ไม่ใช่ ... ปุ๊กกี้ ไม่ใช่เด็กมีปัญหา
หลานสาวของผม เป็นเด็กเรียบร้อย อยู่ในโอวาท
หัฏฐ์จำได้ว่าบอกคุณครูประจำชั้นไปแบบนั้น
หากในใจของอาจารย์หนุ่มก็ไม่อาจหยุดคิด
หรือหลานตัวน้อยของน้าจะผิดปกติจริง ๆ
สายตาหลังแว่นของชายหนุ่มนั้นคมวาว สมกับเป็นอาจารย์ในรั้วมหาวิทยาลัย ชีวิตของหัฏฐ์เป็นระเบียบเรียบกริบตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เหมาะแล้วกับอาชีพแม่พิมพ์ของชาติที่กำลังทำอยู่ ในฐานะหนุ่มโสดถึงจะเก็บเนื้อเก็บตัวสนใจแต่แวดวงเชิงวิชาการพร้อมการดูแลนักศึกษาในปกครอง ชื่อของอาจารย์หัฏฐ์ก็หอมฟุ้งจรุงใจอยู่ไม่น้อย เพียงแต่ว่า .... เมื่อเห็นท่าทางเคร่งขรึมเคร่งเครียด สายตาที่จ้องมองประมาณแนวสแกนกรรมแถมคมกริบชนิดมองมองผ่านมาแล้วนึกว่าตัวเองลืมส่ง Thesis ก็พาให้สาว ๆ พากันระย่อ และ ไม่กล้ายุ่ง
จะมีแต่พี่สาวคนสวยอย่างหทยาที่ครองตัวโสดเป็นเพื่อนน้องชายเท่านั้น ที่คอยเจ้ากี้เจ้าการกับเจ้าตัวได้บ้าง ในฐานะพี่คนโตพึงดูแลน้องชายคนเล็ก น้องเล็กก็คือน้องเล็กล่ะนะ บางทีพี่สาวคนสวยก็เกือบ ๆ จะลืมว่าหัฏฐ์นั้นจบปริญญาโทและเกือบจะ 30 อยู่มะรอมมะร่อ และ เอาเข้าจริงก็ดูจะมีวุฒิภาวะกว่าวัยตัวเองเป็นอันมากเสียด้วย
นอกจากพี่หทัยที่เป็นสาวที่ทั้งสวยทั้งคล่อง เก่งทั้งงานนอก และ เชี่ยวทั้งงานบ้านงานเรือนของผู้หญิง หัฏฐ์ก็ยังมีพี่สาวคนรองที่สนิทกันที่สุด คือ พี่หรรษา ซึ่งก็เป็นผู้หญิงไทป์เดียวกันกับพี่หทัย ไม่ว่าจะกิจการงานใดก็คล่องแคล่ว และ ไม่ทิ้งความเป็นผู้หญิงที่อ่อนหวานโดยแท้ ซึ่งก็เหมือนกับผู้เป็นแม่ของทั้งสามคน จึงไม่น่าแปลกใจที่หัฏฐ์แสนจะคุ้นชินกับผู้หญิงมากด้วยความสามารถและถึงพร้อมด้วยความปราณีตละเมียดละไมราวเบญจกัลยาณี
และเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่น่าแปลกใจอีกเช่นกันที่อาจารย์หัฏฐ์ จะปรายตามองผู้หญิงที่แตกแถวจากแม่และพี่สาวเป็นลิงเป็นค่างไปหมด
โดยเฉพาะ "ยัยอาช้างเสียงแปดหลอด" ข้างบ้าน ที่เปิดงิ้วโรงเล็กกับ "นายเด็กอ้วนชื่อลูกหมี" นี่ล่ะตัวดี
