ก็อย่างว่าละครับ  มันก็ต้องมีกันบ้างแหละโมเม้นที่ว่า  อยู่กับเพศตรงข้ามมากๆเข้า มันก็ต้องมีวอกแวกกันบ้าง 55555+


  เข้าเรื่องเลยละกัน  ย้อนกลับไปหลายปีก่อน  
ตอนนั้นผมเพิ่งขึ้นม.4  ทุก รร. จะต้องมีรับน้อง  มีไปค่ายเด็กไหม่ไช่ไหมครับ    ไอ้ค่ายเด็กไหม่เนี้ยแหละทำไห้ผมได้เจอกับเธอ

  ขอท้าวความก่อน     #เธอเรียนกับผมมาตั่งแต่ม.1แล้วครับ แต่ไม่ค่อยได้คุยกันเพราะเรียนคนละภาค  (ผมเรียนภาคไทย  เธอเรียนภาคภาษาอังกฤษ)
   จึงไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่

    แล้วไอ้ค่ายเด็กไหม่ที่ว่านี่แหละครับ  รร. เขาก็จัดที่นั่งไห้ผมก็นั่งไปตามที่เขาจัด (ค่ายเด็กไหม่ของ รร. ผมเขาไห้ไปฟังพระเทศที่วัด)       ระหว่างที่เค้าปล่อยไห้พัก  เพื่อนของผมมัน็ไปคุยกับผญคนนึก  เธอน่ารักมาก น่ารักแบยที่ว่ามองยังไงก็ไม่เบื่อ
มองทั้งวันก็ไม่เบื่อ  ผมก็ตามาเตปครับ ตีเนียนเลย เข้าไปคุยกับไอ้เพื่อนคนนี้เลย555555

   แล้วเพื่อนผู้น่ารักของผมก็แนะนำไห้รู้จักกับเธอครับ  (สมัยั้นเค้ายังไม่เล่นไลน์กันเลยไม่ได้ขอเอาไว้  แลกแต่พินบีบี55555  รู้สึกแก่)   หลังจากกลับจากค่ายเราก็คุยกันตลอดเลยจนกระทั่ง


     เปิดเทอม   อือหือ!! วันที่รอคอยมานานแสนนาน   วันนี้ตูจะได้เจอเธอแล้วเว้ยยยย!!!!    วันนั้นผมไม่กล้าสบตาเธอเลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่ในใจมันเต้นตึกๆ  อยากที่จะเห็นหน้าเธอ55555(จขกท.แก่แดดแต่เด็ก555555)

  *** ผมเรียกเธอว่าเตี้ยครับ เธอสูง158เอง (เท่าแม่ผมเลย  (ผมสูง175) ) เลยเรียกเธอว่าเตี้ยได้555555  

   ผ่านไป1เทอม  ผมเริ่มกล้าเข้าไปคุยกับเธอมากขึ้น มากขึ้น
เวลาที่ผมได้อยู่กับเธอผมมีความสุขมาก  แต่!! ช่วงเวลาเเห่งความสุขมันไม่ได้อยู่ตลอดไปครับ  เพราะว่าไอเพื่อนเจ้าปัญหาของผมนี้สิ มันเผือกมาชอบเธอ  ชอบไม่พอเผือกะมาไห้ผมช่วยอีก!!!!! สรึด!!! ไม่รู้หรอว่าตูก็ชอบ แค่ตูไม่บอกแค่เนี้ย

   ด้วยความเป็นเพื่อนครับ  ผมก็ เอาวะ! เพื่อนมีความสุขเราก็สุข เลยช่วยมันครับ  ทั้งบอกไห้มันทำนู้น ทำนี้  มันก็ทำตามที่ผมบอกทุกอย่างเลย5555  
     จนกระทั่ง เราขึ้นม.5  ทั้งเรา  เพื่อน  และเธอ ได้เป็น กน.(กรรมการนักเรียน)  ซึ่งได้ทำิจกรรมหลายๆอย่างไห้กับ รร.  แล้วข้อดีของกน.ก็คือ ผมได้ใกล้ชิดเธอมากขึ้น แต่มันติดที่ไอ้เพื่อนเจ้าปัญหานี้แหละ


ขอค้างไว้ก่อนน่ะครับ ขับรถกลับบ้านก่อน^^