ่อเค้าช่วยหาราคาและเวลาที่ดีที่สุดให้ วันแรกเราลงเครื่องที่มอสโกแต่แฟนเราอยู่ที่เซนต์ปีเตอร์เบิรก์ เราก็เลยต้องนั่งรถไฟจากมอสโกไปเซนต์ปีเตอร์เบิรก์ เรากับพี่นั่งรถไปจากสนามบินเข้าเมือง เราก็กลัวว่าจะหลงกันแต่แฟนเราเค้าให้เพื่อนเค้าที่มอสโกพาเราไปส่งที่สถานีรถไฟ เพื่อนเค้า2คนก็น่ารักมากๆพาเราไปทานข้าวแล้วก็จ่ายค่ารถไฟใต้ดินที่เราจะต้องนั่งไปสถานีรถไฟให้ด้วย คือคนรัสเซียถ้าเค้าจะช่วยก็จะช่วยทุกอย่างจริงๆ และคนรัสเซียถ้าเค้าไม่คิดจะทำอะไรจริงๆเค้าก็จะไม่พูดออกมา นอกเสียว่าเค้าจะทำตามที่เค้าพูดจริงๆ  รถไฟออกตอน4ทุ่มไปถึงเซนต์ปีเตอร์เบิรก์6โมงเช้า เราก็นัดให้แฟนมารับ ดีอย่างนึงที่มี wifi ฟรีเยอะมากเลยติดต่อแฟนได้ เราก็เดินสวนกันพอดีเราคิดว่าเป็นเค้าแน่ๆเราก็เลยเรียก เค้าเห็นเราเค้าไม่ถามอะไรเลยเดินมากอดเรา เราตัวแข็งเลยกลัวคนอื่นจะมอง เพราะที่รัสเซียเค้าไม่ค่อยยินดีกับเพศที่3เท่าไหร่ เราเขินมากไม่พูดอะไรเลย เค้าก็เขิน ไม่คิดว่าจะได้เจอกันจริงๆ โรงแรมเราค่อนข้างไกลจากสถานีรถไฟ แฟนเราก็เลยพาไปส่งที่โรงแรม วันนั้นถึงโรงแรมประมาน8โมงซึ่งมันไม่ใช่เวลาเช็กอินแต่เค้าเป็นโรงแรมเล็กๆเจ้าของใจดีมากให้เราเช็กอินก่อนเวลา แฟนเราส่งเราเสร็จก็ต้องรีบไปเรียนต่อ วันนั้นฝนตกเบาๆและอากาศหนาวมากกก ฝนกลายเป็นหิมะ พอตอนเย็นๆแฟนเราก็รีบมาหาที่โรงแรมพาเราไปทานข้าวกัน ทำแบบนี้ทุกๆวันเลยเช้ามาก็มาหาก่อนไปเรียน เรียนเสร็จก็รีบมาหา บ้านเค้าก็ไกลจากตัวเมืองเหมือนกันอยู่ อยู่สถานีสุดท้ายของรถไฟใต้ดิน รถไฟใต้ดินที่นี่ถูกมาก28รูเบิลเองไปได้ตลอดสาย แต่ที่มอสโก40รูเบิล โรงแรมที่เราไปนอนเราว่าถูกดีนะเราไปนอน7คืน5400บาทหารกันกับพี่ก็คนละ2700เอง จริงๆมันเป็นโฮสเตล แต่เรานอนห้องส่วนตัวแต่ห้องน้ำรวม เราว่าก็ดูอบอุ่นดีนะเค้าบริการแบบเป็นกันเองดี อีกโรงแรมพี่เราไปนอนคนเดี๋ยวเพราะเราจะไปนอนบ้านแฟน แต่พี่เราไม่ยอมไปด้วยเค้าบอกว่าเกรงใจเลยไปจองโรงแรมนอนอีก2คืนพันกว่าบาท เราก็ไปบ้านแฟน มีโอกาสเจอพ่อแม่เค้าด้วย พวกเค้าก็ตอนรับเราดีมาก เค้าคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันจริงๆ เช้าวันที่เราจะกลับไปมอสโกเราตื่นมาแฟนเราก็เอื่อยๆผิดปกติเราก็เลยไปชงชาให้กิน เค้าก็ไม่ยอมดื่ม สักพักหันหน้าหนีไม่ยอมคุยกับเรา เราก็ถามว่าเป็นอะไร ก็ไม่ยอมตอบ เค้าหยิบไอโฟนมาแล้วพิมพ์ว่า "i can't leave withou you" เราอึ้งมากแล้วเค้าก็หันมาพร้อมกับน้ำตา เราก็จะร้องตามแต่ร้องไม่ออก เราตื้นตันใจมากชีวิตนี้ไม่เราไม่เคยมีแฟน มีแต่คนมาคุยๆแล้วก็หายไปแต่ผู้ชายคนนี้ทำไมเค้าถึงกลัวเสียเราไปขนาดนี้ เรารู้สึกรักเค้ามาก เลยถอดแหวนที่เราใส่ติดนิ้วไว้ตลอดใส่ให้เค้าไป เราบอกเค้าว่า"สัญญาว่าเราจะกลับมาอีก และเราก็บอกเค้าว่า เธอต้องสัญญาด้วยนะว่าจะรอฉัน"เค้าก็พยามหาแหวนมาให้เราเหมือนกันแต่หาไม่เจอ วันนั้นต้องไปขึ้นรถไฟตอนบ่าย