เมื่อตกลงใจรับหลานสาวตัวน้อยอย่างปุ๊กกี้เข้ามาอยู่ในปกครอง คุณน้าหัฏฐ์เลยคาดหมายอยู่ในใจว่า ยังไงเสียความสัมพันธ์ของเขากับปุ๊กกี้ต้องไม่ลงเอยแบบยัยช้างน้ำกับเด็กลูกหมีที่รบช้งเช้งจนเขาแสบแก้วหูอยู่ทุกวัน และ ยิ่งเชื่อมันสุดใจว่าภายใต้กับอบรมเลี้ยงดูของพี่หทัยและเขาปุ๊กกี้หลานน้าต้องเติบโตมาเป็นกุลสตรี ไม่ใช่สตรีปีกุนอย่างใครบ้างคน ... ว่าเข้าไปนั่น
หัฏฐ์ไม่เคยนึกเลยว่าจะมีวันไหนที่ตัวเองจะนึกอิจฉาอาหลาน และ งิ้วโรงเล็กข้างหน้าต่าง
แต่วันนั้นมันก็มาถึงจริง ๆ
เขาไม่เคยรู้เลยว่าเด็กหญิงตัวเล็กหน้าหวานและดวงตาติดจะเศร้า หลานน้อยของน้าต้องผ่านอะไรมาบ้าง ไม่เคยคิดสงสัยว่าในท่าทางที่เงียบเฉยเหมือนเด็กเรียบร้อย มันเป็นเพราะความกลัว .... กลัวที่จะไม่ได้รับความรักตอบแทนกลับมา ดวงใจแห่งวัยเยาว์ของปุ๊กกี้ถูกทุบจนแตกร้าวไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ปุ๊กกี้เคยอยู่แวดล้อมด้วยความรักความเอาใจใส่ เมื่อปุ๊กกี้ให้หัวใจแก่ใครไปก็ได้ความรักความอบอุ่นกลับมา แต่ไม่ใช่กับคุณป้าชลีกร
ปุ๊กกี้ไม่เข้าใจ ปุ๊กกี๊ไม่ได้ดื้อไม่ด้ซน คุณป้าตีปุ๊กกี้ทำไม ?
ซ้ำร้าย เมื่อหนูน้อยหลบเข้าไปหาคุณย่าด้วยความคิดถึง
ผู้ใหญ่ใจร้ายยังฟาดแส้ไปที่หัวใจดวงน้อย ๆ
"ปุ๊กกี้นั่นแหละทำให้คุณย่าตาย"
จากนั้นเป็นต้นมา หนูน้อยเรียนรู้ที่จะไม่รัก ถ้ารักถ้าไว้ใจแล้วเจ็บแบบนี้ .... ก็ไม่ต้องรักไม่ต้องไว้ใจดีกว่าไหม และ จะดีที่สุดถ้าไม่ต้องรู้สึกอะไรเลย
เป็นครั้งแรกที่หัฏฐ์ทำอะไรไม่ถูกเมื่อพบว่าปัญหานั้นร้ายแรงเกินกว่าที่คิด ... ความไม่ชินกับเด็กเล็ก ความที่ยึดตรรกะ และ เหตุผล ทำให้ไม่สังเกตสังกาเท่าที่ควร แต่ในความรักและความปรารถนาดีที่มีให้กับหลานสาวเพียงคนเดียว ภายใต้ท่าทีเคร่งขรึมและควบคุมอารมณ์ตัวเองได้อย่างเก่า หัฏฐ์ทำในสิ่งที่เขาไม่คาดคิดว่าตัวเองจะทำ นั้นคือการนั่งเย็บตุ๊กตาดวงใจ มันอาจจะไม่สดสวยเหมือนที่พี่หรรษาแม่ของปุ๊กกี้ทำ แต่มันก็แทนหัวใจของคนเป็นน้าที่ต้องการมอบความรักเพื่อเยียวยาหัวใจแห่งวัยเยาว์ของหลานตัวน้อย
ในตอนนั้นเองที่หัฏฐ์เล็งเห็นอะไรบ้างอย่าง ... เขาอาจจะดูเหมือนเดิม เคร่งครึม และ เคร่งครัดด้วยเหตุผลรวมถึงวินัย อยากจะกะเกณฑ์ใครต่อใครให้อยู่ในกรอบและระเบียบที่คิดว่าเหมาะสม ที่ถือเป็นความรักความหวังดีในรูปแบบหนึ่ง หากจริง ๆ แล้วในความรักมันคือการเยียวยาหัวใจ คือความเป็นอิสระในกรอบที่ไม่แข็งและไม่อ่อนจนเกินไป และ เหนือสิ่งอื่นใด ... ทุกสิ่งทุกอย่างอาจะไร้ความหมายเลยก็ได้หากไร้ซึ่งความสุข
