ก่อนอื่นเราขอแนะนำตัวก่อนนะคะ เราชื่อ พิม เรียนปี1 ส่วนเพื่อนที่เราแอบชอบ ชื่อ บาส ปี1 เรียนสาขาเดียวกัน
.
.
.
.........ครั้งแรกที่เราเจอบาสคือตอนกิจกรรมของทางมหาลัยเราทำกิจกรรมอยู่กลุ่มเดียวกันกับบาสตอนแรกเราไม่ชอบบาสเลยแหละพูดมากแต่พอวันที่เรามาเข้ากิจกรรมวันสุดท้ายเราบังเอิญเรียกบาสให้เพื่อนอีกคนนึงเราเลยได้เห็นหน้าของบาสหลังจากที่ได้ยินแต่เสียงมาหลายครั้งก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าบาสไม่ใช่คนหน้าตาหล่ออะไรแต่ก็ถือว่าดูดี(สำหรับเรานะ)จากวันนั้นเวลาเจอกันบาสก็จะเป็นฝ่ายทักทายเรากับเพื่อนๆเราไม่เคยทักบาสเลยเพราะจำชื่อจำหน้าเพื่อนใหม่ๆยังไม่ได้เลยรวมถึงบาส............
.
.
.
หลังจากกิจกรรมชียร์กลางเสร็จเรากับบาสก็แทบจะไม่ได้เจอกันเลยเพราะมันยังไม่เปิดเทอมระหว่างนั้นเราก็ใช้ชีวิตเฟรชชี่ที่ยังไม่คุ้นชินตามปกติไปจนเปิดเทอมเราก็ยังชื่อบาสผิดๆถูกๆจนผ่านมาหลายวันเราเริ่มรู้สึกดีกับบาสเพราะบาสเป็นคนที่คุยสนุกแถมยังติดตลกด้วย(ซึ่งเราชอบผู้ชายตลกอยู่แล้ว)มีวันนึงบาสไปเล่นกับเราที่ห้องซึ่งเราพักกับรูมเมทแต่ก็เรียนสาขาเดียวกันวันนั้นมีเพื่อนหลายคนนอนค้างที่ห้องเราเรากับเพื่อนคุยกันสนุกสนานจนดึกและแยกย้ายกันนอนซึ่งคืนนั้นเราตื่นขึ้นมากลางดึกและหันไปมองบาสที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆเราพร้อมกับคิดในใจว่าเราควรเลิกชอบบาสดีมั้ย?เราควรจะเป็นเพื่อนกับบาสมากกว่าคิดเกินเลยกับบาสแบบนี้ เราคิดว่ามันไม่ถูก (เราเป็นคนคิดมากชอบคิดเล็กคิดน้อย) เรานอนมองบาสหลับอยู่แบบนั้นพร้อมกับคิดเรื่องบาสในใจจนกระทั่งเผลอหลับไปและเราตื่นมาอีกครั้งตอนที่บาสดึงมือเราไปกอดตัวเขาไว้เราเลยหันไปมอง...สักพักบาสก็จับมือเรามาไว้ที่เดิมเหมือนละเมอ
ผ่านคืนนั้นไปก็ดูเหมือนว่าบาสจะสนิทกับกลุ่มเรามากขึ้นเรื่อยๆไปไหนไปกันมาเล่นที่ห้องเราบ่อยๆและนั่นทำให้เรากับบาสเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆและหลังจากได้พูดคุยกันเล่นด้วยกันหัวเราะด้วยกันหยอกล้อกันมันเริ่มทำให้เราเปลี่ยนจากรู้สึกดีด้วยกลายเป็นชอบบาสแทนแถมนับวันเราก็ยิ่งชอบบาสมากขึ้นกว่าเดิมและเราเริ่มที่จะรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่ใกล้ๆบาสเรายังไม่ได้บอกเพื่อนสนิท(รูมเมท)เราเลยได้แค่คิดในใจคนเดียว
วันนึงในชั่วโมงเรียนวันนั้นบาสเดินมานั่งที่โต๊ะเราแล้วลูบหัวเราบวกกับเล่นหัวเราอยู่หลายครั้งทั้งๆที่เราพยายามไม่ชอบและไม่ใส่ใจบาสแต่การกระทำของบาสวันนั้นมันทำให้ใจเราละลายลงไปกองกับพื้นวันนั้นเราอารมณ์ดีทั้งวันเลยแหละ
หลังจากนั้นเวลาบาสเล่นกับเราบาสก็มักจะโดนเนื้อโดนตัวเราบ่อยๆและยิ่งทำให้เราเขินนนนนน...แต่ภายใต้ความเขินนั้นเราก็กังวลเรื่องบาสอยู่ตลอดในหัวเราคิดอยู่ตลอดเวลาว่าให้เราเลิกชอบเลิกรู้สึกดีกับบาส
