เพื่อนเหมือนโรคจิตอ่ะ ชอบโกหก โกหกได้แม้กระทั่งความรู้สึก คำพูด ของตัวเอง แหลเก่งด้วย นินทาลับหลังใส่ร้ายเสียๆหาย อยากเลิกคนนานแล้ว อยู่กับใครเค้าก็ไม่ได้เลยต้องพึ่งเรา ต้องกลับไปอยู่กับมัน หอก็หอเรา อยากไล่มันออกมาก ไม่รู้จะพูดอย่างไง เกลียดก็เกลียก ใช้ไฟก็เปลือง ทำตัวเป็นคุณหนูบ้านยังทำนาทำไร่อยู่เลยพ่อแม่มันยังลำบากอยู่เลย ผู้ชายให้เงินก็เอาไปแต่งตัว ไม่เคยคิดจะส่งพ่อแม่ แต่กลับไปบอกคนอื่นว่าส่งตลอดทุกเดือน เบื่อธาตุแท้มันมาก ยืมตังค์ก็จะเป็นหมื่นแหล่ะ คำพูดก็สวยหรูเสนาะน่าฟัง หลงสะหมดเป็นหมื่นๆ เบื่อ ทำไงให้ไปจากชีวิต จะไล่ก็ไม่กล้า