อาช้าง ชินานาง อาจไม่ใช่สาวในสเป็ค ... แต่เธอทำให้เขามีความสุข
ปุ๊กกี้ หวันยิหวา อาจไม่เป็นกุลสตรีเรียบร้อยได้อย่างใจ ... แต่มันจะเป็นอะไรไปล่ะ
ก็ถ้าหลานมีความสุข ... เพียงเท่านี้ก็ดีที่สุดแล้ว
CR อาจารย์หัฏฐ์ ณ ดวงใจพิสุทธิ์ : ขอเยียวยาดวงใจแห่งวัยเยาว์ (สปอยด์)
หลานสาวของผม เป็นเด็กเรียบร้อย อยู่ในโอวาท
หัฏฐ์จำได้ว่าบอกคุณครูประจำชั้นไปแบบนั้น
หากในใจของอาจารย์หนุ่มก็ไม่อาจหยุดคิด
หรือหลานตัวน้อยของน้าจะผิดปกติจริง ๆ
สายตาหลังแว่นของชายหนุ่มนั้นคมวาว สมกับเป็นอาจารย์ในรั้วมหาวิทยาลัย ชีวิตของหัฏฐ์เป็นระเบียบเรียบกริบตั้งแต่หัวจรดเท้าก็เหมาะแล้วกับอาชีพแม่พิมพ์ของชาติที่กำลังทำอยู่ ในฐานะหนุ่มโสดถึงจะเก็บเนื้อเก็บตัวสนใจแต่แวดวงเชิงวิชาการพร้อมการดูแลนักศึกษาในปกครอง ชื่อของอาจารย์หัฏฐ์ก็หอมฟุ้งจรุงใจอยู่ไม่น้อย เพียงแต่ว่า .... เมื่อเห็นท่าทางเคร่งขรึมเคร่งเครียด สายตาที่จ้องมองประมาณแนวสแกนกรรมแถมคมกริบชนิดมองมองผ่านมาแล้วนึกว่าตัวเองลืมส่ง Thesis ก็พาให้สาว ๆ พากันระย่อ และ ไม่กล้ายุ่ง
จะมีแต่พี่สาวคนสวยอย่างหทยาที่ครองตัวโสดเป็นเพื่อนน้องชายเท่านั้น ที่คอยเจ้ากี้เจ้าการกับเจ้าตัวได้บ้าง ในฐานะพี่คนโตพึงดูแลน้องชายคนเล็ก น้องเล็กก็คือน้องเล็กล่ะนะ บางทีพี่สาวคนสวยก็เกือบ ๆ จะลืมว่าหัฏฐ์นั้นจบปริญญาโทและเกือบจะ 30 อยู่มะรอมมะร่อ และ เอาเข้าจริงก็ดูจะมีวุฒิภาวะกว่าวัยตัวเองเป็นอันมากเสียด้วย
นอกจากพี่หทัยที่เป็นสาวที่ทั้งสวยทั้งคล่อง เก่งทั้งงานนอก และ เชี่ยวทั้งงานบ้านงานเรือนของผู้หญิง หัฏฐ์ก็ยังมีพี่สาวคนรองที่สนิทกันที่สุด คือ พี่หรรษา ซึ่งก็เป็นผู้หญิงไทป์เดียวกันกับพี่หทัย ไม่ว่าจะกิจการงานใดก็คล่องแคล่ว และ ไม่ทิ้งความเป็นผู้หญิงที่อ่อนหวานโดยแท้ ซึ่งก็เหมือนกับผู้เป็นแม่ของทั้งสามคน จึงไม่น่าแปลกใจที่หัฏฐ์แสนจะคุ้นชินกับผู้หญิงมากด้วยความสามารถและถึงพร้อมด้วยความปราณีตละเมียดละไมราวเบญจกัลยาณี
