มื่อวันที่ 4 ต.ค. ที่อนุเสารีย์ เรากระเป๋าตังค์หาย ซึ่งทุกอย่างอยู่ในกระเป๋านั้นหายเลย
ตอนที่รู้ตัวว่าหายคือตอนที่นั่งรถเมล์แล้ว พอดีกระเป๋สรถเม์ยังเดินมาไม่ถึงเลยรีบกดกริ่งลง
แล้ววิ่งกลับไปที่อนุเพราะคิดว่าอาจจะล่วงอยู่แถวนั้น เลยต้องรีบวิ่งให้ไวที่สุด ในใจเริ่มคิดแล้วหายแน่ๆ
ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่ร้องไห้แล้วโทรหาแม่ ตอนนั้นไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาทเดียว
พอตั้งสติได้ก็รีบวิ่งไปหาตำรวจแถวนั้น แต่ก็ไปเจอพี่พลเมืองดีคนนึงที่อยู่แถวป้อมตำรวจ
พี่เค้าพาขึ้นมอไซต์แล้วตามรถเมล์สาย 515 ไป เพราะเราบอกเค้าว่ากระเป๋าอาจจะล่วงยนรถ
ก็ขับไปท่ามกลางสายฝนปรอยๆ และด้วยไฟแดงที่เยอะมาก ทำให้ตามรถเมล์ไม่ทัน
พี่พลเมืองดีคนนั้นเลยพาไปส่งที่สน. พญาไท ตอนนั้นก็ไปแจ้งความลงบันทึกประจำวัน
เราก็บอกตำรวจว่า บางทีหนูอาจจะลืมไว้ที่รถเมล์ก็ได้ ช่วยเช็คให้หน่อยได้มั้ัย
ตำรวจก็บอกว่า หายยังไง เราก็เล่ารายละเอียดไป ตำรวจบอกสงสัยโดนล้วงแน่ๆ
เพราะแถวนั้นคนโดนประจำ แต่อาจได้ของคืนก็น่าจะเป็นพวกบัตรปปช. ไรงี้
ตอนนั้นก็คิดแล้วว่าไม่ได้คืนแน่ๆ หลังจากแจ้งความเสร็จเราก็กลับหอโดยการที่นั่งแท็กซี่กลับ
แล้วโทรให้เพื่อนมาจ่ายให้แล้วยืมเงินเพื่อนก่อน
หลังจากนั้นวันที่6 แม่ก็โทรมาบอกด้วยเสียงที่ดีใจ บอกว่าได้กระเป๋าคืนแล้วนะ
เค้าส่งมาให้ครบทุกอย่างทั้งเงิน กุญแจห้อง แล้วก็มีข้อความเขียนไว้ด้วย
เค้าซักกระเป๋าให้ด้วยนะ ส่งมาตามที่อยู่บัตรประชาชน ดีใจมากเป็นคุณคนดีมาก ๆ
เราไม่คิดว่ายังจะมีคนดีอย่างคุณอยู่ สึกว่าเราโชคดีมากที่คุณเก็บไว้ได้
ถ้าเป็นคนอื่นเราคงอาจไม่ได้คืนก็ได้ เราไม่รู้ว่าคุณคือใคร
แต่ขอบคุณมากจริงๆ ที่กล่องเขียนว่า ชนากานต์ สุยพัลลภนัตน์