เรื่องมีอยู่ว่าตอนผมอยู่ ม.5 มีเด็กคนหนึ่งมาทักผมในเฟส....ก็เหมือนกับทั่วๆไปแหล่ะครับผลก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก ผมก็คิดว่าเป็นแค่เด็ก น้องเค้าก็ทักมาบ้างแต่ก็ไม่ค่อยบ่อยนัก จนจบ ม.5 พอขึ้น  ม.6 ตอนนั้นชีวิตผมก็คิดแต่เรื่องเรียนก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ก็มีมองสาวๆบ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่บางครั้งผมก็เห็นเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งชอบมองผมอยู่ ซึ่งผมก็พอจะรู้อยู่หรอกว่าเป็นใคร(ก็น้องคนนั้นแหล่ะ) แต่ผมกับจำน้องเค้าไม่ได้เลย รู้จักแต่ชื่อแต่จำหน้าไม่ได้ น้องเค้าก็ชอบยิ้มให้ผมนะแต่ก็อย่างว่าล่ะผมจำหน้าน้องเค้าไม่ได้ ก็คิดว่ามีเด็กมาปลื้มเรา
อยู่มาวันหนึ่งเป็นวันที่โรงเรียนจัดงานวันอาเซียน ครูก็ให้ ม.5 กับ ม.6 รับผิดชอบแบบมอบหมายเป็นห้องไปโดยเป็นการจัดเป็นประเทศใครประเทศมันก็คือทั้ง ม.5 และ ม.6 รวมแล้วมีอยู่ 10 ก็ครบทั้ง 10 ประเทศพอดี  แล้วเวลานักเรียนคนใหนเข้าร่วมกิจกรรมคุณครูจะให้เขียนชื่อลงใส่กระดาษว่าใครได้เข้าร่วมกิจกรรมบ้าง ผมก็มัวแต่ยุ่งกับการต้อนรับอยู่ ก็มีทั้งคุณครูมาเยี่ยมสำรวจดู ก็คือมันมีเยอะมากครับกิจกรรม พอจบกิจกรรมแล้วครูก็ให้เก็บเต๊นท์ ผมก็ลองดูว่ามีใครมาลงชื่อบ้างก็แค่อย้ากรู้เท่านั้นแหล่ะครับว่ามีเยอะแค่ใหน แต่ที่ผมสะดุดตามากที่สุดไม่ใช่อะไรหรอกครับแต่เป็นชื่อน้องคนนั้นต่างหาก มันทำให้ผมมั่นใจได้เลยว่าเป็นคนเดียวกันกับที่คุยกับผมในเฟสตอนนั้นเพราะผมรู้จักเพื่อนของน้องเค้า ตั้งแต่นั้นมาผมก็ชอบมองนั้นเค้า แต่ก็ไม่กล้ามองเท่าไหร่นักเพราะกลัวน้องเค้าจะรู้ เวลาเดินผ่านผมก็ชอบยิ้มให้น้องเค้านะแล้วน้องเค้าก็รู้ด้วยน้องเค้าก็เขิลเหมือนกันนะ....แต่ผมก็ห่วงเรื่องเรียนไม่ได้จริงๆกลัวเกรดจะตกยิ่งเป็นเทอมสุดท้ายด้วย เพราะเทอมหน้าก็จะเอาเกรดทั้ง 5 ภาคเรียนไปใช้ในการสมัครเรียนต่อแล้ว....ผมจึงอยากจะถามว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไง ขอคำปรึกษาด้วยครับ? (ผมเป็นคนขี้อายด้วยสิ)