ผมกับผู้หญิงคนนึง ซึ่งความสัมพันธ์ของผมกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันมาก แต่ผมมีความรู้สึกดีๆให้กับผู้หญิงคนนี้ เขาเป็นรุ่นน้องของผม ช่ายผมก็คุยกับเขามาเป็นระยะ แบบแค่รู้สึกดีแต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน เอาจริงๆ ผมก็ชอบน้องคนนี้มากเลย ผมพยายามไม่งี่เง่าใส่เธอเลย เพราะผมไม่อยากให้เธอเบื่อผม แรกๆ ความรักของผมก็ดีมาก จนถึงมากๆเลยทีเดียว ผมพับดาวให้เธอ 1,000 ดวง เธอเคยเล่าให้ผมฟังว่าถ้าเกิดเราพับดาวให้คนที่เราชอบเขาคงประทับใจมาก ซึ่งมันไม่ใช่งานของผู้ชายแบบผม แต่ผมก็พยายามจนสามารถพับดาวจนครบ 1,000 ดวง เสร็จในเวลาไม่นาน ผมก็เลยเอาไปให้เธอ และผมก็สารภาพความในใจ แต่ผมไม่ได้ขอเธอคบเป็นแฟน เพราะผมก็รู้ว่าเธอไม่เคยลืมแฟนเก่าเลย ผมท้อมาก แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ถึงแม้ว่าในเฟสบุ๊คของเธอจะโพสถึงแต่แฟนเก่า ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ผมก็เลยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะผมก็ต้องให้เวลาเขาลืม และอะไรๆมันก็ดีขึ้น จนบางทีผมแอบคิดเหมือนกันว่าเธอคงมีใจให้ผมไม่น้อย แต่ซึ่งมันตรงกันข้ามเลย เธอไม่เคยลืมแฟนเก่าเลย ไม่ว่าผมจะพยายามด้วยวิธีใดก็ตาม เธอเมินผมเหมือนผมไม่มีตัวตน ล่าสุดผมกับเธอ ได้ไปสังสรรค์จัดปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนของเธอ ช่ายแน่นอนต้องมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เธอก็ดื่มไปเยอะพอสมควร ผมก็เช่นกัน งานสนุกอะไรๆก็ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่พอปาร์ตี้ได้จบลง ด้วยความเป็นห่วงของผม ผมก็ขับรถตามไปส่งเธอจนถึงบ้าน และมีข้อความในมือถือผมเข้ามา เหมือนเธอไม่พอใจที่ผมไปส่งเธอ เราก็เกิดการทะเลาะกัน เธอบอกผมว่าเธอไม่อยากให้ใครเห็นว่าผมไปส่งเธอ และความคิดในตอนนั้นมันก็คือ คงเป็นแฟนเก่าของเธอแน่เลย ผมก็บอกเธอไปว่าโอเคเข้าใจแล้ว และเราก็ทะเลาะกัน และเธอก็ไม่ตอบข้อความผมกลับมาอีกเลย เธอหายไปเลย และความรู้สึกผมหล้ะ ผมต้องรับผิดชอบมันเองใช่มั้ย?