เล่าให้ฟัง ผมเป็นนักดนตรี
นักดนตรีทุกคน ก็เหมือนคนวงการการอื่นแหละ นาฬิกา รถ จักรยาน กระเป๋า รองเท้า กล้อง เสื้อผ้า ไอที มือถือ
มันมีสินค้าแบรนด์เนมของวงการ
อย่างเพื่อนผมมันชอบมอเตอร์ไซค์ มันชอบBig Bike ทุกวันนี้ขี่แฟนท่อม แต่มันก็ฝันไว้สักวันจะมีฮาเล่ย์เดวิดสันเป็นของตัวเอง
ถ้าเปรียบเทียบกับวงการกีตาร์ของแบรนด์เนมของมือกีตาร์ก็คือ Gibson , Fender, ESP , PRS พวกนี้
ผมพูดตรงๆเล่นกีตาร์มาตั้งแต่วัยรุ่น ก็ยังไม่เคยได้ครอบครองยี่ห้อพวกนี้แม้แต่ตัวเดียว เรียกแค่ว่าเกือบๆ
คือความพยายามในการเก็บตังไม่พอ เก็บๆไปมักจะหลุด อยากได้นู่นได้นี่ เลยไม่ถึงเป้าสักที
ก็เลยได้มาแต่ของราคากลางๆ ครั้งนึงเคยพยายามจะซื้อเฟนเดอร์เม๊กซิโกให้ได้ เก็บได้หมื่นห้า อีกนิดเดียว
แฟนช่วงนั้นอยากไปเชียงใหม่ พาแฟนไป หมดไป4-5พัน เจ็บใจ เหลือหมื่นเดียว เลยไปซื้อ Squier Olarn มือสองมาแทน
ซื้อมาจากเว๊บกีตาร์ไทย ก็ปลอบใจตัวเองไปอย่างน้อยสไคว์เออร์ก็บริษัทลูกFender ผมเลยเอาไปโมปิ๊กอัพได้เสียงพอฟัดพอเหวี่ยงกับเฟนเดอร์555
ทุกวันนี้มีกีตาร์ 8 ตัว (ไม่รู้จะซื้อทำไมเยอะแยะ) ราคาสูงสุดก็โอฬารนี่แหละ ก็มี บาราทรงสแตรท 1ตัว สไคว์เออร์2ตัว โอฬาร กับ เทเล CortEVL-Z4 1ตัว เอปิโฟนเอสจี1ตัว LTD1ตัว Burnyเลสพอล1ตัว และ โปร่งIbanezมือสอง และทุกตัวซื้อมือสองหมด ไม่เคยสัมผัสกลิ่นใหม่กะเขาเลย555+
ผมมานั่งคิดว่า จริงๆถ้าเอาไอ้แปดตัวนี่รวมราคากันซื้อกิ๊บสันได้เลยนะเนี่ย แต่นั่นแหละความพยายามไม่พอ
พูดถึงเรื่องของปลอม ครั้งนึงเพื่อนผมเคยเอานาฬิกายี่ห้อ Panerai มาขาย5000 (ก็อป) จริงๆผมก็ไม่รู้เรื่องนาฬิกาหรอกรู้ว่ายี่ห้อนี้มันแพง เลยซื้อมา
ใส่ไปใส่มาโดนเหงื่อสนิมกิน และพอผมไปด้อมๆมองๆดูในช็อป โหตัวเป็นแสน ผมเลยรู้สึกอายๆ แบบเดินมา เฮ้ย ใส่พันนาราย
คือเข้าใจป่ะว่าคนเราน่ะดูพื้นฐานฐานะครอบครัวประกอบด้วย สมมุติว่าเจ้าของกิจการ นักธุรกิจ หรือเสี่ยขับเบ้นซ์คนนึงใส่ เขาอาจใส่ของปลอมก็ได้
แต่เข้าใจป่ะ คนบางคนใส่อะไรก็ดูขึ้น แต่คิดดูตามความเป็นจริงสิว่า เราหิ้วกีตาร์ ขึ้นเรือด่วน ต่อรถเมล์ หรูหน่อยก็รถไฟฟ้า ใส่ panerai ผมเลยกลับมาใส่จีช็อคเหมือนเดิมดีกว่า สมฐานะไม่หลอกตัวเอง แม่ม และนาฬิกาเรือนนี้นะไปโรงจำนำโดนตอกกลับมาให้ช้ำใจเล่นอีก ขายไม่ออก ผมเป็นคนไม่ชอบขายด้วยพวกอารมณ์ศิลป์ไม่ง้อใคร และผมขายของไม่เป็น ผมเลยเก็บใส่ตู้มันไว้งั้นน่ะ
