เคยมั้ยครับ ไม่กล้ามีแฟนไม่กล้าคบใครจริงๆจังๆไม่อยากผูกพันธ์กับใคร เพราะความไม่มั่นใจในตัวเองว่า ถ้าหากไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าเราจะเปลี่ยนใจง่ายๆ กลัวไปทำร้ายคนอื่น

ยอมรับว่าเจ้าชู้ครับ แต่ผมก็ไม่เคยเข้าใจตัวเองเลย เวลาผมมีใครสักคนผมก็คิดเสมอว่าคนคนนั้นต้องเป็นคนสุดท้าย แต่พอเจอคนใหม่ที่ดีกว่าผมก็เปลี่ยนใจไปง่ายๆ ถามว่าอยากเป็นแบบนี้มั้ย บอกได้ว่าไม่เลย อยากรักใครสักคนไปนานๆคบกันนานๆ แบบคู่อื่นเค้าบ้าง แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นแบบที่หวัง เพราะความมักง่ายของตัวผมเอง

ผมเคยมีแฟนแค่คนเดียว และคนนั้นก็จากผมไปเพราะความเจ้าชู้ของผม หลังจากนั้นมาผมก็ไม่กล้าที่จะขอใครเป็นแฟนเลย เคยคุยกับคนนึงมาเกือบ 9 เดือนแต่ก็ไม่ขอเค้าเป็นแฟน คือแบบกลัวครับ กลัวจะไปเจอคนใหม่ที่ดีกว่าแล้วจะไปชอบเค้า ไม่อยากทำร้ายใคร เลยได้แต่คุยกันในสถานะที่ไม่ใช่แฟน

หลายครั้งที่เจอคนถูกใจ แล้วในสมองมันคิดเลยว่าคนนี้แหละคือคนสุดท้ายยังไงก็ต้องขอเป็นแฟนให้ได้ แต่พอนึกถึงอดีตที่เราเคยทำไว้กับแฟนคนแรก ผมนี่ท้อขึ้นมาทันใดเลย เปลี่ยนความคิดในทันที รอให้มั่นใจก่อนดีกว่าค่อยขอเป็นแฟน แต่ก่อนที่ผมจะมั่นใจกับใครสักคน ผมก็ไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าซะแล้ว

ปัญหาของผมตอนนี้คือผมได้มีโอกาสได้คุยกับแฟนคนแรกของผม ซึ่งเค้าก็มีใครคนอื่นแล้ว เค้าก็มาเล่าให้ฟังว่าแฟนใหม่เค้าไม่มีใครดีเท่าผมเลย คิดถึงผม คิดถึงวันเก่าๆ แต่ละอย่างที่เค้าพูดมาเหมือนมีความหมายนัยๆว่าอยากกลับมาคบกับผม ซึ่งใจจริงผมก็ยินดีนะ แต่ถ้ามองตามความจริงคือไม่ควร เพราะเค้าก็มีแฟนใหม่แล้ว แล้วผมก็ทำไม่ดีกับเค้าไว้เยอะ แต่พูดตรงๆคือคิดถึงเค้ามาก แต่ความคิดนึงก็แปปมาในหัว ถ้าได้กลับมาคบกันเราจะไม่ทำร้ายเค้าอีกเหรอ เรามั่นใจได้ยังไงว่าจะไม่เปลี่ยนใจง่ายๆ เท่านั้นแหละผมเคว้งคว้างเลย ตอนนี้เครียดมาก ผมต้องทำไงดี

ถ้าจะบอกว่าทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับตัวผมทั้งนั้น(ที่ชั่ว) ผมก็ยอมรับ กลัวครับ กัลวความเจ้าชู้ของตัวเอง อยากเปลี่ยนนิสัยเป็นคนใหม่สักที อยากคบใครไปนานๆสักที มีมั้ยครับ คนที่เป็นแบบผม ตกออยู่ในสถานการณ์เดียวกัน มีปัญหาเหมือนกัน เรามาหาทางเปลี่ยนนิสัยตัวเองกันดีกว่าครับ