เราทำเป็นไม่สนใจบาสแต่บาสก็ชอบทำอะไรให้เราขำอยู่ตลอดและยังชอบทำให้เราหวั่นไหวอยู่เรื่อยๆทั้งการกระทำและคำพูดจนเราไมาสามารถจะเก็บความรู้สึกไว้ได้คนเดียวเราเลยตัดสินใจครั้งใหญ่โดยการบอกเพื่อนสนิทเรื่องบาส ซึ่งเพื่อนสนิทเราก็แอบสังเกตุเราอยู่เหมือนกันหลังจากบอกเพื่อนสนิทก็ดูเหมือนว่าเราจะสบายใจมากขึ้นและบาสก็ยังคงใกล้ชิดเราอยู่เหมือนเดิมเพื่อนสนิทเราก็จะชอบแซวชอบชงเรากับบาสอยู่บ่อยๆจนเราเริ่มรู้สึกชอบบาสมากกกกกกกกกก
เวลาผ่านไปเรื่อยๆเราเริ่มรู้สึกเป็นห่วงบาส แคร์บาส และสนใจบาสมากขึ้นทั้งๆที่เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนแม้กระทั่ง..แฟนเก่า
อาจจะเป็นเพราะเราไม่เคยมีความรู้สึกรักใครจริงๆด้วยแหละมั้ง.....และมีครั้งนึงที่บาสกับเพื่อนเราผิดใจกันมันทำให้เราเครียดมากๆทั้งเป็นห่วงบาสแต่เราก็อยู่ข้างเพื่อนเสมอเหมือนกับเราเป็นคนกลางหลังเกิดเรื่องนี้บาสก็ออกห่างกลุ่มเราไม่คุยไม่พูดกับเราเลยมีบ้างที่เรากับบาสหันมามองกันพอดีแต่ก็ไม่ได้คุยเราเริ่มรู้สึกไม่ดีเลยถามไปตรงๆและบาสก็พูดเชิงว่าแคร์เรามากกว่าเพื่อนเรา เราเลยสับสน วุ่นวายใจนอนก็ไม่หลับรู้สึกตื่นเต้นหวั่นไหวเรารู้สึกแปลกๆแต่ทุกอย่างก็ลงตัวบาสกับเพื่อนเราเข้าใจกันและคุยกันเหมือนเดิมแต่ไม่ได้สนิทเหมือนเดิมแต่เรากับบาสก็เล่นกันถึงเนื้อถึงตัวเหมือนเดิมแหละและทุกอย่างก็ราบรื่นดีไม่มีอะไรต้องกังวล......แต่ทำไมในใจเรามันไม่สงบเลยล่ะ???? เรายังรู้สึกไม่ดีที่ชอบบาสอยู่เลย เรายังคิดว่าเรื่องที่เราชอบบาสเป็นห่วงบาสสนิทกับบาสมันไม่ถูกต้องไม่หนำซ้ำเรายังร้องไห้จนตาบวมเพียงเพราะว่าเรารู้สึกไม่สนิทใจเวลามองหน้าบาสเราไม่สามารถเลิกชอบบาสได้และในทางเดียวกันเราก็ไม่สามารถที่จะบอกรักบาสได้เหมือนกันความรู้สึกเหมือนเราทำอะไรผิด เราก็ยังไม่เข้าใจจนถึงทุกวันนี้ว่าทำไมเราถึงรู้สึกแบบนั้นทุกครั้งที่บาสใกล้ชิดเราโดนเนื้อโดนตัวเรา หลังจากที่เรารู้สึกฟินเราก็จะรู้สึกผิดรู้สึกกังวลรู้สึกไม่สนิทใจกับบาสขึ้นมาทันทีทั้งๆที่เรากับบาสต่างคนก็ต่างโสดทั่งคู่.............
เราคิดว่าเรา รัก บาสเข้าแล้วแต่เราไม่ได้ต้องการครอบครองหรือเป็นเจ้าของบาสนะ เราแค่ อยากดูแล อยากใกล้ชิด คอยคิดถึง คอยเป็นห่วงบาสแบบนี้เราก็รู้สึกดีมากๆแล้ว แต่ที่เราเครียดก็คือความรู้สึกแง่ลบที่มีต่อบาสมันยิ่งเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ยิ่งใกล้ยิ่งไม่สนิทใจ ยิ่งสนิทยิ่งเจ็บ เจ็บแบบไม่มีเหตุผล
#ใครรู้ว่าอาการเราเค้าเรียกว่าอะไรเป็นแบบไหนอธิบายให้เราฟังหน่อยนะ
แอบรักเพื่อน.....และดูเหมือนว่าสมองกับหัวใจจะสวนทางกัน (ไม่เข้าใจตัวเอง)
.