วันก่อนผมเห็นเพื่อนผมซื้อเทเลเฟนเดอร์จีนแดงมา ผมเห็นแว๊บเดียวก็รู้ เลยบอกมันเฮ้ยนี่มันเฟนเดอร์ก็อปนะ มันบอก เออ กุรู้ก็อปอยู่แล้วตัวละ 4500
คือ มันแค่อยากสะพายมีโลโก้เฟนเดอร์ เฟนเดอร์จีนแดง 4500 พูดตรงนะๆ บาราคูด้าที่ผมซื้อมาตัวละ3000(จากเว๊บกีตาร์ไทย) ยังเสียงดีกว่าอีก และ อีกตัว CortEVL-Z4 ซื้อจากกีตาร์ไทยเหมือนกัน 4800 ตัวนี้ผมก็ไม่ชอบเสียงเท่าใดนัก แต่เล่นร็อค เมทั่ลดี แต่เสียงคลีนห่วยแตก ผมว่าสะพายเล่น Cortแท้ กับ เฟนเดอร์ก็อป ผมว่าCortยังดูดีกว่าอีก และ เครื่องดนตรีน่ะ ไม่ใช่กระเป๋า นาฬิกา รองเท้านะ ที่ก็อปเนียนๆก็ใส่ได้ แต่เครื่องดนตรีมันเกี่ยวกับเสียง คือจะซื้อเอายี่ห้อแต่ไม่สนเสียงใช่ป่ะ แบบกีตาร์น่ะ คนจะชอบดูมันเกี่ยวที่เสียงหรือฝีมือใช่ป่ะ อย่างอ.โอ๋ chatreeo เล่นกีตาร์โนเนมยังเทพเลย เอาเหอะ ต่างคนต่างคิด ต่างจิตต่างใจ
ทำไมต้องเขาต้องซื้อของCopyล่ะ ไม่รู้สึกอายคนหรือรู้สึกแปลกๆเหรอ
นักดนตรีทุกคน ก็เหมือนคนวงการการอื่นแหละ นาฬิกา รถ จักรยาน กระเป๋า รองเท้า กล้อง เสื้อผ้า ไอที มือถือ
มันมีสินค้าแบรนด์เนมของวงการ
อย่างเพื่อนผมมันชอบมอเตอร์ไซค์ มันชอบBig Bike ทุกวันนี้ขี่แฟนท่อม แต่มันก็ฝันไว้สักวันจะมีฮาเล่ย์เดวิดสันเป็นของตัวเอง
ถ้าเปรียบเทียบกับวงการกีตาร์ของแบรนด์เนมของมือกีตาร์ก็คือ Gibson , Fender, ESP , PRS พวกนี้
ผมพูดตรงๆเล่นกีตาร์มาตั้งแต่วัยรุ่น ก็ยังไม่เคยได้ครอบครองยี่ห้อพวกนี้แม้แต่ตัวเดียว เรียกแค่ว่าเกือบๆ
คือความพยายามในการเก็บตังไม่พอ เก็บๆไปมักจะหลุด อยากได้นู่นได้นี่ เลยไม่ถึงเป้าสักที
ก็เลยได้มาแต่ของราคากลางๆ ครั้งนึงเคยพยายามจะซื้อเฟนเดอร์เม๊กซิโกให้ได้ เก็บได้หมื่นห้า อีกนิดเดียว
แฟนช่วงนั้นอยากไปเชียงใหม่ พาแฟนไป หมดไป4-5พัน เจ็บใจ เหลือหมื่นเดียว เลยไปซื้อ Squier Olarn มือสองมาแทน
ซื้อมาจากเว๊บกีตาร์ไทย ก็ปลอบใจตัวเองไปอย่างน้อยสไคว์เออร์ก็บริษัทลูกFender ผมเลยเอาไปโมปิ๊กอัพได้เสียงพอฟัดพอเหวี่ยงกับเฟนเดอร์555
