ขออนุญาตบ่นถึงปรัชญาของหลุยส์ ฟานกัล ซะหน่อยนะครับ

ไม่ใช่ว่าบอลแพ้นัดนึงแล้วจะมาบ่นนะครับ อันที่จริงแพ้แค่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
แต่ผมรู้สึกแบบนี้มานานมากแล้ว จะตั้งกระทู้ตั้งแต่แมตช์ที่แล้วที่ขึ้นเป็นจ่าฝูงหลังจบแมตช์เดย์อย่างเป็นทางการก็อาจจะขัดความสุขของแฟนบอลท่านอื่นจนเกินไป

แต่แมนยูของ LVG นี่เป็นยานอนหลับชั้นดีจริงๆ หลายครั้งที่ดู่คู่หัวค่ำอย่างมันส์ มีลุ้นตลอด ตื่นเต้นตลอด
แต่พอทีมรักเตะ อืมมมม ถ่ายบอลไปมา ถ่ายไปยันโกล กลัวเสียบอลแล้วโดนเค้าบุกมาเสียประตูซะอย่างนั้น
ทั้งๆที่ เวลาเกมเร็ว เกมเปิดใส่กัน นั่นคือคุณก็มีโอกาสเช่นกัน ถ้าคุณออกแบบทีมฟุตบอลที่จะได้เปรียบในจังหวะการเล่นแบบนั้น
การให้บอลไปที่ว่าง เปิดบอลตัดหลัง เล่นแบบกล้าได้กล้าเสีย รวดเร็ว มีชีวิตชีวา ไม่เคยมีให้เห็น
อย่างเมื่อคืน สปีดบอลต่างกันอย่างเห็นได้ชัด เหมือนเอาเต่ามาคลานแข่งกับกระต่าย ขนาดโดนนำก็ยังถ่ายบอลไปมาสร้างจังหวะเหมือนเดิม

นักเตะคนที่ผมว่าเข้าท่าที่สุดคือ อองโตนี่ มาซิยาล ทำให้ทีมชนะมาหลายนัด ถ้าไม่มีเด็กคนนี้ก็ไม่รู้ว่าที่โดนไล่ออกวันนี้จะเป็นฟานกัลแทนจะเป็นรอดเจอร์รึเปล่า เพราะก่อนจะซื้อหมอนี่ยิงกันไม่เป็นเลยทีมเรา เกมบุกทื่อเหมือนสากกระเบือจริงๆ

ความดุดันหายไป ความสนุกสนานน่าตื่นเต้นหายไป อะดีนาลีนที่ควรจะได้หลั่งเมื่อดูกีฬาหายไป

อีกไม่นาน เราจะพบว่าทีมเรากลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิมคือลุ้นได้แค่พื้นที่ ชปล เพราะทีมจะเป็นแชมป์ EPL ได้ ต้องมีอะไรมากกว่าทีมและปรัชญาที่ฟานกัลกำลังทำอยู่ในขณะนี้