สะพานเหล็ก หรือคลองโอ่งอ่าง แหล่งขายเกมอันดับ 1 ของประเทศไทย ซึ่งเคยรุ่งเรืองสุดขีดเมื่อประมาณ 20 กว่าปีก่อนกำลังจะปิดตัวลง เลยอยากจะไปเก็บบรรยากาศเก่าๆที่สมัยก่อนต้องไปเดินกันแทบทุกสัปดาห์ โดยเฉพาะช่วงตรุษจีน แต๊ะเอีย อั่งเปาได้มาเมื่อไร สถานที่แรกที่อยากจะไปก่อนเลย คือ สะพานเหล็กนี้ละครับ





เท่าที่จำได้ ในยุคของ Famicom (เครื่องเล่นเกมระดับ 8Bit) สมัยนั้นตลับเกมแพงมาก ตลับหนึ่งเกิน 1000 บาท (ราคานี้บางทีเป็นตลับก๊อปด้วย จำได้ว่าเคยซื้อเกมมาริโอ 1,2 ตลับก๊อป 700 บาท) ซึ่งแพงมากในสมัยนั้น จึงมีระบบแลกเกมขึ้นมา เอาเกมเก่าที่เล่นจบแล้ว ไปเพิ่มเงินแลกเกมใหม่จากร้านค้า

ต่อมาเป็นยุคของ Super Famicom  เครื่องเล่นเกม 16Bit ที่ดังระเบิด  ตลับเกมตลับนึงเกิน 1000 บาททั้งนั้น แต่ได้มีการพัฒนาเป็นระบบหัวโปร (จำได้ว่าหัวโปรก็ราคาแพงมากในยุคนั้นน่าจะไม่ต่ำกว่า 3500-4000 บาท) โดยใช้แผ่นดิสก์ขนาด 3.5 นิ้วโหลดเกมเข้าไปในหัวโปร เล่นได้ เซฟได้ ทำให้ประหยัดค่าเกมแท้ไปได้มาก  โดยร้านที่ผมไปซื้อแผ่นเกมหัวโปรบ่อยก็ร้าน Super Mario นี่แหละ   (จริงๆเครื่องเล่นเกม 16Bit เจ้าแรกน่าจะเป็น Mega Drive ของเซก้านะ ไม่ใช่ Super Famicom)

ต่อมาจึงพัฒนาไปสู่ยุคของแผ่น CD ถ้าจำไม่ผิด เจ้าแรกที่นำ CD-ROM มาใช้เป็นสื่อในการบันทึกข้อมูลจะเป็น PC-ENGINE ที่ออกตัว CD-ROM มาต่อกับเครื่อง PC-ENGINE ค่าตัวเจ้า CD-ROM สมัยนั้นก็แพงมาก ดูเหมือนจะราวๆ 50,000 เยนเลยทีเดียว  เนื่องจากค่าเครื่องแพง ค่าแผ่นก็แพง CD-ROM PC ENGINE จึงดูเหมือนไม่ค่อยได้รับความนิยมมากเท่าไร  พึ่งจะมาได้รับความนิยมจริงๆในยุค PS1,2 จนถึง PS4 ในปัจจุบัน  ซึ่งหลังจาก PS1 ผมก็ไม่ค่อยได้เล่นเกมจริงจังแล้ว จะเล่นบ้างพวกเครื่องเกมมือถือ อย่าง Nintendo DS หรือ 3DS ในปัจจุบันมากกว่า เลยห่างเหินจากสะพานเหล็กไป ทั้งที่ช่วงมัธยมผมไปบ่อย