ทุกวันนี้มีกีตาร์ 8 ตัว (ไม่รู้จะซื้อทำไมเยอะแยะ) ราคาสูงสุดก็โอฬารนี่แหละ ก็มี บาราทรงสแตรท 1ตัว สไคว์เออร์2ตัว โอฬาร กับ เทเล CortEVL-Z4 1ตัว เอปิโฟนเอสจี1ตัว LTD1ตัว Burnyเลสพอล1ตัว และ โปร่งIbanezมือสอง และทุกตัวซื้อมือสองหมด ไม่เคยสัมผัสกลิ่นใหม่กะเขาเลย555+
ผมมานั่งคิดว่า จริงๆถ้าเอาไอ้แปดตัวนี่รวมราคากันซื้อกิ๊บสันได้เลยนะเนี่ย แต่นั่นแหละความพยายามไม่พอ
พูดถึงเรื่องของปลอม ครั้งนึงเพื่อนผมเคยเอานาฬิกายี่ห้อ Panerai มาขาย5000 (ก็อป) จริงๆผมก็ไม่รู้เรื่องนาฬิกาหรอกรู้ว่ายี่ห้อนี้มันแพง เลยซื้อมา
ใส่ไปใส่มาโดนเหงื่อสนิมกิน และพอผมไปด้อมๆมองๆดูในช็อป โหตัวเป็นแสน ผมเลยรู้สึกอายๆ แบบเดินมา เฮ้ย ใส่พันนาราย
คือเข้าใจป่ะว่าคนเราน่ะดูพื้นฐานฐานะครอบครัวประกอบด้วย สมมุติว่าเจ้าของกิจการ นักธุรกิจ หรือเสี่ยขับเบ้นซ์คนนึงใส่ เขาอาจใส่ของปลอมก็ได้
แต่เข้าใจป่ะ คนบางคนใส่อะไรก็ดูขึ้น แต่คิดดูตามความเป็นจริงสิว่า เราหิ้วกีตาร์ ขึ้นเรือด่วน ต่อรถเมล์ หรูหน่อยก็รถไฟฟ้า ใส่ panerai ผมเลยกลับมาใส่จีช็อคเหมือนเดิมดีกว่า สมฐานะไม่หลอกตัวเอง แม่ม และนาฬิกาเรือนนี้นะไปโรงจำนำโดนตอกกลับมาให้ช้ำใจเล่นอีก ขายไม่ออก ผมเป็นคนไม่ชอบขายด้วยพวกอารมณ์ศิลป์ไม่ง้อใคร และผมขายของไม่เป็น ผมเลยเก็บใส่ตู้มันไว้งั้นน่ะ
วันก่อนผมเห็นเพื่อนผมซื้อเทเลเฟนเดอร์จีนแดงมา ผมเห็นแว๊บเดียวก็รู้ เลยบอกมันเฮ้ยนี่มันเฟนเดอร์ก็อปนะ มันบอก เออ กุรู้ก็อปอยู่แล้วตัวละ 4500
คือ มันแค่อยากสะพายมีโลโก้เฟนเดอร์ เฟนเดอร์จีนแดง 4500 พูดตรงนะๆ บาราคูด้าที่ผมซื้อมาตัวละ3000(จากเว๊บกีตาร์ไทย) ยังเสียงดีกว่าอีก และ อีกตัว CortEVL-Z4 ซื้อจากกีตาร์ไทยเหมือนกัน 4800 ตัวนี้ผมก็ไม่ชอบเสียงเท่าใดนัก แต่เล่นร็อค เมทั่ลดี แต่เสียงคลีนห่วยแตก ผมว่าสะพายเล่น Cortแท้ กับ เฟนเดอร์ก็อป ผมว่าCortยังดูดีกว่าอีก และ เครื่องดนตรีน่ะ ไม่ใช่กระเป๋า นาฬิกา รองเท้านะ ที่ก็อปเนียนๆก็ใส่ได้ แต่เครื่องดนตรีมันเกี่ยวกับเสียง คือจะซื้อเอายี่ห้อแต่ไม่สนเสียงใช่ป่ะ แบบกีตาร์น่ะ คนจะชอบดูมันเกี่ยวที่เสียงหรือฝีมือใช่ป่ะ อย่างอ.โอ๋ chatreeo เล่นกีตาร์โนเนมยังเทพเลย เอาเหอะ ต่างคนต่างคิด ต่างจิตต่างใจ