ภาพเก่าเล่าเรื่องอดีต

วัดพระพุทธฉาย นครนายก

ณ เขาชะโงก จังหวัดนครนายก ในบริเวณของโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า

ตั้งอยู่ที่ตำบลพรหมณี ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 14 กม. และห่างจากกรุงเทพฯ โดยทางหลวงสายพหลโยธิน และทางหลวงหมายเลข 33 เส้นหินกอง-นครนายก รวมระยะทางประมาณ 140 กม. บริเวณโรงเรียนอยู่ติดกับเขาชะโงก มีพื้นที่ประมาณ 3,000 ไร่ เป็นสถานที่ให้การศึกษา แก่ผู้ที่จะรับราชการเป็นายทหารสัญญาบัตรแห่งกองทัพไทย

พระพุทธฉาย หรือวัดพระฉาย
แต่เดิมชื่อว่า "วัดเขาชะโงก" เป็นภาพเขียนสี ติดอยู่กับชะโงกผาบนภูเขาเตี้ย ๆ ถัดจากเขาชะโงก ตั้งอยู่ในเขตท้องที่พรหมณี พระพุทธฉายนี้ประวัติเดิมเป็นอย่างไรไม่ปรากฏแต่เล่ากันว่าสภาพเดิม เป็นภาพพระพุทธรูปปางต่าง ๆ

ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2485 กรมแผนที่ทหารบก ได้เข้าไปตั้งโรงงาน หินอ่อนที่เชิงเขานี้ และได้เขียนตามรอยพระพุทธรูปเดิมให้ชัดเจนขึ้นราษฎรบริเวณนั้นถือว่า เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งของจังหวัดนครนายก ทุกกลางเดือน 3 จะมีงานนมัสการเป็นประจำทุกปี


    



ทางด้านหลังวัดจะพบ "น้ำตกพระฉาย" เป็นน้ำตกเล็ก ๆ ตกลงมาเป็นสายจากผาสูงประมาณ 30 เมตร มายังแอ่งน้ำเบื้องล่างเล่นน้ำได้จะมีน้ำมากในช่วงฤดูฝน นอกจากการเที่ยวชมสถานที่น่าสนใจดังกล่าวแล้วที่นี่ยังมีกิจกรรมกีฬาที่เปิดให้ บุคคลภายนอกใช้บริการได้ เช่น ยิงปืน โดยมีสนามยิงปืนมาตรฐาน เรือแคนูและเลื่อนช่วยชีวิต ใช้สถานที่อ่างเก็บน้ำในโรงเรียน กอล์ฟ โดยมีสนามกอล์ฟ 18 หลุม และสำหรับผู้ที่ต้องการจัดกิจกรรมกลุ่มเช่น เดินป่าและพักแรมที่เขาชะโงก กิจกรรมไต่หน้าผาจำลองและหน้าผาจริง ต้องติดต่อล่วงหน้าอย่างน้อย 7 วัน มีบ้านพักรับรอง ร้านอาหารสโมสรนายทหาร สอบถามรายละเอียดได้ที่ ศูนย์บริการท่องเที่ยว อาคารสมาคม แม่บ้านทหารบกสาขา จปร.ทุกวันระหว่างเวลา 08.00 - 16.00 น.


  เมื่อพลิกอัลบั้มเอาภาพเก่า มาเล่าเรื่องเขาชะโงกนั้น ก็เจอบทกลอนที่เขียนไว้ คราวที่ไปทอดกฐินของศูนย์การทหารสื่อสาร ที่วัดพระฉาย หรือวัดพระพุทธฉาย ซึ่งเดิมชื่อวัดเขาชะโงก

เมื่อ ๓ พฤศจิกายน ๒๕๐๕ จึงนำมาวางอีกครั้งหนึ่ง


  










ศูนย์เอยศูนย์สื่อสาร
แจ้งติดต่อข่าวงานการกุศล
ทอดกฐินวัดพระฉายเชิญไปยล
ทั่วทุกคนตั้งใจไปทำบุญ
ได้เวลาสองโมงไปโรงรถ
ใจเหี่ยวหดรถไม่ว่างต่างหัวหมุน
คนแน่นเอี้ยดเบียดบุกหัวซุกซุน
ขึ้นไม่ได้วิ่งวุ่นเป็นบ้าเอย

ผิดเอยผิดหวัง
แมว หงอก นั่งครุ่นคิดจิตหม่นหมอง
อีกบุญส่ง ห่อ ด้วยช่วยตริตรอง
จนเห็นช่องทางไปไม่เฉื่อยชา
ขึ้นรถเมล์นครนายกระหกระเหิน
นั่งไม่เพลินฝุ่นเป็นควันสั่นหนักหนา
สู้อดทนยอมลำบากเพราะอยากมา
ยลโฉมหน้าเขาชะง้ำยามค่ำเอย



ภาพบนจากซ้าย นายหงอก ร้อยโทวีระชัย ร้อยโทโสภณ นายห่อ นายแมว

เขาเอยเขาชะโงก
ที่ทุกข์โศกอ่อนเพลียละเหี่ยหาย
งานโอ่อ่าน่ายลคนมากมาย
แสงแพรวพรายอร่ามเรืองดังเมืองแมน
ดนตรีเพราะ "อุ"รสแรงม้าแข่งสาว
ลิเกลาวรำวงสวยสำรวยแสน
แมมโบ้ ร็อค ตะลุง ล้วนยวนใจแฟน
รำกันแน่นจนฟ้าสางสว่างเอย






วัดเอยวัดพระฉาย
ศูนย์สื่อสารถวายกฐินถึงถิ่นเขา
เป็นกุศลสามัคคีดีไม่เบา
ส่วนพวกเราบาปจังออกหลังวัด
ชมน้ำตกสาดกระเซ็นเย็นระรื่น
แสนชุ่มชื่นอยากจะแช่แต่ติดขัด
ด้วยแสบท้องไส้กิ่วหิวชมัด
หามุมสงัดนอนหลับดับลมเอย



สักวาลาเขาชะโงกเงื้อม
ที่ได้เชื่อมสัมพันธ์อันแจ่มใส
อีกผู้หมวดแสนดี วีระชัย
ได้ต้อนรับถึงใจไม่ลืมเลือน
ลาขุนเขาสูงเยี่ยมเทียมฟ้ากว้าง
ลาพฤกษาสวยสล้างในถิ่นเถื่อน
ลาสายลมเย็นชื่นตื่นใจเตือน
ขอลาเพื่อนไปก่อนอาวรณ์เอย.

๓ พฤศจิกายน ๒๕๐๕