ไปเยี่ยมญาติอาวุโสท่านหนึ่งที่ต่างจังหวัด จริงๆทางนั้นชวนค้างที่บ้าน
แต่ทำใจไม่ได้จริงๆ เคยไปค้างเมื่อสมัยเด็กๆ ทรมาณมาก อันนั้นภาวะจำยอม แต่ตอนนี้โตแล้วขอผ่าน
คือในครัว พื้นจะเหนียวๆ เรื่องของเรื่องคือเลี้ยงเป็ดไก่ เดินเข้าบ้านเรื่อยๆต้องคอยไล่ แล้วมันก็อึ
มีกลิ่นอาหารเหม็นสาบๆ พวกกะปิ ปลาร้า เป็นกลิ่นประจำครัวนี้ตั้งแต่เด็กๆ
ห้องน้ำก็รุ่นเก่าๆ พื้นเก่าๆ ไม่ต้องบรรยาย แล้วมีซักผ้าปล่อยน้ำในห้องน้ำพื้นจะเปียกตลอด
ผ้าเช็ดเท้าหน้าห้องน้ำอุ้มน้ำเต็มผืนตลอด ไม่เคยแห้ง คือเข้าไปในห้องน้ำ ต้องผ่านครัว
ไม่รู้จะเอาเท้าไปพักที่ไหน ตรงนั้นก็เปียก ตรงนั้นก็เหนียว ตรงนั้นก็แฉะ
มีเลี้ยงหมาที่ไม่ค่อยได้ดูแล เห็บเดินบนพื้น แล้วหมาอ่ะค่ะ เวลาเกาเห็นหมัดวิ่งเป็นคลื่น(ใครรักหมาชอบสังเกตหมาจะนึกออกเลย)
พอบอกจะไปนอนโรงแรม ญาติบางคนก็ถามทำไมไม่นอนที่นี่ เขาคงชิน ไม่เข้าใจ แต่เราขนลุกจริงๆ นอนไม่ได้แน่ๆ (แต่ญาติบางคนก็เข้าใจ)
พี่ชายเรา มีความผูกพันกับบ้านนั้น ไปที่นั่นเค้าก็ค้าง ใจเราอยากถาม แล้วพี่สะใภ้อ่ะ เค้าไม่รู้สึกอะไรเหมือนเราเหรอ

ยังมาคิดๆถึงบ้านที่เราจำเป็นต้องไปค้างหลายๆวัน  อย่างบ้านสามีหรือบ้านแม่เราเอง
ยังดีที่ห้องน้ำและสภาพโดยทั่วไปสะอาดเรียบร้อยดี เพราะบ้านคนสูงอายุบางทีจะเก่าๆ โดยเฉพาะห้องน้ำนี่ เป็นปัญหาจริงๆ

กลับมามองบ้านตัวเอง มีอะไรให้คนอื่นยี้มั้ย แล้วเราชิน อาจไม่รู้ตัว
- เลี้ยงหมาในบ้าน มันเหม็น ขนาดคนในบ้านยังทนไม่ค่อยได้ ยกห้องรับแขกให้หมา(แต่กั้นคอกนะคะ)
วันไหนอาบน้ำตัวหอม ค่อยไปนั่งห้องรับแขกได้
- ต่อเนื่องคือ ในบางเดือนจะมีเห็บเดิน ถ้าเราลืมฉีดยาให้มัน
- หมาแมวอึในรั้วบ้าน พื้นที่ไม่กว้างไม่แคบ ที่ 1 งาน ดังนั้นเดินรอบๆบ้านจะมีกลิ่นอึหมาแมวเป็นจุดๆ
- หญ้ารอบบ้าน รกมากกก ไม่มีเวลาจัดการ บางวันเจองู
- ห้องน้ำ คิดว่าไม่สะอาด ไม่ถึงกับสกปรก แต่พื้นเป็นแบบฝืดๆกันลื่น จะมีคราบดำเร็วมาก ต้องขัดเกือบทุกวัน

ของบ้านคุณล่ะ มีอะไรที่คิดว่า "ยี้" มั้ย