เมื่อตกลงใจรับหลานสาวตัวน้อยอย่างปุ๊กกี้เข้ามาอยู่ในปกครอง คุณน้าหัฏฐ์เลยคาดหมายอยู่ในใจว่า ยังไงเสียความสัมพันธ์ของเขากับปุ๊กกี้ต้องไม่ลงเอยแบบยัยช้างน้ำกับเด็กลูกหมีที่รบช้งเช้งจนเขาแสบแก้วหูอยู่ทุกวัน และ ยิ่งเชื่อมันสุดใจว่าภายใต้กับอบรมเลี้ยงดูของพี่หทัยและเขาปุ๊กกี้หลานน้าต้องเติบโตมาเป็นกุลสตรี ไม่ใช่สตรีปีกุนอย่างใครบ้างคน ... ว่าเข้าไปนั่น
แต่วันนั้นมันก็มาถึงจริง ๆ
เขาไม่เคยรู้เลยว่าเด็กหญิงตัวเล็กหน้าหวานและดวงตาติดจะเศร้า หลานน้อยของน้าต้องผ่านอะไรมาบ้าง ไม่เคยคิดสงสัยว่าในท่าทางที่เงียบเฉยเหมือนเด็กเรียบร้อย มันเป็นเพราะความกลัว .... กลัวที่จะไม่ได้รับความรักตอบแทนกลับมา ดวงใจแห่งวัยเยาว์ของปุ๊กกี้ถูกทุบจนแตกร้าวไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ปุ๊กกี้เคยอยู่แวดล้อมด้วยความรักความเอาใจใส่ เมื่อปุ๊กกี้ให้หัวใจแก่ใครไปก็ได้ความรักความอบอุ่นกลับมา แต่ไม่ใช่กับคุณป้าชลีกร
ซ้ำร้าย เมื่อหนูน้อยหลบเข้าไปหาคุณย่าด้วยความคิดถึง
ผู้ใหญ่ใจร้ายยังฟาดแส้ไปที่หัวใจดวงน้อย ๆ
"ปุ๊กกี้นั่นแหละทำให้คุณย่าตาย"
เป็นครั้งแรกที่หัฏฐ์ทำอะไรไม่ถูกเมื่อพบว่าปัญหานั้นร้ายแรงเกินกว่าที่คิด ... ความไม่ชินกับเด็กเล็ก ความที่ยึดตรรกะ และ เหตุผล ทำให้ไม่สังเกตสังกาเท่าที่ควร แต่ในความรักและความปรารถนาดีที่มีให้กับหลานสาวเพียงคนเดียว ภายใต้ท่าทีเคร่งขรึมและควบคุมอารมณ์ตัวเองได้อย่างเก่า หัฏฐ์ทำในสิ่งที่เขาไม่คาดคิดว่าตัวเองจะทำ นั้นคือการนั่งเย็บตุ๊กตาดวงใจ มันอาจจะไม่สดสวยเหมือนที่พี่หรรษาแม่ของปุ๊กกี้ทำ แต่มันก็แทนหัวใจของคนเป็นน้าที่ต้องการมอบความรักเพื่อเยียวยาหัวใจแห่งวัยเยาว์ของหลานตัวน้อย
ในตอนนั้นเองที่หัฏฐ์เล็งเห็นอะไรบ้างอย่าง ... เขาอาจจะดูเหมือนเดิม เคร่งครึม และ เคร่งครัดด้วยเหตุผลรวมถึงวินัย อยากจะกะเกณฑ์ใครต่อใครให้อยู่ในกรอบและระเบียบที่คิดว่าเหมาะสม ที่ถือเป็นความรักความหวังดีในรูปแบบหนึ่ง หากจริง ๆ แล้วในความรักมันคือการเยียวยาหัวใจ คือความเป็นอิสระในกรอบที่ไม่แข็งและไม่อ่อนจนเกินไป และ เหนือสิ่งอื่นใด ... ทุกสิ่งทุกอย่างอาจะไร้ความหมายเลยก็ได้หากไร้ซึ่งความสุข
ปุ๊กกี้ หวันยิหวา อาจไม่เป็นกุลสตรีเรียบร้อยได้อย่างใจ ... แต่มันจะเป็นอะไรไปล่ะ
ก็ถ้าหลานมีความสุข ... เพียงเท่านี้ก็ดีที่สุดแล้ว