เรื่องที่เล่ามาคร่าวๆ ผู้ชายวัยเกินกว่า 30-40 ปี น่าจะเคยผ่านตา ผ่านหูเรื่องเหล่านี้มาบ้าง ปัจจุบันร้านเกมในสะพานเหล็กลดน้อยถอยลงไปมาก ร้านค้าหลายร้านปิดตัวลงไป อันเนื่องจากกระแสสมาร์ทโฟน เด็กสมัยนี้มีทางเลือกมากมาย อยากเล่นเกมแค่โหลดจาก Playstore ก็ได้เล่นแล้ว ทำให้ยุคของเกมคอนโซลค่อยๆมีคนเล่นลดลงไปเรื่อยๆ รวมถึงตัวเองด้วยก็แทบไม่ค่อยเล่นเกมคอนโซลแล้ว แม้จะเสียดายที่สะพานเหล็กกำลังจะปิดตัวลง แต่ก็ยอมรับได้ ทุกสิ่งมีเกิดย่อมมีดับ แต่ที่แห่งนี้มีความทรงจำมากมายทั้งดีและไม่ดีสำหรับผู้ชายอย่างเราๆ เลยอยากจะไปเก็บความรู้สึกเก่าๆที่นี่อีกครั้งก่อนจะปิดตัวลงถาวร


เกาเหลาเลือดหมูเจ้าเก่าแก่ ประจำสะพานเหล็ก ใครเคยไปซื้อเกมที่สะพานเหล็กน่าจะเคยชิมเกาเหลาเจ้านี้มาบ้าง ถ้ามากลางวันเก้าอี้ไม่พอนั่ง เผลอๆจะไม่ได้กินด้วย


ร้าน Super Mario ที่เคยโด่งดังเรื่องหัวโปร ไม่น่าเชื่อว่าปัจจุบันก็ยังเปิดดำเนินการอยู่ เป็นร้านเก่าแก่เอามากๆ


ร้านเฮียตี๋ ธวัชชัย สะพาน 3 อีกร้านในตำนานที่โด่งดังเรื่องความซือสัตย์ ขายของตรงไปตรงมา จนพูดต่อๆกันมาว่าใครไปสะพานเหล็ก ไม่อยากโดนฟัน ต้องไปซื้อร้านธวัชชัย แต่ได้ยินว่ามีคนแอบอ้าง เอาชื่อร้านธวัชชัยไปตั้ง (อยู่สะพาน 4) จนมือใหม่เข้าใจผิดว่าเป็นร้านเดียวกัน จนเฮียตี๋เลิกใช้ชื่อร้านธวัชชัยไปเลย


ร้านเฮียโอ๋ ไทม์เกม เป็นอีกร้านดัง แต่น่าจะมาช่วง ps1 นะ  ก่อนหน้ายุค SFC ผมไม่เคยได้ยินร้านแกนะ ร้านนี้เป็นสปอนเซอร์ใหญ่เวบ dvd game online ด้วย


ร้านเบิร์ดเกม เจ๊แกบอกแกขายเกมที่สะพานเหล็กมาไม่ต่ำกว่า 27 ปีแล้วล่ะ แกบอกไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมาวันที่สะพานเหล็กจะต้องปิดตัว ส่วนตัวเคยซื้อ Sega Saturn กับแก จำราคาได้เลย 7,500 บาท ไม่เจอแกนาน แกยังไม่เปลี่ยนนะ ยังดูสวยอยุ่เลย


ร้านนุช  vdo เกมส์ เจ๊บอกว่าแกขายที่นี่เกินกว่า 25 ปีแล้ว ผมจำไม่ได้ว่าเคยซื้ออะไรกับเจ๊แกบ้างนะ แต่คงเคยซื้อแน่ๆ


ชนิตาเกมส์ ขายดีทีเดียว แต่คงเป็นร้านรุ่นใหม่ๆ รุ่นผมไม่รู้จักแฮะ


ร้านขายคู่มือเกม สูตรเกม ไม่น่าเชื่อว่ายังอยู่นะครับ สมัยนี้เราหาวิธีเล่นเกมได้ง่ายๆจากเน็ตแล้ว


ร้านซ่อมเกมร้านนี้ก็เก่าแก่นะ  แต่ไม่ดังเท่าร้านลุงจู แต่ผมไปไม่เจอร้านลุงจูนะ ไม่รู้หายไปไหนแล้ว จำได้สมัยก่อน จะซ่อมเครื่องเกม ต้องลุงจู หรือจูจู เท่านั้น มีแค่ไม่กี่ร้านที่เชื่อถือได้ นอกนั้นบอกตรงๆไม่กล้าซ่อม กลัวโดนฟันครับ




ร้านนี้มีขายเครื่องเกม ตลับเกมเก่าๆมากมายเลย