ก่อนอื่นต้องบอกว่าก็อปพีเขามานะคับ  น่ากลัวดี เลยเอามาเล่าต่อ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชายสองคน ( หมายถึง ญ1 ช1 รวมเป็น 2 คน ) เดินเข้าไปเที่ยวในป่าใหญ่
เดินไปได้สักพักก็เริ่มรู้สึกตัวว่าหลงทาง ทั้งสองคนพยายามเดินหาบ้านคน เพื่อขอความช่วยเหลือ
บังเอิญระหว่างทางไปเจอแม่น้ำขนาดใหญ่คั่นระหว่างป่าสองฝั่ง ถ้าจะข้ามไปก็ต้องใช้เรือ เพราะน้ำในแม่น้ำค่อนข้างลึก
ระหว่างที่กำลังมองหาท่อนไม้เพื่อนำมาทำเป็นแพเรือนั้น เด็กผู้หญิงได้ยินเสียงน้ำเคลื่อนไหวเบา ๆ จึงหันไปมอง
พบว่า .. มียายแก่คนหนึ่งพายเรือเข้ามาบริเวณฝั่งที่ทั้งสองคนยืนอยู่  ทั้งสองคนไม่สามารถมองเห็นหน้ายายแก่ได้อย่างชัดเจน
เนื่องจากเวลานั้นเป็นเวลาใกล้มืด ประมาณ 6 โมงเกือบทุ่มแล้ว แต่เมื่อมองไปที่มือที่หยาบกร้าน และ เสื้อผ้าเก่าๆ ที่มีเศษใบไม้ติดมาด้วย
ก็คิดว่ายายน่าจะเป็นคนที่พักอาศัยอยู่แถวนี้แน่ๆ .. อยู่ดีดียายก็พูดขึ้นมาว่า
' จะ..ข้ามไปฝั่งนู้นหรือ .. ขึ้นมาสิ '
เด็กทั้งสองมองหน้ากัน แล้วตัดสินใจขึ้นเรือไป เรือโยกเล็กน้อย น้ำในแม่น้ำสั่นไหว
จากนั้น ยายแก่ค่อยๆพายเรือออกจากฝั่ง เรือค่อยๆเคลื่อนไปตามกระแสน้ำ จนไปถึงกลางแม่น้ำ
ท้องฟ้ามืดสนิท มองไม่เห็นฝั่งอีกฝั่งที่กำลังไปถึง .. ทันใดนั้น !
ยายแก่ทิ้งไม้พายลงไปในแม่น้ำ เด็กทั้งสองตกใจมองหน้ากันเลิกลั่ก ! ตัวของยายค่อยๆสั่นเทิ้ม
จากหนังเหี่ยว ๆ สีเนื้อ ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียวช้ำ ๆ เหมือนกับศพที่ลอยน้ำอืดเป็นเวลาหลายปี
เมื่อแสงจันทร์ส่องมา หน้าของยายแก่ก็ปรากฏ ดวงตายายแก่โปนออกมาเหมือนลูกเทนนิส
เด็กทั้งสองใจหล่นไปอยู่ตามตุ่ม เด็กหนุ่มค่อยๆพูดถามออกมาอย่างช้าช้าด้วยความหวาดกลัวว่า ' ยะ .. ยาย .. ยายเป็นอะไรครับ .. '
ยายแก่ที่ตัวเริ่มบวมขึ้นเรื่อย ๆ ค่อยๆหันหน้ามา แล้วตอบว่า

.

' ยายเป็น กบเคโระ ! '