บางทีมันเหนื่อย มันท้อนะ ที่คุยกับเค้าทุกๆวัน แต่มันก็ดูเหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราคุยกะเค้ามาเกือบๆ3เดือน คุยกันทุกวัน *แต่ไม่ได้คุยทั้งวันนะคะ* ต่างคนต่างมีงานของตัวเอง ต้องมอนิ่งกันทุกเช้า ถามสารทุกข์สุขดิบ เวลางานก็คุยเรื่องงาน เลิกงานก็คุย freestyle ตามประสา

ไว้ใจกันในระดับนึง ปรึกษาเรื่องงาน เรื่องแฟนเก่า เล่าเรื่องครอบครัว ระบายเรื่องคนในที่ทำงาน คือสนิทกันประมาณนี้ค่ะ เล่ากันได้แทบทุกเรื่อง : )

บทสนทนาก็มีหยอกล้อบ้าง แต่ไม่น่าเกลียดค่ะ เรากับเค้าต่างมีวุฒิภาวะทั้งคู่ เล่นในระดับนึงพอ จนแบบเราเริ่มรู้สึกดีกับเค้า จนกลายเป็นความชอบ คือเราเป็นคนที่รู้สึกยังไงก็บอกนะ ชอบก็บอกชอบ จนโอเค ถึงจุดที่เรารวบรวมความกล้าและทักไปบอกเค้าว่าเรารู้สึกยังไง เค้าก็ดูตกใจนะ เป็นเราก็คงตกใจอะแหละ จู่ๆมีคนมาชอบ แถมมาสารภาพด้วย คือเค้าพึ่งเลิกกับแฟนเก่าได้4เดือน ละก็มาคุยกับเรา เค้าคงยังไม่พร้อมที่จะเปิดใจมากกว่า = เค้าคงไม่ได้คิดกะเราแบบนั้น


ตอนทักไปบอกเค้าก็แบบจริงหรอ อย่าล้อเล่นแบบนี้สิ เราก็บอกเราพูดจริง คิดไงก็บอก เค้าก็ดูทึ่งๆ และก็ตอบกลับมาว่า เดี๋ยวเราก็เบื่อเค้า พอคุยไปเรื่อยๆอาจจะคิดอะไรไม่เหมือนกัน ทำนองนั้นแหละค่ะ เราก็เฟลนะ คือรู้สึกแหละว่าเค้า say no แต่แบบสุภาพ เราเลยกอบกู้สถานการณ์ว่า โอเค ไม่เป็นไร ก็คิดว่าเราเป็นน้องคนนึง มีอะไรคุยกันได้เหมือนเดิม เค้าคงกลัวเราเสียใจมั้งคะ เลยตอบกลับมาว่า ชอบก็ได้นะ ละก็พิม 5555 มา ละก็ชวนคุยเรื่องอื่น เราก็โอเค ไม่หวังละอะ พี่น้องก็ได้นิ


แต่เรายังคุยกันเหมือนเดิมนะ เค้าก็ยังเป็นคนเดิมตลอด เป็นเหมือนก่อนที่เราจะบอกชอบเค้า ทำอะไรก็ส่งรูปมา ช่วงนี้ถี่มากๆ เซลฟี่ตัวเองแหละค่ะ 5555 เค้าน่ารักนะ ส่งบ่อยมากช่วงนี้ แถมยังคอยเตือนไม่ให้เราทานอาหารรสจัดด้วย ไล่ให้ออกกำลังกาย ดีกับเราเหมือนเดิมเลยค่ะ เวลาเค้ารู้ว่าเรางอน เค้าก็ง้อนะ ง้อในแบบของเค้า


เอาจริงตอนนี้เรายังแอบหวังนะ ว่าเค้าอาจจะชอบเราบ้าง สัก5% ก็ยังดีค่ะ แต่ใจลึกๆเราคิดนะ เค้าอาจจะมองเราเป็นน้องสาวที่น่ารักคนนึงก็ได้ สนิทกัน ทำนองนี้ หยอกล้อกันได้ บางวันคุยไปกดดันไปค่ะ แต่ก็ยังอยากคุยกับเค้าเหมือนเดิม สักวันถ้าทนไม่ไหวคงถอยออกมาเอง