เค้าไปส่งที่สถานีรถไฟแล้วก็บอกให้เราทานข้าวรอก่อนเดี๋ยวจะไปดูให้ว่าต้องไปขึ้นขบวนไหน เค้าหายไปจนเราเป็นห่วง เราต้องรีบไปขึ้นรถไฟแล้ว และเค้าก็กลับมาแล้วพาเราไปขึ้นรถไฟ ความรู้สึกตอนนั้นทรมานมากกกก เราอยากกอดกันจูบลากันแต่ก็ทำไม่ได้ เค้าขึ้นมาส่งเราถึงบนรถไฟเลยก็เลยจะเดินไปส่งเค้าลงจากรถไฟ เค้ากอดเราแล้วก็หยิบแหวนวงหนึ่งขึ้นมาสวมให้เราเราน้ำตาไหลเลย พอเค้าลงไปเราก็ส่งข้อความว่าให้มายืนคุยตรงหน้าต่างก่อน เค้าก็เดินไปเลย เค้าบอกว่าเค้ามองเราไม่ได้จริงๆเค้าจะร้องไห้ เราพึ่งเข้าใจการจากลานี่มันทรมานจริงๆเลย อยู่ด้วยกัน10วัน ซึ่งน้อยมากเรายังเสียใจขนาดนี้ แต่เราก็ใช้เวลา10วันนั้นคุ้มกันมากๆเเค้าได้ทำอาหารให้เราทานด้วยนะซึ่งบางคู่คบกันมายังไม่เคยทานอาหารฝีมือแฟนตัวเองเลยแล้วเค้าก็พาเราไปรู้จักเพื่อนๆเค้าหลายคนเลยน่ารักทุกคนขากลับจากเซนต์ปีเตอร์เบิรก์มามอสโกเรานั่งรถไฟเร็วมา4ชม. ถึงมอสก็ก็รีบเข้าโรงแรมและออกมาเที่ยวกันเราใช่เวลาที่มอสโก3วันก่อนจะบินกลับไทย ตอนกลับนี่เรารู้สึกว่าเราเซี่ยนกันมากนั่งรถไฟใต้ดินไปสนามบินกันเองแบบชิวๆ แต่เราว่าที่เซนต์ปีเตอร์เบิรก์เที่ยวสนุกกว่ามอสโกเยอะเลย ที่เที่ยวเยอะกว่า อยู่ติดๆดันด้วยเดินไปเที่ยวไปยังได้เลย มอสโกก็ดีนะกว่างใหญ่ดี ผู้คนที่รัสเซียน่ารักมาก มีน้ำใจ ใจดี ถึงจะไม่ค่อยยิ้มและก็ไม่พูดภาษาอังกฤษด้วย แต่ถ้าเราหลงถ้าเค้ามีเวลาเค้าก็พาเราไปส่ง หรือช่วยเหลือเราเต็มที่เลย และหน้าตาดีกันเกือบทั้งประเทศเลยสวยหล่อกันจริงๆ55555  ตอนแรกยอมรับว่ากลัวเหมือนกัน มีแต่คนบอกว่าอันตราย แต่เราคิดว่าถ้าเราอยู่ไทยได้เราก็เที่ยวรอบโลกได้แบบไม่ต้องกลัวอะไรแล้วแหละ55555 แต่เราก็ต้องระวังตัวให้ดีๆ แต่ตอนเราไปเที่ยวดีอย่างนึงคือ3ทุ่มแล้วยังสว่างอยู่เลยเที่ยวได้ชิวๆ อากาศก็หนาวดีนะถ้าไม่มีลมก็พอทนได้แต่ลมพัดมาทีก็เหมือนโดนมีดปัก555555 รัสเซียน่าเที่ยวมากๆนะ ปีหน้าเราก็จะกลับไปอีกตามสัญญา ปลายๆปีนี้แฟนเราเค้าก็จะมาไทยกับแม่และน้องเค้านะ เราก็จะเป็นไกด์ที่ดีให้เลยแหละ ทุกวันนี้เรายังเล่าให้เพื่อนๆฟังเกี่ยวกับการไปเที่ยวครั้งนี้อยู่เลย ยิ่งเราก็ยิ่งมีความสุข เราก็คุยกะแฟนปกติไม่ได้คุยกันทุกวันแต่เวลาคิดถึงกันก็ทักกันบ้างเราไม่อยากไปจู้จี้ให้เค้ารู้สึกรำคาญ ซึ่งเราเองก็ต่างอยากจะมีเวลาส่วนตัวเที่ยวกับเพื่อนอยู่กับครอบครัวบ้าง และก็โชคดีอีกอย่างที่ไม่มีเรื่องมือที่3ให้กังวลเลยเพราะแน่นอนว่ารัสเซียใครเป็นเกย์ก็เปิดเผยไม่ได้ ต้องปิดบังกันสุดๆ จะหาแฟนที่เป็นเกย์นี่ยากสุดๆ   ไม่น่าเชื่อเลยว่าเราจะได้มีโอกาสได้เจอกับคนที่เราที่อยู่ไกลเป็นพันๆไมล์ ในตอนที่อายุเราทั้งคู่ยังน้อย และเราก็ได้มีโอกาสเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อนทั้งๆที่เราอายุ17-18 กันเอง ประสบการณ์ครั้งนี้มีค่ามาก ขอบคุณอุปสรรคที่ทำให้เกิดประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่นี้และขอบคุณความรักที่ทำให้เราได้มีกันจนทุกวันนี้