ชีวิตของผมมันวุ่นวายเพราะพวกยัยฮิคิโคโมริ: Hiki united


รูปจาก www.bfriendstore.com

ชีวิตสมัยเด็กของทุกคนไม่ได้สวยงามเสมอไป
อาโออิ ฮารุยะ เด็กชายเจ้าเนื้ออ้วนจ่ำม่ำวัยประถม 6 ก็เป็นหนึ่งในนั้น
เนื่องด้วยรูปร่างลักษณะและนิสัยไม่สู้คนทำให้เค้าตกเป็นเป้าของการกลั่นแกล้งอยู่เสมอๆ
วันนั้นก็เป็นอีกวันที่อาโออิถูกพามาที่ลับตาเพื่อรังแก เพียงแต่มีสิ่งนึงแตกต่างออกไป

พวกนายทำเรื่องอะไรสนุกๆกันอยู่เหรอ? ขอฉันแจมด้วยคนได้ไหม?

การปรากกฎตัวของ มิซุโดริ ชิฮาเนะ ฉายาเคียวโจ(นกนักล่า)ทำให้หลายๆสิ่งเปลี่ยนไป เธอเป็นคนสอนให้อาโออิรู้จักยืนหยัด รู้จักสู้ และเติบโตขึ้น นับว่าชิฮาเนะเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตของอาโออิก็ว่าได้ แม้อาโออิจะมีเหตุให้ย้ายโรงเรียนไปแต่ก็ยังมุ่งมั่นเดินตามแนวทางอย่างที่ชิฮาเนะเป็นเสมอ

6 ปีผ่านได้ อาโออิที่กลายเป็นหนุ่มหล่อสูงใหญ่ได้กลับมายังเมืองบ้านเกิดอีกครั้ง เมืองที่ชิฮาเนะอาศัยอยู่
ได้เข้าเรียนโรงเรียนเดียวกัน และห้องเดียวกัน
6 ปีที่ไม่ได้พบหรือแม้แต่ติดต่อกันเลย เธอจะเปลี่ยนไปแค่ไหนน่ะ
เมื่อแนะนำตัวหน้าชั้นเสร็จสิ้น อาโออิไม่เห็นเธอที่เก้าอี้เลย
ชิฮาเนะรึ ไม่มาโรงเรียนน่ะ
วันนี้เธอไม่สบายรึครับ โชคร้ายจริง
เปล่า

เธอไม่เคยมาโรงเรียนเลยตั้งแต่ขึ้นชั้น ม4 แล้ว เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง
ฮิคิโคโมริ ไงล่ะ

อาโออิตะลึง เกิดอะไรขึ้นกับเธอกัน
เมื่อ 6 ก่อน เธอโบยบิน เค้าจมดิน เธอเป็นคนดึงเค้าขึ้นมา
6 ผ่านไป สถานะกลับกัน เค้าเจิดจ้า เธอมืดมน
คราวนี้ผมจะช่วยดึงเธอเอง

นักเรียนใหม่ เธอคงคาดไม่ถึงหรอกว่าที่นี่น่ะ เยอะ แค่ไหน
ครูก็ขอฝากด้วยล่ะ ถ้าสำเร็จละก็ จะขอฝากอีกคน และอีกคน และอีกเรื่อยๆน่ะ



ด้วยความเบื่อๆระหว่างรอเทศกาลเสียเงินปลายเดือนนี้ก็ได้เจอกับ LN เล่มนี้โดยบังเอิญครับ
หลายคนคงไม่คุ้นชื่อสำนักพิมพ์นัก คงเพราะยังมีงานตีพิมพ์ออกมาไม่เยอะ แต่ผมนั้นคุ้นเคยเพราะตามอ่าน Lunatic Akuma ของสำนักพิมพ์นี้อยู่ ตอนเห็น LN ก็แปลกใจนิดหน่อยที่สำนักพิมพ์มาบุกเบิกสาย LN กับเค้าบ้างแล้ว

เมื่ออ่านเรื่องที่ไม่เคยอ่านมาก่อน เรามักมีความประทับใจกับอะไรบ้างอย่างในเรื่อง ไม่มากก็น้อย
ความประทับใจแรกเมื่ออ่านเรื่องนี้คือการพิสูจน์อักษรครับ

คำพิมพ์ผิด ก็มีน่ะถึงจะเยอะไปนิดแต่ก็ยังไม่เท่าความประทับใจที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ

คำพิมพ์ผิด ก็มีน่ะถึงจะเยอะไปนิดแต่ก็ยังไม่เท่าความประทับใจที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ

ผมไม่พิมพ์ผิดแต่อย่างใด การซ้ำของประโยคนั้นจงใจครับ
เพราะนี่คือสิ่งที่ผมเจอในเล่ม ประโยคสุดท้ายในท้ายหน้ากระดาษมีการพิมพ์ซ้ำในต้นหน้ากระดาษทัดไป
ไม่ใช่ครั้งเดียว ถ้าจำไม่ผิดมีไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง

มุกของคนเขียน? ใครที่ได้อ่านเรื่องนี้ฉบับภาษาญี่ปุ่นช่วยทีครับ

โอเค มาพูดถึงลักษณะตัวละครกัน
ส่วนตัวผมค่อนข้างประทับใจน่ะ แต่ละคนมีเอกลักษณ์ที่เฉพาะตัว และที่สำคัญมีหัวคิดทุกคน มากน้อยต่างไปบ้างแต่อย่างน้อยในเล่มนึงจะไม่มีตัวละครง้อแง้ง่องแง่ง

มาที่การดำเนินเรื่องบ้าง
ถึงว่าดำเนินได้เร็วพอสมควร เข้าใจว่าเรื่องถูกเขียนมาในแนวที่พร้อมรับความเสี่ยงตัดจบได้ตลอดเวลาเลยเป็นแบบนี้ ปมหลักเลยถูกบังคับให้คลายเร็วไปด้วย อ่านเล่มหนึ่งจบนี่ถือว่าเป็นนิยายเล่มเดียวจบยังได้เลย
แต่ก็ยังถือว่าสนุกอยู่ดี

งานภาพประกอบในเล่ม ผมถือว่าเล่นง่ายไปหน่อย มุมภาพโคสอัพครึ่งตัวซะเกือบหมดเลยน่ะ

สรุป แม้จะมีอะไรให้ติติงมากอยู่ แต่ก็ยอมรับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สนุกครับ มุกอาจจะแรงไปบ้างแต่ก็ยังพอยอมรับได้ 3ดาวครับ

ถึงสำนักพิมพ์ ไว้แก้ตัวเล่มหน้าน่ะ