.
.
.........ครั้งแรกที่เราเจอบาสคือตอนกิจกรรมของทางมหาลัยเราทำกิจกรรมอยู่กลุ่มเดียวกันกับบาสตอนแรกเราไม่ชอบบาสเลยแหละพูดมากแต่พอวันที่เรามาเข้ากิจกรรมวันสุดท้ายเราบังเอิญเรียกบาสให้เพื่อนอีกคนนึงเราเลยได้เห็นหน้าของบาสหลังจากที่ได้ยินแต่เสียงมาหลายครั้งก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าบาสไม่ใช่คนหน้าตาหล่ออะไรแต่ก็ถือว่าดูดี(สำหรับเรานะ)จากวันนั้นเวลาเจอกันบาสก็จะเป็นฝ่ายทักทายเรากับเพื่อนๆเราไม่เคยทักบาสเลยเพราะจำชื่อจำหน้าเพื่อนใหม่ๆยังไม่ได้เลยรวมถึงบาส............
.
.
.
หลังจากกิจกรรมชียร์กลางเสร็จเรากับบาสก็แทบจะไม่ได้เจอกันเลยเพราะมันยังไม่เปิดเทอมระหว่างนั้นเราก็ใช้ชีวิตเฟรชชี่ที่ยังไม่คุ้นชินตามปกติไปจนเปิดเทอมเราก็ยังชื่อบาสผิดๆถูกๆจนผ่านมาหลายวันเราเริ่มรู้สึกดีกับบาสเพราะบาสเป็นคนที่คุยสนุกแถมยังติดตลกด้วย(ซึ่งเราชอบผู้ชายตลกอยู่แล้ว)มีวันนึงบาสไปเล่นกับเราที่ห้องซึ่งเราพักกับรูมเมทแต่ก็เรียนสาขาเดียวกันวันนั้นมีเพื่อนหลายคนนอนค้างที่ห้องเราเรากับเพื่อนคุยกันสนุกสนานจนดึกและแยกย้ายกันนอนซึ่งคืนนั้นเราตื่นขึ้นมากลางดึกและหันไปมองบาสที่กำลังนอนหลับอยู่ข้างๆเราพร้อมกับคิดในใจว่าเราควรเลิกชอบบาสดีมั้ย?เราควรจะเป็นเพื่อนกับบาสมากกว่าคิดเกินเลยกับบาสแบบนี้ เราคิดว่ามันไม่ถูก (เราเป็นคนคิดมากชอบคิดเล็กคิดน้อย) เรานอนมองบาสหลับอยู่แบบนั้นพร้อมกับคิดเรื่องบาสในใจจนกระทั่งเผลอหลับไปและเราตื่นมาอีกครั้งตอนที่บาสดึงมือเราไปกอดตัวเขาไว้เราเลยหันไปมอง...สักพักบาสก็จับมือเรามาไว้ที่เดิมเหมือนละเมอ
ผ่านคืนนั้นไปก็ดูเหมือนว่าบาสจะสนิทกับกลุ่มเรามากขึ้นเรื่อยๆไปไหนไปกันมาเล่นที่ห้องเราบ่อยๆและนั่นทำให้เรากับบาสเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆและหลังจากได้พูดคุยกันเล่นด้วยกันหัวเราะด้วยกันหยอกล้อกันมันเริ่มทำให้เราเปลี่ยนจากรู้สึกดีด้วยกลายเป็นชอบบาสแทนแถมนับวันเราก็ยิ่งชอบบาสมากขึ้นกว่าเดิมและเราเริ่มที่จะรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่ใกล้ๆบาสเรายังไม่ได้บอกเพื่อนสนิท(รูมเมท)เราเลยได้แค่คิดในใจคนเดียว
วันนึงในชั่วโมงเรียนวันนั้นบาสเดินมานั่งที่โต๊ะเราแล้วลูบหัวเราบวกกับเล่นหัวเราอยู่หลายครั้งทั้งๆที่เราพยายามไม่ชอบและไม่ใส่ใจบาสแต่การกระทำของบาสวันนั้นมันทำให้ใจเราละลายลงไปกองกับพื้นวันนั้นเราอารมณ์ดีทั้งวันเลยแหละ
หลังจากนั้นเวลาบาสเล่นกับเราบาสก็มักจะโดนเนื้อโดนตัวเราบ่อยๆและยิ่งทำให้เราเขินนนนนน...แต่ภายใต้ความเขินนั้นเราก็กังวลเรื่องบาสอยู่ตลอดในหัวเราคิดอยู่ตลอดเวลาว่าให้เราเลิกชอบเลิกรู้สึกดีกับบาส
