สามีชอบกินเหล้า กินเบียร์ ชอบสังสรรค์กับเพื่อนๆมากเกินไป
พูดหรือห้ามอะไรก็ไม่ดีขึ้น ให้โอกาสปรับปรุงตัวครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ดีขึ้นได้ไม่เกิน2วัน เลิกงานปุ๊บไม่เคยที่จะรีบกลับบ้าน ต้องแวะกินเหล้าก่อนทุกครั้ง
ดีแต่โกหกไปวันๆ บางวันเมาพูดลิ้นรัวแต่บอกไม่ได้กิน บางวันเจอกระป๋องเบียร์หล่นในรถ เขาบอกเพื่อนเอามาทิ้งไว้
เพื่อนที่ไหนมาเปิดรถคนอื่นนั่งกินเบียร์และทิ้งกองขยะใส่รถบ้าง บ้าไปแล้วโกหกได้โง่มาก
ไม่เคยหรอกที่วันหยุดจะได้ไปเที่ยวด้วยกัน เขาเอาเวลาไปอยู่กับเพื่อน
บางทีก็คิดสงสัยไม่ใช่แค่เพื่อน อาจมีผู้หญิงคนอื่น
เคยหนีไปหลายครั้งแต่ทุกครั้งที่ทิ้งเขาไป เขาจะชอบทำตัวเหลวแหลก ทำตัวเหมือนคนเร่รอน
ไม่มีที่ซุกหัวนอน เงินทองที่มีจะเอาไปกินเหล้าเมามายจนหมดตัว งานจะไม่ไปทำลาออกทันที
เป็นแบบนี้หลายครั้งจนดิฉันทนเห็นไม่ไหว ก็ต้องกลับมาช่วยเขาทุกครั้ง
ชีวิตคู่เรามีดีแค่เรื่องเดียว คือเขาไม่เคยใช้เงินนอกหลู่นอกทางเวลาอยู่ด้วยกัน
ไม่เคยเอาเงินไปเที่ยวหรือกินเหล้า ทุกครั้งที่กินคือบอกว่าเพื่อนเลี้ยง
เงินเดือนทุกบาท บัตรทุกใบ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างดิฉันจัดการ
แต่ตอนนี้ดิฉันเบื่อมากที่ต้องทนอยู่กับสามีที่เป็นแบบนี้ จะให้เลิกเหล้าเลิกไปกับเพื่อนคงเหมือนบอกเขาไปตาย
เพราะเขาไม่มีวันทำได้ ตอนนี้อยากเลิก ไม่อยากทน อยากให้เขาเผชิญชีวิตด้วยตัวเองแต่ภาระที่มีร่วมกันดิฉันต้องรับคนเดียวแน่ๆ
จะเลิกแบบไหนดีคะที่จะไม่ต้องใจอ่อนได้อีก จะทำใจแบบไหนถึงจะตัดเขาออกไปได้จริงๆ
ถ้าจะหนีไปเลยก็ยังไม่ได้หางานสำรองไว้ ถ้าจะทิ้งภาระให้เขารับผิดชอบผ่อนเองทั้งหมดเขาก็ไม่มีปัญญาแน่ๆ
จะคุยกันแบบไหนดีให้เขายอมปล่อยเราไป ชวนไปหย่าเขาก็ไม่เคยไป บอกเลิกเขาก็ไม่เลิก
สอนดิฉันหน่อยค่ะว่าควรคิดและทำแบบไหนถึงจะตัดใจได้จริงๆสักทีแบบไม่ต้องสงสารเขาอีกต่อไป