มีใครเคยได้ยินประโยคเหล่านี้บ้างครับ
"เจอกันครั้งแรกเป็นเรื่องทั่วไป
เจอกันครั้งที่สองเป็นเรื่องบังเอิญ
เจอกันครั้งที่สามเป็นเรื่องของพรหมลิขิต"

เรื่องนี้เกิดขึ้น เมื่อผมไปเกาะล้านกับเพื่อนๆ วันเสาร์ที่ 26 กันยายน

การเจอกันครั้งแรก

เดินทางถึงเกาะล้าน ประมาณเที่ยง รู้สึกหิว ก็เลยกินข้าวกันที่ร้านข้าวตรงข้ามเซเว่น ผมจำชื่อร้านไม่ได้
แล้วเธอก็เดินเข้ามาในร้านพร้อมเพื่อน นั่งตรงที่โต๊ะด้านใน
ผมได้แต่แอบมองเธอเป็นระยะๆ ตั้งแต่เดินเข้าร้าน เพราะไม่อยากจ้องเธอ กลัวจะเป็นการเสียมารยาท

(รูปนี้ผมหามาจากในเน็ตเพราะวันไปไม่ได้ถ่ายร้านนี้ไว้)

เธอผิวค่อนข้างขาว ใส่ชุดสีออกขาวๆลายสีน้ำเงินสไตล์ประมาณนี้

(รูปนี้ผมหามาจากในเน็ต)

แล้วผมกับเพื่อนๆก็ไปเข้าที่พัก แล้วก็ท่องเที่ยว ถ่ายรูปตามปกติ


(ขึ้นไปร้องเพลงตามคำขอเพื่อนๆ)

การเจอกันครั้งที่สอง

ผมพัก1คืน และกลับวันอาทิตย์ ขากลับลงเรือน่าจะประมาณเที่ยง เป็นกลุ่มสุดท้ายของรอบนั้น วิ่งกันเหนื่อย เกือบไม่ทันเรือ
พอถึงฝั่งพัทยา กลุ่มผมขึ้นเรือเป็นกลุ่มแรกๆ ผมก็ถ่ายรูปให้เพื่อนตรงท่าเรือตามปกติ
แล้วก็หันไปเจอเธอกับเพื่อนอีก3คน น่าจะขึ้นมาจากเรือลำเดียวกัน
ผมก็ได้แต่มอง ว่าเจออีกแล้ว .... แล้วเธอกับเพื่อนก็ขึ้นรถสามล้อจากไป



การเจอกันครั้งที่สาม

ผมนั่งรถตู้จากพัทยามาลงที่อนุสาวรีย์ แล้วเพื่อนๆก็ชวนไปกิน Eat am are ที่ century ผมก็โอเค
พอถึงที่ห้าง ต้องรอแฟนของเพื่อนที่จะมากินด้วย จึงยืนรอกันอยู่ทางเข้าห้าง
แล้วผมก็พบกับเธอเป็นครั้งที่สาม (รู้สึกเธอใส่ชุดเดิมทั้งไปและกลับ)
เธอเดินเข้ามาในห้างกับกลุ่มเพื่อนๆและเดินลงไปข้างล่าง หยุดดูร้านรองเท้ากับเพื่อนๆ

ผมได้แต่มองเหมือนเดิม และคิดในใจว่านี่เป็นเรื่องสุดยอดบังเอิญ ไม่กล้าคิดว่าเป็นพรหมลิขิต
เพื่อนๆก็เชียร์ให้ไปขอไลน์สิเพราะผมบอกเพื่อนตั้งแต่เจอครั้งแรกแล้วว่า ชอบ
แต่...ผมไม่กล้า ได้แต่ยืนมอง จนเธอเดินลับสายตาผมไป



พี่เข้มในวงกลมสีแดงคือผมเอง ^^

ที่เล่ามาทั้งหมดอยากจะแชร์กับเพื่อนๆในพันทิพว่าเป็น เรื่องบังเอิญ หรือ พรหมลิขิต

ตอนนี้มันสายไปแล้วที่ผมจะไปทำความรู้จัก ถ้ามีโอกาสครั้งที่สี่ ผมจะเดินตรงไปหาเธอ และ ขอทำความรู้จักทันที   

ถ้ามีโอกาสนะ . . . . . . .