เราทำเป็นไม่สนใจบาสแต่บาสก็ชอบทำอะไรให้เราขำอยู่ตลอดและยังชอบทำให้เราหวั่นไหวอยู่เรื่อยๆทั้งการกระทำและคำพูดจนเราไมาสามารถจะเก็บความรู้สึกไว้ได้คนเดียวเราเลยตัดสินใจครั้งใหญ่โดยการบอกเพื่อนสนิทเรื่องบาส ซึ่งเพื่อนสนิทเราก็แอบสังเกตุเราอยู่เหมือนกันหลังจากบอกเพื่อนสนิทก็ดูเหมือนว่าเราจะสบายใจมากขึ้นและบาสก็ยังคงใกล้ชิดเราอยู่เหมือนเดิมเพื่อนสนิทเราก็จะชอบแซวชอบชงเรากับบาสอยู่บ่อยๆจนเราเริ่มรู้สึกชอบบาสมากกกกกกกกกก
เวลาผ่านไปเรื่อยๆเราเริ่มรู้สึกเป็นห่วงบาส แคร์บาส และสนใจบาสมากขึ้นทั้งๆที่เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนแม้กระทั่ง..แฟนเก่า
อาจจะเป็นเพราะเราไม่เคยมีความรู้สึกรักใครจริงๆด้วยแหละมั้ง.....และมีครั้งนึงที่บาสกับเพื่อนเราผิดใจกันมันทำให้เราเครียดมากๆทั้งเป็นห่วงบาสแต่เราก็อยู่ข้างเพื่อนเสมอเหมือนกับเราเป็นคนกลางหลังเกิดเรื่องนี้บาสก็ออกห่างกลุ่มเราไม่คุยไม่พูดกับเราเลยมีบ้างที่เรากับบาสหันมามองกันพอดีแต่ก็ไม่ได้คุยเราเริ่มรู้สึกไม่ดีเลยถามไปตรงๆและบาสก็พูดเชิงว่าแคร์เรามากกว่าเพื่อนเรา เราเลยสับสน วุ่นวายใจนอนก็ไม่หลับรู้สึกตื่นเต้นหวั่นไหวเรารู้สึกแปลกๆแต่ทุกอย่างก็ลงตัวบาสกับเพื่อนเราเข้าใจกันและคุยกันเหมือนเดิมแต่ไม่ได้สนิทเหมือนเดิมแต่เรากับบาสก็เล่นกันถึงเนื้อถึงตัวเหมือนเดิมแหละและทุกอย่างก็ราบรื่นดีไม่มีอะไรต้องกังวล......แต่ทำไมในใจเรามันไม่สงบเลยล่ะ???? เรายังรู้สึกไม่ดีที่ชอบบาสอยู่เลย เรายังคิดว่าเรื่องที่เราชอบบาสเป็นห่วงบาสสนิทกับบาสมันไม่ถูกต้องไม่หนำซ้ำเรายังร้องไห้จนตาบวมเพียงเพราะว่าเรารู้สึกไม่สนิทใจเวลามองหน้าบาสเราไม่สามารถเลิกชอบบาสได้และในทางเดียวกันเราก็ไม่สามารถที่จะบอกรักบาสได้เหมือนกันความรู้สึกเหมือนเราทำอะไรผิด เราก็ยังไม่เข้าใจจนถึงทุกวันนี้ว่าทำไมเราถึงรู้สึกแบบนั้นทุกครั้งที่บาสใกล้ชิดเราโดนเนื้อโดนตัวเรา หลังจากที่เรารู้สึกฟินเราก็จะรู้สึกผิดรู้สึกกังวลรู้สึกไม่สนิทใจกับบาสขึ้นมาทันทีทั้งๆที่เรากับบาสต่างคนก็ต่างโสดทั่งคู่.............
เราคิดว่าเรา รัก บาสเข้าแล้วแต่เราไม่ได้ต้องการครอบครองหรือเป็นเจ้าของบาสนะ เราแค่ อยากดูแล อยากใกล้ชิด คอยคิดถึง คอยเป็นห่วงบาสแบบนี้เราก็รู้สึกดีมากๆแล้ว แต่ที่เราเครียดก็คือความรู้สึกแง่ลบที่มีต่อบาสมันยิ่งเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ยิ่งใกล้ยิ่งไม่สนิทใจ ยิ่งสนิทยิ่งเจ็บ เจ็บแบบไม่มีเหตุผล
#ใครรู้ว่าอาการเราเค้าเรียกว่าอะไรเป็นแบบไหนอธิบายให้เราฟังหน่อยนะ